ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
ALMYR MARITIME S.A. ν. THE CARGO ON BOARD THE SHIP <
"KYRMIZOUDES SHIP ""PHILIPOUPOLIS""" ν. "SHIP ""PHILIPOUPOLIS""" (1978) 1 CLR 526
GRUNO ν. "SHIP ""ALGAZERA""" (1980) 1 CLR 404
WILLIAMS AND GLYN'S BANK ν. "SHIP ""MARIA""" (1983) 1 CLR 124
WILLIAMS AND GLYN'S BANK LTD ν. "SHIP ""MARIA""" (1983) 1 CLR 773
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.50
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1998) 1 ΑΑΔ 1233
9 Iουνίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
VECTOR ONEGA A.G.,
Ενάγοντες,
v.
1. TOY ΠΛΟΙΟΥ M/V GIRVAS,
2. WHITE SEA & ONEGA
SHIPPING COMPANY (ΑΡ. 3)
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 121/97)
Ναυτοδικείο — Εκτίμηση και πώληση πλοίου εκκρεμούσης της διαδικασίας (pendente lite) — Σχετικοί παράγοντες είναι τα συνεχιζόμενα και αυξανόμενα έξοδα συντήρησης πλοίου τελούντος υπό σύλληψη, τα οποία μειώνουν συνεχώς την αξία του σε σημείο που να μην ικανοποιηθεί η απαίτηση αν το πλοίο πωληθεί σε μεταγενέστερο στάδιο — Η παράλειψη των πλοιοκτητών να συνεισφέρουν στα έξοδα και να προβούν σε ενέργειες για απελευθέρωσή του — Το γεγονός ότι η απαίτηση υπερβαίνει την αξία που το πλοίο μπορεί να αποφέρει σε δημόσιο πλειστηριασμό και η μείωση της αξίας του με την πάροδο του χρόνου — Μακρά διάρκεια διεκπεραίωσης της διαδικασίας— Η εξασφάλιση από την πώληση όχι μόνο των δικαιωμάτων των εναγόντων αλλά και εκείνων των πλοιοκτητών του εναγόμενου πλοίου και όλων όσων ενδεχομένως θα έχουν απαίτηση εναντίον του πλοίου — Ύπαρξη ευνοϊκών παραγόντων συνηγορούσαν, στην παρούσα υπόθεση, υπέρ της έκδοσης διαταγής για πώληση του πλοίου pendente lite μετά από εκτίμησή του.
Λέξεις και Φράσεις— "Περιουσία" στον Κανονισμό 74 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) Διαδικαστικού Κανονισμού — Περιλαμβάνει και πλοίο που βρίσκεται υπό σύλληψη.
Η παρούσα αίτηση βασίζεται στον Κανονισμό 74 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) Διαδικαστικού Κανονισμού και στοχεύει στην έκδοση διαταγής για εκτίμηση και πώληση του εναγόμενου πλοίου, το οποίο τελούσε υπό σύλληψη από το Σεπτέμβριο του 1997. Η αγωγή είχε καταχωρηθεί υπό των εναγόντων, ως ιδιοκτητών κατά 49% του εναγομένου πλοίου, οι οποίοι ζητούσαν μεταξύ άλλων διάταγμα πώλησης του πλοίου και/ή του 49% του μεριδίου τους διά δημοσίου πλειστηριασμού και την ανάκτηση διαφόρων ποσών για δαπάνες, ζημιές και/ή απώλειες που υπέστησαν συνεπεία της από μέρους των εναγομένων αρ.2 ιδιοκτητών του εναγόμενου πλοίου, παράβασης συμφωνίας ημερ. 19.5.1994.
Μετά την καταχώρηση της παρούσας αίτησης καταχωρήθηκε και άλλη αίτηση εκ μέρους του εναγόμενου πλοίου, για αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι έπρεπε να εκδικάσει την παρούσα αίτηση γιατί προηγείτο χρονικά και δεν έβλεπε κώλυμα που θα επηρέαζε με οποιοδήποτε τρόπο την εκδίκαση της αίτησης αναστολής ή θα την καθιστούσε άνευ αποτελέσματος.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η πώληση πλοίου pendente lite αποτελεί εξαιρετικό μέτρο που λαμβάνεται μόνο κάτω από ειδικές συνθήκες.
2. Η διαταγή για εκτίμηση και πώληση του πλοίου πρέπει να εκδοθεί εν όψει του γεγονότος ότι η παραμονή του πλοίου υπό σύλληψη μειώνει συνεχώς την αξία του σε σημείο που να μην ικανοποιηθεί η απαίτηση αν πωληθεί σε μεταγενέστερο στάδιο, του ύψους των εξόδων συντήρησής του, της παράλειψης των ιδιοκτητών για συνεισφορά στα έξοδα και της μακράς διάρκειας της διαδικασίας, λαμβάνοντας υπ' όψιν και περίπτωση έφεσης.
3. Ευνοϊκοί παράγοντες που συνηγορούν για έκδοση της αιτούμενης διαταγής είναι επίσης η επίδειξη πλήρους αδιαφορίας εκ μέρους των πλοιοκτητών για τα έξοδα συντήρησης του πλοίου, η περίοδος κατά την οποία αυτό τελεί υπό σύλληψη, η παράλειψη λήψης μέτρων για απελευθέρωσή του, το γεγονός ότι η απαίτηση υπερβαίνει την αξία που το πλοίο μπορεί να αποφέρει σε δημόσιο πλειστηριασμό, η μείωση της αξίας του με την πάροδο του χρόνου και τα προβλήματα και τα έξοδα που δημιουργούνται κατά μήνα, ενόσω συνεχίζεται η κράτησή του.
Ενόψει των ανωτέρω εκδίδεται διάταγμα όπως:
(α) Ο αξιωματικός Ναυτοδικείου προχωρήσει στην εκτίμηση και πώληση του πλοίου διά δημόσιου πλειστηριασμού και
(β) το προϊόν της πώλησης (αφού αφαιρεθούν δικαιολογημένα έξοδα) κατατεθεί στο Δικαστήριο.
Η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Williams & Glyn's Bank Ltd v. Ship "Maria" (1983) 1 C.L.R. 773,
Williams & Glyn's Bank Ltd v. Ship "Maria" (1983) 1 C.L.R. 124,
Almyr Maritime S.A. v. Cargo on Board the Ship "Almyrta" (1975) 1 C.L.R. 116,
Kyrmizoudes v. Ship "Philipoupolis" (1978) 1 C.L.R. 526,
Westport [1965] 2 All E.R. 167,
Myrto [1977] 2 L1. L.R. 243,
Scheepswarf Bodewes-Gruno v. Ship "Algazera" (1980) 1 C.L.R. 404.
Aγωγή Ναυτοδικείου.
Aίτηση σε αγωγή Nαυτοδικείου με αίτημα την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται α) η διενέργεια εκτίμησης της αξίας του εναγόμενου πλοίου και η πώλησή του εκκρεμούσης της διαδικασίας της αγωγής και β) ο Aξιωματικός του Nαυτοδικείου όπως προβεί σε διεξαγωγή πώλησης του πλοίου με δημόσιο πλειστηριασμό.
Σ. Πίττας, για τους Αιτητές-ενάγοντες.
Στ. Μουσιούτα για Μc Bride, για το Καθ' ον η αίτηση-εναγόμενο πλοίο.
Cur. adv. vult.
APTEMHΣ, Δ.: Με την αίτησή τους αυτή οι αιτητές-ενάγοντες ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου διά του οποίου να διατάσσεται η εκτίμηση της αξίας και η πώληση του Εναγομένου πλοίου M/V GIRVAS που ευρίσκεται στο λιμάνι της Λεμεσού εκκρεμούσης της διαδικασίας της ως άνω αγωγής (PENDENTE LITE).
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου διά του οποίου να διατάσσεται ο Αξιωματικός του Ναυτοδικείου (ADMIRALTY MARSHAL) όπως προβεί στη διεξαγωγή πώλησης του Εναγομένου πλοίου διά δημόσιου πλειστηριασμού σε τόπο και χρόνο που θα καθορίσει ο ίδιος και θα δημοσιοποιήσει δεόντως και όπως το προϊόν της πώλησης αφαιρουμένων των δικαιολογημένων δι' αποδείξεων εξόδων που θα προκύψουν εκ του εν λόγω διατάγματος κατατεθεί στο Δικαστήριο."
H αγωγή των αιτητών-εναγόντων καταχωρήθηκε στις 2.9.97 και με αυτή ζητούν τις ακόλουθες θεραπείες:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι Ενάγοντες είναι κατά 49% ιδιοκτήτες και/ή δικαιούχοι του Εναγομένου πλοίου M/V GIRVA και/ή
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάζει την πώληση του Εναγομένου πλοίου και/ή του 49% του μεριδίου των Εναγόντων επί του εν λόγω πλοίου διά δημοσίου πλειστηριασμού και/ή
Γ. Ποσό US $859,000 περίπου που αντιπροσωπεύει την αξία του 49% μεριδίου των Εναγόντων επί του πλοίου M/V GIRVAS υπό σημαία Ρωσσίας και/ή
Δ. Ποσό US $807,594 και/ή ισάξιο ποσό σε Κυπριακές Λίρες που αντιπροσωπεύει δαπάνες στις οποίες υπεβλήθησαν οι Ενάγοντες για την επιδιόρθωση του Εναγομένου πλοίου M/V GIRVAS στα ναυπηγεία τη Βάρνας της Βουλγαρίας κατά/ή περί τον Μάϊο-Νοέμβριο 1994 κατόπιν παρακλήσεως και/ή οδηγιών των Εναγομένων Αρ.2 ιδιοκτητών του Εναγομένου πλοίου και/ή προς υλοποίηση της κοινής Συμφωνίας των διαδίκων ημερ. 19.5.1994 και/ή ποσού US $ 807,594 και/ή το ισάξιο σε Κυπριακές Λίρες που αντιπροσωπεύει τις ζημιές και/ή τις απώλειες που υπέστησαν οι Ενάγοντες συνεπεία της παραβάσεως της Συμφωνίας ημερ. 19.5.1994 από τους Εναγομένους Αρ.2 ιδιοκτήτες του Εναγομένου πλοίου και/ή αντιπροσωπεύει ποσό το οποίο συνείσφεραν οι Ενάγοντες δυνάμει της Συμφωνίας κοινοπραξίας των διαδίκων για τον εκμοντερνισμό του Εναγομένου πλοίου και/ή
Ε. Ποσό US $119,659 που αντιπροσωπεύει ζημιές και/ή τις απώλειες που υπέστησαν οι Ενάγοντες συνεπεία της υπό των Εναγομένων Αρ. 2 ιδιοκτητών του Εναγομένου πλοίου παραβάσεως της Συμφωνίας ημερ. 19.5.1994.
Στ. Ποσό US $300,000 και/ή το ισάξιο ποσό σε Κυπριακές Λίρες που αντιπροσωπεύει τις ζημιές και/ή απώλειες που υπέστησαν οι Ενάγοντες συνεπεία της αντισυμβατικής συμπεριφοράς των Εναγομένων Αρ.2 και/ή που αντιπροσωπεύει το διαφυγόν κέρδος που αποκλείσθηκαν να αποκομίσουν από τη Συμφωνία Κοινοπραξίας ημερ. 19.5.1994.
Ζ. Ποσό US $72,895.68 που αντιπροσωπεύει ποσά που οι Εναγόμενοι οφείλουν να πληρώσουν στους Ενάγοντες δυνάμει Συμφωνιών Διαχειρίσεως που έγιναν μεταξύ των διαδίκων για τη διαχείριση υπό των Εναγόντων διαφόρων πλοίων των Εναγομένων 2 για τη χρονική περίοδο 1994 - 1997.
Η. Τόκους προς 8.5% ετησίως επί του ποσού των US $ 805,477 από τον Ιανουάριο 1995 και επί του ποσού των US $119,659 από την 1.5.1997 επί του ποσού US $72,805.65 από τον Ιούλιο 1997 μέχρι οριστικής αποπληρωμής και/ή
Θ. Νόμιμους Τόκους.
Ι. Οιανδήποτε άλλη θεραπεία και/ή διάταγμα ήθελε κρίνει ορθή και δικαία το Σεβαστό Δικαστήριο."
Την ίδια ημερομηνία κατόπιν μονομερούς αιτήσεως διατάχθηκε η σύλληψη του εναγόμενου πλοίου και το διάταγμα κατέστη απόλυτο στις 9.9.97, ημερομηνία κατά την οποία δεν υπήρξε εμφάνιση εκ μέρους του πλοίου. Στις 6.10.97 ακολούθησε αίτηση για ακύρωση του εντάλματος σύλληψης που μετά από ακρόαση απορρίφθηκε στις 23.2.98.
Μετά την καταχώρηση της παρούσας αίτησης καταχωρήθηκε και άλλη αίτηση στις 22.1.98 εκ μέρους του εναγόμενου πλοίου, με την οποία ζητείται η αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας. Το Δικαστήριο μετά από ενδιάμεση απόφαση του έκρινε ότι έπρεπε πρώτα να εκδικάσει την παρούσα αίτηση γιατί προηγείτο χρονικά και δεν έβλεπε κώλυμα που θα επηρέαζε με οποιοδήποτε τρόπο την εκδίκαση της αίτησης για αναστολή ή θα την καθιστούσε άνευ αποτελέσματος.
Η παρούσα αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στον Κανονισμό 74 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) Διαδικαστικού Κανονισμού που δίδει δικαίωμα στο Δικαστήριο είτε πριν είτε μετά την τελική απόφαση με διάταγμα να διορίζει τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο να εκτιμήσει οποιαδήποτε περιουσία που είναι υπό σύλληψη ή να πωλήσει τέτοια περιουσία με ή χωρίς εκτίμηση. Έχει νομολογηθεί ότι ο όρος "περιουσία" περιλαμβάνει και πλοίο που βρίσκεται υπό σύλληψη. Παρόμοιες πρόνοιες γίνονται και στη Δ.50, θ.2 των Αγγλικών θεσμών. Στο σύγγραμμα "Admiralty Practice, Vol.1, British Shipping Laws" στην παράγρ. 276 αναφέρεται ότι:
"Typical grounds for an application are that a ship is costing a disproportionate amount in daily expenses, e.g., of dock dues, shipkeepers, etc., or that she is deteriorating owing to being under arrest for a long period, or that a cargo is perishable."
To Aνώτατο Δικαστήριο της Κύπρου ως Ναυτοδικείο έχει επανειλημμένα ασχοληθεί με το θέμα κρίνοντας ότι η πώληση πλοίου pendente lite αποτελεί εξαιρετικό μέτρο που λαμβάνεται μόνο κάτω από ειδικές συνθήκες. Στην υπόθεση Williams & Glyn's Bank Ltd v. Ship "Maria" (1983) 1 C.L.R. 773, το Ανώτατο Δικαστήριο ασχολήθηκε αναλυτικά με το θέμα με αναφορά στη σχετική κυπριακή νομολογία. (Δέστε Williams & Glyn's Bank v. The ship "Maria" (1983) 1 C.L.R. 124, Almyr Maritime S.A. v. The Cargo on Board the Ship "Almyrta" (1975) 1 C.L.R. 116 at p. 118, Kyrmizoudes v. The Ship "Philipoupolis" (1978) 1 C.L.R. 526, Westport [1965] 2 All E.R. 167, Myrto [1977] 2 L1. L.R. 243, Scheepswarf Bodewes-Gruno v. The Ship "Algazera" (1980) 1 C.L.R. 404).
Το Δικαστήριο αφού θεώρησε ως σχετικούς παράγοντες το γεγονός ότι η παραμονή του πλοίου υπό σύλληψη μείωνε συνεχώς την αξία του σε σημείο που στο τέλος να μην ικανοποιείτο η απαίτηση αν επωλείτο σε μεταγενέστερο στάδιο, το ύψος των εξόδων που απαιτούντο για τη συντήρηση του, το ότι οι ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου ουδέποτε συνεισέφεραν στα έξοδα και το γεγονός ότι η διαδικασία, λαμβάνοντας υπόψη και περίπτωση έφεσης, θα διαρκούσε για πολύ, διέταξε την εκτίμηση και πώληση του πλοίου.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζονται στην αίτηση τους οι αιτητές-ενάγοντες φαίνονται στην ένορκο δήλωσή τους ημερ. 7.1.98, απόσπασμα της οποίας παραθέτω πιο κάτω:
"4. Εξ όσων κάλλιον γνωρίζω και ως εμφαίνεται από την Αναφορά των Εναγόντων η απαίτηση αυτών είναι περίπου USD $1,300,000 πλέον τόκους προς 9% ετησίως επί του εν λόγω ποσού πλέον έξοδα.
5. Εξ όσων κάλλιον γνωρίζω το Εναγόμενο πλοίο έχει αγοραία αξία περίπου USD $1.6-1.7 και είναι το πλοίο εκ του οποίου το αγώγιμο δικαίωμα της παρούσας αγωγής πηγάζει.
6. Εξ όσων κάλλιον γνωρίζω και εξ όσων συμβουλεύομαι από εμπειρογνώμονες το Εναγόμενο πλοίο εις περίπτωση αναγκαστικής πώλησης αυτού διά δημόσιου πλειστηριασμού θα πωληθεί πολύ χαμηλότερα της αγοραίας αξίας αυτού ήτοι για ποσό USD $1,000,000 περίπου.
7. Εξ όσων κάλλιον γνωρίζω και πιστεύω τα έξοδα συντήρησης και φύλαξης του Εναγομένου πλοίου στο Λιμάνι της Λεμεσού όπου τελεί υπό σύλληψη είναι ΛΚ 4,500 μηνιαίως. Περαιτέρω επί του Εναγομένου πλοίου ευρίσκονται πέντε ναυτικοί των οποίων ο μηνιαίοςμισθός είναι USD $3,000 περίπου.
Μέχρι σήμερα το Εναγόμενο πλοίο έχει επιβαρυνθεί με ποσό USD $60,000 το οποίο οφείλεται στην Εταιρεία που αντιπροσωπεύει το πλοίο για υπηρεσίες και έξοδα στα οποία υπεβλήθησαν ως πράκτορες του Εναγομένου πλοίου από την 2.9.1997 μέχρι σήμερα (μισθοί ναυτικών, τροφοδοσία, καύσιμα, Agency fees κλπ.).
8. Εξ όσων κάλλιον γνωρίζω και πιστεύω η διατήρηση του πλοίου υπό σύλληψη χωρίς να πωληθεί διά δημοσίου πλειστηριασμού θα οδηγήσει στην επιβάρυνση του Εναγομένου πλοίου με περαιτέρω έξοδα και τελικά το εκπλειστηρίασμα που θα αποφέρει το πλοίο δε θα επαρκεί για να ικανοποιήσει την απαίτηση των Εναγόντων, και τα ανωτέρω έξοδα συντήρησης και φύλαξης αυτού.
9. Εξ όσων κάλλιον γνωρίζω και πιστεύω η συνέχιση της παραμονής του πλοίου στο ίδιο μέρος, η μη κινητικότητα αυτού, κυρίως όμως οι κακές χειμερινές καιρικές συνθήκες που επικρατούν σε συνδυασμό με την παλαιότητα αυτού, τη μη καλή συντήρηση αυτού δημιουργούν άμεσο κίνδυνο για τη διατήρηση της αξίας αυτού. Πέραν των φθορών, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα λόγω του άσχημου καιρού και των δυνατών ανέμων που παρατηρούνται αυτή την περίοδο το Εναγόμενο πλοίο να παρασυρθεί στην ξηρά είτε να υποστεί οποιεσδήποτε άλλες ζημιές πράγμα που θα μειώσει περαιτέρω την αξία του επηρεάζοντας έτσι δυσμενώς τα δικαιώματα των Εναγόντων ως και όλων των άλλων ενδιαφερομένων επί του Εναγομένου πλοίου.
10. Εκ των ανωτέρω φαίνεται ξεκάθαρα ότι η άμεση πώληση του Εναγομένου πλοίου διά δημοσίου πλειστηριασμού θαπροστατεύσει τα συμφέροντα των διαδίκων ως και όλων των ενδιαφερομένων επί του Εναγομένου πλοίου από τις καιρικές συνθήκες."
Το μόνο που αντιπαρατίθεται στα πιο πάνω εκ μέρους του εναγόμενου πλοίου στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση είναι ισχυρισμοί για τον τρόπο που εισέπλευσε στο λιμάνι το εναγόμενο πλοίο, τους οποίους εν πάση περιπτώσει θεωρώ άσχετους και η γνώμη ότι το εναγόμενο πλοίο είναι σε τέτοια κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπίσει επαρκώς τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Περαιτέρω, υπάρχει ισχυρισμός ότι η απαίτηση των εναγόντων είναι αβάσιμη.
Έχω εξετάσει με μεγάλη προσοχή τις αρχές που διέπουν το θέμα και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το πλοίο βρίσκεται υπό σύλληψη από το Σεπτέμβριο του 1997 και οι πλοιοκτήτες έχουν δείξει πλήρη αδιαφορία για τα έξοδα συντήρησης του και επίσης έχουν αποτύχει να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες για απελευθέρωσή του, το γεγονός ότι ήδη η απαίτηση υπερβαίνει την αξία που το πλοίο μπορεί να αποφέρει σε δημόσιο πλειστηριασμό και η πάροδος του χρόνου μειώνει περαιτέρω την αξία του, τα προβλήματα και τα έξοδα που δημιουργούνται κατά μήνα ενόσω συνεχίζεται η κράτηση του, θεωρώ ότι είναι περίπτωση στην οποία πρέπει να ασκήσω την εξουσία που μου παρέχεται και να διατάξω την πώληση του πλοίου pendente lite. Ένα τέτοιο διάταγμα εξασφαλίζει όχι μόνο τα δικαιώματα των αιτητών -εναγόντων αλλά και εκείνα των πλοιοκτητών του εναγομένου πλοίου και οποιουδήποτε άλλου ενδιαφερομένου προσώπου που δυνατόν να έχει απαίτηση εναντίον του πλοίου.
Κάτω από το φως των πιο πάνω εκδίδω διάταγμα όπως:
(α) Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου προχωρήσει στην εκτίμηση και πώληση του πλοίου δια δημοσίου πλειστηριασμού και,
(β) το προϊόν της πώλησης (αφού αφαιρεθούν δικαιολογημένα έξοδα) κατατεθεί στο Δικαστήριο.
Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ των αιτητών.
H αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.