|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 471
10 Μαρτίου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΤΟ ΠΛΟΙΟ M/V BAY STAR,
Εφεσείον-Εναγόμενο,
v.
MARIO CIRINO POMICINO SPA,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Αίτηση για Αναθεώρηση στην Αγωγή Ναυτοδικείου Aρ. 136/97)
Δικονομία Ναυτοδικείου — Αίτηση για αναθεώρηση (μείωση) της εγγύησης από τους εναγομένους για απελευθέρωση του εναγόμενου πλοίου δυνάμει του Κ. 165 των Κυπριακών Θεσμών Ναυτοδικείου — Διακριτική ευχέρεια — Εφαρμοστέες αρχές.
Ναυτοδικείο — Εξέταση της εγκυρότητας διατάγματος σύλληψης πλοίου — Δεν είναι το κατάλληλο στάδιο για τελεσίδικη δικαστική κρίση ως προς το βάσιμο ή όχι των αξιώσεων των εναγόντων.
Στις 24.10.97 μετά από μονομερή αίτηση των εναγόντων, το Ναυτοδικείο εξέδωσε διάταγμα σύλληψης του εναγόμενου πλοίου BAY STAR, που βρισκόταν στο λιμάνι Λεμεσού. Ταυτόχρονα έδωσε οδηγίες για απελευθέρωση του πλοίου μόλις καταχωρηθεί εκ μέρους των εναγομένων εγγύηση ύψους £250.000 για την ικανοποίηση απόφασης που τυχόν ήθελε εκδοθεί προς όφελος των εναγόντων.
Οι ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου αμφισβήτησαν την ορθότητα της έκδοσης του διατάγματος σύλληψης και επιδίωξαν την ακύρωσή του. Το Ναυτοδικείο έκρινε πως τεκμηριώθηκε συζητήσιμη υπόθεση που δικαιολογούσε το διάταγμα σύλληψης του πλοίου. Έκρινε περαιτέρω όπως μειωθεί το ποσό της εγγύησης σε £50.000.
Οι εναγόμενοι καταχώρησαν την παρούσα αίτηση για αναθεώρηση του μέρους της πρωτόδικης απόφασης που αφορά τη μείωση του ποσού της εγγύησης, ισχυριζόμενοι ότι, εν όψει των γεγονότων της υπόθεσης, η μείωση έπρεπε να ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Νομικό βάθρο της αίτησης είναι οι Καν. 165-167 των Θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου (Διάταγμα 1893). Σύμφωνα με τη σχετική νομολογία, αντικείμενο της διαδικασίας, κάτω από τον Καν. 165, είναι η επαναθεώρηση του αιτήματος που τέθηκε και εξετάστηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, δηλαδή η αίτηση για ακύρωση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου και για μείωση του ποσού της εγγύησης.
2. Η παροχή εγγύησης από εναγόμενο πλοίο, με σκοπό την απευλευθέρωσή του διέπεται από τον Καν. 60 των πιο πάνω Κανονισμών. Το ποσό της εγγύησης ευρίσκεται εντός της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
3. Το δευτοροβάθμιο Δικαστήριο δεν ελέγχει τη διακριτική ευχέρεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αλλά επανεξετάζει το ζήτημα του ποσού της εγγύησης ασκώντας τη δική του διακριτική ευχέρεια με βάση το ενώπιόν του υλικό. Το στάδιο εξέτασης της εγκυρότητας διατάγματος σύλληψης του πλοίου δεν είναι το κατάλληλο στάδιο για διατύπωση τελεσίδικης δικαστικής κρίσης ως προς το βάσιμο ή όχι των αξιώσεων των εναγόντων. Ούτε και είναι εφικτός ο υπολογισμός του ποσού της εγγύησης με μαθηματική ακρίβεια. Αρκεί το ποσό της εγγύησης να σχετίζεται άμεσα με το πιθανό ποσό που θα επιδικασθεί σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής. Οι πιθανότητες επιτυχίας της αγωγής εξετάζονται με βάση το υλικό που θέτουν τά μέρη ενώπιον του Δικαστηρίου. Πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν ότι μετά την απελευθέρωσή του το πλοίο δυνατό να μην επανέλθει εντός της δικαιοδοσίας και κατά συνέπεια να είναι ανέφικτη η εκτέλεση της απόφασης εναντίον του.
4. Το ποσό της εγγύησης ήταν υπό τις περιστάσεις δικαιολογημένο στην παρούσα υπόθεση, λαμβανομένων υπ' όψιν των αξιώσεων των εναγόντων, όπως καθορίζονται στην απόφαση καθώς και των αρχών που αναφέρονται πιο πάνω.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Williams and Glyn's Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 569,
Williams & Glyn's Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 674,
Williams & Glyn's Bank v. Kouloumbis (1986) 1 C.LR. 627,
Geto Trading Limited v. Πλοίου M/V Vladimir Vaslyayev (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 286,
Demstar Ltd v. Zim Israel Navigation Co. Ltd. κ.ά. (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 597,
Singh v. F/B Alisur Blanco (1984) 1 C.L.R. 532,
Stavri & Conill Ltd v. Πλοίου "Aθανάσιος Μανιάτης" (Aρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 204,
Stavri & Conill Ltd v. Πλοίου "Aθανάσιος Μανιάτης" (Aρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 213,
Space Video Games Ltd v. Πλοίου " Silver Paloma" (1991) 1 A.A.Δ. 801,
Μοurtzinos v. Ship "Galaxias" (1989) 2 C.L.R. 314,
Geto Trading v. Πλοίου "Vladimir Vaslyayev" (Aρ. 1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 332.
Aίτηση για Αναθεώρηση.
Aίτηση από τους εναγομένους για αναθεώρηση του μέρους της πρωτόδικης απόφασης που εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Αρτεμίδης, Δ.) στις 24 Οκτωβρίου, 1997 κατά την άσκηση της πρωτογενούς του δικαιοδοσίας ως Ναυτοδικείου, αναφορικά με τη μείωση του ποσού της εγγύησης την οποία διατάχθηκαν να καταβάλουν για απελευθέρωση του εναγόμενου πλοίου.
Α. Χαβιαράς, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Βορκάς, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 24.10.97 το πρωτόδικο δικαστήριο, μετά από μονομερή αίτηση των εναγόντων, εξέδωσε διάταγμα για τη σύλληψη του εναγόμενου πλοίου "BAY STAR", που βρισκόταν στο Λιμάνι Λεμεσού. Ταυτόχρονα έδωσε τις πιο κάτω οδηγίες: "Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου να ελευθερώσει το πλοίο κατόπιν οδηγιών του Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου αυτού μόλις καταχωρηθεί εκ μέρους των εναγομένων εγγύηση που να ικανοποιεί τον Πρωτοκολλητή για το ποσό των £250.000 για την ικανοποίηση απόφασης που τυχόν ήθελε εκδοθεί προς όφελος του ενάγοντα".
Όταν το διάταγμα επιδόθηκε στο εναγόμενο πλοίο οι ιδιοκτήτες του τελευταίου καταχώρισαν ένσταση. Αμφισβήτησαν την ορθότητα της έκδοσης του πιο πάνω διατάγματος σύλληψης και επιδίωξαν την ακύρωσή του. Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού εξέτασε τις αντίστοιχες θέσεις των δύο πλευρών έκρινε πως τα γεγονότα που περιέχονται στην ένορκη δήλωση του ενάγοντα δημιουργούν συζητήσιμη υπόθεση και γι' αυτό δικαιολογείται το διάταγμα σύλληψης του πλοίου. Έκρινε, περαιτέρω, υπό το φως του υλικού που είχε τεθεί ενώπιον του, όπως το διάταγμα σύλληψης τροποποιηθεί σε ότι αφορά το ποσό της εγγύσης με το να υποβιβασθεί στο ποσό των £50.000.
Αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας αποτελεί αίτηση των εναγομένων για αναθεώρηση του μέρους της πρωτόδικης απόφασης που αφορά στη μείωση του ποσού της εγγύησης. Οι εναγόμενοι διατείνονται πως ενόψει των γεγονότων και περιστατικών της υπόθεσης η έκταση της μείωσης του ποσού της εγγύησης έπρεπε να ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη.
Παρίσταται ανάγκη να παρατεθεί το πραγματικό βάθρο της αγωγής.
Οι ενάγοντες συνήψαν με τους πλοιοκτήτες συμφωνία χρονοναύλωσης του εναγόμενου πλοίου για να μεταφέρει φορτίο συρματοπλέγματος από τη Ρουμανία στην Ιταλία. Η αξία του εμπορεύματος, που πλήρωσαν έναντι αποδείξεων που επισυνάπτονται στην ένορκη δήλωση, ήταν $337.381,45. Μεταπώλησαν το εμπόρευμα σε εταιρεία στην Ιταλία για $730.774,72. Το πλοίο θα εκτελούσε τη συμφωνία μεταξύ 24 και 29.9.97. Η μεταφορά τελικά δεν έγινε γιατί το εναγόμενο πλοίο βρισκόταν υπό σύλληψη στο λιμάνι Λεμεσού. Με την αγωγή τους οι ενάγοντες αξίωναν τα πιο κάτω ποσά:
"(α) $20.000, διαφορά του ναύλου, των $30.000 που συμφώνησαν με το εναγόμενο πλοίο και του τρέχοντος ναύλου που θα πλήρωναν αν ναυλοχούσαν άλλο πλοίο για τη μεταφορά του εμπορεύματος.
(β) $50.000 ζημιά που υπέστησαν από την πώληση του ίδιου εμπορεύματος στη ντόπια αγορά της Ρουμανίας, στην προσπάθειά τους να μειώσουν τη ζημιά τους.
(γ) $272.393,27, διαφυγόν κέρδος που θα είχαν πραγματοποιήσει από την πώληση του εμπορεύματος στην Ιταλική εταιρεία, και $150.000 ζημιά που υπολογίζουν να υποστούν λόγω διακοπής της μόνιμης συνεργασίας των εναγόντων με την Ιταλική εταιρεία."
Αναφορικά με τα πιο πάνω κονδύλια των αποζημιώσεων οι δικηγόροι του εναγόμενου πλοίου υποστήριξαν ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου πως είναι αδύνατο για το Δικαστήριο να παραχωρήσει τέτοιες αποζημιώσεις, γιατί σύμφωνα με σχετική νομολογία, που παρέθεσαν, είναι απομακρυσμένες. Ήταν η θέση τους πως η μόνη αποζημίωση που πιθανόν να δικαιούνται οι ενάγοντες, αν αποδείξουν την υπόθεσή τους, είναι το κονδύλι (α) πιο πάνω.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε πως για τους σκοπούς της ενώπιον του διαδικασίας οι πιο πάνω εισηγήσεις των δικηγόρων του εναγόμενου πλοίου, αναφορικά με τον τρόπο υπολογισμού των αποζημιώσεων, φαίνονται βάσιμες. Για το λόγο αυτό έκρινε ορθό να μειώσει το ποσό της εγγύσης από £250.000 σε £50.000.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εναγόμενου πλοίου υποστήριξε και ενώπιόν μας, με αναφορά σε σχετικές αυθεντίες, ότι το μόνο κονδύλι αποζημίωσης το οποίο θα μπορούσε να επιδικασθεί στους ενάγοντες ήταν εκείνο της παραγ. (α) πιο πάνω. Από την άλλη ο ευπαίδευτος συνήγορος των εναγόντων υποστήριξε ότι οι ενάγοντες δικαιούνται και στα υπόλοιπα κονδύλια των αποζημιώσεων που αξιώνουν, κάμνοντας και αυτός αναφορά σε σχετικές αυθεντίες.
Η φύση της παρούσας διαδικασίας.
Νομικό βάθρο της αίτησης είναι οι Καν. 165-167 των Θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου (Διάταγμα 1893). Έχει αναγνωρισθεί από τη νομολογία ότι αντικείμενο της διαδικασίας κάτω από τον Καν. 165, είναι η επαναθεώρηση του αιτήματος που τέθηκε και εξετάστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο, δηλαδή η αίτηση για ακύρωση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου και για μείωση του ποσού της εγγύησης (Βλ. Williams and Glyn's Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 569, Williams & Glyn's Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 674, Williams & Glyn's Bank v. Kouloumbis (1986) 1 C. L.R. 627, Geto Trading Limited v. Του Πλοίου M/V VLADIMIR VASLYAYEV (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 286 και Demstar Ltd v. Zim Israel Navigation Co. Ltd. κ.ά. (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 597).
Η εγγύηση.
Η παροχή εγγύησης από εναγόμενο πλοίο, με σκοπό την απελευθέρωση του διέπεται από τον Καν. 60* των πιο πάνω Κανονισμών. Tο ποσό της εγγύησης ευρίσκεται εντός της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου δικαστηρίου. Η απόφαση του Πική, Δ. - όπως ήταν τότε - στην Singh v. F/B Alisur Blanco (1984) 1 C.L.R. 532, 534, 535, είναι πολύ διαφωτιστική ως προς τον τρόπο άσκησης της σχετικής διακριτικής ευχέρειας:
"The discretion of the Court under r. 60 must, no doubt, be exercised judicially by reference to the principle of law underlying the power to direct arrest, on the one hand, and the realities of the case, on the other. The power to arrest a ship and, generally, order security for the claim of the plaintiff, is an especially necessary remedy for the effective exercise of the admiralty jurisdiction in rem, considering that the presence of the defendant in the jurisdiction is normally temporary. However, the terms for the release of a boat must not be oppressive and the amount fixed must be directly referable to the amount likely to be recovered in the event of success."
Σε ελληνική μετάφραση:
"Η διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου κάτω από τον Καν. 60 πρέπει, χωρίς αμφιβολία, να ασκείται δικαστικά με αναφορά στην αρχή δικαίου η οποία διέπει την εξουσία για έκδοση διατάγματος σύλληψης, από τη μια, και τις πραγματικότητες της υπόθεσης από την άλλη. Η εξουσία για σύλληψη πλοίου και γενικά για έκδοση διατάγματος εγγύησης της αξίωσης του ενάγοντα, αποτελεί μια ιδιαίτερα αναγκαία θεραπεία για την αποτελεσματική άσκηση της δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου in rem, έχοντας υπόψη ότι η παρουσία του εναγομένου εντός της δικαιοδοσίας είναι κατά κανόνα προσωρινή. Ωστόσο οι όροι για την απόλυση του πλοίου δεν πρέπει να είναι καταπιεστικοί και το ποσό που ορίζεται πρέπει να συσχετίζεται άμεσα με το ποσό που θα ανακτηθεί σε περίπτωση επιτυχίας."
(Βλ. και Stavri & Conill Ltd v. Πλοίου "Αθανάσιος Μανιάτης" (Αρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 204, Stavri & Conill Ltd v. Πλοίου "Αθανάσιος Μανιάτης" (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 213, Space Video Games Ltd v. Πλοίου "Silver Paloma" (1991) 1 Α.Α.Δ. 801, 813, Mourtzinos v. Ship "Galaxias" (1989) 2 C.L.R. 314 και Geto Trading v. Πλοίου "Vladimir Vaslyayev" (Αρ. 1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 332).
Κατά την εξέταση της κρινόμενης αίτησης θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι αντικείμενο της δεν είναι ο έλεγχος της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου δικαστηρίου, αλλά η επανεξέταση του ζητήματος του ποσού της εγγύησης και άσκηση της δικής μας διακριτικής ευχέρειας με βάση το ενώπιόν μας υλικό. Πρέπει να τονιστεί ότι το στάδιο της εξέτασης της εγκυρότητας του διατάγματος σύλληψης του πλοίου δεν είναι το κατάλληλο στάδιο για διατύπωση τελεσίδικης δικαστικής κρίσης ως προς το βάσιμο ή όχι των διάφορων αξιώσεων των εναγόντων. Ούτε και είναι εφικτός ο υπολογισμός του ποσού της εγγύησης με μαθηματική ακρίβεια. Αρκεί το ποσό της εγγύησης να συσχετίζεται άμεσα με το πιθανό ποσό που θα επιδικασθεί σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής. Οι πιθανότητες επιτυχίας της αγωγής εξετάζονται με βάση το υλικό που θέτουν τα μέρη ενώπιον του δικαστηρίου. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι μετά την απελευθέρωσή του το πλοίο δυνατό να μη επανέλθει εντός της δικαιοδοσίας και επομένως η εκτέλεση της απόφασης εναντίον του να είναι ανέφικτη.
Αφού ελάβαμε υπόψη τις σχετικές αρχές σε συνάρτηση με τη φύση και το ύψος των διαφόρων αξιώσεων των εναγόντων στην άσκηση της σχετικής διακριτικής μας ευχέρειας θεωρούμε ότι το ποσό της εγγύησης το οποίο έχει καθορισθεί από το πρωτόδικο δικαστήριο ήταν υπό τις περιστάσεις δικαιολογημένο.
Ακολουθεί πως η αίτηση πρέπει να απορριφθεί με έξοδα.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.