|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 1493
28 Σεπτεμβρίου, 1999
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
IMPREGILO SPA,
Eνάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "MARWA M" ΣΗΜΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ
ΤΩΡΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "KATRINA I"
ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΜΠΟΤΙΑΣ,
Εναγομένου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Aρ. 80/99)
Δικονομία Ναυτοδικείου — Αίτηση για έκδοση απαγορευτικού διατάγματος τύπου Mareva αναφορικά με φορτίο επί του εναγομένου πλοίου το οποίο τελούσε υπό σύλληψη — Ασάφεια ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φορτίου, απουσία στοιχείων τα οποία να το προσδιορίζουν και εξόγκωση συνολικού ύψους των απαιτήσεων — Η αίτηση απερρίφθη.
Δικονομία Ναυτοδικείου — Σημείωμα ανακοπής (caveat) — Δικαίωμα ανακόπτοντα (caveator) να ακουστεί — Κανονισμός 70 των Θεσμών Ναυτοδικείου — Εφαρμοστέες αρχές.
Αποφάσεις και Διατάγματα — Προσωρινά διατάγματα — Διατάγματα τύπου Mareva — Δικαιοδοσία για χορήγησή τους — Πρέπει να είναι ελαστική — Διαδικασία αντιμετώπισης διεκδίκησης τρίτων επί περιουσιακών στοιχείων, που καλύπτονται από το Mareva.
Κατόπιν μονομερούς αιτήσεως των εναγόντων εκδόθηκε διάταγμα σύλληψης του εναγομένου πλοίου και προσωρινό διάταγμα απαγορεύον στους πλοιοκτήτες να αποξενώσουν το φορτίο σιδήρου των εναγόντων που βρίσκεται πάνω στο πλοίο αποτελούμενο από 1585 δέσμες ράβδων σιδήρου. Κατά τον ορισμό του διατάγματος επιστρεπτέου, οι πλοιοκτήτες, μέσω του δικηγόρου τους, δήλωσαν ότι είναι ιδιοκτήτες ολόκληρου του φορτίου σιδήρου και ότι επροτίθεντο να προχωρήσουν στη λήψη μέτρων ακύρωσης του εκδοθέντος διατάγματος. Το διάταγμα διατηρήθηκε σε ισχύ και δόθηκαν οδηγίες όπως η αίτηση ακυρώσεως του διατάγματος καταχωρηθεί εντός τακτής προθεσμίας.
Οι ενάγοντες καταχώρησαν νέα μονομερή αίτηση, την επίδικη, και ζητούσαν την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος παρόμοιου με το προηγούμενο, που να καλύπτει και το υπόλοιπο φορτίο σιδήρου, επιπρόσθετα από τις 1585 δέσμες που είχαν ήδη δεσμευτεί.
Λίγες ημέρες πριν την εξέταση της μονομερούς αίτησης, καταχωρήθηκε σημείωμα ανακοπής (caveat) αναφερόμενο στο φορτίο του πλοίου. Κατά την εξέταση της αίτησης παρουσιάσθηκε δικηγόρος εκ μέρους φερομένων ως ιδιοκτητών του φορτίου του σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου και υποστήριξε ότι έχει δικαίωμα ακροάσεως στην υπόθεση. Οι ενάγοντες υποστήριξαν το αντίθετο.
Το αίτημα το δικηγόρου των παρεμβαινόντων να ακουστούν έγινε αποδεκτό, δυνάμει του Κανονισμού 70 των Θεσμών Ναυτοδικείου, παρόλο ότι το σημείωμα ανακοπής αναφέρεται σε "σύλληψη" του φορτίου, χωρίς ωστόσο η σύλληψη του φορτίου να αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η υπό εξέταση μονομερής αίτηση των εναγόντων κατά πάσα πιθανότητα θα εστερείτο ερείσματος αν δεν επροηγείτο η εμφάνιση των πλοιοκτητών στη διαδικασία.
2. Η θεραπεία την οποία ζητούν οι αιτητές με την παρούσα μονομερή αίτηση είναι για έκδοση διατάγματος τύπου Mareva με αντικείμενο το υπόλοιπο του φορτίου σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου, εκτός από το μέρος εκείνο του φορτίου που φέρεται ότι πωλήθηκε σε Σουδανική εταιρεία περί τα μέσα Ιουνίου 1998 την οποία εκπροσωπεί το δικηγορικό γραφείο του κ. Θεοφίλου.
3. Είναι φανερό ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φορτίου σιδήρου, αντικείμενο του ζητούμενου διατάγματος, δεν είναι καθορισμένο και ούτε υπάρχουν στοιχεία που να το προσδιορίζουν.
4. Η έκδοση, στην παρούσα περίπτωση, απαγορευτικού διατάγματος με αντικείμενο του οποίου η ιδιοκτησία αμφισβητείται ή είναι ακαθόριστη, ενέχει τον κίνδυνο πρόκλησης αδικίας σε τρίτους που δεν έχουν καμιά σχέση με την αντιδικία. Σε τέτοια περίπτωση αναπόφευκτα θα προκύψουν νέες διαδικασίες και περιπλοκές. Οι ενάγοντες απέτυχαν να προσκομίσουν ικανοποιητική μαρτυρία αναφορικά με την ιδιοκτησία του φορτίου για το οποίο ζητείται το απαγορευτικό διάταγμα γι' αυτό η αίτηση τους πρέπει να αποτύχει.
5. Πέραν από την ασάφεια του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του φορτίου, οι ενάγοντες εμφανίζονται να υπολογίζουν, για πρώτη φορά, ότι το συνολικό ύψος των απαιτήσεων τους προσεγγίζει τα 2.000.000 Δολ., ισχυρισμός που δεν προβλήθηκε στην πρώτη τους αίτηση ούτε και συνάδει με την ίδια την αγωγή.
6. Τα δικονομικά μέτρα τα οποία ήδη έχουν εξασφαλισθεί από τους ενάγοντες εναντίον του πλοίου και μέρους του φορτίου, παρέχουν ικανοποιητική εξασφάλιση σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Caspi Shipping Ltd κ.ά. v. Πλοίου "Saphire Seas" (1997) 1(Α) Α.Α.Δ. 561,
Παναγιώτου (Τζίμμυς) v. Πλοίου "Tamara" (1992) 1(Α) Α.Α.Δ. 21,
Despina G.K. [1982] 2 Lloyd's Reports 555,
S.C.F. Finance Co Ltd v. Masri [1985] 2 All E.R. 747,
Global Cruises v. Metro Shipping (1989) 1(E) A.A.Δ. 607.
Aίτηση.
Aίτηση σε Aγωγή Nαυτοδικείου με την οποία οι ενάγοντες-αιτητές ζητούν την έκδοση προσωρινού διατάγματος που να απαγορεύει στους πλοιοκτήτες του πλοίου να αποξενώσουν ή πωλήσουν φορτίο σιδήρου των εναγόντων-αιτητών που βρίσκεται επί του πλοίου 6800 τόνων (επιπρόσθετα από τις 1585 δέσμες που είχαν ήδη δεσμευθεί με το προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 31 Aυγούστου 1999).
Χρ. Θεοφίλου, για τους Eνάγοντες-αιτητές.
Α. Γιωρκάτζης, για τον Aνακόπτοντα(caveator).
Cur. adv. vult.
KPAMBHΣ, Δ.: Κατόπιν μονομερούς αιτήσεως των εναγόντων εκδόθηκε στις 31.8.99 διάταγμα σύλληψης του εναγόμενου πλοίου και προσωρινό διάταγμα απαγορεύον στους πλοιοκτήτες κλπ του πλοίου από του να αποξενώσουν, πωλήσουν κλπ φορτίο σιδήρου των εναγόντων που βρίσκεται επί του πλοίου αποτελούμενο από 1585 δέσμες ράβδων σιδήρου, βάρους 3.105.498648 μετρικών τόνων και με διακριτικά "KALIGANDAKI A" "HYDROELECTRIC PROJECT" μέχρι εκδικάσεως και εκδόσεως τελικής απόφασης της αγωγής κλπ.
Το προσωρινό διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 6.9.99. Κατ' αυτήν, εμφανίστηκε ο δικηγόρος κ. Χαβιαράς εκ μέρους των πλοιοκτητών ο οποίος δήλωσε πως οι πλοιοκτήτες προτίθενται να καταθέσουν αίτηση για ακύρωση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου. Δήλωσε επίσης ότι οι πλοιοκτήτες είναι ιδιοκτήτες ολόκληρου του φορτίου σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου και ότι αναμένουν την παραλαβή πιστοποιημένων μεταφράσεων αποφάσεων και διαταγμάτων Αιγυπτιακού Δικαστηρίου για να προχωρήσουν στη λήψη μέτρων ακύρωσης του εκδοθέντος διατάγματος. Ενόψει των πιο πάνω δηλώσεων το προσωρινό διάταγμα διατηρήθηκε σε ισχύ και δόθηκαν οδηγίες όπως η αίτηση ακυρώσεως του διατάγματος καταχωρηθεί εντός τακτής προθεσμίας.
Οι ενάγοντες με νέα μονομερή αίτησή τους ημερομηνίας 23.9.99 ζήτησαν την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος, παρόμοιου με το προηγούμενο, που να καλύπτει και το υπόλοιπο φορτίο σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου 6800 τόνων (επιπρόσθετα από τις 1585 δέσμες που είχαν ήδη δεσμευθεί με το προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 31.8.99).
Η εξέταση της μονομερούς αίτησης ημερομηνίας 23.9.99 αναβλήθηκε για την επομένη, 24.9.99, ύστερα από αίτημα της δικηγόρου των εναγόντων - αιτητών για να καταχωρηθεί στο μεταξύ συμπληρωματική ένορκη δήλωση η οποία και καταχωρήθηκε.
Στις 20.9.99 καταχωρήθηκε σημείωμα ανακοπής (caveat) αναφερόμενο στο φορτίο του πλοίου, από το δικηγόρο κ. Γιωρκάτζη. Στις 24.9.99 που ήταν ορισμένη η νέα μονομερής αίτηση εμφανίστηκε ο κ. Γιωρκάτζης εκ μέρους φερομένων ως ιδιοκτητών του φορτίου σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου. Υποστήριξε ότι υπό αυτή του την ιδιότητα και με βάση το σημείωμα ανακοπής ημερομηνίας 20.9.99 του παρέχεται δικαίωμα ακροάσεως, εφόσον η συγκεκριμένη διαδικασία αναφέρεται στο φορτίο σιδήρου. Από πλευράς εναγόντων υποστηρίχθηκε το αντίθετο.
Ο κανονισμός 70 των Θεσμών Ναυτοδικείου παρέχει στον ανακόπτοντα (caveator) δικαίωμα να ακουστεί σε κάθε διαδικασία η οποία επηρεάζει περιουσία ή ποσό χρημάτων τα οποία καθορίζονται στο σημείωμα ανακοπής (caveat). Βλ. CASPI SHIPPING LTD και άλλου ν. Το πλοίο SAPHIRE SEAS (1997) 1 A.A.Δ. 561 και Παναγιώτου (Τζίμμυς) ν. Του πλοίου TAMARA (1992) 1(Α) Α.Α.Δ. 21. Στην προκείμενη περίπτωση το σημείωμα ανακοπής που καταχωρήθηκε αναφέρεται στο φορτίο. Το σημείωμα ανακοπής ημερομηνίας 20.9.99 αναφέρεται σε "σύλληψη" του φορτίου χωρίς ωστόσο η σύλληψη του φορτίου να αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας. Παρά ταύτα, κρίθηκε πως παρέχεται στον κ. Γιωρκάτζη δικαίωμα να ακουστεί ως εκπρόσωπος των φερομένων ως ιδιοκτητών του φορτίου σιδήρου, τη δέσμευση του οποίου επιδιώκουν οι ενάγοντες, εφόσον η διαδικασία, έχει ως αντικείμενο το συγκεκριμένο φορτίο.
Το σημείωμα ανακοπής είναι διαδικαστικό διάβημα που στοχεύει στην έγκαιρη προειδοποίηση για την ύπαρξη ενδιαφέροντος εκ μέρους εκείνου που το καταχωρεί ότι έχει συμφέρον επί του αντικειμένου της διαδικασίας ενώ παράλληλα διεκδικεί αναγνωρισμένο από τους κανονισμούς δικαίωμα ακρόασης. Το γεγονός ότι το σημείωμα ανακοπής αναφέρεται σε "σύλληψη φορτίου" δεν συνιστά βάσιμο λόγο αποστέρησης του δικαιώματος ακρόασης των φερομένων ως ιδιοκτητών μέρους του φορτίου σιδήρου τα δικαιώματα των οποίων ενδεχομένως θα επηρεαστούν από το αποτέλεσμα της παρούσας διαδικασίας. Πρόκειται για φραστική διατύπωση στην οποία μπορεί υπό τις περιστάσεις να αποδοθεί ευρύτερη έννοια.
Η θέση του κ. Γιωρκάτζη είναι ότι στις 2.9.99 πληροφόρησε τον κ. Α. Θεοφίλου με μήνυμα φαξ (τεκμ. Α) ότι στην παρουσία του και στην παρουσία πιστοποιούντος υπαλλήλου υπεγράφη συμφωνία πώλησης του πλοίου και του φορτίου και ότι στα πλαίσια εκτέλεσης της συμφωνίας πληρώθηκαν χρήματα. Σε απάντηση που στάληκε με μήνυμα φαξ ημερομηνίας 2.9.99 (τεκμ. Β), ο κ. Θεοφίλου πληροφόρησε τον κ. Γιωρκάτζη ότι ο δικηγόρος κ. Χαβιαράς, ως εκπρόσωπος των πλοιοκτητών του εναγομένου πλοίου, τον πληροφόρησε ότι οι πελάτες του πλοιοκτήτες εμφανίζονται και αυτοί ως ιδιοκτήτες του φορτίου σιδήρου επί του πλοίου και ζήτησε από τον κ. Γιωρκάτζη όπως συνεννοηθεί με τον κ. Χαβιαρά για να αρθεί η αβεβαιότητα ως προς την ιδιοκτησία του φορτίου. Συγκεκριμένα η παράκληση του κ. Θεοφίλου διατυπώθηκε στο μήνυμα ως εξής: "Παρακαλώ όπως αποφασίσετε μεταξύ σας ποιος εκπροσωπεί ποιον, ούτως ώστε να ξέρω και εγώ με ποιον να μιλώ."
Όπως ήδη έχει ειπωθεί στις 6.9.99, που το προσωρινό διάταγμα ήταν επιστρεπτέο, ο δικηγόρος των πλοιοκτητών κ. Χαβιαράς δήλωσε μεταξύ άλλων ότι οι πελάτες του πλοιοκτήτες είναι και ιδιοκτήτες ολόκληρου του φορτίου σιδήρου που βρισκόταν επί του εναγόμενου πλοίου και ότι σύντομα θα προχωρούσαν στην καταχώρηση αίτησης για ακύρωση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου.
Η εμφάνιση του κ. Χαβιαρά εκ μέρους των πλοιοκτητών του εναγόμενου πλοίου και η δήλωση στην οποία προέβη στις 6.9.99 φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι σηματοδότησαν την εμπλοκή των πλοιοκτητών στη διαδικασία της αγωγής in rem εναντίον του πλοίου μετατρέποντάς την και σε αγωγή in personam εναντίον των πλοιοκτητών. Πρόκειται για εξέλιξη η οποία παράγει νέα έννομα αποτελέσματα και επί τούτου βλ. Roscoe "The Admiralty Jurisdiction and Practice" 5η έκδοση, σελ. 29 και Despina G.K. [1982] 2 Lloyd's Reports 555. Ακροθιγώς αναφέρθηκα σ' αυτή τη πτυχή του θέματος για να επισημάνω ότι η υπό εξέταση μονομερής αίτηση των εναγόντων κατά πάσα πιθανότητα θα εστερείτο ερείσματος αν δεν προηγείτο η εμφάνιση των πλοιοκτητών στη διαδικασία.
Με βάση τα γεγονότα που τώρα έχω ενώπιόν μου η κατάσταση καθόσον αφορά το φορτίο σιδήρου που βρίσκεται επί του εναγόμενου πλοίου παρουσιάζει την πιο κάτω εικόνα:
(α) Οι πλοιοκτήτες διεκδικούν την κυριότητα ολόκληρου του φορτίου σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου.
(β) Οι πελάτες του κ. Γιωρκάτζη διεκδικούν επίσης την κυριότητα ολόκληρου του φορτίου.
(γ) Οι ενάγοντες - αιτητές διεκδικούν μέρος του φορτίου όπως τούτο καθορίζεται στο προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 31.8.99.
(δ) Προκύπτει επίσης από την παράγραφο 8 της ενόρκου δηλώσεως η οποία συνοδεύει την μονομερή αίτηση των εναγόντων ημερομηνίας 23.9.99 και από την παράγραφο 3 της συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως ημερομηνίας 24.9.99 ότι 1090 τόνοι σιδήρου, μέρος του φορτίου, πωλήθηκε περί τα μέσα Ιουνίου 1999 σε Σουδανική εταιρεία από την εταιρεία DALIA SHIPPING CO LTD η οποία ισχυρίζεται ότι αγόρασε τούτο από τους πλοιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου.
Οι ενάγοντες με την αγωγή τους εναντίον του πλοίου απαιτούν:
(α) Διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται η άμεση παράδοση μέρους του φορτίου σιδήρου που αποτελείται από 1585 δέσμες με διακριτικά "ΚALIGANDAKI A" "HYDROELECTRIC PROJECT" που φορτώθηκε στο λιμάνι Iskenderum της Τουρκίας για μεταφορά στην Καλκούτα με φορτωτική ημερομηνίας 31.5.1998.
(β) Δολ. ΗΠΑ 1.000.000 ή το ισάξιο σε κυπριακό νόμισμα ως αποζημιώσεις για παράβαση σύμβασης σχετικά με τη μεταφορά του φορτίου διά θαλάσσης και/ή διά δόλο ή απάτη ή αμέλεια ή παράβαση καθήκοντος υπό ή εκ μέρους των πλοιοκτητών του πλοίου και ή του πλοιάρχου και ή εργοδοτουμένων ή αντιπροσώπων των πλοιοκτητών.
(γ) Αποζημιώσεις για ζημιά ή απώλεια ή ελλείμματα στο φορτίο των εναγόντων που προκλήθηκαν ως αποτέλεσμα παράβασης σύμβασης σχετικά με τη μεταφορά του φορτίου διά θαλάσσης και ή παράβασης καθηκόντων κλπ των πλοιοκτητών.
(δ) Τόκο προς 8% το χρόνο εφ' όλων των ποσών που θα επιδικασθούν υπέρ των εναγόντων από της έγερσης της αγωγής μέχρι εξοφλήσεως.
Όπως έχει ειπωθεί, οι ενάγοντες με την παρούσα μονομερή αίτησή τους ημερομηνίας 23.9.99 ζητούν απαγορευτικό διάταγμα παρόμοιο με εκείνο που εκδόθηκε στις 31.8.99 για να καλυφθεί και το υπόλοιπο του φορτίου σιδήρου επί του πλοίου επιπρόσθετα εκείνου που αφορά το προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 31.8.99.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι ενάγοντες προέβησαν σ' αυτό το τελευταίο δικονομικό διάβημα σε μικρό χρονικό διάστημα αφ' ότου εκδόθηκε το διάταγμα ημερομηνίας 31.8.99. Η δικαιολογία βρίσκεται στη γραπτή ένορκη δήλωση του Γεώργιου Θεοδοσίου η οποία συνοδεύει την αίτηση. Συνοπτικά, αναφέρεται στην εν λόγω ένορκη δήλωση ότι η απαίτηση των εναγόντων είναι για ποσό πέραν των 2.000.000 Δολ. Αμερικής ενώ η αξία του πλοίου δεν υπερβαίνει τις 300.000 Δολ. η δε αξία της ποσότητας του σιδήρου που διεκδικούν οι ενάγοντες μειώθηκε στα 190 δολ. ανά τόνο χωρίς έτσι να εξασφαλίζονται τα ποσά της απαίτησης σε περίπτωση που θα εκδοθεί απόφαση υπέρ των εναγόντων ως οι απαιτήσεις τους. Προβάλλεται επίσης ο ισχυρισμός πως η έκδοση του νέου διατάγματος κατέστη αναγκαία μετά που περιήλθαν σε γνώση των εναγόντων τα πιο πάνω στοιχεία αναφορικά με την αξία του πλοίου και του φορτίου. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται επίσης πως αν δεν εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά εφόσον οι σημερινές αξίες πλοίου και της ποσότητας σιδήρου που διεκδικούν δεν υπερβαίνει τις 737.767 Δολ. Αμερικής ενώ η απαίτησή τους προσεγγίζει τα 2.000.000 Δολ.
Η θεραπεία που ζητούν οι αιτητές με την παρούσα μονομερή αίτηση είναι για έκδοση διατάγματος τύπου Mareva με αντικείμενο το υπόλοιπο του φορτίου σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου εξαιρουμένου, κατόπιν σχετικής δήλωσης της κας Θεοφίλου, του μέρους εκείνου του φορτίου που φέρεται ότι πωλήθηκε στη Σουδανική εταιρεία περί τα μέσα Ιουνίου 1998 την οποία εκπροσωπεί το δικηγορικό γραφείο του κ. Θεοφίλου.
Είναι φανερό ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φορτίου σιδήρου αντικείμενο του ζητούμενου διατάγματος δεν είναι καθορισμένο και ούτε υπάρχουν στοιχεία τα οποία να το προσδιορίζουν. Η δήλωση στην οποία προέβη ο κ. Χαβιαράς στις 6.9.99 ότι το φορτίο σιδήρου επί του πλοίου ανήκει εξ ολοκλήρου στους πλοιοκτήτες είναι αμφισβητήσιμη με βάση τα στοιχεία που έχω ενώπιό μου. Το αίτημα των εναγόντων καθόσον αφορά την ιδιοκτησία του φορτίου έχει ως μοναδικό έρεισμα τη δήλωση του κ. Χαβιαρά την οποία όμως εμμέσως πλην σαφώς αμφισβητούν και οι ίδιοι οι ενάγοντες δεχόμενοι ότι μέρος του φορτίου δεν ανήκει στους πλοιοκτήτες αλλά στη Σουδανική εταιρεία που εκπροσωπούν.
Στην S.C.F. Finance Co Ltd v. Masri [1985] 2 All E.R. 747 το Δικαστήριο, σε υπόθεση που αφορούσε διαδικασία έκδοσης διατάγματος Mareva παρατήρησε ότι η δικαιοδοσία για χορήγηση διατάγματος Mareva πρέπει να παραμείνει ελαστική έτσι ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να πράττει αυτό που είναι δίκαιο ή πρόσφορο (just or convenient) στην κάθε περίπτωση. Στην Global Cruises v. Metro Shipping (1989) 1(E) A.A.Δ. 607 τονίστηκε ότι ο ορθότερος τρόπος αντιμετώπισης αξίωσης τρίτων σε περιουσιακά στοιχεία που καλύπτει το διάταγμα Mareva είναι η εκδίκασή της σαν προκαταρκτικού θέματος. Στην προκείμενη περίπτωση η αμφιβολία ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φορτίου σιδήρου που βρίσκεται επί του πλοίου είναι διάχυτη. Η έκδοση απαγορευτικού διατάγματος με αντικείμενο του οποίου η ιδιοκτησία αμφισβητείται ή είναι ακαθόριστη ενέχει τον κίνδυνο πρόκλησης αδικίας σε τρίτους που δεν έχουν καμιά σχέση με την αντιδικία. Σε μια τέτοια περίπτωση αναπόφευκτα θα προκύψουν νέες διαδικασίες και περιπλοκές. Οι ενάγοντες απέτυχαν να προσκομίσουν ικανοποιητική μαρτυρία αναφορικά με το θέμα της ιδιοκτησίας του φορτίου για το οποίο ζητείται το απαγορευτικό διάταγμα γι΄ αυτό η αίτησή τους πρέπει να αποτύχει.
Πέρα όμως από την ασάφεια η οποία προκύπτει αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του φορτίου που είναι το αντικείμενο του ζητούμενου διατάγματος, οι ενάγοντες εμφανίζονται να υπολογίζουν για πρώτη φορά ότι το συνολικό ύψος των απαιτήσεων τους προσεγγίζει τα 2.000.000 Δολ. ισχυρισμός που δεν προβλήθηκε στην πρώτη τους αίτηση ημερομηνίας 31.8.99 ούτε και συνάδει με την ίδια την αγωγή, όπου το όριο της απαίτησης διατυπωμένης κατά τρόπο διαζευκτικό, φαίνεται πως δεν υπερβαίνει το 1.000.000 Δολ. Αμερικής.
Συνεκτιμώντας τα υπόλοιπα στοιχεία που έχω ενώπιό μου αποφαίνομαι πως τα δικονομικά μέτρα τα οποία ήδη έχουν εξασφαλισθεί από τους ενάγοντες εναντίον του πλοίου και μέρους του φορτίου παρέχουν ικανοποιητική εξασφάλιση σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση ημερομηνίας 23.9.99 απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.