|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 794
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
8 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΟΣ ΠΙΕΡΗ,
και
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
---------------------------------------
Λ. Θεμιστοκλέους, για τον Εφεσείοντα.
Ε. Μιχαήλ, για τον Εφεσίβλητο.
-------- ----------- --------
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο
Δικαστής Τ. Ηλιάδης.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
Τα γεγονότα
Στις 14.1.2000 ο Μάριος Πιερή (εφεσείων), ο οποίος ασχολείτο με την πώληση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων από το εξωτερικό, συμφώνησε με τον Ανδρέα Σοφοκλέους (εφεσίβλητος) να του φέρει από τη Γερμανία ένα όχημα τύπου ΒMW 3.16 ή 3.18 ηλικίας όχι μεγαλύτερο των 5 χρόνων με 4 πόρτες σε άριστη κατάσταση, η αξία του οποίου θα κυμαινόταν γύρω στις £15.000. Στο πιο πάνω ποσό θα περιλαμβάνονταν και οι σχετικοί τελωνειακοί δασμοί. Προς τούτο ο εφεσίβλητος κατέβαλε στον εφεσείοντα το ποσό των £6.000 ως προκαταβολή και όταν λίγο αργότερα ο εφεσείων τον πληροφόρησε ότι το όχημα είχε αφιχθεί στην Κύπρο, κατόπιν παράκλησης του εφεσείοντος του κατέβαλε και το υπόλοιπο ποσό των £9.000 για να καταστεί δυνατή η εκτελώνιση του. ΄Οταν λίγο αργότερα ο εφεσείων πληροφόρησε τον εφεσίβλητο ότι ο δασμός που είχε καθοριστεί από το Τμήμα Τελωνείων ανερχόταν σε £4.900 ο εφεσίβλητος αρνήθηκε να καταβάλει το πιο πάνω ποσό. Ως αποτέλεσμα της διαφοράς που προέκυψε ο εφεσίβλητος δέχθηκε τροποποίηση της αρχικής συμφωνίας με τον εφεσείοντα να αναλαμβάνει την υποχρέωση να του πωλήσει ένα άλλο όχημα τύπου Mercedes ίσης αξίας με τους ίδιους όρους της συμφωνίας για την πώληση του BMW. Πράγματι ο εφεσείων του παρουσίασε ένα μεταχειρισμένο Mercedes χωρίς αριθμούς εγγραφής. Ο εφεσίβλητος διαπίστωσε ότι το όχημα αυτό έφερε αριθμούς εγγραφής XN528, ήταν ηλικίας 14 χρόνων με μιλίμετρο το οποίο έδειχνε 75.000 μίλια και ότι μετά την ολοκλήρωση των εργασιών για την μετατροπή του από αριστεροτίμονο σε δεξιοτίμονο η φορολογημένη αξία του θα ανερχόταν σε £7.000. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω διαπιστώσεων ο εφεσίβλητος ζήτησε αρχικά την επιστροφή του ποσού των £15.000 που είχε καταβάλει στον εφεσείοντα και μετά την άρνηση και ή παράλειψη του τελευταίου να επιστρέψει τα χρήματα ο εφεσίβλητος καταχώρησε την υπ΄αριθμό 526/04 αγωγή ζητώντας την επιστροφή του ποσού των £15.000. Ο εφεσείων με την ανταπαίτηση του ζήτησε δήλωση του Δικαστηρίου ότι η συμφωνία για την πώληση του οχήματος ΧΝ528 ήταν έγκυρη όπως επίσης και αποζημιώσεις για την εκ μέρους του εφεσίβλητου παραβίαση της πιο πάνω συμφωνίας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού απεδέχθη την εκδοχή του εφεσίβλητου εξέδωσε απόφαση εναντίον του εφεσείοντος για το ποσό των £15.000 με νόμιμο τόκο και έξοδα, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την ανταπαίτηση του εφεσείοντος.
Οι λόγοι της έφεσης
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων επιζητεί την ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης για διάφορους λόγους που περιλαμβάνουν ισχυρισμούς για λανθασμένη αξιολόγηση της μαρτυρίας των μαρτύρων, λανθασμένη ερμηνεία των εγγράφων που έχουν κατατεθεί και απουσία στα δικόγραφα ισχυρισμού ότι η πρωτόδικη συμφωνία για την πώληση του BMW είχε τροποποιηθεί με συμφωνία για την πώληση ενός Mercedes.
΄Εχει υποβληθεί από τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντος ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο στήριξε την απόφαση του σε μαρτυρία η οποία δεν υποστηριζόταν από τις γραπτές προτάσεις. Πιο συγκεκριμένα ο εφεσείων ισχυρίστηκε ότι η μαρτυρία που είχε δοθεί για την τροποποίηση της συμφωνίας δεν καλυπτόταν από σχετική αναφορά στην έκθεση απαίτησης του εφεσίβλητου. Η εισήγηση αυτή είναι ορθή. ΄Ομως πρέπει να σημειωθεί ότι με την ανταπαίτηση την οποία καταχώρισε ο εφεσείων στην οποία γίνεται αναφορά για την τροποποίηση της αρχικής συμφωνίας για την πώληση ενός BMW με την πώληση ενός Mercedes και τη σχετική απαίτηση του εφεσίβλητου το θέμα κατέστη επίδικο. Η πιο πάνω προσέγγιση ήταν αυτή που είχε ορθά υιοθετηθεί από το πρωτόδικο Δικαστήριο και μέσα στα πιο πάνω πλαίσια η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
΄Εχει επίσης υποβληθεί εκ μέρους του εφεσείοντος ότι λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο απεδέχθη τη μαρτυρία του εφεσίβλητου και απέρριψε εκείνη του εφεσείοντος, αφού ο εφεσίβλητος εσκεμμένα παρέλειψε να αναφέρει τη διαφοροποίηση της αρχικής συμφωνίας και γιατί η εκδοχή του εφεσείοντος συνάδει με την έγγραφη μαρτυρία που έχει παρουσιαστεί.
Τα πρωτόδικα Δικαστήρια έχουν την υποχρέωση να εξετάζουν και να αξιολογούν το σύνολο της μαρτυρίας η οποία παρουσιάζεται ενώπιον τους και να προβαίνουν σε διαπιστώσεις πάνω σε όλα τα επίδικα θέματα (βλ. Χριστοδούλου ν. Αριστοδήμου κ.α. (1996) 1 Α.Α.Δ. 552). Η αξιολόγηση της μαρτυρίας επαφίεται στο πρωτόδικο Δικαστήριο το οποίο έχει τη δυνατότητα να ακούσει τους μάρτυρες να καταθέτουν προφορικά. Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει όμως την ευχέρεια να επέμβει όταν το πρωτόδικο Δικαστήριο παραλείπει να προβεί σε ένα συγκεκριμένο εύρημα αναφορικά με ένα ουσιώδες θέμα της διαδικασίας (βλ. Αθανασίου ν. Loizias and Sons Contracting and Building (Overseas) Ltd (1993) 2 A.Α.Δ. 529) όπως επίσης και όταν ένα εύρημα ως προς την αξιοπιστία ενός μάρτυρος δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό (Katsiamalis v. Republic (1980) 2 C.L.R. 107).
Στην παρούσα περίπτωση το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο εφεσίβλητος εξιστόρησε «με θετικό και σαφή τρόπο τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση», ότι «κατέθεσε με άνεση και φυσικότητα όλα τα σχετικά γεγονότα και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν χωρίς οποιαδήποτε δυσκολία ή δισταγμό» και ότι «ήταν κατηγορηματικός και συνεπής στη μαρτυρία του καθόλη τη διάρκεια της εξέτασης του ενώπιον του Δικαστηρίου», σε αντίθεση με τον εφεσείοντα ο οποίος «απέφευγε σε καίρια της υπόθεσης ζητήματα να δώσει σαφείς και άμεσες απαντήσεις, ενώ ανάλωσε πλείστο μέρος της μαρτυρίας του εξηγώντας και περιγράφοντας τη διαδικασία εκτελώνισης, τα έγγραφα που υπογράφονται και διάφορα άλλα, σε μια προσπάθεια, κατά τη γνώμη μου, να αποπροσανατολίσει το Δικαστήρια από τα επίδικα ζητήματα και να παρουσιάσει και εξηγήσει ζητήματα τα οποία, λόγω του επαγγέλματος του, γνώριζε, ώστε να δημιουργήσει μια ευνοϊκή εικόνα για το άτομο του και να γίνει στο τέλος πιστευτός για τα όσα θα κατέθετε». ΄Εχουμε εξετάσει την εισήγηση και έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου να δεχθεί την εκδοχή του εφεσίβλητου η οποία δεν έρχεται σε σύγκρουση με την έγγραφη μαρτυρία ήταν ορθή.
΄Εχει επίσης υποβληθεί ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ερμήνευσε λανθασμένα την νομική κατάσταση των πραγμάτων και δεν είχε δικαίωμα να αποδεχθεί προφορική μαρτυρία ως προς την ερμηνεία των τεκμηρίων που έχουν κατατεθεί. Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Δεν έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει εκ μέρους του πρωτόδικου Δικαστηρίου λανθασμένη ερμηνεία των τεκμηρίων που είχαν κατατεθεί και μια προσεκτική εξέταση του περιεχομένου των κατατεθέντων εγγράφων και της προφορικής μαρτυρίας δείχνει ότι η προφορική μαρτυρία δεν συγκρούεται με το περιεχόμενο των εγγράφων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του εφεσείοντα.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΜΑ