|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 926
4 Μαΐου, 2004
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΗΑΒΕΑS CORPUS
KAI
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 3/2004 ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 3/2004 ΗΜΕΡ. 15/1/2004, 22/1/2004, 29/1/2004, 5/2/2004, 6/2/2004, 26/2/2004, 5/3/2004 ΚΑΙ 12/3/2004.
(Αίτηση Αρ. 27/2004)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Η ορθότητα δικαστικής απόφασης περιλαμβανομένου και του τρόπου άσκησης διακριτικής εξουσίας, δεν ελέγχεται από το Ανώτατο Δικαστήριο με ένταλμα Habeas Corpus.
Κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας ― Επιδίωξη όμοιων σκοπών με την υιοθέτηση παράλληλων ενδίκων μέσων.
Η αιτήτρια, φυσική μητέρα ανήλικης που τέθηκε κάτω από τη φύλαξη του Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας, ο οποίος διορίσθηκε προσωρινά ως Επίτροπος της ανηλίκου από το Οικογενειακό Δικαστήριο, καταχώρησε την παρούσα αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με στόχο την απελευθέρωσή της. Η αιτήτρια θεωρεί πως παρά την ύπαρξη του διατάγματος που εκδόθηκε από το αρμόδιο Δικαστήριο, το Οικογενειακό Δικαστήριο, δικαιολογείται η έκδοση του εντάλματος για τους ακόλουθους λόγους:
α) Δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις του επείγοντος του Άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, ώστε να μπορούσε να εκδοθεί το διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου μονομερώς.
β) Δεν εδικαιολογείτο η έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος όταν αυτό συνιστούσε και την τελική επδιωκόμενη θεραπεία.
γ) Παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από την έκδοση του διατάγματος μέχρι την τροχιοδρόμηση και την έναρξη/συμπλήρωση της ακρόασης σε σχέση με το κατά πόσο το ενδιάμεσο διάταγμα θα έπρεπε να παραμείνει σε ισχύ.
δ) Ο Διευθυντής δεν ήταν πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να διοριστεί ως Επίτροπος και δεν προκύπτει πως συνέτρεχαν και άλλες προϋποθέσεις του Νόμου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν αναθεωρείται με αίτηση για Habeas Corpus η ορθότητα δικαστικής απόφασης, περιλαμβανομένου και του τρόπου άσκησης διακριτικής εξουσίας.
2. Βρίσκεται σε εξέλιξη ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου με θέματα και τα όσα ακριβώς συζητήθηκαν στην διαδικασία για έκδοση Habeas Corpus και θα υπάρξει καταχρηστική διεκδίκηση του ιδίου αποτελέσματος κατ' επίκληση ξεχωριστών δικαιοδοσιών, σε περίπτωση κατά την οποία εφεσιβληθεί το αποτέλεσμα της διαδικασίας στο Οικογενειακό Δικαστήριο.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Rex v. Morn Hill Camp Commanding Officer [1917] 1 KB 176,
Ex parte Corke [1954] 2 All E.R. 440,
Hachem v. Διευθυντή Κεντρικών Φυλακών (1992) 1 Α.Α.Δ. 191,
Γεωργιάδης, Πολιτική Έφεση 11355, ημερ. 3.10.02,
Καλφοπούλου (1998) 1 Α.Α.Δ. 55,
R. v. Board of Control [1956] 1 All E.R. 769,
Μαρκιτανής ν. Μουτζούρη (2000) 1 Α.Α.Δ. 923,
Σιέλης (2003) 1 Α.Α.Δ. 149,
Annander v. Annander (1982) 1 C.L.R. 479,
Διευθυντής των φυλακών ν. Περρέλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217.
Αίτηση.
Αίτηση από την αιτήτρια για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για απελευθέρωση της ανήλικης θυγατέρας της από τη φύλαξη του Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας, ο οποίος διορίστηκε δυνάμει απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου ως Επίτροπος της ανήλικης.
Χ. Φωτίου, για την Αιτήτρια.
Ε. Ζαχαριάδου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, ως η φυσική μητέρα της 9χρονης Μαρίας Κύπριου, αποτείνεται για ένταλμα της φύσης Habeas Corpus προς απελευθέρωσή της από τη φύλαξη του Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας (ο Διευθυντής). Ο Διευθυντής, όμως, ενεργεί δυνάμει απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου με την οποία διορίστηκε προσωρινά ως Επίτροπος της ανηλίκου και, συνεπώς, κατά τη βασική θέση των καθ΄ ων η αίτηση, σαφώς με νόμιμο έρεισμα.
Το άρθρο 18 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1960 Ν. 216/90 όπως τροποποιήθηκε) αποδίδει στο Οικογενειακό Δικαστήριο δικαιοδοσία για την ανάθεση της επιμέλειας τέκνου σε Επίτροπο και, εν προκειμένω, κινήθηκε με ex parte αίτηση του Διευθυντή, στο πλαίσιο της κυρίας αίτησης για διορισμό του ως Επιτρόπου, ενόψει κατ΄ισχυρισμόν σοβαρών κινδύνων οι οποίοι, κατά τα περιστατικά και τις συνθήκες που περιγράφηκαν σε σχετική ένορκη δήλωση, απειλούσαν την ανήλικη. Η αιτήτρια θεωρεί πως, παρά την ύπαρξη διατάγματος εκδοθέντος από αρμόδιο δικαστήριο, δικαιολογείται η έκδοση του εντάλματος γιατί, κατά την εκτίμησή της, (α) δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις του επείγοντος του άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Κεφ. 6, το οποίο εν πάση περιπτώσει δεν αναφερόταν στην αίτηση, ώστε να μπορούσε να εκδοθεί τέτοιο διάταγμα μονομερώς, (β) δεν εδικαιολογείτο η έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος όταν αυτό συνιστούσε και την τελική επιδιωκόμενη θεραπεία, (γ) παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από την έκδοση του διατάγματος μέχρι την τροχιοδρόμηση και την έναρξη/συμπλήρωση της ακρόασης σε σχέση με το κατά πόσο το ενδιάμεσο διάταγμα θα έπρεπε να παραμείνει σε ισχύ, και (δ) ο Διευθυντής δεν ήταν πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να διοριστεί ως Επίτροπος και δεν προκύπτει πως συνέτρεχαν και άλλες προϋποθέσεις του Νόμου.
Οι δυο πλευρές αναφέρθηκαν στο ιστορικό της διαδικασίας ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου από τις 13.1.04 που καταχωρίστηκε η μονομερής αίτηση για την έκδοση του διατάγματος. Δεν χρειάζεται να αναπαραγάγω τις λεπτομέρειες. Σημειώνω μόνο πως το διάταγμα εκδόθηκε στις 15.1.04 και ορίστηκε ως επιστρεπτέο σε μερικές μέρες, δηλαδή στις 22.1.04. Εκπροσωπήθηκε τότε η αιτήτρια και υπό περιστάσεις που περιγράφονται και που περιλάμβαναν και την ακρόαση και έκδοση απόφασης επί διαδικαστικού θέματος, άρχισε η ακρόαση στις 11.3.04, αφιερώθηκαν δυο μέρες για την αντεξέταση, από το δικηγόρο της αιτήτριας, της βασικής μάρτυρας της άλλης πλευράς και ορίστηκε να συνεχιστεί στις 6 και 7 Μαΐου 2004. Σημειώνεται συναφώς από τους καθ΄ ων η αίτηση πως μεσολαβούσαν οι διακοπές του Πάσχα και πως το Οικογενειακό Δικαστήριο συνεδριάζει στην Πάφο μόνο δυο μέρες κάθε βδομάδα.
Είναι θεμελιώδες πως δεν αναθεωρείται σε αίτηση για Ηabeas Corpus η ορθότητα δικαστικής απόφασης, περιλαμβανομένου, βεβαίως, και του τρόπου άσκησης διακριτικής εξουσίας. Το Ανώτατο Δικαστήριο, στο πλαίσιο αίτησης για Ηabeas Corpus, δεν ενεργεί ως εφετείο και, πάντως, δεν είναι δυνατό να παραμερίσει δικαστική απόφαση*. Και να εθεωρείτο όμως πως εγείρονται από την αιτήτρια ζητήματα με δικαιοδοτική χροιά και ακόμα πως αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην έκδοση του εντάλματος παρά το ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο έχει τη βασική δικαιοδοσία για το διορισμό Επιτρόπου*, η αίτηση αντιμετωπίζει άλλο πρόβλημα.
Εδώ σαφώς έχουμε εναλλακτική θεραπεία η οποία μάλιστα χρησιμοποιείται ήδη από την αιτήτρια. Αναφέρομαι στην εμφάνιση και ένστασή της ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου και βεβαίως στο γεγονός ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη εκεί η ακροαματική διαδικασία, με θέματά της, όπως είναι δεκτό και από την αιτήτρια, και τα όσα ακριβώς συζητήθηκαν ενώπιόν μου. Κατά τις αρχές, που δεν αναιρούνται ενόψει των όσων αναφέρθηκαν σε σχέση με το χρόνο εκδίκασης στο Οικογενειακό Δικαστήριο, εξ αυτού δικαιολογείται η απόρριψη της αίτησης**. Μάλιστα, εν προκειμένω, με την επιδίωξη παρέμβασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εκκρεμούσας της διαδικασίας στο Οικογενειακό Δικαστήριο, το αποτέλεσμα της οποίας βεβαίως θα μπορεί και να εφεσιβληθεί, έχουμε στην ουσία περίπτωση καταχρηστικής διεκδίκησης του ίδιου αποτελέσματος κατ' επίκληση ξεχωριστών δικαιοδοσιών.***
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.