|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1443
22 Ιουλίου, 2004
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΑΜΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΙ ΘΕΟΓΝΩΣΙΑΣ ΑΔΑΜΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Μ.Σ. ΣΙΑΝΤΑΝΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗ ΛΙΜΙΤΕΔ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ 1) ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14/11/2003 ΚΑΙ 2) ΤΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 2/12/2003 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΕΝΤΙΜΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ Κ.Μ. ΦΩΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ. ΑΡ. 90/2001.
(Αίτηση Αρ. 114/2004)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition εναντίον διατάγματος χορήγησης άδειας για ένταλμα κατοχής και του εντάλματος κατοχής ― Παράλειψη του αιτητή να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του με τη χρήση άλλων ένδικων μέσων ― Απουσία εξαιρετικών περιστάσεων ― Άρνηση χορήγησης της αιτούμενης άδειας.
Το διάταγμα, εναντίον του οποίου ο αιτητής κινήθηκε με την παρούσα διαδικασία, ακολούθησε εκ συμφώνου απόφαση στην αγωγή 90/2001 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου. Το εν λόγω διάταγμα εκδόθηκε στις 14.11.2003, ύστερα από μονομερή αίτηση του ενάγοντα-αιτητή, ημερομηνίας 11.11.2003.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ικανοποιήθηκε ότι υπήρχε συζητήσιμο θέμα. Απέρριψε όμως την αίτηση λόγω του ότι το διάταγμα μπορούσε να προσβληθεί με άλλο ένδικο μέσο ήτοι με αίτηση παραμερισμού βάσει της Δ.48, Καν.(8)(4) και δεν συνέτρεχαν εξαιρετικές περιστάσεις για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προσφερόταν ή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο άδεια για να καταχωρήσουν αίτηση για την έκδοση εντάλματος certiorari για μεταφορά στο Δικαστήριο του διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, ημερομηνίας 14.11.2003 και του εντάλματος κατοχής ημερομηνίας 2.12.2003, στην Αγωγή 90/2001, με σκοπό την ακύρωσή τους και ταυτόχρονα, ζητούν άδεια για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση εντάλματος prohibition, με το οποίο να εμποδίζεται οποιοσδήποτε Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου από του να επιληφθεί οποιασδήποτε διαδικασίας αναφορικά με το εν λόγω διάταγμα και ένταλμα και ή γενικά της περαιτέρω προώθησης της εν λόγω υπ' Αρ. 90/2001 Αγωγής.
Χρ. Χατζηστερκώτης, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την άδεια για να καταχωρήσουν αίτηση για την έκδοση εντάλματος certiorari για μεταφορά στο Δικαστήριο του διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, ημερομηνίας 14.11.2003, (Τεκμήριο Α στην ένορκο δήλωση της κας Δ. Γεωργίου που υποστηρίζει την αίτηση) και του εντάλματος κατοχής, ημερομηνίας 2.12.2003, στην Αγωγή 90/2001, με σκοπό την ακύρωσή τους. Ταυτόχρονα, ζητούν άδεια για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση εντάλματος prohibition, με το οποίο να εμποδίζεται οποιοσδήποτε Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου από του να επιληφθεί οποιασδήποτε διαδικασίας αναφορικά με το εν λόγω διάταγμα και ένταλμα και ή γενικά της περαιτέρω προώθησης της εν λόγω υπ' αρ. 90/2001 Αγωγής.
Σύμφωνα με τη νομολογία, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού διατάγματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση που προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα.
Έχω διαβάσει την αίτηση, όπως και τις ενόρκους δηλώσεις που τη συνοδεύουν, μαζί με τα επισυνημμένα Τεκμήρια. Έχω, επίσης, ακούσει με προσοχή την επιχειρηματολογία του κ. Χατζηστερκώτη. Όπως μου διευκρίνισε στην αγόρευσή του, εκείνο του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση με διάταγμα certiorari, αφού χορηγηθεί η σχετική άδεια, είναι το διάταγμα Τεκμήριο Α στην ένορκο δήλωση της κας Δ. Γεωργίου. Διάταγμα το οποίο, όπως δήλωσε ο κ. Χατζηστερκώτης, ακολούθησε, εκ συμφώνου, απόφαση στην Αγωγή 90/2001. Το εν λόγω διάταγμα εκδόθηκε στις 14.11.2003, ύστερα από μονομερή αίτηση του ενάγοντα-αιτητή, ημερομηνίας 11.11.2003.
Έχω την άποψη ότι, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το εν λόγω διάταγμα εκδόθηκε ύστερα από απόφαση εκ συμφώνου, θα μπορούσε να προσβληθεί με αίτηση παραμερισμού βάσει της Δ.48 Καν. (8)(4) και, επομένως, υπήρχε διαζευκτικό ένδικο μέσο ή θεραπεία για τους εναγόμενους-αιτητές. Σε περίπτωση δε απόρριψης της αίτησης μπορούσε να ασκηθεί έφεση. Τούτου δοθέντος, εγείρεται το ερώτημα κατά πόσο έχουν ικανοποιηθεί οι δύο προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομολογία στην οποία αναφέρθηκα για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αιτήσεως ή για την έκδοση προνομιακού διατάγματος.
Στη βάση των ενώπιόν μου στοιχείων έχω ικανοποιηθεί ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα. Δεν έχω, όμως, ικανοποιηθεί ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που να καθιστούν συζητήσιμο ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι εφόσον προσφερόταν ή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο, ο αιτητής δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Όσα έχει αναφέρει ο κ. Χατζηστερκώτης για κίνδυνο οικονομικής καταστροφής των εναγομένων κλπ., είναι θέματα τα οποία θα μπορούσαν να τεθούν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου στα πλαίσια αίτησης για παραμερισμό του μονομερούς διατάγματος της 14.11.2003 και του εντάλματος κατοχής της 2.12.2003. Και, σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης, ενώπιον του Εφετείου.
Ενόψει των ανωτέρω, η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.