Κίττου Μάριος (2005) 1 ΑΑΔ 1376

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition εναντίον ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας με την οποία κρίθηκε ότι το Δικαστήριο ήταν το καθ' ύλην αρμόδιο να εκδικάσει αγωγή με αντικείμενο ακίνητη ιδιοκτησία ― Απόρριψη αίτησης λόγω ύπαρξης άλλου ένδικου μέσου και μη στοιχειοθέτησης εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων ― Η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων πρέπει να αποδεικνύεται πάντοτε, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται η έκδοση του εντάλματος Certiorari ― Η όποια πιθανολογούμενη οικονομική δαπάνη μέχρι την ολοκλήρωση της υπόθεσης δεν μπορεί, από μόνη της, να θεωρηθεί εξαιρετική περίσταση, που να δικαιολογεί την παραχώρηση άδειας παρά την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου.

Προνομιακά εντάλματα ― Αρχές της νομολογίας που διέπουν το θέμα άδειας προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Ποια η εμβέλεια του προνομιακού εντάλματος Certiorari - Πότε είναι δυνατή η έκδοση του.

Επαρχιακός Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εξέδωσε ενδιάμεση απόφαση με την οποία έκρινε ότι είναι καθ' ύλην αρμόδιος να εκδικάσει την επίδικη διαφορά στα πλαίσια αγωγής που καταχώρησε ο ενάγων εναντίον του εναγομένου, αιτητή στην παρούσα διαδικασία. Ο Επαρχιακός Δικαστής κατέληξε ότι είχε δικαιοδοσία εκδίκασης της διαφοράς, στη βάση του Άρθρου 22(3)(β) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Ν.14/60), (όπως έχει τροποποιηθεί). Κατέληξε στην εφαρμογή της πρόνοιας του Άρθρου 22(3)(β), λόγω του ότι τα δεδομένα ως προς τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, μετά τον περιορισμό της αξίωσης, άλλαξαν.

Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition με σκοπό την ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου. Ο συνήγορος του υποστήριξε ότι, με την ενδιάμεση απόφαση του, το Επαρχιακό Δικαστήριο υπερέβη τη δικαιοδοσία του. Διέπραξε νομικό σφάλμα εμφανές στην απόφαση, από τη στιγμή που θεώρησε ότι δεν αμφισβητείται ο τίτλος της ακίνητης ιδιοκτησίας, ο οποίος όμως, με την παράγραφο 2 της Υπεράσπισης αμφισβητείται. Ο συνήγορος δεν αμφισβήτησε ότι, με την έκδοση τελικής απόφασης στην αγωγή, ο αιτητής θα έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει με έφεση την ορθότητα και της ενδιάμεσης απόφασης, συντρέχουν, όμως, πρόσθεσε, επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφ' όσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής εντάλματος Certiorari δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα.

Αποφασίστηκε ότι:

Υπάρχει συζητήσιμο θέμα και, μάλιστα, σοβαρό, αφού πρόκειται για ζήτημα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Όμως δεν έχουν αποδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις που, δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Η όποια πιθανολογούμενη οικονομική δαπάνη μέχρι την ολοκλήρωση της υπόθεσης δεν μπορεί, από μόνη της, να θεωρηθεί εξαιρετική περίσταση, που να δικαιολογεί την παραχώρηση άδειας παρά την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου.

Η αίτηση απορρίφθηκε.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Pastellopoullos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165,

Re Arghyrides (1987) 1 C.L.R. 30,

Περρέλλα (1998) 1 Α.Α.Δ. 962,

Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535.

Αίτηση.

Αίτηση από τον αιτητή, εναγόμενο στην υπ' αρ. 650/2002 Αγωγή Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας,για χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο, προς ακύρωση, ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ημερομηνίας 1/11/2005, με την οποία κρίθηκε ότι Επαρχιακός Δικαστής είναι καθ' ύλην αρμόδιος να εκδικάσει την επίδικη διαφορά στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής καθώς επίσης, τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος prohibition, με το οποίο να απαγορεύεται σε Επαρχιακό Δικαστή να προχωρήσει και/ή να συνεχίσει να εκδικάζει την πιο πάνω αγωγή.

Μ. Κυριακίδης, για τον Αιτητή.

Cur. adv. vult.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, που καταχωρήθηκε στις 3/11/2005, ο αιτητής, εναγόμενος στην υπ' Αρ. 650/2002 Αγωγή Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ζητά χορήγηση άδειας για την καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο, προς ακύρωση, ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ημερομηνίας 1/11/2005, με την οποία κρίθηκε ότι Επαρχιακός Δικαστής είναι καθ' ύλην αρμόδιος να εκδικάσει την επίδικη διαφορά στα πλαίσια της ίδιας αγωγής. Ζητά, επίσης, τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος prohibition, με το οποίο να απαγορεύεται σε Επαρχιακό Δικαστή να προχωρήσει και/ή να συνεχίσει να εκδικάζει στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής, που εκκρεμεί, και τέλος οδηγίες για αναστολή της ισχύος της απόφασης ημερομηνίας 1/11/2005 μέχρι αποπεράτωσης της παρούσας διαδικασίας και/ή νεώτερης απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Το πραγματικό υπόβαθρο της αίτησης είναι, σε συντομία, το ακόλουθο, όπως προκύπτει από την έκθεση και την ένορκο δήλωση που την συνοδεύουν:-

Στις 2/2/2002, με γενικώς οπισθογραφημένο Κλητήριο Ένταλμα, καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας η υπ' Αρ. 650/2002 αγωγή. Το επίδικο θέμα και η αξία του επίδικου μέρους προσδιορίστηκε, εκ μέρους των εναγόντων, σε ΛΚ25.000,00 - ΛΚ50.000,00, με αποτέλεσμα η υπόθεση να τεθεί ενώπιον Επαρχιακού Δικαστή.

Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, προσκομίστηκε, εκ μέρους των εναγόντων, μαρτυρία, η οποία δεν αμφισβητήθηκε από τον εναγόμενο και, σύμφωνα με την οποία, η αξία του επίδικου ακινήτου ανήρχετο σε ΛΚ65.000,00, ποσό, δηλαδή, που υπερβαίνει τη δικαιοδοσία Επαρχιακού Δικαστή.

Ο εναγόμενος έθεσε θέμα καθ' ύλην αρμοδιότητας του Δικαστηρίου. Αποτέλεσμα ήταν οι ενάγοντες να αποσύρουν τις θεραπείες αναγνωριστικού διατάγματος, άρσης παράνομης επέμβασης και ανάκτησης κατοχής, οι οποίες περιλαμβάνονταν στην Έκθεση Απαίτησης. Παρέμειναν μόνο αξιώσεις για αποζημιώσεις, λόγω παράνομης επέμβασης σε ακίνητη ιδιοκτησία.

Με ενδιάμεση απόφασή του, ο Επαρχιακός Δικαστής, ενώπιον του οποίου εκκρεμούσε η αγωγή, έκρινε ότι είχε δικαιοδοσία εκδίκασης της διαφοράς, στη βάση του Άρθρου 22(3)(β) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Ν. 14/60), (όπως έχει τροποποιηθεί). Το Επαρχιακό Δικαστήριο εφάρμοσε τη σχετική διάταξη «με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αμφισβήτηση του τίτλου της ακίνητης ιδιοκτησίας», αντιπαρερχόμενο πλήρως, σύμφωνα με τον αιτητή, το γεγονός ότι ο τίτλος της ακίνητης ιδιοκτησίας αμφισβητείται στην παράγραφο 2 της Έκθεσης Υπεράσπισης. Κατέληξε στην εφαρμογή της πρόνοιας του Άρθρου 22(3)(β), λόγω του ότι τα δεδομένα ως προς τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, μετά τον περιορισμό της αξίωσης, άλλαξαν, αντιπαρερχόμενο, επίσης, ότι αναρμόδιο δικαστήριο δεν μπορεί να καταστεί εκ των υστέρων αρμόδιο και ότι η αναζήτηση θεραπείας απαγορευτικού διατάγματος αποτελεί επιπρόσθετη προϋπόθεση για την εφαρμογή της εξαίρεσης του πιο πάνω Άρθρου, το οποίο, στην παρούσα, δεν μπορούσε να τύχει εφαρμογής.

Οι λόγοι, για τους οποίους μπορεί να εκδοθεί ένταλμα certiorari, σύμφωνα με τη νομολογία - (βλ. Pastellopoullos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165·In Re Arghyrides (1987) 1 C.L.R. 30· Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 692) - είναι:-

1. Υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας.

2. Πρόδηλη πλάνη νόμου.

3. Προκατάληψη ή συμφέρον από πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.

4. Λήψη της απόφασης με δόλο ή ψευδορκία.

5. Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.

Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, αναφέρονται σχετικά τα εξής:- (σελ. 1541 - 1542)

«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή 'ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα'. Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»

Κατά την ενώπιόν μου αγόρευση, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, με σκοπό να καταδείξει ότι υπάρχει στην ουσία συζητήσιμο ζήτημα, υποστήριξε ότι, με την ενδιάμεση απόφασή του, το Επαρχιακό Δικαστήριο υπερέβη τη δικαιοδοσία του. Διέπραξε νομικό σφάλμα εμφανές στην απόφαση, από τη στιγμή που θεώρησε ότι δεν αμφισβητείται ο τίτλος της ακίνητης ιδιοκτησίας, ο οποίος όμως, με την παράγραφο 2 της Υπεράσπισης, αμφισβητείται.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν αμφισβήτησε ότι, με την έκδοση τελικής απόφασης στην αγωγή, ο αιτητής θα έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει με έφεση την ορθότητα και της ενδιάμεσης απόφασης, συντρέχουν, όμως, πρόσθεσε, επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφ' όσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής εντάλματος certiorari δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Ως εξαιρετικές περιστάσεις, προτείνει το γεγονός ότι η ενδιάμεση απόφαση δεν είναι εφέσιμη και το Δικαστήριο, παρά την έλλειψη δικαιοδοσίας, προχωρεί στην εκδίκαση της υπόθεσης. Η έκδοση εντάλματος certiorari δικαιολογείται και για λόγους οικονομίας της δίκης, αφού, με την έκδοσή του, θα περισωθούν χρόνος και χρήματα, τα οποία, διαφορετικά, θα αναλωθούν μέχρι τέλους της υπόθεσης.

Δε διαφωνώ με την εισήγηση του συνηγόρου του αιτητή ότι υπάρχει συζητήσιμο ζήτημα και, μάλιστα, σοβαρό, αφού πρόκειται για ζήτημα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Διαφωνώ, όμως, ότι οι λόγοι που προέβαλε συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις, που δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Η όποια πιθανολογούμενη οικονομική δαπάνη μέχρι την ολοκλήρωση της υπόθεσης δεν μπορεί, από μόνη της, να θεωρηθεί εξαιρετική περίσταση, που θα δικαιολογούσε παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο αιτητής θα έχει την ευκαιρία, με την ολοκλήρωση της υπόθεσης, να προβάλει όλα τα επιχειρήματά του κατ' έφεση.

Καταλήγω, ενόψει ύπαρξης άλλης εναλλακτικής θεραπείας και μη στοιχειοθέτησης εξαιρετικών περιστάσεων, πως δε δικαιολογείται να ασκήσω τη διακριτική μου εξουσία υπέρ της χορήγησης άδειας για καταχώριση αίτησης της φύσης certiorari και prohibition.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Η αίτηση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία