|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1491
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Aγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 29/03
3 Σεπτεμβρίου, 2004
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.]
TEKMA EPE AΦΟΙ ΑΘ. & N. AΡΒΑΝΙΤΗ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΠΛΟΙΩΝ & ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΜΗΧΑΝΩΝ
Εναγόντων
και
Εναγομένων
----------------
AITHΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 18.12.03
ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ
Ε. Μοντάνιος με Γ. Παπαπέτρου για τους αιτητές- Εναγομένους 1 και 4:
Α. Γιωρκάτζης για τους καθ΄ ων η αίτηση-ενάγοντες:
-----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με ένταλμα που εκδόθηκε στις 13.11.03 διατάχθηκε η σύλληψη του ρυμουλκού ΠΗΓΑΣΟΣ (πρώην ΚΑΡΤΕΡΙΑ), στο λιμάνι της Λεμεσού. Οι εναγόμενοι 4, ως οι τωρινοί ιδιοκτήτες του πλοίου, κατέθεσαν την ταχθείσα εγγύηση των £15.000 και το πλοίο ελευθερώθηκε. Αντικείμενο αυτής της διαδικασίας είναι η αίτησή τους, ημερομηνίας 18.12.03, για ακύρωση ή παραμερισμό της σύλληψης, προς επιστροφή αυτού του ποσού.
΄Ενα είναι το θέμα που εγείρεται. Αφορά στην ένορκη δήλωση που στήριξε την αίτηση για τη σύλληψη. Αυτή έγινε από δικηγόρο ο οποίος δεν είχε προσωπική γνώση των γεγονότων στα οποία αναφερόταν. Όπως η ίδια αναφέρει, "τα γεγονότα τα οποία αναφέρονται στην παρούσα ένορκη δήλωσή μου τα γνωρίζω από πληροφορίες που πήρα από τους αιτητές" και είναι η εισήγηση πως έχουμε απαράδεκτο έρεισμα. Επικαλούνται οι αιτητές την πράγματι ευθέως σχετική απόφαση της Ολομέλειας στην Υamout κ.α. ν. Schiffahrts Ges Elbe M.B.H. & Co (1994) 1 AAΔ 191. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση που εξέδωσε ο Πικής Δ. όπως ήταν τότε:
«Στην προκείμενη περίπτωση, το βάθρο στο οποίο στηρίχθηκε η έκδοση της διαταγής για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, είναι ακροσφαλές. Η μαρτυρία η οποία προσάχθηκε προς υποστήριξη της αίτησης, προερχόταν από δικηγόρο ο οποίος δεν ήταν γνώσης των γεγονότων για τα οποία κατέθετε. Όχι μόνο δεν γνώριζε τα γεγονότα αλλ' ούτε και η πηγή των πληροφοριών του καθορίζεται με ακρίβεια
˙ γίνεται μόνο αόριστη αναφορά στους ενάγοντες ως την πηγή των πληροφοριών του. Η αναγκαιότητα της παρουσίας μαρτυρίας για τη στοιχειοθέτηση των προϋποθέσεων για έγκριση αιτήματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, καθορίζεται επιτακτικά από το ίδιο το κείμενο του Κ.24 "shall require evidence" (θα αξιώσει μαρτυρία). Στην απουσία μαρτυρίας το αίτημα δεν μπορεί παρά να πέσει στο κενό».
Περαιτέρω, τα πιο κάτω, επίσης σχετικά, από το Admiralty Jurisdiction and Practice, 2η έκδοση, LLP 2000 του Nigel Meeson §4-042.
«Τhe affidavit may contain statements of information and belief provided full and precise particulars of the grounds and sources thereof are also stated. Thus where information has been received from the claimant that the claim is not satisfied, the person within the claimant's organization from whom that information was received should be identified».
Σε μετάφραση:
«Η ένορκος δήλωση μπορεί να περιλαμβάνει πληροφορίες και πεποίθηση νοουμένου ότι δηλώνονται πλήρεις και ακριβείς λεπτομέρειες των λόγων και των πηγών τους. ΄Ετσι όταν η πληροφορία πως η απαίτηση δεν ικανοποιήθηκε λήφθηκε από τον απαιτητή, το πρόσωπο εντός του οργανισμού των απαιτητών από το οποίο λήφθηκε αυτή η πληροφορία πρέπει να κατονομάζεται».»
Η απόφαση στην El Fath Co. v. E.D.T. Shipping Ltd (1992) 1 AAΔ 1255, την οποία επιπλέον επικαλέστηκαν οι αιτητές, δεν αφορούσε στο ειδικό ζήτημα που εδώ εγείρεται. Δικαίως όμως αναφέρθησαν στην απόφαση του Εφετείου στη Γεώργιος Χριστοδούλου ν. Antonious M.F.M. Vraets, (1999) 1(Γ) ΑΑΔ 1475. Αφορούσε στην έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος για δέσμευση χρηματικού ποσού και σε σχέση με την αποτελεσματικότητα της ένορκης δήλωσης δεν έγινε δεκτό πως η παραπομπή σε "αξιωματούχους των τραπεζών" ως πηγή των πληροφοριών, ήταν αόριστη και μή ακριβής. Ως εξής, με αναφορά και στην Resola (Cyprus) Ltd v. Χρήστου (1998) 1 ΑΑΔ 598 στην οποία "κύκλοι φιλικά προσκείμενοι προς τους εναγομένους, παρέμειναν αόριστοι και μετά την αντεξέταση του εφεσίβλητου":
"Συμφωνούμε με το πρωτόδικο δικαστήριο ότι η αναφορά στους αξιωματούχους των τραπεζών δεν ήταν αναφορά σε αόριστη πηγή και συνιστούσε επαρκή αποκάλυψη της πηγής πληροφόρησης του εφεσίβλητου, προκειμένου μάλιστα περί διατάγματος δέσμευσης καταθέσεων στις εν λόγω τράπεζες. Σημειώνουμε δε και το ότι ο εφεσίβλητος ούτε καν αντεξετάσθηκε επ' αυτού. Και πάλι, η υπόθεση διαφοροποιείται από τη RESOLA, ανωτέρω, όπου η ένορκη δήλωση και η αντεξέταση του αιτητή αποκάλυψε το εντελώς αδιευκρίνιστο της πηγής πληροφόρησης του, που, όπως παρατηρήθηκε, έπρεπε ως εκ τούτου να αγνοείτο."
Εισηγήθηκαν συναφώς οι αιτητές πως δεν αμβλύνεται με την πιο πάνω υπόθεση η δέσμευση από την υπόθεση Yamout, η οποία δεν σχολιάστηκε, πολύ λιγότερο αφού στην Χριστοδούλου το θέμα αφορούσε στη δέσμευση καταθέσεων σε τράπεζες οπότε και αποκτούσε ιδιάζουσα διάσταση ο προσδιορισμός «αξιωματούχοι της τράπεζας» και ο εφεσίβλητος, ενώ έδωσε ζωντανή μαρτυρία, δεν αντεξετάστηκε επί του σημείου. Σημειώνω και τη C. Phasarias (Automotive Centre) Limited v. Σκυροποιϊα "Λεωνίκ" Λιμιτεδ Πολιτική ΄Εφεση 11013, 13.6.01 στην οποία όσα είχαν αποδοθεί σε πληροφόρηση από "έγκυρους τραπεζικούς κύκλους" ουσιαστικά επιβεβαιώθηκαν κατά την αντεξέταση του διευθυντή των εφεσιβλήτων.
Οι καθ΄ ων η αίτηση επιχείρησαν αρχικά διαφοροποίηση της παρούσας από την Yamout με αναφορά στο θέμα τους. Εκεί, υπό συζήτηση ήταν το θέμα της άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας για την οποία απαιτούνταν άλλες προϋποθέσεις. Περαιτέρω, με αναφορά στην πηγή της πληροφόρησης με το επιχείρημα ότι εδώ έχουμε το επιπρόσθετο στοιχείο πως, όπως η επωνυμία τους υποδηλώνει, πρόκειται για δυο αδέλφια και έχουμε συνεπώς την αναγκαία συγκεκριμενοποίηση φυσικού προσώπου, δηλαδή τουλάχιστον του ενός από τους δυο αδελφούς. Παρέπεμψε επ' αυτού στην απόφαση του Γαβριηλίδη Δ., Flensburger Sparkasse v. Του πλοίου NAIME S (EX URANUS I) Αρ. Αγωγής 4/04 ημερομηνίας 4.3.04 στην οποία θεωρήθηκε ότι τεκμήρια επισυνημμένα στην ένορκη δήλωση πλήρωναν το κενό της αόριστης αναφοράς σε δικηγόρους της ενάγουσας.
Ορθά μου φαίνεται εγκατέλειψαν αυτή τη γραμμή στην πορεία. Το ζήτημα δεν ήταν οι ακριβείς προϋποθέσεις για την έκδοση του κατά περίπτωση διατάγματος αλλά η ανάγκη πραγματικού υπόβαθρου για την έκδοση και του συζητούμενου διατάγματος. Ενώ, περαιτέρω, η λέξη "ΑΦΟΙ" συνιστά απλώς μέρος της επωνυμίας των καθ΄ ων η αίτηση που είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης.
Όπως συμφώνησαν, λοιπόν, και οι καθ΄ ων η αίτηση, το θέμα εξειδικεύεται στο κατά πόσο αρκεί η παραπομπή, ως πηγής πληροφόρησης, σε νομικό πρόσωπο ή χρειάζεται συγκεκριμενοποίηση φυσικού προσώπου που να είναι σε θέση να καταθέσει ως μάρτυρας.
Επ' αυτού ήταν η άποψη των καθ΄ ων η αίτηση πως στη βάση της Γεώργιος Χριστοδούλου (ανωτέρω) ήταν παραδεκτή η ένορκη δήλωση. Κατά την εισήγησή τους δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της αναφοράς "ενάγοντες" και σε "αξιωματούχους" που μπορούσε να είναι των εναγόντων.
Είναι εδώ καθαρό πως ως αποκλειστική πηγή πληροφόρησης αορίστως προσδιορίζεται το νομικό πρόσωπο των εναγόντων, χωρίς οτιδήποτε άλλο. Οι διαφοροποιήσεις από την Γεώργιος Χριστοδούλου, όπως τις εισηγήθηκαν οι αιτητές είναι προφανείς και, πάντως, είναι ευθεία η δέσμευση από την απόφαση στην Yamout που ακριβώς αφορούσε, όπως εδώ, σε παραπομπή στους ενάγοντες. Επομένως, υπό το δεδομένο πως η θεμελίωση του πραγματικού υπόβαθρου προϋποθέτει μαρτυρία, δεν μπορώ παρά να εγκρίνω την αίτηση.
Εκδίδεται διάταγμα ως η αίτηση, με έξοδα.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.C:\My Documents\2004\part1\adm29-03.doc