|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 221
23 Φεβρουαρίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΞΕΝΟΦΩΝ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ,
Aιτητής,
ν.
ΓΕΩΡΓΙΟY ΧATZHΑΡΑΠΗ,
Kαθ' ου η αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9691)
Έφεση — Απόρριψη έφεσης λόγω μη καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης, δυνάμει του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, Κ.13(ε) — Παρέχεται στο Εφετείο δικαιοδοσία επαναφοράς της, όταν αποδειχθεί ότι η μη καταχώρηση περιγράμματος αγόρευσης οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος να ακουστεί.
Με την αίτηση του ο εφεσείων ζήτησε την επαναφορά της έφεσης του που είχε απορριφθεί στις 6.4.98 δυνάμει του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, Κ.13(ε), λόγω της μη καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης του στην έφεση. Οι οδηγίες του Δικαστηρίου για την καταχώρηση των γραπτών αγορεύσεων, δόθηκαν στις 10.2.98. Οι προθεσμίες έληγαν στις 27.3.98. Η αίτηση εσυνοδεύετο με ένορκη δήλωση δικηγόρου, η οποία κατά τον ουσιώδη χρόνο εργοδοτείτο από τους δικηγόρους του εφεσείοντα. Σ' αυτή αναφερόταν ότι η μη καταχώρηση του περιγράμματος έφεσης, οφείλετο κατά κάποιο τρόπο, στην ίδια, όταν φεύγοντας από το δικηγορικό γραφείο όπου εργοδοτείτο, κατά λάθος, πήρε μαζι της και το φάκελο της έφεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
Το σύστημα λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου δεν αφορά το Δικαστήριο. Οι πιθανές ελλείψεις σ' αυτή δεν εμπίπτουν στην έννοια "πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα" που απαντάται στον Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996, όπως τροποποιήθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, έτσι που να παρέχεται η ευχέρεια σ' αυτό να διατάσσει την επαναφορά της έφεσης όπου αυτή απορρίπτεται δυνάμει του Κ. 13(ε).
H αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Cyprus Import Corporation Ltd v. Σενέκη (1998) 1 Α.Α.Δ.,
Τουβλοποιεία Γίγας Λτδ v. Ουστά (Aρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 109,
Βαρδιάνος v. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698.
Aίτηση.
Aίτηση για επαναφορά της έφεσης η οποία απορρίφθηκε στις 6 Aπριλίου, 1998 λόγω του ότι οι δικηγόροι του αιτητή δεν συμμορφώθηκαν με τις οδηγίες του Δικαστηρίου για καταχώρηση του περιγράμματος αγορεύσεως.
Π. Μιχαήλ για Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Aιτητή.
Κ. Γαβριηλίδης, για τον Kαθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Στις 10.2.98 το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες, σύμφωνα με τον περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του χρόνου των προφορικών αγορεύσεων και συνοπτική διαδικασία για την απόρριψη προδήλως αβάσιμων εφέσεων) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996, για την καταχώριση περιγραμμάτων αγορεύσεων στην έφεση. Η χρονική περίοδος για την καταχώριση του περιγράμματος αγορεύσεως των δικηγόρων του εφεσείοντα έληξε στις 27.3.98, αλλά αυτοί δεν συμμορφώθηκαν με τις πιο πάνω οδηγίες του Δικαστηρίου, το οποίο και απέρριψε την έφεση στις 6.4.98, όπως προβλέπεται στον Κ.13(ε) του πιο πάνω Διαδικαστικού Κανονισμού.
Με την υπό συζήτηση αίτηση που καταχωρίστηκε στις 3.7.98 επιδιώκεται η επαναφορά της έφεσης. Η αίτηση συνοδεύεται με ένορκη δήλωση που έγινε από δικηγόρο, η οποία κατά τον ουσιώδη χρόνο εργοδοτείτο από τους δικηγόρους που ανέλαβαν την έφεση. Η δικηγόρος αναφέρει στην ένορκη δήλωση πως της ανέθεσαν το χειρισμό της έφεσης και ότι η ίδια εμφανίστηκε στις 10.2.98 ενώπιον του εφετείου, όταν δόθηκαν οι οδηγίες για την καταχώριση των περιγραμμάτων αγορεύσεων. Το τέλος του ίδιου μήνα όμως απεχώρησε από το γραφείο των δικηγόρων Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη και από λάθος πήρε μαζί της και το φάκελο της έφεσης, μαζί με άλλους οι οποίοι αφορούσαν υποθέσεις που χειριζόταν η ίδια προσωπικά. Διαπίστωσε το πιο πάνω γεγονός στις 2.7.98 και ειδοποίησε σχετικά το γραφείο των συναδέλφων της, οι οποίοι την επομένη καταχώρισαν την υπό συζήτηση αίτηση.
Ο δικηγόρος του εφεσίβλητου ενίσταται στην αίτηση. Εισηγείται πως δεν έχει παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κανένας λόγος για την επαναφορά της έφεσης και αναφέρθηκε στις υποθέσεις:
* Cyprus Import Corporation Ltd v. Kώστα Σενέκη (1998) 1 A.A.Δ. 1108.
* Τουβλοποιεία Γίγας Λτδ ν. Ουστά (Aρ.1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 109.
* Βαρδιάνος v. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698.
Το Ανώτατο Δικαστήριο τροποποίησε το Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996, έτσι που να παρέχεται σ΄αυτό η ευχέρεια να διατάσσει την επαναφορά της έφεσης, όπου αυτή απορρίπτεται βάσει του Κ.13(ε). Συναφώς τροποποιήθηκε ο Κανονισμός τούτος με την προσθήκη στο τέλος της παραγράφου (ε) της ακόλουθης επιφύλαξης: (Δες, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ.27.11.98).
«Νοείται ότι έφεση ή αντέφεση που απορρίπτεται, δυνάμει του παρόντος Κανονισμού, επαναφέρεται όταν αποδεικνύεται ότι η μη καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης, οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα ανάλογα με την περίπτωση, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος να ακουστούν.»
Με την τροποποίηση αυτή, που ως δικονομική διάταξη έχει αναδρομική ισχύ, γίνεται ζύγιασμα μεταξύ της αρχής, που θέλει τη δικαιοσύνη να απονέμεται μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι διάδικοι, αρχή που διασφαλίζεται στο άρθρο 30.2 του Συντάγματος, και του δικαιώματος του διάδικου να παρουσιάσει την υπόθεση του στο Δικαστήριο, και αν επιθυμεί, με δικηγόρο της επιλογής του.
Στην περίπτωση που εξετάζουμε ο εφεσείων διόρισε τους δικηγόρους του, οι οποίοι και καταχώρισαν την έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης. Μάλιστα μετά από γραπτό αίτημα τους, που υποβλήθηκε στις 12.6.97, το Δικαστήριο επέτρεψε και τροποποίηση των λόγων. Ακολούθησαν οι οδηγίες για την καταχώριση των περιγραμμάτων αγορεύσεων. Εδώ παρατηρούμε πως στο σχετικό πρακτικό της 10.2.1998 το Δικαστήριο σημειώνει την εμφάνιση του ίδιου του κ. Π. Αγγελίδη, ως δικηγόρου του εφεσείοντα, και όχι της κ. Ε.Χριστοδούλου, που, όπως η ίδια λέγει στην ένορκη της δήλωση, είχε εμφανιστεί εκ μέρους των δικηγόρων Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη. Το Δικαστήριο απέρριψε την έφεση όχι στις 27.3.98, που έληγαν οι προθεσμίες για την καταχώριση των περιγραμμάτων, αλλά στις 6.4.98. Η δικηγόρος, αναφέρει στην ένορκη δήλωση της, πως τερμάτισε τη συνεργασία της με αυτούς το τέλος Φεβρουαρίου του 1998. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, οι οδηγίες του Δικαστηρίου, για την καταχώριση των γραπτών αγορεύσεων, δόθηκαν στις 10.2.98.
Το σύστημα λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου δεν αφορά το Δικαστήριο. Οι πιθανές ελλείψεις σ' αυτή δεν εμπίπτουν στην έννοια «πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα» που απαντά στον Κανονισμό. Η μη συμμόρφωση με τις πιο πάνω διατάξεις πρέπει να οφείλεται σε λόγο η επέλευση του οποίου δεν οφείλεται στην συνήθη ανθρώπινη λειτουργία.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.