|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 1 ΑΑΔ 437
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 63/2002)
16 Απριλίου, 2003
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΤΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Ενάγων,
ΚΑΙ
ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ «VERONICA" ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ BELIZE
ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ «ΚΑΡΝΑΓΙΟ» ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Εναγόμενος.
__________
Αίτηση ημερ. 14.11.2002 για παραμερισμό απόφασης.
Α. Θεοφίλου, για τους Αιτητές.
Α. Γιωρκάτζης, για τον Καθ΄ ου η αίτηση-Ενάγοντα.
__________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο ενάγων-καθ΄ ου η αίτηση εξασφάλισε στις 25.7.2002 απόφαση για ποσό £40.800, για μετατροπές στις οποίες προέβη επί του εναγόμενου πλοίου, ύστερα από συμφωνία με τον αντιπρόσωπο του ιδιοκτήτη. Μετά την έκδοση της απόφασης και την έναρξη διαδικασίας πώλησης του σκάφους καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση, για παραμερισμό της απόφασης.
Αιτητές είναι το εναγόμενο σκάφος και η εταιρεία Royalsea Shipping Services S.A. από την Ονδούρα, η οποία σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του κ. Χρίστου Παΐση, που συνοδεύει την αίτηση, είναι η πλοιοκτήτρια.
Ο κ. Παΐσης στην ένορκο του δήλωση ισχυρίζεται ότι είναι πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού και διευθυντής της εταιρείας Tichfield Maritime Ltd από τη Λεμεσό στην οποία είχε ανατεθεί η διαχείριση του εναγόμενου πλοίου το Σεπτέμβρη του 1997.
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Παΐση, το σκάφος βρισκόταν από το τέλος του 1996 στο καρνάγιο Λεμεσού, χώρο επιδιόρθωσης σκαφών. Στις αρχές του 1997, ο ίδιος προσωπικά και αργότερα το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου η εταιρεία του, συνήψαν συμφωνία με τους τότε ιδιοκτήτες του πλοίου, που ανανεώθηκε από τους νυν πλοιοκτήτες, για επίβλεψη και διαχείριση των επιδιορθώσεων του σκάφους.
Από το τέλος του 1998 το σκάφος είχε αφεθεί χωρίς πλήρωμα ή φύλακες στο καρνάγιο γιατί οι πλοιοκτήτες του είχαν αναστείλει τις εργασίες επιδιόρθωσης. Περί τα τέλη Οκτωβρίου του 2002, ενημερώθηκε για την ύπαρξη διατάγματος πώλησης του σκάφους, προς ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους και αμέσως επικοινώνησε με τους πλοιοκτήτες.
Ο κ. Παΐσης ισχυρίζεται ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο που έγιναν οι επισκευές στο σκάφος, ο ενάγων εργοδοτείτο από τον ίδιο αρχικά (από το Μάϊο του 1997 έως την 31.12.1997) ως ανεξάρτητος τεχνικός σύμβουλος, με μηνιαίο μισθό και στη συνέχεια ως μισθωτός της εταιρείας του μέχρι 31.9.1998 που απολύθηκε, λόγω του ότι σταμάτησαν οι εργασίες επισκευής του σκάφους. Στην ένορκο δήλωση επισυνάφθηκαν και αντίγραφα σχετικών αποδείξεων. Μία από αυτές, ημερ. 7.11.1997, αναφέρει ως αντιπαροχή μισθό (salary). Κατατέθηκε επίσης και αριθμός αποδείξεων πληρωμής για επιδιορθώσεις στο πλοίο σε άλλο πρόσωπο, πλην του ενάγοντος. Επισυνάπτονται, τέλος, δύο συμφωνίες.
Οι αρχές με βάση τις οποίες ασκείται η σχετική διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για έκδοση διατάγματος παραμερισμού έχουν αναφερθεί σε σωρεία υποθέσεων, τόσο των αγγλικών όσο και των κυπριακών Δικαστηρίων. Κλασσική επί του σημείου θεωρείται η υπόθεση
Evans v. Bartlam [1937] 2 All E.R. 646, η οποία υιοθετήθηκε επανειλημμένα. Εκτενής αναφορά στην υφιστάμενη νομολογία επί του θέματος γίνεται και στην υπόθεση Merkis General Bonded Warehouse v. Yiannoukas Holiday Inns Limited κ.α. (1994) 1 Α.Α.Δ. 736.Κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας το δικαστήριο θα πρέπει να επιτύχει εξισορρόπηση μεταξύ δύο θεμελιωδών αρχών. Την ανάγκη από τη μια να διατηρηθεί το δικαίωμα των διαδίκων να ακουστούν και από την άλλη την ανάγκη εξασφάλισης της ταχείας απονομής δικαιοσύνης (
Phylactou and others v. Michael (1982) 1 C.L.R. 204, 210).Θέμα πρωταρχικής σημασίας είναι η ύπαρξη καλής υπεράσπισης, αλλά εξ ίσου σημαντικό είναι και το θέμα σοβαρής και εύλογης αιτιολογίας για την απουσία των αιτητών κατά την ακρόαση, που είχε ως συνέπεια την έκδοση απόφασης εναντίον τους (Χρυσάνθου κ.α. ν. Mariala Construction Limited (1996) 1 A.A.Δ. 1129, 1136
).Το βάρος απόδειξης ύπαρξης καλής υπεράσπισης ως προς την ουσία της υπόθεσης, φέρει ο αιτητής. Είναι αρκετό να αποδειχθεί ότι έχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπεράσπιση κι΄ αυτό είναι αρκετό για να παραμεριστεί η απόφαση και να επανεκδικαστεί η υπόθεση.
Θα πρέπει να προκύπτει εκ πρώτης όψεως υπεράσπιση, χωρίς το δικαστήριο να προχωρεί σε αξιολόγηση οποιασδήποτε μαρτυρίας που προσάγεται προς αντίκρουσή της (βλέπε
Land Securities P.L.C. v. Receiver for the Metropolitan Police District [1983] 1 W.L.R. 439). Υπεράσπιση που είναι λογικοφανής, βασισμένη σε γεγονότα που την καθιστούν συζητήσιμη, ενέχει δυνητικά το στοιχείο της πειστικότητας.Ο αιτητής βαρύνεται επίσης με την απόδειξη του ισχυρισμού ότι δικαιολογημένα καθυστέρησε να αποταθεί προς παραμερισμό της απόφασης. Οι απλές εξηγήσεις δεν συνιστούν αιτιολόγηση (Mine & Quarry Services Ltd v. Γεωργίου (Μαύρου) (1993) 1 Α.Α.Δ. 26, 29
).΄Οπου η συμπεριφορά του αιτητή είναι αδικαιολόγητη ή παραγνωρίζει εμφανώς τη δικαστική διαδικασία ή τα δικαιώματα του αντίδικού του, το δικαστήριο μπορεί να αρνηθεί να παραμερίσει την απόφαση.
Στην παρούσα αίτηση ικανοποιούνται και οι δύο προϋποθέσεις. Οι αιτητές έχουν δείξει λογικοφανή υπεράσπιση που βασίζεται σε γεγονότα και συνεπώς είναι συζητήσιμη. Αμφισβητούν τη βάση της αξίωσης του ενάγοντα, την ύπαρξη συμφωνίας για επιδιορθώσεις και μετατροπές στο πλοίο.
Από την άλλη, έχουν εξηγήσει με τρόπο πειστικό τους λόγους για τους οποίους δεν παρουσιάστηκαν. Η αγωγή επιδόθηκε στο πλοίο, μόνο με την επικόλληση του κλητηρίου εντάλματος στο κατάρτι του. Το σκάφος βρισκόταν στο καρνάγιο για επιδιόρθωση και συνεπώς, αφού κανένας δεν υπήρχε σ΄ αυτό, ούτε οι πλοιοκτήτες ούτε οι αντιπρόσωποί τους ήταν δυνατόν να λάβουν γνώση. Οι πλοιοκτήτες πληροφορήθηκαν την ύπαρξη της εναντίον τους απόφασης, θα έλεγα τυχαία, με την έναρξη της διαδικασίας πώλησης του πλοίου.
Υπό τις περιστάσεις κρίνω ότι η αίτηση είναι αιτιολογημένη και γι΄ αυτό εκδίδω διάταγμα με το οποίο παραμερίζεται η εκδοθείσα απόφαση. Τα έξοδα της παρούσας αίτησης, μαζί με τα έξοδα έκδοσης της απόφασης, τα οποία λόγω της ακύρωσής της χάνονται, θα βαρύνουν τους εναγομένους και θα πρέπει να καταβληθούν από αυτούς αμέσως και πριν από οποιοδήποτε περαιτέρω δικονομικό διάβημα εκ μέρους τους.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.