|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 1 ΑΑΔ 1070
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 9850
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Τ. ΗΛΙΑΔΗ, ΔΔ.1. Φωτούλα Στυλιανού,
2. Διομήδης Κυπριανού,
3. Χαράλαμπος Παναγίδης, Εφεσείοντες-ενάγοντες,
ν.
Εφορεία Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου,
Εφεσίβ λητη-εναγόμενη.
- - - - -
Αίτηση ημερ. 2.3.99
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
30.6.00Για την αιτήτρια-εφεσίβλητη: κ. Α. Λαδάς
Για τους καθ΄ων η αίτηση-εφεσείοντες: Ουδεμία εμφάνιση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.:
Η έφεση των εφεσειόντων-εναγόντων εναντίον της πρωτόδικης απορριπτικής απόφασης απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον τους. Με την παρούσα της αίτηση η εφεσίβλητη-αιτήτρια ζητά αναθεώρηση της ψήφισης του καταλόγου εξόδων της κατά τρόπο ώστε ο κατάλογος να ψηφιστεί πάνω στην κλίμακα £50.000-250.000 αντί στην κλίμακα £25.000-50.000, όπως ψηφίστηκε από τον Πρωτοκολλητή. Οι καθ΄ων η αίτηση-εφεσείοντες δεν εμφανίστηκαν και ούτε έλαβαν μέρος στη διαδικασία.Η αίτηση, όπως αναφέρεται σε αυτή, βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.59, θ.18 και Δ.48, θθ. 2-4 και 9.
Ο θ.18 της Δ.59 έχει αναριθμηθεί σε θ.17 με βάση το Διαδικαστικό Κανονισμό της 23ης Δεκεμβρίου 1999 και προβλέπει τα ακόλουθα:
"17. Any party who may be dissatisfied with the certificate of the taxing officer, as to any item which may have been objected to, may within seven days from the date of the certificate, apply for review of the taxation as to such item or part of an item, and the Court may thereupon make such order as it may think just; but the certificate of the taxing officer shall be final and conclusive as to all matters which shall not have been objected to."
Στην υπό εκδίκαση υπόθεση, όπως προκύπτει από την αιτούμενη θεραπεία καθώς και από την ένορκη δήλωση και τον ψηφισθέντα κατάλογο εξόδων που επισυνάπτεται, δεν αμφισβητείται οποιοδήποτε κονδύλι που έχει ψηφιστεί από τον Πρωτοκολλητή, αλλά μόνο η κλίμακα επί της οποίας έγινε ο υπολογισμός.
Παρόμοιο θέμα εγέρθηκε στη Δήμος Πάφου ν. Παπακοκκίνου, Π.Ε. 9724, ημερ. 1.3.00, στην οποία έγινε και αναφορά στην Παπακοκκίνου κ.α. ν. Δήμου Πάφου, Π.Ε. 9103, ημερ. 30.11.98, όπου διευκρινίστηκε πως το δικαίωμα αναθεώρησης με βάση τη Δ.59 θ.17 περιορίζεται ρητά στο μέρος της απόφασης του Πρωτοκολλητή που αφορά κονδύλια του καταλόγου που αμφισβητήθηκαν. Ο Πικής, Π., εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου στη Π.Ε. 9724, κατέληξε ως ακολούθως στη σελ.5 της απόφασης:
"Στην προκείμενη περίπτωση, επιδιώκεται η αναθεώρηση απόφασης του Πρωτοκολλητή, η οποία εκδόθηκε στο αρχικό στάδιο της διαδικασίας επιψήφισης των καταλόγων, προς το σκοπό στοιχειοθέτησης του πλαισίου καθορισμού του ύψους των παραδεκτών κονδυλίων τους.
Κατάληξή μας είναι ότι δεν τέθηκε ενώπιόν μας παραδεκτό θέμα προς αναθεώρηση, βάσει της Δ.59, θ.17. Ως εκ τούτου, οι αιτήσεις θα απορριφθούν."
Επίσης το Δικαστήριο απέφυγε να εκφράσει άποψη αν το αντικείμενο της διαδικασίας θα μπορούσε να προσβληθεί μόνο με άδεια του Δικαστηρίου με βάση τη Δ.35 θ.20.
Επισημαίνουμε πως στην Evand Promotions κ.α. Ltd v. Frank Rutman, Π.E. 9397, ημερ. 27.4.99 είχε επίσης εγερθεί παρόμοιο θέμα και το Δικαστήριο τελικά δέχθηκε την αίτηση διατάσσοντας αλλαγή της κλίμακας πάνω στην οποία ψηφίστηκαν τα έξοδα. Υποδεικνύουμε όμως πως στην περίπτωση εκείνη δεν φαίνεται να είχε εγερθεί από τους καθ΄ων η αίτηση ένσταση αναφορικά με το δικαιοδοτικό πλαίσιο της Δ.59, θ.17.
Το σκεπτικό της Π.Ε. 9724, ανωτέρω, μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους και ακολουθώντας την απόφαση αυτή κρίνουμε πως, αφού η εφεσίβλητη-αιτήτρια δεν προσβάλλει το ποσό οποιουδήποτε κονδυλίου αλλά μόνο την κλίμακα επί της οποίας ψηφίστηκαν τα κονδύλια, το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του παραδεκτό θέμα προς αναθεώρηση, αφού η Δ.59, θ.17 πάνω στην οποία βασίστηκε η αίτηση δεν καλύπτει την περίπτωση.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της εφεσίβλητης-αιτήτριας.
Δ. Δ. Δ.
/Χ.Π.