CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Ο κ. Δράκος έκαμε αναφορά στην υπόθεση Resola (Cyprus) Ltd ν. Χάρη Χρίστου, Π.Ε.9610, 31.3.1998. Ο κ. Δράκος δεν βασίστηκε στην εισήγηση του σε ισχυρισμό ότι στην αίτηση δεν εγίνετο αναφορά σε γεγονότα και ενέργειες που καθιστούσαν επείγουσα την έκδοση του διατάγματος εφ΄ όσον, όπως αναφέρεται στις παραγράφους 4 και 5 της ενόρκου δηλώσεως του συζύγου, ο ίδιος είχε πληροφορίες ότι η σύζυγος του είχε ήδη αναθέσει σε μεσίτες την πώληση των κτημάτων και άρχισε ήδη να αποσύρει ποσά από τους εν λόγω λογαριασμούς. Επικεντρώθηκε όμως στην εισήγηση ότι η αναφορά ήταν σε πληροφορίες που ο σύζυγος είχε πάρει από άτομα του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος χωρίς να αναφέρει ποια ήσαν αυτά τα άτομα και χωρίς να αναφέρει το όνομα του ατόμου με το οποίο κατ΄ισχυρισμό η σύζυγος του διατηρούσε δεσμό και με προτροπή του οποίου προέβη στις ενέργειες αυτές.

Στην υπόθεση Resola, στην οποία έχω αναφερθεί, είναι βεβαίως γεγονός ότι γίνεται αναφορά στη μη αποκάλυψη των ονομάτων προσώπων από τα οποία είχαν ληφθεί πληροφορίες που κατ΄ισχυρισμό καθιστούσαν επείγουσα την έκδοση του διατάγματος. Πρέπει βεβαίως να λεχθεί ότι η υπόθεση αυτή αποφασίσθη όχι στα πλαίσια προνομιακού διατάγματος αλλά στα πλαίσια εφέσεως εναντίον απόφασης διατηρήσεως σε ισχύ του διατάγματος μετά από πλήρη ακρόαση στην οποία είχε διαφανεί, μετά και από την αντεξέταση, ότι ο Αιτητής όντως δεν μπορούσε να διευκρινίσει τα πρόσωπα που του είχαν δώσει τις κατ΄ισχυρισμό πληροφορίες. Η έμφαση όμως στην απόφαση αυτή είναι στο ότι οι πληροφορίες που είχε πάρει, όπως ισχυρίζετο, είχαν περιέλθει σε γνώση του 4½ μήνες νωρίτερα, γεγονός μάλιστα το οποίο δεν είχε αποκαλύψει καν στην ένορκο δήλωση του, και είναι αυτό ιδιαίτερα που βάρυνε με το δικαστήριο ώστε να θεωρηθεί ότι δεν καταδεικνύετο το κατεπείγον του αιτήματος εφόσον ο ίδιος ο Αιτητής είχε ομολογουμένως αδρανήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και αν ακόμα οι ισχυρισμοί του ήσαν ορθοί.

Όλα τα θέματα τα οποία εγείρονται από τον ευπαίδευτο συνήγορο για την Αιτήτρια, περιλαμβανομένου του περαιτέρω θέματος της ισχυριζόμενης κατάχρησης της διαδικασίας κατά το ότι ο σύζυγος καταχώρησε άλλη αίτηση ενώ είχε καταχωρηθεί προηγούμενη αίτηση από τη σύζυγο με αποκλειστικό σκοπό του να επιτύχει την έκδοση του διατάγματος αυτού, μπορούσαν να είχαν εγερθεί στην ένσταση η οποία θα καταχωρείτο στο διάταγμα ώστε τούτο να μη συνέχιζε να ισχύει, και ιδιαίτερα ο ισχυρισμός ότι το διάταγμα είχε εκδοθεί κακώς εφ΄ όσον δεν είχε καταδειχθεί στην ίδια την αίτηση το κατ΄επείγον. Τούτο εξ άλλου θα αποκαλύπτετο ενδεχόμενα και κατά την αντεξέταση, αν υπήρχε, του συζύγου επί της ενόρκου δηλώσεως του.

Δεν θα θεωρούσα λοιπόν ότι η προσφυγή σε αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αιτήσεως για έκδοση προνομιακού διατάγματος είναι ενδεδειγμένη στην περίπτωση στην οποία όχι μόνο υπάρχει η ευκαιρία άλλων διαδικασιών αλλά και μάλιστα οι διαδικασίες αυτές ανάγονται σε χρόνο που ήδη έχει παρέλθει. Αυτό δε με φέρνει στην ουσία, πιστεύω, της άποψης μου, ότι δηλαδή το διάταγμα αυτό έχει εκδοθεί προ τριών μηνών και δεν έγινε οποιαδήποτε ενέργεια στα πλαίσια προνομιακού διατάγματος παρά μόνο μετά από την πάροδο τριών μηνών από της εκδόσεως του κατ΄ισχυρισμό άνευ δικαιοδοσίας εκδοθέντος διατάγματος. Δεν πιστεύω ότι, με τα δεδομένα που έχω ενώπιον μου, θα μπορούσα να επιτρέψω στην αίτηση αυτή να προχωρήσει ως εκ της μεγάλης καθυστέρησης που έχει παρατηρηθεί. Δεν έχει δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση για την καθυστέρηση αυτή και δεν έχει δοθεί οποιαδήποτε εικόνα που να δείχνει την εξέλιξη του δοθέντος ex parte διατάγματος σε συνάρτηση με τη διαδικασία η οποία ακολούθησε την έκδοση του και τον ορισμό της αίτησης στις 6.3.2001.