Αναφορικά με το Άρθρο 155.4 του Συντάγματος και το άρθρο 3 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Διάφορες Διατάξεις) Νόμου του 1964

Αναφορικά με την αίτηση του Δρ. Σάββα Μήλιου, από τη Λεμεσό

Αναφορικά με τα άρθρα 2 και 27 του Κεφ. 155 και το Άρθρο 23 του Συντάγματος

Αναφορικά με το ένταλμα έρευνας ημερ. 12/12/01

----------------------

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 13 Ιουνίου, 2002.

Για τον αιτητή: Ευ. Πουργουρίδης.

----------------------

Στις 12.12.2001 Ανώτερη Επαρχιακός Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού εξέδωσε ένταλμα ερεύνης του γραφείου του αιτητή στο Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ που βρίσκεται στο χωριό Παλώδια. Από τις ένορκες δήλωσεις που συνοδεύουν την αίτηση διαφαίνεται ότι το ένταλμα ερεύνης εκτελέσθηκε αυθημερόν από την Αστυνομία η οποία παρέλαβε αριθμό τεκμηρίων-εγγράφων.

Στις 11.4.2002 η Αστυνομία, με επιστολή της, αρνήθηκε να του παραδώσει τέτοιο αντίγραφο επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 7 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.

Στις 19.4.2002 ο αιτητής καταχώρησε στο Ανώτατο Δικαστήριο την αίτηση 29/2002 με την οποία ζητούσε την έκδοση διατάγματος της φύσεως Mandamus με το οποίο να υποχρέωνε τον Αστυνομικό Διευθυντή Λεμεσού να του παραδώσει το πιο πάνω αντίγραφο του εντάλματος έρευνας. Τελικά αντίγραφο του εντάλματος έρευνας παραδόθηκε στον αιτητή από τον Αστυνομικό Διευθυντή Λεμεσού στις 25.4.2002.

Ένα και πλέον μήνα μετά ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση με την οποία ζητά την ακόλουθη θεραπεία:-

Η αίτηση αυτή στηρίζεται σε ένα και μοναδικό σημείο, το ακόλουθο:-

Από την πλούσια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει ότι, μεταξύ των λόγων για τους οποίους εκδίδονται εντάλματα της φύσεως Certiorari είναι και η υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας.

Διατείνεται στην αγόρευση του ο δικηγόρος του αιτητή ότι η Δικαστής η οποία εξέδωσε το επίδικο ένταλμα ερεύνης δεν είχε τέτοια δικαιοδοσία γιατί κατά τον επίδικο χρόνο ήταν μέλος του Κακουργιοδικείου Λεμεσού-Πάφου. Αρύεται δε επιχείρημα από το άρθρο 27 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 που αναφέρει ότι μόνο Επαρχιακός Δικαστής έχει δικαιοδοσία να εκδίδει εντάλματα ερεύνης. Και επειδή, κατά το δικηγόρο του αιτητή, η δικαστής είχε διορισθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ως μέλος Κακουργιοδικείου απώλεσε την δικαιοδοσία της να εκδίδει εντάλματα ερεύνης.

Σύμφωνα με το άρθρο 27 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, σε συνδιασμό με το άρθρο 2 του ίδιου νόμου, ο Επαρχιακός Δικαστής έχει εξουσία να εκδίδει εντάλματα ερεύνης.

Με το άρθρο 3(1) του περί Δικαστηρίων Νόμου αρ. 14/60 (όπως τροποποιήθηκε) καθιδρύονται (α) Επαρχιακά Δικαστήρια και (β) Κακουργιοδικεία. Η σύνθεση του Κακουργιοδικείου προβλέπεται από το άρθρο 5 του ίδιου νόμου που έχει ως εξής:-

Από τις πιο πάνω διατάξεις του νόμου ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή αντλεί το επιχείρημα, δίδοντας τη δική του ερμηνεία, ότι με το διορισμό του Επαρχιακού Δικαστή στο Κακουργιοδικείο, αποστερείται από τη δικαιοδοσία που του παρέχει ο νόμος ως Επαρχιακός Δικαστής. Οι δε πρόνοιες του εδαφίου 2 του άρθρου 5, συνεχίζει ο δικηγόρος του αιτητή, αφορούν εκδίκαση υποθέσεων, όπως ερμηνεύθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Alan Carl Ford κ.ά. (Αρ. 1) (1995) 2 ΑΑΔ 29, και όχι εξουσία για έκδοση ενταλμάτων ερεύνης.

Έχω καταλήξει ότι ο αιτητής απέτυχε να στοιχειοθετήσει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση, απαραίτητη προϋπόθεση, με βάση τη νομολογία, για την παραχώρηση άδειας προς το σκοπό καταχώρησης αίτησης για έκδοση του εντάλματος Certiorari.

Περαιτέρω και για ένα πρόσθετο λόγο, εξίσου σημαντικό, η αίτηση υπόκειται σε απόρριψη, αυτό της καθυστέρησης στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης.

Στην παρούσα υπόθεση είχαν παρέλθει 4 μήνες από την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας όταν για πρώτη φορά εξεδήλωσε ο αιτητής το ενδιαφέρον του για την καταχώρηση της παρούσης αίτησης και 5½ μήνες όταν την καταχώρησε. Η παράλειψη του αιτητή να αμφισβητήσει έγκαιρα την εγκυρότητα του εντάλματος έρευνας καταλήγει σε απόρριψη της αίτησης του.

Για τους λόγους αυτούς η αίτησης απορρίπτεται.

/Επσ