|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 1021
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αίτηση αρ. 67/2006
6 Οκτωβρίου, 2006.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΛΟΣΠΟΡ ΛΤΔ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ MANDAMUS
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗ¦ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΗΜΕΡ. 25/6/02 ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΛΟΣΠΟΡ ΛΤΔ ΤΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡ. 3161 ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΗΜΕΡ. 19/5/06
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡ. 4407 ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΗΜΕΡ. 14/7/06 ΟΤΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ «ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ, ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ (1) ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ» ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡ. 3161 ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΗΜΕΡ. 19/5/06 ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΛΟΣΠΟΡ ΛΤΔ.
------------------
Α. Χαβιαράς με Λέανδρο Παπαφιλίππου, για την αιτήτρια εταιρεία
..............................
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση η αιτήτρια ζητά την άδεια του δικαστηρίου τούτου που να της επιτρέπει (Α) να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Mandamus «που να διατάσσει την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης να συμπληρώσει την απόφαση της με ημερ. 25/6/02» με την παραχώρηση στην αιτήτρια μιας συχνότητας για παγκύπρια ραδιοφωνική κάλυψη από αυτές που προέκυψαν από την αναθεώρηση του σχεδίου τηλεοπτικής κάλυψης που εγκρίθηκε με τη δημοσίευση αρ. 3161 στην Επίσημη Εφημερίδα ημερ. 19/5/06 και (Β) άδεια για καταχώρηση παρόμοιας αίτησης που να διατάσσει την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης να ανακαλέσει την ανακοίνωση της με τη δημοσίευση αρ. 4407 στην Επίσημη Εφημερίδα ημερ. 14/7/06 ότι δέχεται αιτήσεις «για την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία ενός (1) παγκύπριου ραδιοφωνικού σταθμού με βάση το πιο πάνω αναθεωρημένο σχέδιο ραδιοτηλεοπτικής κάλυψης και να προχωρήσει στην παραχώρηση της στην αιτήτρια».
Η ουσία του θέματος είναι ότι το 2001 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης για παραχώρηση άδειας εγκαθίδρυσης και λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού. Με επιστολή ημερ. 25/6/02 (που οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας αποκαλούν ημιτελή απόφαση) το αίτημα απορρίφθηκε. Η αιτιολογία ήταν ότι «έχοντας υπόψη το Σχέδιο Ραδιοτηλεοπτικής Κάλυψης το οποίο δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα στις 23/3/01 και ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν υπάρχουν, επί του παρόντος διαθέσιμες συχνότητες για παγκύπρια ραδιοφωνική κάλυψη», το αίτημα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Tα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»
Πιο πρόσφατα στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001). Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγω απόρριψης της αίτησης.»
Είναι επίσης νομολογημένο ότι αν το θέμα για το οποίο ζητείται η άδεια ανάγεται στον τομέα του δημοσίου δικαίου, τότε τούτο δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου που παρέχεται με το άρθρο 155.4 του Συντάγματος (βλ. Κυριακίδου (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1460, 146-1463).
Στρεφόμενος στα γεγονότα της δικής μας περίπτωσης είμαι της άποψης ότι το θέμα που αφορά η παρούσα αίτηση δεν εμπίπτει στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου αλλά του δημοσίου δικαίου και σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Κυριακίδου, πιο πάνω, δεν εμπίπτει στην δικαιοδοσία του δικαστηρίου τούτου με βάση το άρθρο 155.4 του Συντάγματος αλλά στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία. Επομένως αυτός είναι αρκετός λόγος για απόρριψη της αίτησης.
Παρά την πιο πάνω κατάληξη, θα προχωρήσω να εξετάσω την αίτηση και στην ουσία της απλώς για να υπάρχει και εκεί η απόφαση μου.
Έχω μελετήσει την αίτηση και όλα τα έγγραφα που την υποστηρίζουν και ιδιαίτερα τα τεκμήρια ΜΛ 9 (πρώτη απόρριψη της αίτησης για χορήγηση άδειας ραδιοσταθμού, ημερ. 14/6/02), ΜΛ11 (δεύτερη απόρριψη της αίτησης, ημερ. 25/6/02, μετά από αίτημα της αιτήτριας για να δοθούν οι λόγοι της πρώτης απόρριψης) και ΜΛ13 (τελευταία αρνητική απάντηση αφού προηγήθηκε επιστολή της αιτήτριας ημερ. 4/7/02 με την οποία επέμενε ότι ικανοποιεί τα κριτήρια). Έχω καταλήξει ότι τα γεγονότα που επικαλείται η αιτήτρια δεν είναι τέτοια που να δημιουργούν το νομικό καθήκον που ισχυρίζεται στις παραγράφους 15-18 (ιδιαίτερα την 16), της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την αίτηση. Τα γεγονότα, όπως έχουν εκτεθεί ενώπιον μου, εκ πρώτης όψης, δεν αποκαλύπτουν ότι υπάρχει ημιτελής απόφαση της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης ημερ. 25/6/02, όπως ισχυρίζεται η αιτήτρια, που να έχει καθήκον να συμπληρώσει η Αρχή. Δόθηκε τότε τελική απάντηση στην αίτηση της αιτήτριας για παραχώρηση άδειας ραδιοσταθμού. Αν τώρα υπάρχουν νέες συχνότητες και όπως έχει ανακοινωθεί με τη δημοσίευση αρ. 4407 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 14/7/06, η Αρχή δέχεται «νέες αιτήσεις για την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία ενός (1) παγκύπριου ραδιοφωνικού σταθμού», η αιτήτρια μπορεί να υποβάλει νέα αίτηση. Αν, λόγω των γεγονότων που ήδη αναφέρθηκαν, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αίτηση της αιτήτριας, είναι θέμα που θα εξεταστεί στη νέα αίτηση. Μπορεί η αίτηση να εγκριθεί. Σε περίπτωση που αυτή απορριφθεί, η αιτήτρια έχει άλλη θεραπεία. Η απόρριψη της αίτησης της αιτήτριας που έγινε με επιστολή ημερ. 14/6/02 και η επαναβεβαίωση της με τις επιστολές 25/6/02 και 12/11/02, αποτελούσαν μια ολοκληρωμένη διοικητική πράξη και όχι ημιτελή. Τα άρθρα του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(1)/99) που επικαλέστηκαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας, δε βοηθούν στην παρούσα διαδικασία. Έτσι θα απέρριπτα την αίτηση και στην ουσία της.
Με βάση τα πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς