|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 33
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 16/97.
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
G.D.L. CONSTRUCTA MARINE LTD (Ex Adonais Shipping Co Ltd),
από τη Λεμεσό
Εναγόν των
και
1. FLOREN SHIPPING N.V. από Netherlands
2. To πλοίο "NΕDLLOYD MARNE"
Eναγομένων
---------------
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19.6.98
-------------
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 15 Ιανουαρίου 1999.
Για τους εναγομένους-αιτητές: Μ. Μοντάνιος και Π. Ιακωβίδης.
Για τους ενάγοντες- καθ΄ων η αίτηση: Κ. Μέσσιος για Γ. Κακογιάννη.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
---------------------
Οι ενάγοντες αξιώνουν αποζημιώσεις για ζημιές που κατ΄ισχυρισμόν υπέστη ο πλωτός γερανός
LIMA που περιγράφεται ως ιδιοκτησία τους, από τη σύγκρουσή του με το πλοίο "Νedlloyd Marne" (εναγόμενος 2) ιδιοκτησία των εναγομένων 1, στο λιμάνι της Λάρνακας. Επιδιώκεται από τους εναγομένους 1 η ακύρωση της διαταγής ημερομηνίας 24.11.97 με την οποία χορηγήθηκε στους ενάγοντες άδεια για επίδοση του κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας και, συνακολούθως, για παραμερισμό της επίδοσής του.Οι λόγοι αναφέρονται στις προϋποθέσεις που τίθενται από τον Κ.24 των Κανονισμών Ναυτοδικείου. Iδιαιτέρως στην προϋπόθεση για προσαγωγή μαρτυρίας που να στοιχειοθετεί καλή βάση αγωγής, ως εξής:
(α) Η δικηγόρος που υπέγραψε τις ένορκες δηλώσεις που συνόδευσαν την αίτηση δεν είχε προσωπική γνώση ως προς τα γεγονότα αναφορικά με τη σύγκρουση και, πάντως, δεν αποκάλυψε με ακρίβεια και σαφήνεια την πηγή των πληροφοριών της.
(β) Δεν προσάχθηκε μαρτυρία προς τεκμηρίωση των ζημιών που κατ΄ ισχυρισμόν υπέστησαν οι ενάγοντες.
(γ) Κατά τους ισχυρισμούς των ίδιων των εναγόντων (βλ. παράγραφο 7 της ένορκης δήλωσης ημερομηνίας 17.9.98) το ατύχημα επεσυνέβη ως εξής:
"....κατά ή περί την 3.10.1991 το πλοίο Μ/V "NEDLLOYD MARNE" Εναγόμενο 2 πλοίο, ιδιοκτησία των Εναγομένων 1 βρισκόταν στο λιμάνι της Λάρνακας και κατά την διάρκεια πλοήγησης αυτού από τον πιλότο που ενεργούσε εκ μέρους και για λογαριασμό των ιδιοκτητών του συγκρούστηκε με τον πλωτό γερανό "LIMA" των Εναγόντων που βρισκόταν σταθμευμένο στο λιμάνι της Λάρνακας και συγκεκριμένα με τον ιστό του πλωτού γερανού που προεξείχε."
Εν τούτοις, ανεξάρτητα από τις άλλες ενστάσεις ως προς την ποιότητα της ένορκης δήλωσης, δεν υπάρχει οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να υποστηρίξει πως πράγματι η πλοήγηση του πλοίου γινόταν εκ μέρους και για λογαριασμό των εναγομένων. Η ίδια η αναφορά σε πλοήγησή του από πιλότο, οδηγεί προς την αντίθετη κατεύθυνση ενόψει των προνοιών του περι Αρχής Λιμένων Κύπρου Νόμου του 1973 (Ν. 38/73 όπως τροποποιήθηκε). Από τις διατάξεις του Νόμου, ιδιαίτερα από το συνδυασμό των άρθρων 2, 3, 4 και 10 προκύπτει πως οι πιλότοι δεν λειτουργούν ως αντιπρόσωποι των ιδιοκτητών των πλοίων που πλοηγούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
(δ) Σε έγγραφα που επισυνάφθηκαν στις ένορκες δηλώσεις των αιτητών ο πλωτός γερανός φέρεται να ανήκε στην εταιρεία Adonais Shipping Co Ltd και δεν υπάρχει μαρτυρία που να τον συνδέει με τους ενάγοντες.
Δεν αμφισβητείται πως η δικηγόρος που υπέγραψε τις ένορκες δηλώσεις οι οποίες συνόδευσαν την αίτηση των εναγόντων, δεν είχε προσωπική γνώση των γεγονότων. Υποστηρίχθηκε όμως πως στην πραγματικότητα αποκάλυψε την πηγή των πληροφοριών της (ήταν οι ίδιοι οι ενάγοντες και τα έγγραφα που προσκομίστηκαν) και πως αυτό αρκούσε. Επικαλέστηκαν το περιεχόμενο
(α) εγγυητικής επιστολής του Συνδέσμου Προστασίας και Αποζημίωσης (P & I Clup) στο οποίο ανήκαν οι ιδιοκτήτες του πλωτού γερανού, ημερομηνίας 10.10.98. Κατά την εισήγησή τους δεν θα αποστελλόταν τέτοια επιστολή αν δεν ήταν αποδεκτό, τουλάχιστον στο απαιτούμενο για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας επίπεδο, ότι υπήρχε αγώγιμο δικαίωμα.
(β) των επιστολών του δικηγόρου της Adonais Shipping Co Ltd προς τους αντιπροσώπους της ασφαλιστικής εταιρείας των εναγομένων στην Κύπρο (4.10.91 και 23.10.91) και την επιστολή των αντιπροσώπων των ίδιων στην Αγγλία. Κατά την εισήγησή τους αποκαλύπτουν αλληλογραφία σε σχέση με την επίδικη διαφορά και αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί αρκετό σ΄αυτό το στάδιο.
Οι ενάγοντες επιβεβαίωσαν πως η αναφορά σε πλοήγηση του πλοίου από πιλότο παραπέμπει σε πιλότο της Αρχής Λιμένων Κύπρου. Επίσης δεν αντέκρουσαν τη θέση των εναγομένων αναφορικά με την ιδιότητα υπό την οποία αυτοί οι πιλότοι, ως θέμα Νόμου, λειτουργούν. Η αντίδρασή τους ως προς τις επιπτώσεις από αυτό το γεγονός, εξαντλείται στα ακόλουθα από την παράγραφο 11 της ένορκης δήλωσης που συνόδευσε την ένστασή τους.
"΄Εντιμα και ειλικρινά πιστεύω και έτσι με συμβουλεύουν οι δικηγόροι των Καθ΄ων η Αίτηση ότι οποιαδήποτε ευθύνη του πιλότου του πλοίου κατά τον ουσιώδη χρόνο είναι συντρέχουσα και/ή ελάχιστη και εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελεί κώλυμα ή λόγο για τη μή προώθηση της αγωγής με τον πιο πάνω τίτλο και αριθμό εναντίον των αιτητών."
Η μελέτη των ενόρκων δηλώσεων που συνόδευσαν την αίτηση για τη χορήγηση άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και των εγγράφων που επισυνάφθηκαν σ΄αυτές αποκαλύπτει τα πιο κάτω:
Δεν περιλαμβάνουν μαρτυρία που θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει την προϋπόθεση της ύπαρξης καλής βάσης αγωγής. Το θέμα της αξίας των ενόρκων δηλώσεων που υπογράφονται από δικηγόρους οι οποίοι, χωρίς να γνωρίζουν τα γεγονότα, ενεργούν δυνάμει οδηγιών και εκφράζουν γνώμη, απασχόλησε επανειλημμένα το Ανώτατο Δικαστήριο. Ο ευπαίδευτος συνήγορος των εναγομένων επικαλέστηκε, μεταξύ άλλων, τις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Υamout κ.ά. ν. Schiffahrts Ges Elbe M.B.H. & Co (1994) 1 ΑΑΔ 191 και Demstar Ltd v. Zim Israel Navigation Co Ltd κ.ά. Αίτηση για Αναθεώρηση αρ. 157/90 ημερομηνίας 30.5.96. Πράγματι, τα πιο κάτω αποσπάσματα από τις αποφάσεις που εξέδωσε ο Πρόεδρος Πικής, είναι αφ΄εαυτών αποκαλυπτικά των αδυναμιών της υπόθεσης που παρουσίασαν οι ενάγοντες:
Από τη σελ. 193 της πρώτης:
"Όπως το κείμενο του Κ.24 υποδηλώνει και η νομολογία διευκρινίζει, οι προϋποθέσεις για την έκδοση διαταγής για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, πρέπει να θεμελιώνονται με την προσαγωγή μαρτυρίας πριν την παραχώρηση άδειας [βλ.
Από τη σελίδα 5 της δεύτερης.
"O K.24 των Θεσμών Ναυτοδικείου, θέτει σειρά προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας για επίδοση εκτός της δικαιοδοσίας. Η ύπαρξη τους πρέπει να τεκμηριωθεί με την προσαγωγή μαρτυρίας. (Βλέπε Αmathus Navigation Co Ltd (ανωτέρω). Gircotis & Achilleos Limited v. Chr. M. Sarlis & Co. M.S. και ΄Αλλου
(1992) 1 C.L.R. 360. Sons of Afif Yamout v. Schiffahrts - Ges. Elbe M.B.H. & Co, Aίτηση για Αναθεώρηση στις Αγωγές 11/89 - 12/89, ημερομηνίας 21 Μαρτίου 1994, (απόφαση Ολομέλειας).) Η μαρτυρία η οποία προσάχθηκε για τη θεμελίωση αυτής της προϋπόθεσης προήλθε από το δικηγόρο των εναγόντων ο οποίος κατέθεσε στην ένορκη δήλωση του ότι κατά τη γνώμη του η υπόθεση είναι, υπό το φως των στοιχείων που είχε υποψη του, κατάλληλη για εκδίκαση στην Κύπρο. Τα γεγονότα στα οποία βάσισε την γνώμη του δεν τεκμηριώθηκαν. ΄Οπως υποδείχθηκε στην Son of Afif Yamout Schiffahrts (ανωτέρω), η γνώμη δικηγόρου απολήγουσα στην διατύπωση γνώμης για την ύπαρξη γεγονότων και τις προεκτάσεις τους δεν συνιστά απόδειξή τους. Η απόδειξη σε αυτό όπως και σε κάθε άλλο τομέα προϋποθέτει μαρτυρία καταδεικνύουσα την ύπαρξή τους. (Βλέπε Achelec Electronics Ltd., v. Deutsche Seereederel Rostock GMBH και άλλων (1992) 1 ΑΑΔ 442)"
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι στην ένορκη δήλωση των εναγόντων η δικηγόρος αναφέρεται σε γεγονότα για τα οποία δεν είχε προσωπική γνώση. ΄Οσα περιλαμβάνονται στην παράγραφο 7, το ουσιώδες μέρος της οποίας παρέθεσα ήδη, συμπληρώνονται με την παράγραφο 9 η οποία απλώς παραπέμπει σε πληροφορίες από τους ενάγοντες και σε πίστη της μάρτυρος πως η σύγκρουση ήταν το αποτέλεσμα της "αμελούς πλοήγησης και διαχείρισης του πλοίου... από τους ιδιοκτήτες και/ή τους αντιπροσώπους τους". Χωρίς κανένα απολύτως προσδιορισμό των γεγονότων σε σχέση με ό,τι καθορίζεται ως η βάση της ευθύνης. Αντίθετα, η αναφορά σε πλοήγηση του πλοίου από πιλότο της Αρχής Λιμένων Κύπρου, στο πλαίσιο της εκτέλεσης των καθηκόντων του, στην απουσία άλλων στοιχείων που ήταν ευθύνη των εναγόντων να προσκομίσουν, εμφανίζεται να αναιρεί τον ισχυρισμό πως ενεργούσε εκ μέρους και για λογαριασμό των εναγόντων. Εξάλλου, οι ενάγοντες δεν υποστήριξαν ενώπιόν μου κάτι το διαφορετικό. Ουσιαστικά, αναγνωρίζοντας πως δεν ήταν ο πιλότος αντιπρόσωπός τους, υποστήριξαν όπως είδαμε, πως η οποιαδήποτε ευθύνη του ήταν συντρέχουσα και/ή ελάχιστη και πως δεν αποτελούσε κώλυμα για τη μή προώθηση της αγωγής κατά των εναγομένων. Πάνω σε ποιά βάση όμως, δεν καθορίζουν. Αναφέρθηκαν σε "διαχείριση" του πλοίου αλλά αυτό χωρίς επεξήγηση αναφορικά με το τί ακριβώς εννοούν και χωρίς μαρτυρία αναφορικά με το πώς αυτή συνδέεται με το ατύχημα, δεν προσθέτει τίποτε. Τα κενά δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι πληρούνται από τα έγγραφα στα οποία έγινε αναφορά. Ούτε οι απαιτήσεις που διατύπωσε τότε, ας σημειωθεί πέντε και πλέον χρόνια πριν την καταχώριση της αγωγής, ο δικηγόρος της Αdonais Shipping Co Ltd ούτε η εγγύηση που παρασχέθηκε αποκαλύπτουν παραδοχή των εναγομένων, τουλάχιστον της φύσης που εισηγούνται. Επιπλέον, είναι ορθή και η επισήμανση των εναγομένων πως δεν υπάρχει ίχνος μαρτυρίας που να στηρίζει την αξίωση των εναγόντων ως ιδιοκτητών του πλωτού γερανού όταν τα έγγραφα που οι ίδιοι παρουσίασαν, τον εμφανίζουν να αποτελούσε ιδιοκτησία της πιο πάνω εταιρείας. Η περιγραφή των εναγόντων στον τίτλο της αγωγής ως "ex Adonais Shipping Co Ltd", δεν αποτελεί μαρτυρία.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση πρέπει να επιτύχει και δεν χρειάζεται να ασχοληθώ ξεχωριστά με τον επιπρόσθετο ισχυρισμό των εναγομένων πως δεν είχε προσαχθεί μαρτυρία ως προς την εθνικότητά τους. Η αίτηση επιτυγχάνει, με έξοδα. Η Διαταγή για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας ακυρώνεται και η επίδοση παραμερίζεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι.