|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 1368
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
21 Δεκεμβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
THE CYPRUS INVESTMENT & SECURITIES CORPORATION LTD
- και -
1. ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
- - - - - - - -
Στ. Πολυβίου (κα), για τους Εφεσείοντες.
Χρ.Τιμοθέου για Χρ.Πουργουρίδη, για τους εφεσίβλητους.
-------- ----------- --------
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε στις 3.11.2003 απόφαση υπέρ των εφεσειόντων-εναγόντων, σε αγωγή που καταχώρισαν εναντίον των εφεσιβλήτων-εναγομένων. Η απόφαση εκδόθηκε ερήμην. Οι εφεσίβλητοι δεν καταχώρισαν εμφάνιση για να αμφισβητήσουν την αγωγή. ΄Οταν οι εφεσείοντες προχώρησαν με εκτέλεση της απόφασης οι εφεσίβλητοι καταχώρισαν στο Δικαστήριο αίτηση για παραμερισμό της. Πρόβαλαν τον ισχυρισμό πως δεν επιδόθηκε σ΄αυτούς το κλητήριο ένταλμα, με τον τρόπο που προβλέπουν οι θεσμοί, κάτι που υποστήριξαν με ένορκη δήλωση στην οποία προέβη η 2η εφεσίβλητη. Το Δικαστήριο, ενώπιον του οποίου συζητήθηκε η αίτηση, την αποδέκτηκε, παραμερίζοντας την απόφαση που εξέδωσε, δίδοντας έτσι την ευκαιρία στους εφεσίβλητους να προβάλουν την υπεράσπιση τους στην αγωγή.
Με την υπό συζήτηση έφεση οι εφεσείοντες εισηγούνται πως η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη. Κατά την άποψη της συνηγόρου τους δεν έπρεπε να παραμερισθεί η εκδοθείσα απόφαση, αλλά να παραμείνει σε ισχύ.
Κατά την έναρξη της διαδικασίας υποβάλαμε αυτεπάγγελτα το ερώτημα κατά πόσο το αντικείμενο της έφεσης είναι εφέσιμο. Παραπέμψαμε δε τους δικηγόρους στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Χαρούς ν. Χαρούς (2003) 1 Α.Α.Δ. 1530. Στην υπόθεση αυτή έγινε και αναφορά στη Χάσικος κ.α. ν. Χαραλαμπίδη (1990) 1 Α.Α.Δ. 389, όπου ο όρος «απόφαση», που απαντά στο άρθρο 25(1) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, κρίθηκε πως, όταν αφορά σε ενδιάμεσες αποφάσεις αυτές πρέπει να έχουν άμεσες επιπτώσεις στα δικαιώματα των διαδίκων, και επομένως μόνο αυτές μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο έφεσης. Στην Χάσικος κρίθηκε πως η απόφαση, με την οποία είχε απορριφθεί αίτημα για έκδοση συνοπτικής απόφασης, δεν ήταν εφέσιμη, εφόσον δεν ήταν καθοριστική για τα δικαιώματα του διαδίκου γιατί αυτός τα διατηρούσε στη δίκη.
Η δικηγόρος των εφεσειόντων εισηγήθηκε πως διαφοροποιείται η ενώπιον μας υπόθεση γιατί εδώ οι εφεσείοντες είχαν υπέρ τους τελεσίδικη απόφαση, με τον παραμερισμό της οποίας επηρεάστηκαν τα δικαιώματα τους, που προκύπτουν εξ αυτής.
Κρίνουμε πως ο πιο πάνω συλλογισμός είναι εσφαλμένος. Η απόφαση που εκδόθηκε υπέρ των εφεσειόντων ήταν ερήμην των εφεσιβλήτων. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε πως η απόφαση έπρεπε να παραμεριστεί, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στους εφεσίβλητους να προβάλουν την υπεράσπιση τους. Στη δίκη που θα ακολουθήσει, η αξίωση των εφεσειόντων στην αγωγή παραμένει αλώβητη. Η δικαστική σκέψη που οδήγησε στις αποφάσεις Χάσικος και Χαρούς, πιο πάνω, ισχύει και στην ενώπιον μας υπόθεση.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν κρίνουμε ορθό να προβούμε σε οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα, επειδή το θέμα ηγέρθη από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα. Δεν είχε προβληθεί από τους εφεσίβλητους.
Π.
Δ.
Δ.
/ΜΑ