|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1997) 1 ΑΑΔ 530
12 Μαΐου, 1997
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 19, 21, 22, 61-64 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ 14/60
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 2463/92, ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ,
Ενάγων,
v.
ΦΟΙΒΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ,
Εναγόμενου.
(Αίτηση Αρ. 177/96).
Αποφάσεις και Διατάγματα — Αίτηση για έκδοση διατάγματος για τη μεταφορά αγωγής από ένα Επαρχιακό Δικαστήριο σε άλλο — Ο περί Δικαστηρίων Νόμος (N.14/60), Άρθρο 61 — Ποίες οι προϋποθέσεις για επίκλησή του.
Ο αιτητής-εναγόμενος σε πολιτική αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου - ζητά με την παρούσα αίτηση μεταφορά της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας επικαλούμενος τόσο λόγους ουσίας όσο και ευκολίας. H αίτηση εδράζεται στις διατάξεις του Άρθρου 61 του περί Δικαστηρίων Nόμου του 1960, (N. 14/60).
Ο καθ' ου η αίτηση - ενάγων στην ίδια αγωγή - έφερε ένσταση και ισχυρίστηκε, ότι αφ' ενός το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου κέκτηται δικαιοδοσίας να επιληφθεί της υπόθεσης και αφ' ετέρου η εν λόγω δικαιοδοσία ουδέποτε αμφισβητήθηκε από τον αιτητή.
Αποφασίστηκε ότι:
Μόνο όπου περισσότερα του ενός επαρχιακά δικαστήρια κέκτηνται δικαιοδοσίας να επιληφθούν του αντικειμένου της αγωγής, παρέχεται εξουσία για έκδοση διαταγής, βάσει του Άρθρου 61, για τη μεταφορά αγωγής από ένα Επαρχιακό Δικαστήριο σε άλλο.
Στην προκείμενη περίπτωση η θεμελίωση της αίτησης στον ισχυρισμό, ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί της αγωγής, δεν ικανοποιεί την προϋπόθεση περί υπάρξεως συντρέχουσας δικαιοδοσίας, ώστε να εγείρεται ζήτημα προς εξέταση βάσει του Άρθρου 61 του Ν. 14/60.
Η αίτηση είναι εκ προοιμίου απαράδεκτη.
Η αίτηση απορρίφθηκε. Δεν εκδόθηκε διαταγή για έξοδα εφ' όσον δεν διεκδικήθηκαν από τους καθ' ων η αίτηση.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Ελληνική Τράπεζα Λτδ και Άλλος (1994) 1 Α.Α.Δ. 87.
Aίτηση.
Aίτηση από τον ενάγοντα για μεταφορά της υπόθεσης (Aγωγή Aρ. 2463/92, E.Δ. Πάφου) από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στο Eπαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας.
Μ. Πισσάς, για τον Αιτητή.
Στ. Καμμίτση (κα) για Α. Κακογιάννη, για τον Καθ' ου η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Ο αιτητής - εναγόμενος στην Πολιτική Αγωγή 2463/92 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου - επιζητά τη μεταφορά της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Η αίτησή του εδράζεται στις διατάξεις του Άρθρου 61 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Ν. 14/60).
Κατά την ημερομηνία ακροάσεως της αίτησης, αφού ακούσαμε τον αιτητή, απορρίψαμε την αίτηση.
Παραθέτουμε τους λόγους, οι οποίοι μας οδήγησαν στη ληφθείσα απόφαση:-
Η αίτηση θεμελιώνεται στον ισχυρισμό, ο οποίος προβάλλεται στην αίτηση και υποστηρίζεται από ένορκη ομολογία του αιτητή, ότι η υπόθεση καμιά σχέση δεν έχει με την Πάφο. Τα γεγονότα που υποθεμελιώνουν την αγωγή και προσδιορίζουν την αντιδικία προέκυψαν στη Λευκωσία, όπου ευρίσκονται και οι μάρτυρες. Γι' αυτό, τόσο λόγοι ουσίας όσο και ευκολίας, προφανώς και των δύο διαδίκων, δικαιολογούν την εκδίκαση της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας.
Ο καθ' ου η αίτηση, ο ενάγων στην Αγωγή 2463/92, αντιτίθεται στην αίτηση και αμφισβητεί το βάθρο στο οποίο θεμελιώνεται. Στην ένορκή του ομολογία, ο καθ' ου η αίτηση υποστηρίζει, αφενός, ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου κέκτηται δικαιοδοσία να επιληφθεί της υπόθεσης, ενώ, αφετέρου, υποδεικνύει ότι ο αιτητής στην Υπεράσπισή του στην υπό εξέταση αγωγή ουδέποτε αμφισβήτησε τη δικαιοδοσία του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου. Πέραν τούτου, προκύπτει, από την ένορκη ομολογία του καθ' ου η αίτηση, ότι ο αιτητής επικαλέστηκε τη δικαιοδοσία του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, με ανταπαίτηση την οποία ήγειρε στην αγωγή. Αντικρούει, επίσης, τον ισχυρισμό του αιτητή - ότι λόγοι πρακτικής σημασίας συνηγορούν υπέρ της εκδίκασης της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Υποστηρίζει ότι ισχύει το αντίθετο.
Στην απόφαση της Ολομέλειας - Ελληνική Τράπεζα Λτδ. και Άλλος, (Αιτήσεις Αρ. 176/93 και 210/93 - 18/2/94), (απόφαση πλειοψηφίας), εξετάστηκε διεξοδικά το δικαιοδοτικό πλαίσιο του Άρθρου 61 του Ν. 14/60 και οι προϋποθέσεις για την επίκλησή του. Διαπιστώθηκε ότι, μόνο όπου περισσότερα του ενός επαρχιακά δικαστήρια κέκτηνται δικαιοδοσία να επιληφθούν του αντικειμένου της αγωγής, παρέχεται εξουσία, βάσει του Άρθρου 61, για την έκδοση διαταγής για τη μεταφορά αγωγής από ένα επαρχιακό δικαστήριο σε άλλο. Στην ίδια απόφαση, επισημαίνεται ότι η κατά τόπο αρμοδιότητα επαρχιακού δικαστηρίου συνιστά προϋπόθεση για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας, για την επίλυση διαφοράς η οποία εγείρεται ενώπιον επαρχιακού δικαστηρίου. Κατά τα άλλα, αγωγή, η οποία πλήττει το θεμέλιο της δικαιοδοσίας του επαρχιακού δικαστηρίου ενώπιον του οποίου εγείρεται, συνιστά μέτρο εξ' υπαρχής άκυρο.
Στην προκείμενη περίπτωση, αυτή τούτη η αίτηση θεμελιώνεται στον ισχυρισμό ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί της αγωγής. Δεν τίθεται θέμα συντρέχουσας δικαιοδοσίας, ώστε να εγείρεται ζήτημα προς εξέταση βάσει του Άρθρου 61 του Ν. 14/60. Το Άρθρο 61 δεν αποτελεί μέσο, όπως τονίστηκε στην πιο πάνω απόφαση της Ολομέλειας, για τη διάσωση άκυρου δικονομικού μέτρου.
Η αίτηση κρίνεται, εκ προοιμίου, απαράδεκτη, υποκείμενη σε απόρριψη. Γι' αυτό απορρίφθηκε.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα, εφόσο δε διεκδικούνται έξοδα από την άλλη πλευρά.
Η αίτηση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.