ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

                                                          ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 86/02

 

ΕΝΩΠΙΟΝ -  Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

 ΝΙΚΟΛΑΟΥ Χ" ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ

 ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

KAI

 

ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ/ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.9.98 - 15.10.98 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 479/98 ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΥΠΕΡΟΥΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΤΕΙ ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ, ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΣΤΙΣ 23.9.96 ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΙΤΗΣΗ CERTIORARI

 

 

 

11 Φεβρουαρίου 2003

Για τον αιτητή:  Κ. Ευσταθίου.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση:  Σ. Φασουλιώτης για Χρ. Πουργουρίδη.

 

 

 

Α   Π   Ο   Φ   Α   Σ   Η

 

Χορήγησα άδεια για την καταχώρηση της παρούσας στη βάση της θέσης του αιτητή πως κακώς το Επαρχιακό Δικαστήριο επέτρεψε την εγγραφή διαιτητικής απόφασης με ex parte αίτηση.  Είχαν τεθεί συναφώς υπόψη μου οι υποθέσεις Βασούλα Τάσου (Κακουρή), Αίτηση αρ. 152/99 ημερομηνίας 11.8.00 και Χριστόδουλος Πιττάκας, Αίτηση αρ. 101/01 ημερομηνίας 5.12.01Επίσης το σύγγραμμα Judicial Review of the Ηuman Rights Act των Richard Gordon & Tim Ward σελ. 166, 167, 177 και 178.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση εισηγούνται την απόρριψη της αίτησης για λόγους ουσίας τους οποίους προσδιορίζουν αλλά και ως καταχρηστικής αφού προς το ίδιο αποτέλεσμα στοχεύει και αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου.  Περαιτέρω, ενόψει μακράς και αδικαιολόγητης καθυστέρησης.

 

Ο αιτητής δεν αρνήθηκε το γεγονός της καθυστέρησης και δέκτηκε πως η εκκρεμότητα παράλληλης αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο συνιστά, όπως το έθεσε, επιπρόσθετο κώλυμα και δυσκολία.  Για να επισημάνει, όμως, πως δεν είναι σ΄αυτές τις περιπτώσεις υποχρεωτική η απόρριψη της αίτησης.  ΄Οπως εισηγείται, με αναφορά στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναφορικά με Ένταλμα Έρευνας, Πολιτική ΄Εφεση 11045 ημερομηνίας 17.4.02, το Ανώτατο Δικαστήριο ασκεί διακριτική εξουσία και αυτή πρέπει να κλίνει υπέρ του ενόψει της φύσης του ελαττώματος που προβάλλει και του γεγονότος ότι, όπως αντι-λαμβάνεται το θέμα, δεν αναμένεται να επηρεαστούν δικαιώματα των καθ΄ ων η αίτηση και να προκληθεί αδικία.

 

Προκύπτουν τα πιο κάτω από τα στοιχεία που τώρα τίθενται ενώπιόν μου.  Η διαιτητική απόφαση εκδόθηκε στις 23.9.96 και η αίτηση για την εγγραφή της εγκρίθηκε στις 24.9.98.  ΄Ο,τι μεσολάβησε ήταν γραπτές παρακλήσεις του αιτητή για διευκολύνσεις.  Στις 2.12.98 επιδόθηκε στον αιτητή αίτηση για αποπληρωμή της διαπιστωθείσας οφειλής του με μηνιαίες δόσεις στην οποία υπέβαλε ένταση, για να ακολουθήσει, σχεδόν δυο χρόνια μετά, στις 28.2.01, αίτησή του με στόχο την εξέταση της νομιμότητας της εγγραφής της διαιτητικής απόφασης, μάλιστα και με αναφορά, όπως εν προκειμένω, στο γεγονός ότι εγκρίθηκε στη βάση ex parte αίτησης.  Και για "αναστολή της δικαστικής διαδικασίας" στο μεταξύ.  Παρήλθαν άλλοι 18 μήνες περίπου, ο αιτητής αποτάθηκε για certiorari και, ενώ με την ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση επισημαίνεται το γεγονός της αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο, αυτή διατηρείται.

 

Δεν χρειάζεται καν να ασχοληθώ με το ζήτημα της πράγματι μεγάλης και μή εξηγηθείσας καθυστέρησης.  Είναι σαφές πως ο αιτητής αποβλέπει στην προώθηση όμοιου θέματος προς τον ίδιο ουσιαστικά σκοπό, με δυο παράλληλες δικαστικές διαδικασίες.  Και ενώ δεν είναι του παρόντος η διατύπωση γνώμης αναφορικά με το πρόσφορο της επιδίωξης με την αίτηση που υποβλήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο, είναι αυτονόητο πως η όποια κατάληξη της παρούσας δεν θα σημαίνει τη λήξη του θέματος.  Οι καθ΄ ων η αίτηση θα έχουν να το αντιμετωπίσουν εκ δευτέρου, σε άλλο πλαίσιο.  Το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξέδωσε ο Πικής, Δ., όπως ήταν τότε, στη Διευθυντής των Φυλακών ν. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 ΑΑΔ 217, στη σελ. 224 σε σχέση με "παράλληλες διαδικασίες, ανεξάρτητες δικονομικά αλλά όμοιες ως προς το αντικείμενό τους", εφαρμόζεται ευθέως:

 

"Η χρήση διαδικασιών που οδηγούν σε καταπίεση συνιστά μορφή κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας γιατί το αποτέλεσμα οποιασδήποτε απ΄ αυτές παύει να είναι καθοριστικό για τα δικαιώματα του διαδίκου......".

 

 

Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα.

 

 

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΜΣι.C:\My Documents\2003\part1\86-02.doc


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο