|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 756
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 41/2002
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Aναφορικά με το άρθρο 155 (4) του Συντάγματος και το άρθρο 3 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Διάφορες Διατάξεις) Νόμου του 1964
- και -
Αναφορικά με την αίτηση της Ζήνας Μήλιου από τη Λεμεσό
- και -
Αναφορικά με τα άρθρα 2 και 27 του Κεφ.155 και το Αρ.23 του Συντάγματος
- και -
Αναφορικά με το ένταλμα έρευνας ημερ. 12.12.01
_________
6 Ιουνίου, 2002
Για την αιτήτρια : κ. Ε. Πουργουρίδης.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 12.12.2001 η Ανώτερη Επαρχιακή Δικαστής Α. Πούγιουρου, εξέδωσε ένταλμα έρευνας των υποστατικών του ιατρικού κέντρου Aesthetic Medical Laser Ltd. ΄Ενας από τους μετόχους της εταιρείας είναι και η αιτήτρια.
Με την παρούσα αίτηση αξιώνεται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, με σκοπό την ακύρωση του εντάλματος έρευνας.
Στην ένορκη δήλωση της αιτήτριας που συνοδεύει την αίτηση, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το ένταλμα που εκδόθηκε είναι άκυρο, γιατί η δικαστής που το εξέδωσε υπηρετούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο στο Μόνιμο Κακουργιοδικείο που είχε συσταθεί για τις επαρχίες Λεμεσού-Πάφου και ως εκ
τούτου, δεν είχε δικαιοδοσία να εκδίδει εντάλματα έρευνας.Σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας το Κακουργιοδικείο είναι δικαστήριο ξεχωριστό από το Επαρχιακό και συνεπώς, αφού σύμφωνα με το άρθρο 27 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, εντάλματα έρευνας εκδίδονται από επαρχιακούς δικαστές, η συγκεκριμένη δικαστής δεν είχε τη δικαιοδοσία να υπογράψει ένα τέτοιο ένταλμα.
Πράγματι, η κα Πούγιουρου έχει οριστεί ως μέλος της σύνθεσης του Κακουργιοδικείου Αρ.2 για τις επαρχίες Λεμεσού και Πάφου από 10.9.2001 (Αρ. Γνωστοποίησης 3928, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας υπ΄ αρ. 3515, ημερ. 20.7.2001).
Το άρθρο 27 του Κεφ. 155, προβλέπει ότι δικαστής δύναται σε οποιοδήποτε χρόνο να εκδώσει ένταλμα έρευνας. Στο άρθρο 2 του ίδιου Νόμου, «Δικαστής» σημαίνει δικαστή Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, Ν.14/60, «δικαστής» σημαίνει δικαστή οποιουδήποτε δικαστηρίου, ενώ «Επαρχιακός Δικαστής» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο από το άρθρο 4. Το άρθρο 4 προνοεί ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο αποτελείται από έναν ή περισσότερους Προέδρους, από έναν ή περισσότερους Ανώτερους Επαρχιακούς Δικαστές και από ένα τέτοιο αριθμό άλλων Επαρχιακών Δικαστών, ως ήθελε ορίσει το Ανώτατο Δικαστήριο. Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει εξουσία να ορίσει Πρόεδρο, Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή, Επαρχιακό Δικαστή ως μέλος περισσότερων του ενός Επαρχιακών Δικαστηρίων.
Σύμφωνα με το άρθρο 5 του Νόμου 14/60 το Κακουργιοδικείο απαρτίζεται από έναν Πρόεδρο Επαρχιακού Δικαστηρίου και δύο Ανώτερους Επαρχιακούς Δικαστές ή Επαρχιακούς Δικαστές που ορίζονται από το Ανώτατο Δικαστήριο. Οι Δικαστές που απαρτίζουν το Κακουργιοδικείο ασχολούνται, όταν δεν είναι απασχολημένοι με το Κακουργιοδικείο, με την εκδίκαση υποθέσεων δικαιοδοσίας Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Δεν συμφωνώ με τη θέση του ευπαίδευτου συνήγορου της αιτήτριας ότι η εκδίκαση υποθέσεων στην οποία αναφέρεται το άρθρο 5(2) του Ν.14/60, περιορίζεται μόνο στην ακρόαση υποθέσεων και ότι οι δικαστές που μετέχουν στο Κακουργιοδικείο αποκλείονται από το να εκτελούν όλα τα άλλα καθήκοντα που έχουν αρμοδιότητα να εκτελούν τα μέλη των Επαρχιακών Δικαστηρίων.
΄Οπως έχει λεχθεί και από το Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Ford κ.α. (Αρ.1) (1995) 2 Α.Α.Δ. 29, 37, δεν υπάρχει ορισμός της «δίκης» (trial) ως τεχνικού όρου, με κάποιο ειδικό νόημα. Ο όρος χρησιμοποιείται αδιακρίτως, ενώ η «δίκη» είναι έννοια ευρύτερη της «ακρόασης» που αποτελεί μέρος της και περιλαμβάνει δικαστική διαδικασία μετά την καταχώριση του κατηγορητηρίου. Σε χωριστή απόφαση του Πογιατζή, Δ., στη σελ .47, αναφέρεται ότι η φράση «διαρκούσης της δίκης» στο άρθρο 148(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, έχει ερμηνευθεί πολύ πλατιά και κατά τρόπο που να περιλαμβάνει και το στάδιο της διαδικασίας πριν ο κατηγορούμενος απαντήσει στην εναντίον του κατηγορία και πριν το δικαστήριο επιληφθεί οποιουδήποτε άλλου ζητήματος που έχει σχέση με τη διαδικασία ενώπιόν του στη συγκεκριμένη ποινική υπόθεση (σχετικές είναι επίσης οι υποθέσεις
Republic v. Sampson (1977) 2 C.L.R. 1 και Αστυνομία ν. Φάντη κ.α. (1994) 2 Α.Α.Δ. 160).Συνεπώς, με τον όρο «εκδίκαση υποθέσεων δικαιοδοσίας Επαρχιακού Δικαστηρίου» που αναφέρεται στο άρθρο 5(2) του Ν.14/60, δεν περιορίζονται τα καθήκοντα των δικαστών που μετέχουν στο Κακουργιοδικείο μόνο στην ακρόαση υποθέσεων.
Εν όψει των πιο πάνω βρίσκω ότι η παρούσα αίτηση δεν έχει οποιοδήποτε έρεισμα και θα πρέπει να απορριφθεί. Θα ήθελα όμως να παρατηρήσω ότι το ένταλμα που εκδόθηκε επέτρεπε την έρευνα σε υποστατικά συγκεκριμένης εταιρείας και δεν είμαι βέβαιος ότι οποιοσδήποτε μέτοχος της εταιρείας είχε το δικαίωμα να ζητήσει την έκδοση προνομιακού εντάλματος. Η αιτήτρια δεν είναι καν, ή τουλάχιστον δεν έχει προβληθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός, σύμβουλος της εταιρείας και συνεπώς δεν βλέπω πως νομιμοποιείται στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης. Η αίτηση απορρίπτεται.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ