ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(2000) 1 ΑΑΔ 1

5 Ιανουαρίου, 2000

 

[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]

 

NAKUFREIGHT LIMITED,

 

Ενάγοντες,

v.

 

BALTIC LEVANT LINES,

 

Εναγομένων.

 

(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 2/00)

 

 

Ναυτοδικείο ― Δικονομία Ναυτοδικείου ― Έκδοση διατάγματος σύλληψης πλοίου σε προσωποπαγή (in personam) αγωγή ― Κατά πόσο είναι εφικτή δυνάμει του Κανονισμού 50 των περί Κυπριακού Ναυτοδικείου Κανονισμών και/ή του Άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 (Ν. 14/60).

 

Οι ενάγοντες αξίωσαν με προσωποπαγή αγωγή τους ποσό δολλαρίων Η.Π.Α.$11.796 ως συμφωνηθείσα αγωγή για την ταχεία φορτοεκφόρτωση του πλοίου SUKRU DENIZ δυνάμει ναυλοσυμφώνου μεταξύ των διαδίκων ημερομηνίας 5.1.1998.

 

Με μονομερή αίτηση τους που καταχωρήθηκε μαζί με την αγωγή, οι ενάγοντες, ζήτησαν την έκδοση εντάλματος σύλληψης του πλοίου LOE υπό την ιδιοκτησία και/ή διαχείριση των εναγομένων, το οποίο ευρίσκετο στο λιμάνι της Λάρνακας, μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής και ή την παροχή ικανοποιητικής εγγύησης εκ μέρους των εναγομένων η οποία να ικανοποιούσε την αξίωση των εναγόντων και τα έξοδα της αγωγής.

 

Λόγω του επείγοντος του θέματος το Ναυτοδικείο εξέτασε αμέσως το αίτημα σύλληψης του πλοίου.

 

Ο συνήγορος των εναγόντων υποστήριξε ότι η εξουσία για χορήγηση του επίδικου διατάγματος παρέχεται από το εδάφιο 4 του Άρθρου 3 της Αγγλικής Administration of Justice Act, 1956. Ανέφερε περαιτέρω ότι το επίδικο αίτημα στηρίζεται και στο Άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 (Ν. 14/60) και στις αρχές που διέπουν την έκδοση διαταγμάτων τύπου Mareva.

 

Αποφασίστηκε ότι:

 

1. Η έκδοση διατάγματος σύλληψης πλοίου, δυνάμει του Καν. 50 των περί Κυπριακού Ναυτοδικείου Κανονισμών και της καθιερωμένης πρακτικής, είναι εφικτή μόνο στις αγωγές κατά αντικειμένου.

 

2. Στο εδάφιο 4 του Άρθρου 3 του πιο πάνω Νόμου αναφέρεται ρητά ότι μπορεί να γίνει επίκληση της δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου με αγωγή κατά αντικειμένου (by an action in rem).

 

3. Στην παρούσα υπόθεση επιδιώκεται η έκδοση διατάγματος σύλληψης πλοίου το οποίο είναι διάταγμα διαφορετικής υφής και εμβέλειας από το διάταγμα τύπου Mareva.

 

Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.

 

Αναφερόμενη υπόθεση:

 

Rigas v. Ship "Baalbeck" (1973) 1 C.L.R. 159.

 

Αίτηση.

Αίτηση των εναγόντων για έκδοση εντάλματος σύλληψης του πλοίου LOE, ιδιοκτησίας των εναγομένων, το οποίο ευρίσκετο στο λιμάνι της Λάρνακας μέχρι την ακρόαση και τελική εκδίκαση της προσωποπαγούς αγωγής 2/2000 η οποία ασκήθηκε από τους ενάγοντες εναντίον των εναγομένων.

 

Αιμ. Λεμονάρης, για τους Ενάγοντες-Αιτητές.

 

Cur. adv. vult.

 

KAΛΛΗΣ, Δ.: Με προσωποπαγή αγωγή τους, που κατέθεσαν σήμερα - 5.1.2000 - οι ενάγοντες αξίωσαν την πιο κάτω θεραπεία:

 

"Πληρωμή ποσού Δολλαρίων ΗΠΑ $11,769.00 σεντ συμφωνηθείσαν αμοιβή για την ταχεία εκφόρτωση (Despatch) του πλοίου SUKRU DENIZ στο λιμάνι της ΓΝΥΔΙΑ Πολωνίας και Αλεξάνδρειας Αιγύπτου κατά ή περί την 15.2.1998 δυνάμει του ναυλοσυμφώνου μεταξύ των διαδίκων με ημερομηνία 5.1.1998."

 

Με μονομερή αίτησή τους της ίδιας ημερομηνίας ζήτησαν:

 

"Ένταλμα και/ή διαταγή για σύλληψη κράτηση του πλοίου LOE το οποίο είναι στην ιδιοκτησία και/ή κυριότητα και/ή διαχείριση και/ή εκμετάλλευση των εναγομένων και το οποίο τώρα ευρίσκεται στο λιμάνι της Λάρνακας μέχρι την ακρόαση και τελική εκδίκαση της πιο πάνω αγωγής και/ή μέχρις ότου προσκομιστεί ικανοποιητική εγγύηση και/ή παρακαταθήκη (bail) εκ μέρους των εναγομένων η οποία να ικανοποιεί τις αξιώσεις των εναγόντων και τα έξοδα της αγωγής."

 

Νομικό έρεισμα της αίτησης ήταν "το άρθρο 32 του Νόμου 14/60 καθώς και η νομολογία του Δικαστηρίου για έκδοση διαταγμάτων MAREVA καθώς και η περί Κύπρου Διαταγή Ναυτικής Δικαιοδοσίας του 1893 Κανόνες 50-59, 203-212 και 237, η πρακτική και δικονομία του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Δικαιοσύνης στην Αγγλία και οι συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου".

 

Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση, η οποία συνοδεύει την αίτηση, η βάση της αγωγής πηγάζει από ναυλοσύμφωνο μεταξύ των διαδίκων ημερ. 5.1.98 δυνάμει του οποίου οι ενάγοντες ναύλωσαν το πλοίο των εναγομένων "SUKRU DENIZ" για τη μεταφορά φορτίου σιδήρου από το λιμάνι "GDYΝΙΑ" Πολωνίας στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Η επίδικη αξίωση σχετίζεται με το μέρος του ναυλοσυμφώνου που αναφέρεται στη φορτοεκφόρτωση. Είχε συμφωνηθεί ότι σε περίπτωση ταχείας φορτοεκφόρτωσης οι εναγόμενοι θα κατέβαλλαν στους ενάγοντες το ποσό των δολλαρίων ΗΠΑ $1.250 για κάθε μέρα ή μέρος της ημέρας "που θα εξοικονομείτο στο συμφωνηθέντα χρόνο φορτοεκφόρτωσης".

 

Οι ενάγοντες συμπλήρωσαν την φόρτωση του πλοίου στο  λιμάνι GNYDIA σε 41 ώρες αντί σε 63 και εξοικονόμησαν για το πλοίο χρόνο 22 ωρών και 25 λεπτών. Η εκφόρτωση του πλοίου στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας πραγματοποιήθηκε σε 192 ώρες και 30 λεπτά αντί σε 397 ώρες και εξοικονομήθηκε για το πλοίο χρόνος 204 ωρών και 30 λεπτών. Σαν αποτέλεσμα "της γρήγορης φορτοεκφόρτωσης του πλοίου στο λιμάνι της GNYDIA και στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και της εξοικονόμισης για το πλοίο ωφέλιμου χρόνου οι εναγόμενοι οφείλουν στους ενάγοντες ποσό δολλαρίων ΗΠΑ $11.796, σαν συμφωνηθείσα αμοιβή για την ταχεία φορτοεκφόρτωση του πλοίου (Despatch) δυνάμει του ναυλοσυμφώνου μεταξύ των διαδίκων ημερομηνίας 5.1.1998".

 

Όπως έχει ήδη αναφερθεί η αγωγή είναι προσωποπαγής (in personam) - στον τίτλο της αγωγής περιγράφεται ως "διαπροσωπική αγωγή". Δεν είναι αγωγή κατά αντικειμένου (in rem), ούτε κατά του πλοίου "LOE" του οποίου επιδιώκεται η σύλληψη (το επίδικο πλοίο).

 

Ο Καν. 50 των περί Κυπριακού Ναυτοδικείου Κανονισμών προβλέπει ότι σε "αγωγή κατά αντικειμένου (in rem) οποιοσδήποτε διάδικος δύναται κατά τον χρόνο της έκδοσης του κλητηρίου εντάλματος ή σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο της έκδοσης του κλητηρίου εντάλματος χρόνο, να αποταθεί στο Δικαστήριο ή στο Δικαστή για την έκδοση εντάλματος σύλληψης περιουσίας."*

 

Λόγω του επείγοντος του θέματος εξέτασα το αίτημα σύλληψης του επίδικου πλοίου αμέσως.

 

Εν όψει των προνοιών του Καν. 50 ζητήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο των εναγόντων να επιχειρηματολογήσει κατά πόσο είναι δυνατή η χορήγηση εντάλματος σύλληψης πλοίου σε προσωποπαγή αγωγή. Ο ευπαίδευτος συνήγορος υπέβαλε ότι το δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να προβεί στην έκδοση του επίδικου διατάγματος. Έστω και αν η αγωγή τιτλοφορείται ως προσωποπαγής αυτό που έχει σημασία - σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο - είναι η ουσία της απαίτησης και κατά πόσο η απαίτηση εμπίπτει εντός των προνοιών του άρθρου 1 της Αγγλικής Administration of Justice Act, 1956. Τόνισε ότι στην πραγματικότητα η αγωγή είναι μεικτή - προσωποπαγής και αγωγή κατά αντικειμένου. Υπέβαλε ότι η εξουσία για την χορήγηση του επίδικου διατάγματος παρέχεται από το εδάφιο 4* του άρθρου 3 του πιο πάνω Αγγλικού Νόμου. Ανέφερε περαιτέρω ότι το επίδικο αίτημα στηρίζεται και στο άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 (Ν. 14/60) και στις αρχές που διέπουν την έκδοση διαταγμάτων τύπου Mareva.

 

Οι θέσεις που έχει προβάλει ο ευπαίδευτος συνήγορος των εναγόντων δεν βρίσκουν έρεισμα στο λεκτικό του πιο πάνω Καν. 50, το οποίο είναι σαφέστατο. Με τρόπο ρητό προβλέπει για ένταλμα σύλληψης σε αγωγή κατά αντικειμένου.  Περαιτέρω:  Δεν βρίσκουν έρεισμα στην πρακτική η οποία έχει πάγια καθιερώσει ότι η σύλληψη πλοίου είναι εφικτή μόνο στις περιπτώσεις αγωγών κατά αντικειμένου (Halsbury's Laws of England, Fourth Ed., Vol. 1(1), paragraphs 369-401, Atkin's Court Forms, Second Ed., Vol. 3, σελ. 34 και Supreme Court Practice 1982, σελ. 1212 και 1218).**

Αναφορικά με το εδάφιο 4 του άρθρου 3 του πιο πάνω Νόμου ούτε αυτό είναι δυνατό να βοηθήσει την περίπτωση που μας αφορά. Όπως ρητά αναφέρεται στο εδάφιο 4 μπορεί να γίνει επίκληση της δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου με αγωγή κατά αντικειμένου (by an action in rem).  Πρέπει να αναφερθεί ότι το εδάφιο αυτό έχει ερμηνευθεί στη Rigas v. The Ship "Baalbeck" (1973) 1 C.L.R. 159 στην οποία η αγωγή (κατά αντικειμένου) στρεφόταν κατά του υπό σύλληψη πλοίου.

 

Τέλος και σε σχέση με τις αρχές που διέπουν τα διατάγματα τύπου Mareva, τα τελευταία αφορούν κυρίως περιπτώσεις όπου  παρεμποδίζεται ένας εναγόμενος από του να πωλήσει, διαθέσει, απομακρύνει εκτός δικαιοδοσίας ή αποξενώσει τα περιουσιακά του στοιχεία. Στην παρούσα υπόθεση επιδιώκεται η έκδοση διατάγματος σύλληψης πλοίου το οποίο είναι διάταγμα διαφορετικής υφής και εμβέλειας από ένα διάταγμα τύπου Mareva.

 

Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για τα έξοδα.

 

Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο