|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 1246
22 Νοεμβρίου, 2006
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ (1) ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΦΕΛΛΑ ΚΑΙ (2) ΠΑΝΙΚΟΥ ΛΕΜΟΝΙΑΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΩΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 1449/06 Ε.Δ. ΛΕΜΕΣΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ, ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΤΗΣ LUKOIL ΚΑΙ ΛΙΠΑΝΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΤΗΣ LUKOIL,
ΚΑΙ
ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1965 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ SUPREME COURT OF ENGLAND, (ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΓΓΛΙΑΣ), 1883, Θ.59, ΚΑΝ. 3(2) (ORDER 59, R.3(2)).
(Αίτηση Αρ. 89/2006)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Ακολουθητέα διαδικασία για έκδοσή τους ― Είναι ανάλογη με εκείνη που εφαρμοζόταν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αγγλία κατά τον χρόνο εφαρμογής του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας ήτοι οι Παλαιοί Θεσμοί του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας.
Οι αιτητές καταχώρησαν μονομερή αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο για έκδοση εντάλματος Certiorari για ακύρωση προσωρινού διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Υπέβαλαν ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού δεν είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί της σχετικής αίτησης και να εκδώσει τέτοιο διάταγμα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για έκδοση Certiorari και αποφάνθηκε ότι:
1. Οι αιτητές παρακάμπτοντας τη διαδικασία για εξασφάλιση άδειας καταχώρησης αίτησης της φύσεως Certiorari, ζητούν την τελική θεραπεία - ακύρωση, δηλαδή, του προσωρινού διατάγματος - την οποία θα ζητούσαν με την ίδια την αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari, νοουμένου ότι τους παραχωρείτο η σχετική άδεια για καταχώρισή της.
2. Ο λόγος αυτός οδηγεί αναπόφευκτα σε απόρριψη της αίτησης και δεν θα εξετασθεί εάν, κατά τα λοιπά, η παρούσα αποτελεί κατάλληλη περίπτωση για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης της φύσεως Certiorari.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γεωργιάδης (Αρ. 2) (2002) 1 Α.Α.Δ. 1428,
Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ. 5) (1997) 1 Α.Α.Δ. 1319,
Γιάγκου (Αρ. 1) (1998) 1 Α.Α.Δ. 1265.
Αίτηση.
Π. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 31/10/2006, εκδόθηκε, στα πλαίσια της Αγωγής Αρ. 1449/06, από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, προσωρινό διάταγμα, το οποίο:-
«1. Απαγορεύει στους Εναγομένους και/ή στους υπαλλήλους τους και/ή στους υπηρέτες τους να προμηθεύονται καύσιμα και/ή πετρελαιοειδή και/ή οποιαδήποτε άλλα προϊόντα στο πρατήριο πώλησης πετρελαιοειδών στην Λεωφ. Φραγκλίνου Ρούσβελτ 92, Λεμεσός (στο εξής καλούμενος ο 'Σταθμός') από οποιοδήποτε πρόσωπο άλλο εκτός από τους Ενάγοντες μέχρι τελικής εκδίκασης και αποπεράτωσης της με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο αγωγής.
2. Απαγορεύει στους Εναγομένους και/ή στους υπαλλήλους τους και/ή στους υπηρέτες τους να πωλούν από τον Σταθμό και/ή να προμηθεύουν το κοινό και /ή τους ιδίους με καύσιμα και/ή πετρελαιοειδή και/ή οποιαδήποτε άλλα προϊόντα εκτός από καύσιμα και/ή πετρελαιοειδή και/ή προϊόντα τα οποία προμηθεύονται από τους Ενάγοντες αποκλειστικά.»
Με την παρούσα αίτηση, οι αιτητές ζητούν «άδεια καταχωρίσεως Διαταγμάτων CERTIORARI» αναφορικά με το πιο πάνω διάταγμα.
Με την αίτηση, δίδεται το όνομα και η περιγραφή των αιτητών, οι αιτούμενες θεραπείες, που, στην ουσία, είναι «Διάταγμα Certiorari διά ακύρωση απαγορευτικού διατάγματος στην υπόθεση 1449/06 Ε.Δ. Λεμεσού».
Οι λόγοι, για τους οποίους ζητούνται οι θεραπείες, δίδονται σε επτά παραγράφους. Επισυνάπτεται στην αίτηση η απόφαση του Δικαστηρίου, το οποίο, καθώς αναφέρεται, ήταν καθ' ύλην αναρμόδιο να ακούσει και να αποφασίσει την υπόθεση.
Τα γεγονότα δίδονται με ένορκη δήλωση του Χαράλαμπου Φελλά, ενός των αιτητών, εναντίον των οποίων εκδόθηκε το απαγορευτικό διάταγμα, εξουσιοδοτημένου για όσα ενόρκως καταθέτει. Έχει αναγνώσει, αναφέρει, την αίτηση και τα γεγονότα, όπως διατυπώνονται σ' αυτή, και τα υιοθετεί πλήρως. Καταληκτικά αναφέρει ότι αιτείται ως η αίτηση.
Ο συνήγορος των αιτητών, αγορεύοντας, χαρακτήρισε την υπόθεση κλασσική περίπτωση για παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού δεν είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί της αίτησης και να εκδώσει τέτοιο διάταγμα. Το μόνο αρμόδιο δικαστήριο, υπέβαλε, είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων και παρέπεμψε σε απόφαση σε άλλη αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία απορρίφθηκε γι' αυτό το λόγο - (αντίγραφο επισυνάπτεται στην αίτηση).
Προσεκτική εξέταση της αίτησης, τόσο στο αιτητικό της όσο και στην κατάληξη του αιτήματος του ενόρκως δηλούντος, αποκαλύπτει ότι οι αιτητές, παρακάμπτοντας τη διαδικασία για εξασφάλιση άδειας καταχώρισης αίτησης της φύσεως certiorari, ζητούν την τελική θεραπεία - ακύρωση, δηλαδή, του προσωρινού διατάγματος - την οποία θα ζητούσαν με την ίδια την αίτηση για έκδοση διατάγματος certiorari, νοουμένου ότι τους παραχωρείτο η σχετική άδεια για καταχώρισή της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ασχολήθηκε με το θέμα των προνομιακών ενταλμάτων στην υπόθεση Γεωργιάδης (Αρ. 2) (2002) 1 Α.Α.Δ. 1428, όπου ανέφερε ότι, όπως είναι η θέση της νομολογίας μας και προκύπτει από αυτή, έχουν με σταθερότητα ακολουθηθεί, από αυτό, οι Κανονισμοί που ίσχυαν στην Αγγλία κατά το χρόνο εφαρμογής του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας - (βλ., επίσης, Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ. 5) (1997) 1 Α.Α.Δ. 1319). Ανέφερε δε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:- (σελ. 1437-1438)
«Στην Γιάγκου (Αρ. 1) (1998) 1 Α.Α.Δ. 1265 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Στην Κύπρο το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αποκλειστικό δικαίωμα για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Επειδή δε, δεν έχουν εκδοθεί διαδικαστικοί κανονισμοί που διέπουν τη διαδικασία έκδοσης προνομιακών ενταλμάτων, εφαρμόζονται οι αντίστοιχοι Αγγλικοί Κανόνες (Ίδε In re Aeroporos (1988) 1 C.L.R. 302) που είναι η Διαταγή 53, Θεσμοί 1-14 των Αγγλικών θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Rules of the Supreme Court of England). (Ίδε The Supreme Court Practice 1979, V.1, σ. 819 που αντιστοιχεί στη Διαταγή 59, θεσμοί 3-8 των παλαιών Αγγλικών Θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου (The Annual Practice 1956, σ. 1302). Ίδε επίσης Halsbury's Laws of England, 4th Edition, V.11, paras 1528-1573)'
Η Αγγλική Δ.53, θ.1(2) προνοεί τα ακόλουθα:
'An application for such leave must be made ex parte to a Divisional court of the Queen's Bench Division, except in vacation when it may be made to a judge in chambers, and must be supported by a statement setting out the name and description of the applicant, the relief sought and the grounds on which it is sought, and by affidavits, to be filed before the application is made, verifying the facts relied on.'
Όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, το αίτημα θα πρέπει να αποτελείται από τρία έγγραφα: (α) μονομερής αίτηση για άδεια, (β) δήλωση (statement) που πρέπει να περιέχει το όνομα και περιγραφή του αιτητή, την αιτούμενη θεραπεία και τους λόγους στους οποίους βασίζεται και (γ) ένορκη/ες δήλωση/εις. Στην υπό εξέταση περίπτωση υπάρχουν μόνο δύο έγγραφα. ...»
Στην παρούσα αίτηση, η οποία είναι μονομερής, φαίνεται ότι δε ζητείται άδεια καταχώρισης αίτησης της φύσεως certiorari αλλά η τελική θεραπεία. Αυτό προκύπτει τόσο από τις αιτούμενες θεραπείες, όπου αναφέρεται: «(α) Διά Διάταγμα Certiorari διά ακύρωση απαγορευτικού διατάγματος .», όσο και από το καταληκτικό της αίτησης και της ένορκης δήλωσης.
Ο λόγος αυτός θεωρώ ότι είναι αρκετός για απόρριψη της αίτησης και δε θα εξετάσω εάν, κατά τα λοιπά, η παρούσα αποτελεί κατάλληλη περίπτωση για παραχώρηση άδειας για καταχώριση αίτησης της φύσεως certiorari.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.