|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1991
6 Δεκεμβρίου, 2004
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SARKISASVILI KAHA ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 1 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΑΡ. 7 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΘΡΟ 11 ΠΑΡ. 2 ΚΑΙ 7, ΑΡΘΡΟ 13 ΠΑΡ. 1
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ 6(Ι)/2000 ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΚΑΙ 6, 8 ΠΑΡ. 1 ΚΑΙ 18 ΠΑΡ. 6 ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 13 ΚΑΙ 14 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3(α) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 164(Ι)/2001
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ SARKISASVILI KAHA ΑΠΟ ΤΗΝ 5/10/2004 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΑΦΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/10/2004 ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ
Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ.
(Αίτηση Αρ. 180/2004)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Διατάγματα κράτησης και απέλασης ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση του αιτητή του οποίου το διάταγμα απέλασης αναστάληκε ενόψει αίτησής του για πολιτικό άσυλο παρέμεινε, όμως, σε ισχύ το διάταγμα κράτησής του ― Απόρριψη αίτησης λόγω μη δυνατότητας άσκησης δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης για σκοπούς απέλασης με ένταλμα Habeas Corpus.
Ο αιτητής εισήλθε παράνομα στην Κύπρο και εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα κράτησης και απέλασής του, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 14 του Κεφ. 105. Το διάταγμα απέλασής του ανεστάλη, ενόψει της υποβολής αίτησης για πολιτικό άσυλο, αλλά συνεχίστηκε η κράτησή του.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus, ισχυριζόμενος ότι η κράτησή του είναι παράνομη. Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση προβάλλοντας λόγους ότι η ορθότητα κράτησης του αιτητή δεν μπορεί να ελεγχθεί με ένταλμα Habeas Corpus γιατί το θέμα εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και υπόκειται σε έλεγχο σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου που επιλήφθηκε της αίτησης, διαφοροποιώντας την προηγούμενη θέση του (σε άλλη υπόθεση) ότι, εφόσον ο αιτητής μετά την έκδοση διατάγματος κράτησης και απέλασης είχε υποβάλει αίτηση για άσυλο, θα έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Αρ. 6(Ι)/2000), αποδέχθηκε ως ορθή τη θέση της συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση και απέρριψε την αίτηση.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Hassan (2004) 1 A.A.Δ 648,
Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 670,
Sharif (2004) 1 Α.Α.Δ. 644,
Elnajar (2004) 1Α.Α.Δ. 675,
Bondar (Αρ. 1) (2004) 1 Α.Α.Δ. 1652,
Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 1752,
Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256,
Popa v. Δημοκρατίας, Αίτηση 7/2000, ημερ. 14/1/2000.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή, αλλοδαπό, ο οποίος εισήλθε παράνομα στην Κύπρο στις 28/9/04 μέσω του κατεχόμενου λιμανιού της Κερύνειας και εναντίον του οποίου στις 5/10/04 εκδόθηκε διάταγμα κράτησης και απέλασής του, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 14 του Κεφ. 105, για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για να αφεθεί ελεύθερος από τα αστυνομικά κρατητήρια Πάφου, όπου κρατείται, λόγω του ότι η κράτηση του ήταν παράνομη, ενόψει της υποβολής απ' αυτόν αίτησης για παροχή πολιτικού ασύλου, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 7(4)(α) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν.6(Ι)/2000.
Χ. Φωτίου, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, με Λ. Κακογιάννη, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής εισήλθε παράνομα στην Κύπρο στις 28/9/2004 μέσω του κατεχόμενου λιμανιού της Κερύνειας και ακολούθως ήλθε στις ελεύθερες περιοχές από άγνωστο μέρος. Στις 5/10/2004 οδηγήθηκε στην Αστυνομική Διεύθυνση Πάφου για διαβατηριακό έλεγχο, όπου διαπιστώθηκε η παράνομη είσοδος του στην Κύπρο. Την ίδια μέρα εκδόθηκε διάταγμα κράτησης και απέλασης του, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 14 του Κεφ. 105. Η επίδοση του διατάγματος απέλασης έγινε στις 15/10/2004. Εν τω μεταξύ την προηγούμενη μέρα, στις 14/10/2004, ο αιτητής υπέβαλε εγγράφως αίτηση για την παροχή ασύλου. Η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης εξέδωσε την επόμενη μέρα αναστολή του διατάγματος απέλασης, αλλά όχι όμως αναστολή του διατάγματος κράτησης.
Με την παρούσα αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για να αφεθεί ελεύθερος, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι,
(α) Η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης δεν έχει εξουσία έκδοσης διατάγματος κράτησης, αλλά μόνο εξουσία έκδοσης διατάγματος απέλασης και
(β) Θα πρέπει να εκδοθεί το ένταλμα Habeas Corpus το οποίο να διατάζει όπως αφεθεί ελεύθερος.
Με σχετική προδικαστική ένσταση οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η ορθότητα της κράτησης του αιτητή δεν μπορεί να ελεγχθεί με ένταλμα Habeas Corpus γιατί το ερώτημα εμπίπτει μέσα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και υπόκειται σε έλεγχο σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Είχα εξετάσει παρόμοιο θέμα στην υπόθεση Soharab Hossain Khan (2004) 1 Α.Α.Δ. 1031 στην οποία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η νομιμότητα της κράτησης του αιτητή μπορούσε να εξετασθεί μέσα στα πλαίσια της έκδοσης εντάλματος Habeas Corpus και αφού έκρινα ότι εφόσον ο αιτητής μετά την έκδοση διατάγματος κράτησης και απέλασης είχε υποβάλει αίτηση για την παραχώρηση διεθνούς προστασίας (ασύλου), θα έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 7(4)(α) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (αρ. 6(Ι)/2000). Η ίδια προσέγγιση είχε υιοθετηθεί σε δύο άλλες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Βλ. Muhammed Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648 και Bilal Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 670).
Όμως μια διαφορετική προσέγγιση υιοθετήθηκε σε αριθμό άλλων υποθέσεων στις οποίες κρίθηκε ότι η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης και απέλασης εκφεύγει της δικαιοδοσίας του εντάλματος Habeas Corpus και εμπίπτει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του άρθρου 146 του Συντάγματος. (Βλ. Ali Sharif (2004) 1 Α.Α.Δ. 644, Mohammed Saad Elnajar (2004) 1 Α.Α.Δ. 675, Elena Bondar (Αρ. 1) (2004) 1 Α.Α.Δ. 1652 και Jamil Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 1752).
Μέσα από μια προσεκτική εξέταση του θέματος έχω καταλήξει στην απόφαση να διαφοροποιήσω την προηγούμενη θέση μου και να αποδεχθώ τη θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των καθ'ων η αίτηση ως ορθή. Η κράτηση του αιτητή για σκοπούς απέλασης δεν εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου (που θα μπορούσε να εξετασθεί μέσα στα πλαίσια της έκδοσης εντάλματος Habeas Corpus), αλλά μέσα στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπως αυτή καθορίζεται με το άρθρο 146 του Συντάγματος. (Βλ. Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256 και Valentina Popa ν. Δημοκρατίας, Αίτηση Αρ. 7/2000 της 14/1/2000). Εφόσο δε η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης εμπίπτει μέσα στη δικαιοδοσία που έχει καθιερωθεί με το άρθρο 146.1 του Συντάγματος, το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να προβεί σε δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης.
Συνακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.