|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 1053
16 Ιουλίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΔΟΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΠΑΦΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Ε9/02 ΤΗΝ 25.4.02 ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ
ΑΠΕΦΑΣΙΣΘΗ ΚΑΙ ΔΙΕΤΑΧΘΗ Η ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΑΙΤΗΤΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ (Α) ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΠΙΔΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜΕΡ. 25.4.02 ΚΑΙ (Β) ΤΗΝ
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΙΔΙΚΟΥ
ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜΕΡ. 25.4.02
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΑΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΙΝ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION ΥΠΟ Η ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΘΗΣ ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΩΣ ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ.
(Αίτηση Αρ. 51/2002)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition εναντίον διατάγματος ανάκτησης κατοχής ακινήτου για ισχυριζόμενη ύπαρξη έκδηλου νομικού σφάλματος στο πρακτικό ― Άρνηση άδειας επειδή το θέμα που εγείρετο άπτετο των διαδικασιών που οι αιτήτριες ξεκίνησαν ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων και που επαφίετο στο ίδιο να κρίνει, αφού ακούσει τα μέρη, αν θα παραμερίσει ή όχι το εκδοθέν διάταγμα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των αιτητριών για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition με το οποίο να ακυρώνεται διάταγμα ανάκτησης κατοχής καταστήματος στην Πάφο και ταυτόχρονα να διατάσσεται το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων να μην επιληφθεί των δύο αιτήσεων, που οι ίδιες καταχώρησαν ενώπιόν του και με τις οποίες επιδιώκεται (α) η αναστολή της εκτέλεσης του επίδικου διατάγματος κατοχής και (β) η ακύρωσή του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για τους λόγους που προκύπτουν σαφώς από τις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Αίτηση από τις αιτήτριες για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari προς ακύρωση της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, Τμήμα Πάφου, ημερ. 25/4/02 με την οποία διέταξε την ανάκτηση κατοχής υπέρ του αιτητή και εναντίον τους ενός καταστήματος στην οδό Απ. Παύλου στην Πάφο και διατάγματος Prohibition με το οποίο να διατάσσεται το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων να μην επιληφθεί των δύο αιτήσεων, που οι ίδιες οι αιτήτριες καταχώρισαν στις 19.6.2002 ενώπιόν του και με τις οποίες επιδιώκεται (α) η αναστολή της εκτέλεσης του επίδικου διατάγματος ανάκτησης κατοχής και (β) η ακύρωσή του.
Ν. Κληρίδης και Ε. Μηλιδώνη, για τις Αιτήτριες.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Στις 25.4.2002 το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, Τμήμα Δικαστηρίου Πάφου, εξέδωσε απόφαση υπέρ του ενώπιον του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση, αιτητριών εδώ, για ανάκτηση κατοχής του καταστήματος που βρίσκεται στην οδό Απ. Παύλου 9 στην Πάφο. Στο πρακτικό του διατάγματος, τεκμήριο 1, αναγράφεται πως το διάταγμα εκδόθηκε στην παρουσία του δικηγόρου του αιτητή και των καθ' ων η αίτηση.
Οι αιτήτριες με το υπό κρίση δικονομικό διάβημα ζητούν άδεια για να προχωρήσουν με αίτηση για την έκδοση διαταγμάτων Certiorari και Prohibition για την ακύρωση του επίδικου διατάγματος του Δικαστηρίου για ανάκτηση κατοχής της 25.4.2002 και ταυτόχρονα να διατάσσεται το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων να μην επιληφθεί των δύο αιτήσεων, που οι ίδιες οι αιτήτριες καταχώρισαν στις 19.6.2002 ενώπιόν του και με τις οποίες επιδιώκεται (α) η αναστολή της εκτέλεσης του επίδικου διατάγματος ανάκτησης κατοχής και (β) η ακύρωσή του.
Οι αιτήτριες ισχυρίζονται πως δεν ήταν παρούσες στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων όταν εκδόθηκε το διάταγμα ανάκτησης κατοχής και πως αυτό που αναγράφεται στο σχετικό πρακτικό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Γι' αυτό και ζητούν την ακύρωση του διατάγματος. Από την ένορκη δήλωση που κατατέθηκε εκ μέρους των αιτητριών καταδεικνύεται πως η αίτηση που καταχωρίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων από τον ιδιοκτήτη εναντίον τους για την ανάκτηση κατοχής του καταστήματος τους επεδόθη. Δεν καταχώρισαν όμως εμφάνιση. Ο δικηγόρος τους αιτιολόγησε την παράλειψη τους αυτή αποδίδοντάς την σε παρεξήγηση όταν διδόντουσαν οδηγίες από τον ένα δικηγόρο στον άλλο.
Κατά τη συζήτηση της παρούσας αίτησης υπέβαλα ευθέως το ερώτημα στο δικηγόρο των αιτητριών τί ζητά από εμένα. Να ακυρώσω δηλαδή τις δύο αιτήσεις που οι ίδιες οι αιτήτριες καταχώρισαν στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, και με τις οποίες ζητούν από αυτό θεραπείες, τις οποίες οι ίδιες ισχυρίζονται ότι δικαιούνται; Ασφαλώς δεν μπορώ να επέμβω σ' αυτή τη διαδικασία. Ο δικηγόρος εισηγήθηκε πως υπάρχει έκδηλο νομικό σφάλμα στο πρακτικό του Δικαστηρίου, η αναφορά δηλαδή πως το διάταγμα εκδόθηκε στην παρουσία των αιτητριών. Μα αν ορθά εκδόθηκε το επίμαχο διάταγμα στην απουσία των αιτητριών, καθώς οι ίδιες ισχυρίζονται, είναι θέμα που άπτεται των διαδικασιών που οι ίδιες ξεκίνησαν ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, και που το ίδιο θα κρίνει, αφού ακούσει τα μέρη, αν θα παραμερίσει το διάταγμα που εξέδωσε ή όχι.
Παρέλκει να προσθέσω πως, και αν ακόμη η αναφορά του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, πως οι αιτήτριες ήσαν παρούσες κατά την έκδοση του επίδικου διατάγματος, είναι εσφαλμένη, το ζήτημα παραμένει να εξηγήσουν οι ίδιες στο Δικαστήριο γιατί δεν είχαν καταχωρίσει εμφάνιση στην εναντίον τους αίτηση.
Η αίτηση κρίνεται ολωσδιόλου αβάσιμη και απορρίπτεται.
Η�αίτηση απορρίπτεται.