|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 1 ΑΑΔ 139
21 Φεβρουαρίου, 2000
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
Pan Ocean Shipping Co. Ltd.,
Ενάγοντες,
v.
Του πλοιου BLUE SKY, πρωην «Sea Queen», πρωην «Gregori»,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 14/2000)
Ναυτοδικείο ― Σύλληψη πλοίου ― Διάταγμα σύλληψης πλοίου κατόπιν μονομερούς αιτήσεως ενώπιον του Ναυτοδικείου στην οποία η ένορκη δήλωση δεν αποκάλυπτε την ύπαρξη ρήτρας διαιτησίας ούτε την εκκρεμούσα διαδικασία διαιτησίας μεταξύ των διαδίκων προς επίλυση της επίδικης διαφοράς ― Ακυρώθηκε κατόπιν ένστασης του εναγομένου πλοίου για μη αποκάλυψη ουσιώδους γεγονότος.
Μετά από μονομερή αίτηση των εναγόντων-αιτητών, το Ναυτοδικείο διέταξε σύλληψη του εναγομένου πλοίου. Ο συνήγορος του, ήγειρε ένσταση κατά τη συζήτηση της αίτησης και εισηγήθηκε ότι η έκδοση του διατάγματος θα έπρεπε να ακυρωθεί, αφού απεκρύβη από το Δικαστήριο ουσιαστικό στοιχείο δηλαδή δεν αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε ρήτρα στο ναυλοσύμφωνο, η οποία προέβλεπε για παραπομπή σε διαιτησία οποιασδήποτε διαφοράς που θα εδημιουργείτο από την παράβαση ναυλοσυμφώνου και επίσης ότι η διαφορά, αντικείμενο της παρούσας αγωγής, ήταν ήδη ενώπιον διαιτητή μεταξύ των εναγόντων και των ιδιοκτητών του πλοίου.
Οι αιτητές εισηγήθηκαν ότι η επίμαχη ρήτρα δεν απεκρύβη από το Δικαστήριο, αφού επεσύναψαν στην ένορκη τους δήλωση το ναυλοσύμφωνο.
Αποφασίστηκε ότι:
Η μη αποκάλυψη εκκρεμούσας διαδικασίας διαιτησίας προς επίλυση της επίδικης διαφοράς ενώπιον του Ναυτοδικείου κατά την εκδίκαση αίτησης σύλληψης πλοίου, συνιστά παράλειψη αποκάλυψης ουσιώδους γεγονότος και απολήγει στην ακύρωση, του εκδοθέντος σε μονομερή αίτηση, διατάγματος σύλληψης.
Το διάταγμα σύλληψης ακυρώθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Caspi Shipping Ltd κ.ά. v. Πλοίου Sapphire Seas (Αρ. 2) (1997) 1 (B) A.A.Δ. 833,
Caspi Shipping Ltd & Άλλοι ν. Πλοίου Sapphire Seas (Αρ. 1) (1997) 1 (Α) Α.Α.Δ. 561,
Demstar Ltd v. Zim Israel Navigation Co. Ltd και Άλλων (1996) 1 (Α) Α.Α.Δ. 597.
Aίτηση.
Ένσταση από τους εναγόμενους εναντίον του διατάγματος σύλληψης του εναγόμενου πλοίου στην Αγωγή Αρ. 14/2000 το οποίο εξεδόθη σε μονομερή αίτηση των εναγόντων στις 27/1/2000 για άρση της συνεχιζόμενης κράτησής του.
Αθ. Νικολάου, για τους Ενάγοντες-Αιτητές.
Σ. Πίττας, για το Εναγόμενο-Καθ' ου η αίτηση Πλοίο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Στις 27.1.2000 οι ενάγοντες καταχώρισαν κλητήριο ένταλμα στο Ναυτοδικείο εναντίον του εναγόμενου πλοίου, στο οποίο αξιώνουν αποζημιώσεις άνω των 2,000.000, δολλάρια Αμερικής, για απώλεια εμπορεύματος και παράβαση όρων ναυλοσυμφώνου ή φορτωτικών. Την ίδια μέρα εξέδωσα διάταγμα σύλληψης του πλοίου, σε μονομερή αίτηση των εναγόντων. Η αίτηση αυτή ορίστηκε για συζήτηση στις 9.2.2000, αφού προηγουμένως οι ιδιοκτήτες του πλοίου καταχώρισαν ένσταση στη συνέχιση της κράτησης του.
Η ένσταση των ιδιοκτητών του πλοίου υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Παναγιώτη Μαυρουδή, στην οποία χαρακτηρίζει την ιδιότητα του ως διαχειριστής και ιδιοκτήτης μαζί με τη σύζυγο του όλων των μετοχών της πλοιοκτήτριας εταιρείας. Στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται σ' αυτή επικεντρώθηκε η επιχειρηματολογία των δικηγόρων του εναγόμενου πλοίου, η οποία έχει δύο ουσιαστικά νομικά σημεία. Το πρώτο προβάλλεται μέσα από τον ισχυρισμό πως η ιδιοκτησία του πλοίου είχε αλλάξει, μετά την υπογραφή των επίδικων ναυλοσυμφώνων στα οποία στηρίζουν την απαίτηση τους οι ενάγοντες, και ως εκ τούτου η νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία, καθώς εισηγείται, δεν έχει καμιά υποχρέωση απέναντι τους. Στην ένορκη δήλωση του κ.Μαυρουδή αναφέρεται πως το πλοίο άλλαξε 4 φορές όνομα, ήταν αρχικά Mathildaki, έγινε Gregori, ύστερα Sea Queen και τώρα Blue Sky.
Οι δικηγόροι των διαδίκων προέβησαν σε ευρεία αναφορά της αγγλικής νομολογίας, που επιλαμβάνεται του πιο πάνω ζητήματος, και το οποίο από μια πρώτη ματιά φαίνεται νομικά πολύπλοκο. Δεν χρειάζεται όμως να με απασχολήσει τώρα, γιατί το δεύτερο νομικό σημείο που εγείρεται είναι στη δική μας νομολογία καθαρό σαν κρύσταλλο. Το επισημαίνω αμέσως. Εισηγούνται οι δικηγόροι του εναγόμενου πλοίου πως το διάταγμα σύλληψης πρέπει να ακυρωθεί γιατί στην ένορκη δήλωση των εναγόντων, που συνόδευε την αίτηση τους για σύλληψη του πλοίου, δεν αποκαλύπτεται ουσιώδες στοιχείο, που όφειλαν να παρουσιάσουν στο Δικαστήριο για να ασκήσει νόμιμα τη διακριτική του ευχέρεια κατά τη μελέτη της αιτήσεως τους. Το στοιχείο τούτο αφορά στη ρήτρα που περιέχεται στο ναυλοσύμφωνο, η οποία και προβλέπει για παραπομπή σε διαιτησία οποιασδήποτε διαφοράς που δημιουργείται από την παράβαση του ναυλοσυμφώνου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η διαφορά, αντικείμενο της παρούσας αγωγής, είναι ήδη ενώπιον διαιτητή μεταξύ των εναγόντων και των ιδιοκτητών του πλοίου. Δεν αμφισβητούνται από τους ενάγοντες τα πιο πάνω. Εισηγούνται όμως πως, μια και επεσύναψαν στην ένορκη τους δήλωση το ναυλοσύμφωνο, πρέπει να θεωρηθεί πως η επίμαχη ρήτρα δεν απεκρύβη από το Δικαστήριο.
Δεν θα μακρυγορήσω. Όπως έχω ήδη αναφέρει το ζήτημα έχει νομολογιακά καλυφθεί, και δεν χωρεί στην παρούσα υπόθεση οποιαδήποτε διαφοροποίηση γιατί τα γεγονότα σ' αυτή είναι πανομοιότυπα με εκείνα που αναφέρονται στις σχετικές αποφάσεις. Η πιο πρόσφατη είναι η 1. Caspi Shipping Ltd, 2. Natour Travel Association for Organised Tours Ltd και Το Πλοίο Sapphire Seas (1997) 1 Α.Α.Δ. 833, που επικύρωσε δική μου απόφαση στην 1. Caspi Shipping Ltd, 2. Natour Travel Association for Organised Tours Ltd και Το Πλοίο Sapphire Seas (1997) 1 Α.Α.Δ. 561. Προηγήθηκε η απόφαση Demstar Ltd και 1. Zim Israel Navigation Co. Ltd, 2. M/V «NORBAY» EX «ZIM SINGAPORE» (1996) 1 Α.Α.Δ. 597.
Η εισήγηση, επομένως, των δικηγόρων του εναγομένου πλοίου είναι ορθή. Το διάταγμα σύλληψης ακυρώνεται, με έξοδα.
Το διάταγμα σύλληψης ακυρώνεται με έξοδα.