ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(2001) 1 ΑΑΔ 1136

30 Ιουλίου, 2001

[ΚΡΑΜΒΗΣ,�Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ (ΕΓΓΡΑΦΗ, ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΠΛΟΙΩΝ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1963,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ "SEVRYBA 1" ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΝΗΟΛΟΓΙΟΥ,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ SEV-VIC NAVIGATION LIMITED, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ.

(Εναρκτήρια Κλήση Αρ. 69/2001)

 

Ναυτοδικείο ― Μονομερής αίτηση από τους διεκδικούντες την κυριότητα πλοίου, για έκδοση διατάγματος απαγορεύοντος την πώληση, μεταβίβαση, εκχώρηση, υποθήκευση ή αποξένωση του πλοίου ή οποιουδήποτε μεριδίου αυτού, μέχρι την αποπεράτωση εναρκτήριας κλήσης ― Άρθρο 30 των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Εγγραφή, Πώληση και Υποθήκευση Πλοίων) Νόμων του 1963-1996 ― Κατά πόσο οι αιτητές ήταν ενδιαφερόμενα πρόσωπα εντός της εννοίας του Άρθρου 30 των πιο πάνω Νόμων.

Λέξεις και Φράσεις ― "Ενδιαφερόμενο πρόσωπο" στο Άρθρο 30 των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Εγγραφή, Πώληση και Υποθήκευση Πλοίων) Νόμων του 1963-1996 ― Σημαίνει άτομο, που έχει συμφέρον σ' αυτό τούτο το πλοίο και όχι απλώς πιστωτές ή πρόσωπα που έχουν απαίτηση για αποζημιώσεις.

Με εναρκτήρια κλήση ημερ. 23/7/01 οι Αιτητές, SEVRYBA A.O. από τη Ρωσσία, εξαιτούνται διάταγμα που να απαγορεύει στην εταιρεία Sev-Vik Navigation Limited να πωλήσει, μεταβιβάσει, ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει, εκτός προς τους Αιτητές το πλοίο "SEVRYBA 1" που είναι γραμμένο στο Κυπριακό Νηολόγιο στην ιδιοκτησία της (α) μέχρι την εγγραφή στο Κυπριακό Νηολόγιο θέσμιας υποθήκης πάνω στο πλοίο προς όφελος των Αιτητών, σύμφωνα με τη συμφωνία ημερομηνίας 22/6/95 μεταξύ της Sev-Vik και των Αιτητών και/ή (β) μέχρι ένα μήνα μετά την αποπεράτωση της διαιτησίας μεταξύ των Αιτητών και της Sev-Vik σχετικά με τη συμφωνία πώλησης του πλοίου προς τους Αιτητές που περιέχεται στο Ναυλοσύμφωνο μεταξύ της Sev-Vik και των Αιτητών ημερομηνίας 21/6/95.

Με άλλη μονομερή αίτηση ημερομηνίας 23/7/01 οι Αιτητές εξαιτούνται την έκδοση διατάγματος που να απαγορεύει στην Sev-Vik Navigation Ltd να πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει, εκτός προς τους Αιτητές ή προς όφελος τους, το πλοίο Sevryba 1, ή οποιοδήποτε μερίδιο αυτού μέχρι την αποπεράτωση της πιο πάνω εναρκτήριας κλήσης.

Τα γεγονότα, όπως εκτίθενται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την πιο πάνω μονομερή αίτηση συνοψίζονται ως ακολούθως:

Στις 29/10/93 υπογράφτηκε μεταξύ των Αιτητών και της Νορβηγικής εταιρείας Norwegian Partners A/S συμφωνία κοινοπραξίας για την κατασκευή ενός αλιευτικού πλοίου και στις 21/6/95 υπογράφτηκε μια περαιτέρω συμφωνία που ρύθμιζε θέματα εγγραφής, ναύλωσης, χρηματοδότησης, υποθήκευσης και ιδιοκτησίας του πλοίου.

Σύμφωνα με τις πρόνοιες της εν λόγω συμφωνίας συστάθηκε στην Κύπρο ιδιωτική μετοχική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με το όνομα Sev-Vik Navigation Ltd οι μετοχές της οποίας μεταβιβάστηκαν εξ ημισείας στους αιτητές και στους Norwegian Partners A/S.

Το πλοίο που κατασκευάστηκε πωλήθηκε στη Sev-Vik και γράφτηκε στο Νηολόγιο Κυπριακών Πλοίων με το όνομα "SEVRYBA 1" στην κυριότητα της Sev-Vik.

Στις 21/6/95 υπογράφτηκε μεταξύ των Αιτητών και της Sev-Vik συμφωνία για τη γυμνή ναύλωση του πλοίου στους Αιτητές για περίοδο 4 ετών.  Δυνάμει συμφωνίας δανείου ημερ. 22/6/95 Νορβηγική τράπεζα παραχώρησε στη Sev-Vik δάνειο ύψους 32.000.000 Νορβηγικών Κορώνων για τη χρηματοδότηση μέρους του κόστους κατασκευής του πλοίου.  Για την εξασφάλιση του δανείου η Sev-Vik παραχώρησε προς όφελος της τράπεζας θέσμια υποθήκη επί του πλοίου.

Η ρήτρα 15 του Ναυλοσυμφώνου προνοεί ότι μετά τη λήξη του Ναυλοσυμφώνου και υπό τον όρο ότι οι Αιτητές θα έχουν εξοφλήσει όλα τα χρήματα που οφείλονται προς την τράπεζα οι Αιτητές θα θεωρούνται ότι έχουν αγοράσει το πλοίο και ο ιδιοκτήτης θα προμηθεύσει του αιτητές με πωλητήριο έγγραφο νομιμοποιημένο ελεύθερο από εγγεγραμμένες επιβαρύνσεις.

Στις 22/6/95 υπογράφτηκε μεταξύ των Αιτητών και της Sev-Vik έγγραφο τιτλοφορούμενο "Subordinated Loan Agreement" με το οποίο η Sev-Vik αναγνώρισε ότι οι Αιτητές παραχωρούσαν προς αυτούς δάνειο ύψους 4.700.00 Νορβηγικών Κορώνων για την πληρωμή μέρους της τιμής του πλοίου και η Sev-Vik ανέλαβε την υποχρέωση να αποπληρώσει το δάνειο με τόκο.  Περαιτέρω η εν λόγω συμφωνία προνοούσε ότι για την εξασφάλιση του εν λόγω δανείου θα παραχωρείτο προς όφελος των Αιτητών υποθήκη, με δεύτερη προτεραιότητα, επί του πλοίου.

Στις 22/6/95 υπογράφτηκε επίσης από τους Αιτητές και τους Norwegian Partners A/S έγγραφο στο οποίο δηλώθηκε ότι παρά την κατοχή των μετοχών στη Sev-Vik 50/50, οι Norwegian Partners A/S μεταβίβασαν στους Αιτητές το μερίδιο και συμφέρον τους στο πλοίο και ότι δεν έχουν οποιαδήποτε νόμιμα δικαιώματα στο πλοίο.

Στις 31/3/99 το δάνειο των ΝΟΚ32.000.000 προς τη Sev-Vik αποπληρώθηκε μαζί με τον τόκο.

Οι Αιτητές ισχυρίζονται, πως ενόψει του γεγονότος ότι το Ναυλοσύμφωνο έχει λήξει και όλα τα χρήματα που οφείλονταν προς την Τράπεζα έχουν εξοφληθεί, πρέπει να θεωρούνται ότι έχουν αγοράσει το πλοίο και δικαιούνται όπως η κυριότητα του μεταβιβαστεί σ' αυτούς.  Λέγουν επίσης ότι δεν έχει εγγραφεί υποθήκη επί του πλοίου προς όφελος τους και ισχυρίζονται ότι είναι οι ενυπόθηκοι δανειστές βάσει του δικαίου της επιείκειας (beneficial mortgages).

Στην ένορκη δήλωση αναφέρεται ότι η θέση της Sev-Vik για τη μεταβίβαση του πλοίου στην κυριότητα των Αιτητών είναι ότι πρέπει πρώτα οι Αιτητές να πληρώσουν το ποσό των $ΗΠΑ 3.065.806 που η Sev-Vik ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει οφειλόμενο ναύλο και τόκους. Η απαίτηση της Sev-Vik στηρίζεται σε δύο ισχυριζόμενες συμφωνίες μεταξύ της Sev-Vik και των αιτητών ημερομηνίας 7/6/99 και 20/9/99.

Η θέση των αιτητών είναι ότι δεν οφείλουν κανένα ποσό στη Sev-Vik και ότι οι δύο πιο πάνω συμφωνίες είναι άκυρες.

Οι Αιτητές απαίτησαν από τη Sev-Vik όπως τους προμηθεύσουν με πωλητήριο έγγραφο (bill of sale) για το πλοίο και όπως μεριμνήσουν για τη διαγραφή του πλοίου από το Κυπριακό Νηολόγιο.  Η Sev-Vik δε συμμορφώθηκε και οι Αιτητές, με βάση το Ναυλοσύμφωνο, έδωσαν στη Sev-Vik ειδοποίηση διαιτησίας. Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι σε περίπτωση που επιτύχουν στη Νορβηγία την έκδοση διαιτητικής απόφασης υπέρ τους, θα δικαιούνται στην αναγνώριση της από Κυπριακό αρμόδιο Δικαστήριο ως δεσμευτικής δυνάμει του άρθρου 35 του περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμου του 1987, έτσι ώστε να προβούν στη συνέχεια στις κατάλληλες ενέργειες για διαγραφή του πλοίου από το Κυπριακό Νηολόγιο και εγγραφή του στο όνομά τους.

Ενόψει των πιο πάνω η θέση των Αιτητών είναι ότι η Sev-Vik, ακόμα και με βάση την επιπρόσθετη συμφωνία ημερ. 20/9/99, είναι δεσμευμένη να τους μεταβιβάσει την ιδιοκτησία του πλοίου, με την προϋπόθεση καταβολής στη Sev-Vik του ποσού που αυτή απαιτεί ως επαυξημένο ναύλο.  Επομένως η ουσία της διαφοράς μεταξύ Αιτητών και Sev-Vik είναι κατά πόσο, για να μεταβιβάσει η Sev-Vik το πλοίο στους Αιτητές, οι τελευταίοι έχουν ή όχι υποχρέωση να καταβάλουν το ποσό του ισχυριζόμενου επαυξημένου ναύλου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο εκδίδοντας το ζητούμενο με την ex parte αίτηση προσωρινό διάταγμα αποφάνθηκε ότι:

1.  Στην προκειμένη περίπτωση με βάση τη συμφωνία για εγγραφή δεύτερης υποθήκης η οποία, περιέχεται στη Δευτερεύουσα Συμφωνία Δανείου ημερομηνίας 22/6/95 φαίνεται πως οι Αιτητές απέκτησαν ωφέλιμο συμφέρον (beneficial interest) πάνω στο πλοίο λόγω της αναγνωρισμένης από το δίκαιο της επιείκειας υποθήκης που δημιουργήθηκε (equitable mortgage) δυνάμει της εν λόγω συμφωνίας, και εκ τούτου οι Αιτητές πρέπει να θεωρούνται ότι είναι ενδιαφερόμενο πρόσωπο για τους σκοπούς του Άρθρου 30 των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Εγγραφή, Πώληση και Υποθήκευση Πλοίων) Νόμων του 1963-96.

2.  Οι αιτητές εμφανίζονται ότι έχουν και δεύτερο συμφέρον πάνω στο πλοίο. Πρόκειται για το συμφέρον που δημιουργήθηκε με βάση τη συμφωνία αγοράς που περιέχεται στη ρήτρα 15 του ναυλοσυμφώνου ημερομηνίας 21/6/95.  Προϋπόθεση απόκτησης του εν λόγω συμφέροντος από τους αιτητές ήταν η εκ μέρους τους εκπλήρωση των όρων της εν λόγω ρήτρας 15.  Οι αιτητές λέγουν ότι οι συγκεκριμένοι όροι έχουν εκπληρωθεί. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, οι αιτητές θα πρέπει να θεωρούνται ότι έχουν αγοράσει το πλοίο και ότι έχουν την κυριότητα τούτου δυνάμει σύμβασης που θεωρείται "beneficial interest" πάνω στο πλοίο και αναγνωρίζεται από το Άρθρο 64 του Νόμου.

3.  Είναι βέβαιο ότι η παρούσα περίπτωση είναι εξ εκείνων που αναφέρονται ότι εμπίπτουν στο Άρθρο 30 του Νόμου. Η υπό εξέταση περίπτωση είναι "where a purchaser is unable to registrar because of a failure by the seller to execute the necessary bill of sale" εφόσον οι Αιτητές φαίνεται ότι έχουν κυριότητα με βάση τη σύμβαση αλλά δεν μπορούν να εγγράψουν τη μεταβίβαση γιατί οι καθ' ων η αίτηση δεν παραδίδουν πωλητήριο έγγραφο.

Η μονομερής αίτηση επιτράπηκε. Εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα ως η παράγραφος 1 της αίτησης.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Pastella Marine Co Ltd v. National Iranian Tanker Co Ltd (1987) 1 C.L.R. 583,

Γερασάκης ν. Wolf Shipping Company Limited (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ. 393,

Αναφορικά με την Fordel Shipping Co. Limited, ιδιοκτήτρια του Πλοίου Μ/V "MARINER LT" υπό Κυπριακή σημαία (1996) 1 Α.Α.Δ. 1288,

The "SIBEN" [1994] LI.L.Rep. 420.

Aίτηση.

Μονομερής αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν την έκδοση διατάγματος που να απαγορεύει στην Sev-Vic Navigation Limited από τη Λευκωσία να πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει, υποθηκεύσει ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει, εκτός προς τους αιτητές ή προς όφελός τους, το πλοίο "SEVRYBA 1" που είναι γραμμένο στο Κυπριακό Νηολόγιο στην ιδιοκτησία της, ή οποιοδήποτε μερίδιο αυτού, μέχρι την αποπεράτωση της υπό τον πιο πάνω τίτλο Εναρκτήριας Κλήσης ή μέχρι άλλης διαταγής του Δικαστηρίου.

Ε. Μοντάνιος και Π. Ιακωβίδης, για τους Αιτητές.

Cur. adv. vult.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Με εναρκτήρια κλήση ημερ. 23.7.01 οι αιτητές SEVRYBA A.O. από 2 S. Perovskaya Str., 186016, Murmansk, Ρωσσία, εξαιτούνται:

"1.   Την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην εταιρεία Sev-Vic Navigation Limited από τη Λευκωσία να πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει, υποθηκεύσει ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει, εκτός προς τους Αιτητές ή προς όφελος τους, το πλοίο "SEVRYBA 1" ("το Πλοίο") που είναι γραμμένο στο Κυπριακό Νηολόγιο στην ιδιοκτησία της ή οποιοδήποτε μερίδιο αυτού:-

(α) μέχρι την εγγραφή στο Κυπριακό Νηολόγιο θέσμιας υποθήκης πάνω στο Πλοίο προς όφελος των Αιτητών σύμφωνα με την συμφωνία ημερομηνίας 22 Ιουνίου 1995 μεταξύ της Sev-Vik Navigation Limited και των Αιτητών και/ή

(β) μέχρι ένα μήνα μετά την αποπεράτωση της διαιτησίας μεταξύ των Αιτητών και της Sev-Vik Navigation Limited στην Νορβηγία σχετικά με την συμφωνία πώλησης του Πλοίου προς τους Αιτητές που περιέχεται στο Ναυλοσύμφωνο μεταξύ της Sev-Vik Navigation Limited και τους Αιτητές ημερομηνίας 21 Ιουνίου 1995, ή

(γ) μέχρι οποιοδήποτε άλλο χρόνο το Δικαστήριο ήθελε θεωρήσει ορθό και δίκαιο.

2.  Την έκδοση οποιουδήποτε άλλου συναφούς διατάγματος το οποίο το Δικαστήριο ήθελε θεωρήσει ορθό και δίκαιο.

3.  Έξοδα."

Με άλλη μονομερή αίτηση ημερ. 23.7.01 οι αιτητές εξαιτούνται:

"1.   Την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην Sev-Vic Navigation Limited από τη Λευκωσία να πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει, υποθηκεύσει ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει, εκτός προς τους Αιτητές ή προς όφελος τους, το πλοίο "SEVRYBA 1" που είναι γραμμένο στο Κυπριακό Νηολόγιο στην ιδιοκτησία της, ή οποιοδήποτε μερίδιο αυτού, μέχρι την αποπεράτωση της υπό τον πιο πάνω τίτλο Εναρκτήριας Κλήσης ή μέχρι άλλης διαταγής του Δικαστηρίου.

2.  Οποιοδήποτε άλλο συναφές διάταγμα το οποίο το Δικαστήριο ήθελε θεωρήσει ορθό και δίκαιο."

Η μονομερής αυτή αίτηση, βασίζεται στα άρθρα 30, 64 και 65 των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Εγγραφή, Πώληση και Υποθήκευση Πλοίων) Νόμων του 1963 έως 1996, στα άρθρα 3(2), 9 και 35 του περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμου του 1987, στους Κανονισμούς 203-212 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη δικαιοδοσία του ως Ναυτοδικείο και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.

Τα γεγονότα πάνω στα οποία στηρίζεται η υπό εξέταση μονομερής αίτηση, εκτίθενται στην επισυνημμένη στην αίτηση, ένορκη δήλωση του κ. Αδάμου Μοντάνιου και συνοψίζονται ως ακολούθως:

Στις 29.10.1993 υπογράφτηκε μεταξύ των αιτητών και της Νορβηγικής εταιρείας Norwegian Partners A/S συμφωνία κοινοπραξίας (Joint Venture Agreement) για την κατασκευή ενός αλιευτικού πλοίου.

Στις 21.6.95 υπογράφηκε μεταξύ των ιδίων συμβαλλομένων μια περαιτέρω συμφωνία που ρύθμιζε θέματα εγγραφής, ναύλωσης, χρηματοδότησης, υποθήκευσης και ιδιοκτησίας του πλοίου.

Σύμφωνα με τις πρόνοιες της εν λόγω συμφωνίας οι αιτητές ισχυρίζονται ότι έγιναν οι πιο κάτω πράξεις ήτοι:

(1)   Συστάθηκε στην Κύπρο στις 14.4.1995 ιδιωτική μετοχική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία SEV-VIK NAVIGATION LIMITED (στο εξής "SEV-VIK") με μετοχικό κεφάλαιο 5000 μετοχές της £1.-.

Στις 14.6.95 οι μετοχές της SEV-VIK μεταβιβάστηκαν εξ ημισείας στους αιτητές (2500 μετοχές) και στους Norwegian Partners A/S (2500 μετοχές).

Το πλοίο που κατασκευάστηκε, πωλήθηκε στις 21.6.1995 στην SEV-VIK και στις 30.6.95 γράφτηκε στο Νηολόγιο Κυπριακών Πλοίων με το όνομα SEVRYBA 1 (στο εξής "το πλοίο") στην κυριότητα της SEV-VIK. Ο λόγος για τον οποίο συστάθηκε η SEV-VIK ήταν ακριβώς για να γραφτεί το πλοίο στην κυριότητα της και να καταστεί δυνατή η δανειοδότηση του πλοίου με ασφάλεια πάνω σε πλοίο του Κυπριακού Νηολογίου. Πρόκειται, καθώς αναφέρει στην ένορκη δήλωση του ο κ. Α. Μοντάνιος, κατ' επίκληση της πείρας του, για συνηθισμένο λόγο εγγραφής πλοίων Ρωσσικής ιδιοκτησίας στο Κυπριακό Νηολόγιο.

Στις 21.6.95 υπογράφηκε μεταξύ των αιτητών και της SEV-VIK συμφωνία για τη γυμνή ναύλωση του πλοίου στους αιτητές για περίοδο 4 ετών. Με βάση το ναυλοσύμφωνο λήφθηκε η έγκριση του Νηολόγου για την παράλληλη νηολόγηση του πλοίου στη Ρωσσία για 4 χρόνια. Με βάση την έγκριση, έγινε η παράλληλη νηολόγηση στη Ρωσσία και το πλοίο ύψωσε τη ρωσσική σημαία.

Δυνάμει συμφωνίας δανείου ημερ. 22.6.95 νορβηγική τράπεζα (Industri & Shipsbanken A/S) παραχώρησε στην SEV-VIK δάνειο ύψους Νορβηγικών Κορώνων (ΝΟΚ) 32.000.000 για τη χρηματοδότηση μέρους του κόστους κατασκευής του πλοίου. Για την εξασφάλιση του εν λόγω δανείου η SEV-VIK παραχώρησε προς όφελος της τράπεζας θέσμια υποθήκη ημερ. 30.6.95 επί του πλοίου η οποία γράφτηκε στο Κυπριακό Νηολόγιο την ίδια ημέρα με πρώτη προτεραιότητα.

Σε συμμόρφωση με τη ρήτρα IV της Συμφωνίας Κοινοπραξίας, η ρήτρα 15 του Ναυλοσυμφώνου προνοεί (σε μετάφραση) τα εξής:

"15. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΓΟΡΑΣ

Μετά τη λήξη αυτού του Ναυλοσυμφώνου και υπό τον όρο ότι ο Ναυλωτής θα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του ώστε όλα τα χρήματα που οφείλονται προς την Industri & Shipsbanken να έχουν εξοφληθεί, ο Ναυλωτής θα θεωρείται ότι έχει αγοράσει το Πλοίο με όλα που του ανήκουν και ο ιδιοκτήτης θα προμηθεύσει τον Ναυλωτή με πωλητήριο έγγραφο βεβαιωμένο από συμβολαιογράφο και νομιμοποιημένο ελεύθερο από εγγεγραμμένες επιβαρύνσεις και θα φροντίσει για τη διαγραφή του πλοίου από το Κυπριακό Νηολόγιο."

Στις 22.6.1995 υπογράφτηκε μεταξύ των αιτητών και της SEV-VIK έγγραφο τιτλοφορούμενο "Subordinated Loan Agreement" με την οποία η SEV-VIK αναγνώρισε ότι οι αιτητές παραχωρούσαν προς αυτούς δάνειο ΝΟΚ 4.700.000 για την πληρωμή μέρους της τιμής του πλοίου και η SEV-VIK ανέλαβε την υποχρέωση να αποπληρώσει το δάνειο με τόκο. Περαιτέρω, η εν λόγω συμφωνία προνοούσε τα ακόλουθα:

"04. Loan and interest shall be secured by registration of a Second Priority Mortgage on vessel Sevryba-1 subject to approval from IS-Banken and shall be repayable upon demand of Sevryba any time after repayment of the IS-Banken facility.

05. It is agreed upon that no third or further priority mortgages shall be registered on the vessel "Sevryba-1".

06. The parties have agreed upon that repayment of Loan together with interest will be settled by the transfer of the vessel to the absolute ownership of Sevryba provided to loan NOK 32.000.000 with interest will have been paid to the IS-Banken under loan agreement dated 22nd of June 1995."

(Οι λέξεις "IS-Banken" είναι συντομογραφία για την Industri & Shipsbanken A/S.)"

Στις 22 Ιουνίου 1995 υπογράφηκε επίσης από τους αιτητές και τους Norwegian Partners A/S έγγραφο τιτλοφορούμενο "Statement of Ownership transfer of share in fishing trawler "SEVRYBA-1" from Norwegian Partners AS to AO SEVRYBA" στο οποίο δηλώθηκε ότι παρά την κατοχή των μετοχών στη SEV-VIK 50/50, οι Norwegian Partners A/S μεταβίβασαν στους Αιτητές το μερίδιο και συμφέρον τους στο Πλοίο και ότι δεν έχουν οποιαδήποτε νόμιμα δικαιώματα στο Πλοίο.

Στις 31.3.1999 το δάνειο των ΝΟΚ 32.000.000  της τράπεζας προς τη SEV-VIK αποπληρώθηκε μαζί με τον τόκο.

Λέγουν οι αιτητές, πως ενόψει του γεγονότος ότι το Ναυλοσύμφωνο έχει λήξει και όλα τα χρήματα που οφείλονταν στην τράπεζα έχουν εξοφληθεί, πρέπει, σύμφωνα με τον όρο 15 του Ναυλοσυμφώνου, να θεωρούνται ότι έχουν αγοράσει το Πλοίο και δικαιούνται όπως η κυριότητα του μεταβιβαστεί σ' αυτούς. Λέγουν επίσης ότι δεν έχει ακόμα εκτελεσθεί, και καθώς φαίνεται από την έρευνα στο Νηολόγιο, δεν έχει εγγραφεί υποθήκη επί του πλοίου προς όφελος τους, παρόλο που η ενυπόθηκη οφειλή προς την τράπεζα έχει εξοφληθεί και η τράπεζα έπαυσε να έχει λόγο σχετικά με το πλοίο.  Εντούτοις, πιστεύουν οι αιτητές ότι είναι οι ενυπόθηκοι δανειστές βάσει του δικαίου της επιεικείας (beneficial mortgagees).

Eκτός από την παράθεση των γεγονότων πάνω στα οποία στηρίζεται η υπόθεση των αιτητών, ο κ. Α. Μοντάνιος στην ένορκη δήλωσή του αναφέρεται και στη θέση της SEV-VIK όπως βέβαια τη γνωρίζει, σχετικά με το αίτημα των αιτητών για τη μεταβίβαση της κυριότητας του πλοίου καθώς και σε άλλα γεγονότα που έχουν σχέση με το υπό εξέταση θέμα. 

Φαίνεται, καθώς αναφέρεται στην ένορκη δήλωση, ότι η θέση της SEV-VIK για τη μεταβίβαση του πλοίου στην κυριότητα των αιτητών είναι ότι πρέπει πρώτα οι αιτητές να πληρώσουν το ποσό των $ΗΠΑ3.065.806 που η SEV-VIK ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει οφειλόμενο ναύλο και τόκους. Αναφορικά με την εν λόγω απαίτηση η SEV-VIK αποτάθηκε από το Μάϊο του 2001 σε Νορβηγικό Δικαστήριο για τη σύλληψη του φορτίου και των καυσίμων του πλοίου. Η απαίτηση της SEV-VIK στηρίζεται βασικά σε δύο ισχυριζόμενες συμφωνίες.

(α)   Τη συμφωνία ημερ. 7.6.99 μεταξύ των αιτητών και της SEV-VIK τιτλοφορούμενη ως "AGREEMENT OF PROLONGATION OF BAREBOAT CHARTER" για παράταση του ναυλοσυμφώνου για περίοδο δύο χρόνων δηλαδή, μέχρι 29.6.2001.

(β)   Τη συμφωνία ημερ. 20.9.99 μεταξύ των αιτητών και της SEV-VIK τιτλοφορούμενη "ADDITIONAL AGREEMENT TO THE BAREBOAT CHARTERPARTY DATED 21st JUNE 1995". Σύμφωνα με την εν λόγω συμφωνία θα πληρώνετο ο ναύλος, ο οποίος για τα δύο χρόνια παράτασης της ναύλωσης θα ανερχόταν συνολικά στα $ΗΠΑ3.065.806.

Περαιτέρω, η ρήτρα 15 του ναυλοσυμφώνου αντικαταστάθηκε με ρήτρα που προνοούσε ότι κατά τη λήξη του ναυλοσυμφώνου τον Ιούνιο του 2001, ο ναυλωτής θα αγοράσει το πλοίο από τον ιδιοκτήτη για ποσό που βασικά είναι το συνολικό ποσό του ναύλου που έχει προαναφερθεί.

Περαιτέρω, η ρήτρα 16 του ναυλοσυμφώνου που προνοούσε για εφαρμογή του νορβηγικού δικαίου και παραπομπή των διαφορών σε διαιτησία στη Νορβηγία αντικαταστάθηκε με ρήτρα που προνοούσε ότι το ναυλοσύμφωνο και οποιαδήποτε συμπληρώματά του θα διέπονταν από το αγγλικό δίκαιο και ότι οι διαφορές των μερών θα παραπέμπονταν στο High Court της Αγγλίας.

Η θέση των αιτητών, που, καθώς αναφέρει ο κ. Α. Μοντάνιος, εκφράσθηκε και στο Νορβηγικό Δικαστήριο, είναι ότι δεν οφείλουν κανένα ποσό στη SEV-VIK και ότι οι πιο πάνω συμφωνίες (συμφωνία παράτασης και επιπρόσθετη συμφωνία) είναι άκυρες.  Λέγουν συναφώς ότι οι εν λόγω συμφωνίες έγιναν από τον κ. G. Tishkov, ο οποίος ήταν Γενικός Διευθυντής των αιτητών μέχρι την παύση του στις 18.5.2000, χωρίς να είχαν, όπως έπρεπε, εγκριθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο και τη Γενική Συνέλευση των αιτητών. Λέγουν επίσης ότι η επιπρόσθετη συμφωνία ημερ. 20.9.1999 έγινε από τον κ. Tishkov χωρίς εξουσιοδότηση και δολίως μετά που αυτός διευθέτησε τη μεταβίβαση σε τρίτους όλων των μετοχών της SEV-VIK που ανήκαν στους αιτητές είτε σαν εγγεγραμμένους ιδιοκτήτες είτε σαν ωφέλιμους (beneficial) ιδιοκτήτες σε μηδαμινή τιμή και αφού προέβη σε αλλαγές στους διευθυντές της SEV-VIK.  Εδώ, αναφέρεται στην ένορκη δήλωση του κ. Α. Μοντάνιου ότι ο κ. Tishkov ήταν και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της SEV-VIK από τη σύστασή της μέχρι τις 22.2.2001.

Στις 30.4.99 ο κ. Tishkov υπέγραψε εκ μέρους των αιτητών σύμβαση μαζί με την Falcon Exporters Corporation (στο εξής "η Falcon"), εταιρεία που συστάθηκε στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους (British Virgin Islands), δυνάμει της οποίας, οι αιτητές θα μεταβίβαζαν στην Falcon τις 2500 μετοχές τους στη SEV-VIK δηλαδή το μισό μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας με αντάλλαγμα $ΗΠΑ10.000.  Η μεταβίβαση έγινε στις 9.7.99.  Στο Νορβηγικό Δικαστήριο δόθηκε μαρτυρία ότι η αξία της SEV-VIK κατά το χρόνο της μεταβίβασης ήταν 100 εκατομύρια ΝΟΚ δηλαδή περίπου $ΗΠΑ10.800.00.

Περαιτέρω, με εντολή του κ. Tishkov σαν ενεργούντος εκ μέρους των αιτητών, στις 9.7.99 και οι άλλοι δύο τότε εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες των υπόλοιπών 2500 μετοχών στη SEV-VIK τις μεταβίβασαν στη Falcon.

Στις 10.7.99 έγιναν αλλαγές στους διευθυντές της SEV-VIK.  Ο κ. Tishkov παρέμεινε διευθυντής μέχρι τις 22.2.2001. Ο κ. Α. Μοντάνιος αναφέρει στην ένορκη δήλωσή του ότι στις 18.5.99 παραιτήθηκε από Βοηθός Γραμματέας της SEV-VIK και το γραφείο του έπαυσε να είναι το εγγεγραμμένο γραφείο της εν λόγω εταιρείας.

Στις 29.6.2001 το Νορβηγικό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του με την οποία απέρριψε τα αιτήματα της SEV-VIK. Ένας από τους βασικούς λόγους της απόρριψης, ήταν η αβεβαιότητα της απαίτησης.

Εκ των ανωτέρω καθίσταται πρόδηλο ότι η διαφορά η οποία υπάρχει μεταξύ των αιτητών και της SEV-VIK εντοπίζεται στο θέμα της κυριότητας του πλοίου. Οι αιτητές με τηλεομοιότυπα τους ημερ. 9.4.2001 και 5.6.2001 απαίτησαν από τη SEV-VIK, με δεδομένη την πλήρη αποπληρωμή προς την τράπεζα του δανείου, όπως τους προμηθεύσουν με πωλητήριο έγγραφο (bill of sale) για το πλοίο και όπως μεριμνήσουν για τη διαγραφή του πλοίου από το Κυπριακό Νηολόγιο, σύμφωνα με τον όρο 15 του Ναυλοσυμφώνου. Η SEV-VIK δεν συμμορφώθηκε στις πιο πάνω απαιτήσεις των αιτητών και οι τελευταίοι, με βάση τη ρήτρα 16 του Ναυλοσυμφώνου, έδωσαν στη SEV-VIK ειδοποίηση διαιτησίας. Σε περίπτωση που οι αιτητές επιτύχουν στη Νορβηγία την έκδοση διαιτητικής απόφασης υπέρ τους θα δικαιούνται, όπως λέγουν, στην αναγνώρισή της από κυπριακό αρμόδιο δικαστήριο ως δεσμευτικής, δυνάμει του άρθρου 35 του περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμου του 1987, έτσι ώστε να προβούν στη συνέχεια στις κατάλληλες ενέργειες για διαγραφή του πλοίου από το Κυπριακό Νηολόγιο και εγγραφή του στο όνομά τους.

Ενόψει των πιο πάνω, η θέση των αιτητών είναι ότι η SEV-VIK, ακόμα και με βάση την επιπρόσθετη συμφωνία ημερ. 20.9.99, είναι δεσμευμένη να τους μεταβιβάσει την ιδιοκτησία του πλοίου, με την προϋπόθεση καταβολής στη SEV-VIK του ποσού που αυτή απαιτεί ως επαυξημένο ναύλο. Επομένως, η ουσία της διαφοράς μεταξύ αιτητών και SEV-VIK είναι κατά πόσο, για να μεταβιβάσει η SEV-VIK το πλοίο στους αιτητές, οι τελευταίοι έχουν ή όχι υποχρέωση να καταβάλουν το ποσό του ισχυριζόμενου επαυξημένου ναύλου.

Πρέπει τέλος να σημειωθεί ότι το πλοίο είναι τώρα στη Νορβηγία και βρίσκεται στην κατοχή των αιτητών.

Μετά την παράθεση των γεγονότων, που συνιστούν το πραγματικό υπόβαθρο της εναρκτήριας κλήσης και της υπό εξέταση  μονομερούς αίτησης των αιτητών, θα υπεισέλθω στη νομική πτυχή του θέματος.

Έχει ήδη ειπωθεί ότι η μονομερής αυτή αίτηση βασίζεται στα άρθρα 30, 64 και 65 των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Εγγραφή, Πώληση και Υποθήκευση Πλοίων) Νόμων του 1963 έως 1996 (στο εξής "ο Νόμος"), στα άρθρα 3(2), 9 και 35 του περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμου του 1987, στους Κανονισμούς 203-212 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη δικαιοδοσία του σαν Ναυτοδικείο και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.

Το άρθρο 30 του Νόμου έχει ως εξής:

"30. Το Ανώτατον Δικαστήριον δύναται κατά το δοκούν (μη επηρεαζομένης της ενασκήσεως οιασδήποτε ετέρας εξουσίας αυτού) κατόπιν αιτήσεως παντός ενδιαφερομένου προσώπου, να εκδώση διάταγμα απαγορεύον διά καθωρισμένον τινά χρόνον πάσαν δικαιοπραξίαν αφορώσαν εις πλοίον ή μερίδιον πλοίου, δύναται δε να εκδώση το διάταγμα υπό όρους ους το Δικαστήριον ήθελε κρίνει δίκαιον να επιβάλη ή να αρνηθή την έκδοσιν του διατάγματος, ή να ακυρώση το διάταγμα εάν τούτο εξεδόθη, μετά ή άνευ εξόδων, και γενικώτερον να ενεργήση ως το δίκαιον της υποθέσεως ήθελεν απαιτήσει, η δε Νηολογούσα Αρχή καίτοι δεν είναι διάδικος, οφείλει να συμμορφούται προς αυτό ευθύς ως επιδοθή αυτή κεκυρωμένον αντίγραφον του διατάγματος τούτου."

Ο όρος "ενδιαφερόμενο πρόσωπο" εντός της εννοίας του άρθρου 30 του νόμου ερμηνεύθηκε στις Pastella Marine Co Ltd v. National Iranian Tanker Co Ltd, 1 Α.Α.Δ. 583 και Κωνσταντίνος Αθανασίου Γερασάκης ν. Wolf Shipping Company Limited (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 393.

Στη Γερασάκης (ανωτέρω) ο όρος ερμηνεύθηκε ως εξής:

"....... "ενδιαφερόμενο πρόσωπο" σημαίνει άτομο, που έχει συμφέρον σ΄ αυτό τούτο το πλοίο και όχι απλώς πιστωτές ή πρόσωπα που έχουν απαίτηση για αποζημιώσεις."

Ο Νόμος αναγνωρίζει όχι μόνο το κατά νόμο συμφέρον (legal interest) πάνω σε πλοίο αλλά και το "ωφέλιμο συμφέρον" (beneficial interest) πάνω σ΄ αυτό και ορίζει την έννοια του όρου "beneficial interest".

Ακολουθεί πως ένα τέτοιο συμφέρον αποτελεί συμφέρον πάνω στο πλοίο που σύμφωνα με τη νομολογία, απαιτείται να έχει κάποιος για να θεωρηθεί "ενδιαφερόμενο πρόσωπο" για τους σκοπούς του άρθρου 30.  Το άρθρο 64 του νόμου, όπως έχει αναριθμηθεί προβλέπει:

"Οσάκις ο όρος "beneficial interest" χρησιμοποιήται εν τω παρόντι Νόμω, ούτος περιλαμβάνει τα εκ συμβάσεως συμφέροντα και έτερα συμφέροντα αναγνωριζόμενα υπό των Κανόνων του Δικαίου της Επιεικείας (equitable interests) ............. σκοπός του παρόντος Νόμου είναι όπως τα εκ συμβάσεως συμφέροντα ή τα έτερα συμφέροντα άτινα αναγνωρίζονται υπό των Κανόνων του Δικαίου της Επιεικείας (equitable interest) δύνανται να εκτελεσθώσιν αναγκαστικώς υπό ή κατά των πλοιοκτητών και των ενυποθήκων δανειστών πλοίων κατά τον αυτόν τρόπον ως και συμφέροντα εφ΄ οιασδήποτε ετέρας κινητής περιουσίας."

Ενδεικτικό της αναγνώρισης από το Νόμο του "ωφέλιμου συμφέροντος" (beneficial interest) πάνω σε πλοίο είναι το άρθρο 65 (όπως έχει επαναριθμηθεί) του Νόμου με τίτλο "Ευθύνη του έχοντος beneficial interest προσώπου (beneficial owner)".

Μια υποθήκη, η οποία αναγνωρίζεται από το δίκαιο της επιεικείας (equitable mortgage), μπορεί να γίνει, μεταξύ άλλων, με συμφωνία για σύσταση μιας κατά νόμον υποθήκης (legal mortgage).  Βλ. Halsbury's Laws of England, 4η έκδοση, τόμος 32, σελ. 189, παρ. 405 όπου στην τελευταία υποπαράγραφο αναφέρεται:

"An equitable mortgage may be made either (1) by an agreement to create a legal mortgage4, (2) by a mortgage of an equitable interest5; (3) by a deposit of title deeds6; or (4) by an equitable charge7."

Παράδειγμα υπόθεσης στην οποία δόθηκε διάταγμα με βάση το άρθρο 30 λόγω της ύπαρξης ωφέλιμου συμφέροντος (beneficial interest) πάνω σε πλοίο αποτελεί η υπόθεση Αναφορικά με την Fordel Shipping Co. Limited, ιδιοκτήτρια του Πλοίου M/V "MARINER LT" υπό Kυπριακή σημαία (1996) 1 Α.Α.Δ. 1288.   Στην εν λόγω υπόθεση, εκδόθηκε διάταγμα στη βάση μονομερούς αίτησης, παρόμοιο προς το ζητούμενο με την παρούσα αίτηση. Ο Δικαστής Σ. Νίκητας, που εξέδωσε το διάταγμα, ανέφερε:

"Αποδεχόμενος την εξ πάρτε αίτηση πρέπει να αναφέρω ότι είχα υπόψη μου το εξής απόσπασμα από το έργο Admiralty Jurisdiction and Practice του Nigel Meeson (1993) σελ. 56:

"Τhus the type of situation in which section 30 may be invoked are where a mortgagee is frustrated in his attempts to register his mortgage because the mortgagor has failed to perfect his title, or where a purchaser is unable to register because of a failure by the seller to execute the necessary bill of sale, or where there is some other dispute as to the ownership of a ship or shares in a ship."

Το απόσπασμα αυτό στηρίζεται και στην απόφαση Beneficial Finance Corporation Ltd. v. Price [1965] 1 Lloyd's Rep. 556, στην οποία ο δικαστής Moffitt εξέδωσε το διάταγμα διότι, όπως αναφέρεται στη σύνοψη της υπόθεσης:

"Held .............; and (4) that respondent had undertaken to do what was necessary to enable mortgage to be registered as a condition of the payment to him, and had not done so; that there was ground for apprehension that respondent might take advantage of mortgage being unregistered to deal with vessel to detriment of applicant; and that, accordingly, order would be made restraining respondent from dealing with vessel."

Aξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην υπόθεση Γερασάκη, ανωτέρω, ο τότε Πρόεδρος του Δικαστηρίου Α. Λοϊζου στην απόφασή του αναφέρει ότι μπορεί να γίνει χρήση του δικονομικού μέσου της αίτησης για παροχή θεραπείας κάτω από το άρθρ. 30 ακριβώς για να καταστεί δυνατή στο μεταξύ η εγγραφή υποθήκης:

"χωρίς να είναι απαραίτητο να είναι αυτή παρεμπίπτουσα σε αγωγή, μπορεί να είναι και αυτοτελής για τους σκοπούς διατήρησης απλώς του Status quo για συγκεκριμένη χρονική περίοδο ώστε να καταστεί ίσως δυνατή εν τω μεταξύ η εγγραφή παραδείγματος χάρη μιας υποθήκης ή και για κάποιο άλλο παρόμοιο σκοπό."

Στην προκείμενη περίπτωση, με βάση τη συμφωνία για εγγραφή δεύτερης υποθήκης η οποία, περιέχεται στη Δευτερεύουσα Συμφωνία Δανείου ημερ. 22.6.95, φαίνεται πως οι αιτητές απέκτησαν ωφέλιμο συμφέρον (beneficial interest) πάνω στο πλοίο λόγω της αναγνωρισμένης από το δίκαιο της επιεικείας υποθήκης που δημιουργήθηκε (equitable morgage) δυνάμει της εν λόγω συμφωνίας, και εκ τούτου οι αιτητές πρέπει να θεωρούνται ότι είναι "ενδιαφερόμενο πρόσωπο" για τους σκοπούς του άρθρου 30 του νόμου.

Με βάση τα γεγονότα όπως έχουν εκτεθεί, οι αιτητές εμφανίζονται ότι έχουν και δεύτερο συμφέρον πάνω στο πλοίο. Πρόκειται για το συμφέρον που δημιουργήθηκε με βάση τη συμφωνία αγοράς που περιέχεται στη ρήτρα 15 του ναυλοσυμφώνου (BAREBOAT CHARTERPARTY) ημερ. 21.6.1995. Προϋπόθεση βέβαια απόκτησης του εν λόγω συμφέροντος από τους αιτητές ήταν η εκ μέρους τους εκπλήρωση των όρων της εν λόγω ρήτρας 15.  Οι ίδιοι λέγουν ότι οι συγκεκριμένοι όροι έχουν εκπληρωθεί. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, οι αιτητές θα πρέπει να θεωρούνται ότι έχουν αγοράσει το πλοίο και ότι έχουν την κυριότητα τούτου δυνάμει σύμβασης που θεωρείται "beneficial interest" πάνω στο πλοίο και αναγνωρίζεται από το άρθρο 64 του νόμου.

Είναι βέβαιο ότι η παρούσα περίπτωση είναι εξ εκείνων που αναφέρονται ότι εμπίπτουν στο άρθρο 30 του νόμου. Βλ. Jurisdiction and Practice του Nigel Meeson (1993) σελ. 56 που με επιδοκιμασία αναφέρθηκε στην Mariner LT (ανωτέρω). Η υπό εξέταση περίπτωση είναι, "where a purchaser is unable to register because of a failure by the seller to execute the necessary bill of sale" εφόσον οι αιτητές φαίνεται ότι έχουν κυριότητα με βάση τη σύμβαση αλλά δεν μπορούν να εγγράψουν τη μεταβίβαση γιατί οι καθ' ων η αίτηση δεν παραδίδουν πωλητήριο έγγραφο. Βλ. The "SIBEN" [1994] Ll.L.Rep. 420.

Κατόπιν των ανωτέρω κρίνω ότι η έκδοση του ζητούμενου διατάγματος ως η παράγραφος 1 της μονομερούς αίτησης είναι υπό τις περιστάσεις δικαιολογημένη.  Εκδίδω προσωρινό διάταγμα ως η παράγραφος 1 της ex-parte αίτησης ημερ. 23.7.01. Το διάταγμα θα έχει ισχύ μέχρι 7.8.01 που ορίζω τούτο επιστρεπτέο. Οι αιτητές να καταθέσουν £10.000.- εγγύηση μέχρι τις 12.00 το μεσημέρι της 6.8.2001. Αν παραλείψουν να συμμορφωθούν προς το συγκεκριμένο αυτό τον όρο, το διάταγμα θα ακυρωθεί αυτόματα χωρίς άλλη ενέργεια από το Δικαστήριο. Είναι αυτονόητο ότι η έκδοση του παρόντος διατάγματος δεν επηρεάζει με οποιοδήποτε τρόπο τις υποθήκες που ενδεχομένως ήδη υπάρχουν.

Η μονομερής αίτηση επιτρέπεται. Εκδίδεται προσωρινό διάταγμα ως η παράγραφος 1 της αίτησης.

 


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο