ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1999) 1 ΑΑΔ 1974
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αίτηση αρ. 140/99
ENΩΠΙΟΝ:
Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 155.4 του Συντάγματος και τα
άρθρα 3 και 9 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι
Διατάξεις) Νόμου 1964 (αρ. 33/64) όπως έχει τροποποιηθεί
από τους Νόμους 35/75, 72/77, 59/81, 3/87 και 158/88
- και -
Αναφορικά με την αίτηση της εταιρείας Deux L Designs Ltd
από τη Λευκωσία, για άδεια του Δικαστηρίου για έκδοση
διατάγματος certiorari και prohibition
- και -
Αναφορικά με την απόφαση του Δικαστηρίου στις 17/11/99
και 18/11/99 και την εν γένει εκδίκαση της αγωγής υπ' αρ.
414/96 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας
---------------------
Ημερομηνία:
25 Νοεμβρίου, 1999Για την αιτήτρια εταιρεία: Γιώργος Γεωργιάδης με το
Γιάννο Γεωργιάδη
-------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η παράθεση, ως έχει, του αιτήματος θεραπείας προσδιορίζει άμεσα το αντικείμενο της αίτησης που επιλαμβάνομαι:
"Α. Άδεια για την καταχώρηση αιτήσεως δι' έκδοση Διατάγματος certiorari διά του οποίου να ακυρώνεται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 17/11/99 και 18/11/99 στην υπόθεση υπ' αριθμό 414/96 διά της οποίας απαγόρευσε στους δικηγόρους των Αιτητών Γιάννο Γ. Γεωργιάδη & Συνεργάτες, από το να τους αντιπροσωπεύσουν στην εν λόγω διαδικασία.
Β. Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος prohibition διά του οποίου να απαγορεύεται η συνέχιση της εκδίκασης της εν λόγω υπόθεσης από τον Δικαστή κον Νίκο Νικολάου."
Η αιτήτρια είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Είναι διάδικος στην αγωγή υπ' αρ. 414/96 που εκδικάζεται από δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στο οποίο κατατέθηκε η αγωγή. Στη διάρκεια της αντεξέτασης της εναγομένης 1, στις 17/11/99, από το δικηγόρο της αιτήτριας κ. Γιάννο Γεωργιάδη, ο δικαστής, σε δύο περιπτώσεις, του υπέδειξε να ερωτά χωρίς να θυμώνει στη μάρτυρα. Του υπέδειξε περαιτέρω ότι το θέμα πάνω στο οποίο αντεξέταζε εξαντλήθηκε. Και τον κάλεσε να προχωρήσει σε άλλο. Στη συνέχεια ο δικαστής απαγόρευσε την επόμενη ερώτηση του συνηγόρου, που θεώρησε πως έδινε συνέχεια στο ίδιο θέμα παρά τις συστάσεις του ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει πάνω στην ίδια γραμμή.
Στο σημείο αυτό ο δικαστής διέκοψε για ημίωρο. Όταν επανήλθε έδωσε την απόφαση για την οποία υποβλήθηκε η κρινόμενη αίτηση. Αφού ο δικαστής αναφέρθηκε στο ιστορικό της αντεξέτασης σε θέμα φερεγγυότητας της εναγόμενης εταιρείας και της διευθύντριας της, εναγομένης 1, τις συστάσεις του προς το συνήγορο και την απόφαση του να μην επιτρέψει άλλες ερωτήσεις στο ίδιο θέμα, είπε πρόσθετα ότι άκουσε τον κ. Γεωργιάδη να λέγει σε επήκοον των παρευρισκομένων δικηγόρων, διαδίκων και μαρτύρων πως ήταν "εξωφρενικό" γιατί το δικαστήριο δεν τον άφησε να συνεχίσει τις ερωτήσεις. Και θεώρησε την όλη συμπεριφορά του συνηγόρου ως "πολιτική περιφρόνηση προς το Δικαστήριο".
Και ο δικαστής κατέληξε ως εξής:
"Η απόφαση μου είναι, εκτός εάν απολογηθεί ο κ. Γεωργιάδης, δεν θα μπορώ να του επιτρέψω να συνεχίσει να παρίσταται στη δίκη σ' αυτή την υπόθεση ή για οποιαδήποτε άλλη υπόθεση, μέχρις ότου αρθεί η πολιτική παρακοή που έκανε ενώπιον μου προς προσβολή του Δικαστηρίου μου."
Αναφέρω, παρενθετικά, ότι έχω προβεί στην παραπάνω σύνοψη βασιζόμενος στο πρακτικό του δικαστηρίου που συνοδεύει την αίτηση για άδεια. Πρέπει να πω πως επισυνάφθηκαν στην αίτηση δύο ακόμη έγγραφα. Καταγγελία ημερ. 19/11/99 του δικηγόρου σε σχέση με το συμβάν αυτό στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο. Επίσης, επιστολή των δύο διευθυντών της αιτήτριας για το θέμα αυτό, την οποία φαίνεται ότι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να καταθέσουν στο δικάσαν δικαστήριο στις 18/11/99, που συνεχίστηκε η διαδικασία. Η αυθεντική πηγή της πληροφόρησης μου είναι το πρακτικό του δικαστηρίου. Δεν είναι επιτρεπτή η αναζήτηση στοιχείων στα εν λόγω έγγραφα.
Στις 18/11/99, που ο δικαστής ανέβαλε την υπόθεση για μνεία για να εξετάσει η αιτήτρια πώς θα αντιμετώπιζε το ζήτημα, ένας από τους διευθυντές πληροφόρησε το δικαστήριο πως διόρισαν τον κ. Αλέξανδρο Ιωαννίδη δικηγόρο της εταιρείας, προσθέτοντας ότι δυνατό να ανέθεταν και σ' άλλο δικηγόρο την υπόθεση τους. Ο κ. Ιωαννίδης, που ήταν παρών, αποδέχθηκε το διορισμό. Όμως ο δικαστής, με νέα απόφαση του, απέκλεισε, ουσιαστικά, την εκπροσώπηση της αιτήτριας από τον εν λόγω δικηγόρο με τη δικαιολογία ότι ήταν συνεργάτης του κ. Γ. Γεωργιάδη. Απ' ότι έχει λεχθεί ενώπιον μου από τον κ. Γεωργιάδη, η υπόθεση συνεχίστηκε και έληξε την 19η τρέχοντος μήνα, ημερομηνία κατά την οποία καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση.
Στην υπόθεση Modestos Pitsillos v. Andreas Hadjinicolaou & Οthers (1981) 1 C.L.R. 642, το δικαστήριο ανέβαλε υπόθεση, ουσιαστικά για ακαθόριστο χρονικό διάστημα, μέχρις ότου ο διάδικος ανακαλέσει άσχετη εισήγηση του σε μάρτυρα στη διάρκεια της αντεξέτασης στην οποία τον υπέβαλε. Κρίθηκε πως ο δικαστής δεν είχε τέτοια εξουσία ενόψει μάλιστα των διατάξεων του άρθρ. 30.2 του Συντάγματος που διασφαλίζει σε κάθε άτομο το δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο για τη διάγνωση των αστικών του δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπεμφθεί η υπόθεση ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου για να συνεχισθεί η ακρόαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού τόνισε πως δεν είχε πρόθεση να ενθαρρύνει με την απόφαση του απρεπή διαγωγή απέναντι στο δικαστήριο ή άλλη παρεκτροπή, υπέδειξε εμφαντικά πως υπάρχουν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης τέτοιας απαράδεκτης συμπεριφοράς, όπως αυτή που εκδηλώθηκε στην υπόθεση εκείνη, χωρίς να εξουδετερώνεται ή να παρεμποδίζεται η πορεία της δικαιοσύνης.
Το ένταλμα certiorari είναι το κατάλληλο ένδικο μέσο για τον έλεγχο υπερβάσεων ή καταχρήσεων εξουσιών των πρωτόδικων δικαστηρίων καθώς και παραβάσεων συνταγματικών επιταγών και δικαιωμάτων: βλ. Χριστοφίδης (αρ. 1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 613, 616-617 και Basu "Commentary on the Constitution of India" 3ος τόμος, 5η έκδοση, σελ. 608-609:
"...............certiorari or prohibition is available on the additional ground that the decision of a quasi-judicial authority offends the Constitution. It is, in fact, a species of absence of jurisdiction, for, if the Constitution constitutes the supreme law of the land, any action which transgresses the Constitution cannot be said to be within the jurisdiction or "legal authority" of the person or body of persons empowered to make such decision."
Έχοντας υπόψη την παραπάνω απόφαση, όπως και τα άρθρα 30.2 και 30.3(δ), που κατοχυρώνουν το δικαίωμα πρόσβασης στο δικαστήριο και το δικαίωμα επιλογής συνηγόρου αντίστοιχα, καταλήγω ότι έχουν ικανοποιηθεί οι προϋποθέσεις και αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση για χορήγηση άδειας. Όμως την περιορίζω σε αίτηση για certiorari. Δε δικαιολογείται άδεια για prohibition γιατί δεν τέθηκε ενώπιον του δικαστή, όπως ο ίδιος παρατηρεί στο τέλος της απόφασης του της 18/11/99, αίτημα εξαίρεσης του. Ένας από τους διευθυντές της αιτήτριας δήλωσε απλώς, όπως αναφέρεται στο πρακτικό, ότι θα εξέταζε το ενδεχόμενο τέτοιας αίτησης.
Όταν κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής παρατήρησα στο δικηγόρο της αιτήτριας ότι το δικαστήριο περιορίζεται στο πρακτικό της διαδικασίας, ζήτησε αναβολή για να προσκομίσει μαρτυρία ενώπιον μου από δικηγόρους που ήταν παρόντες επειδή, κατά τον ισχυρισμό του, έγινε συγκεκριμένη εισήγηση για εξαίρεση του δικαστή, αλλά το πρακτικό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό. Δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος διόρθωσης του πρακτικού στις
περιπτώσεις όπου αμφισβητείται η ακρίβεια του.Η αίτηση για τον παραπάνω σκοπό να καταχωρηθεί σε 10 ημέρες και να επιδοθεί σε κάθε ενδιαφερόμενο. Η αίτηση να ορισθεί στη συνέχεια ενώπιον μου για μνεία και οδηγίες από τον Πρωτοκολλητή. Η απόφαση (για αποκλεισμό του δικηγόρου της αιτήτριας) αναστέλλεται, εφόσον καταχωρηθεί η αίτηση, μέχρι την ημερομηνία που αυτή θα ορισθεί από τον Πρωτοκολλητή.
Σ. Νικήτας,
Δ.
/Κασ