|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 1384
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
< B>Πολιτική Έφεση αρ. 9946.
Σύνθεση Δικαστηρίου:
ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΔΔ.Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ.,
Εναγόντων,
- και -
1. Ντίνου Μ. Λύρα,
2. Ανδρούλλα Ντίνου Λύρα,
3. CEMESS STATION SERVICE LIMITED,
Εναγομένων,
- και -
Πετρολίνα Λτδ.,
Τριτοδιάδικου.
- - -
Αίτηση ημερομηνίας 24.6.1997 για αναστολή εκτελέσεως της απόφασης του πρωτοδίκου Δικαστηρίου.
30 Οκτωβρίου 1997.
Για τους αιτητές: Δ. Αριστείδου με Ν. Ταλαρίδου (κα).
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Ζαχαρίου.
- - -
Την ομόφωνη απόφαση θα δώσει ο
Γ. Μ. Πικής, Π.
- - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΙΚΗΣ, Π.:
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε ειδοποίηση τριτοδιάδικου, κατά συνέπεια η δίκη θα διεξαχθεί μακράν και στην απουσία των τρίτων.Οι εναγόμενοι, οι οποίοι επεδίωξαν τη συνένωση του τριτοδιάδικου, εφεσίβαλαν την απόφαση. Παράλληλα, αποτάθηκαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο για την αναστολή της ακυρωτικής απόφασης. Το Επαρχιακό Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για τους λόγους που εκτίθενται στην απόφαση του και οι οποίοι τέθηκαν υπόψη μας. Μετά την απόρριψη επιστρώθηκε το έδαφος (Δ.35, θ.19), για την επανάληψη του αιτήματος ενώπιον μας.
Οι εφεσείοντες (εναγόμενοι) υποστήριξαν ότι η συνένωση του τριτοδιάδικου είναι αναγκαία για την περιεκτική επίλυση όλων των θεμάτων που εγείρονται μεταξύ εναγόντων και εναγομένων, ιδιαίτερα, σε ό,τι αφορά την επιστροφή αντικειμένων τα οποία διεκδικούν οι ενάγοντες από τους εναγομένους τα οποία, κατά τον ισχυρισμό τους, βρίσκονται στην κατοχή των τρίτων. Η συνένωση του τριτοδιάδικου θα επιτρέψει, όπως ισχυρίζονται, τη σφαιρική αντιμετώπιση όλων των εγειρομένων θεμάτων.
Οι εφεσίβλητοι (καθ΄ ων η αίτηση) υποστήριξαν ότι η αναστολή της πρωτόδικης απόφαση είναι ανέφικτος. Επικαλούμενοι τις αρχές που παρατίθενται στην απόφαση του πρωτοδίκου Δικαστηρίου υπέβαλαν ότι δεν χωρεί αναστολή αρνητικής απόφασης βάσει της Δ.35, θ.18. Επίσης, υπέβαλαν ότι η αναστολή η οποία προβλέπεται στους θεσμούς στους οποίους βασίζεται η αίτηση, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την αναστολή των διαδικασιών του πρωτοδίκου Δικαστηρίου.
Πρώτα, πρέπει να διευκρινιστεί το αντικείμενο της αναστολής. Αυτό είναι, η απόφαση με την οποίαν ακυρώθηκε η ειδοποίηση τριτοδιάδικου. Η αίτηση ουσιαστικά αποβλέπει στον παραμερισμό του διατάγματος, μέχρι την ακρόαση της έφεσης, ώστε να παρεμποδιστεί στο ενδιάμεσο, αν προκύψει τέτοια εξέλιξη, η ακρόαση της υπόθεσης στην απουσία των τριτοδιαδίκων.
Το αντικείμενο της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου βάσει της Δ.35, θ.18 είναι η αναστολή θετικής υποχρέωσης ή καθήκοντος το οποίο επιβάλλεται από την απόφαση η οποία εφεσιβάλλεται. Το αντικείμενο της αναστολής είναι η υποχρέωση ή καθήκον που επιβάλλεται από την απόφαση, και όχι η παγοποίηση ή ο προσωρινός παραμερισμός της απόφασης η οποία εφεσιβάλλεται. Η θέση αυτή προκύπτει ευθέως από τις αποφάσεις, Fotiou and Another v. Petrolina Ltd. (1984)1 C.L.R. 708. In re E.S. (an infant) (1986)1 C.L.R. 119. (βλ. επίσης Αftomata Eleourgia v. Monastery of Mahera (1986)1 C.L.R. 524.) H Δ.35, θ. 18, δεν αποτελεί μέσο για την αναστολή της διαδικασίας ενώπιον του πρωτοδίκου Δικαστηρίου ή την παρεμπόδιση της συνέχισης της μέχρι την ακρόαση της έφεσης. Η απαγόρευση (prohibition), της συνέχισης της διαδικασίας μπορεί να διαταχθεί μόνο με ένταλμα (prohibition), βάσει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Στην προκείμενη περίπτωση η ενδιάμεση απόφαση, της οποίας επιδιώκεται η αναστολή δεν θέτει οποιαδήποτε υποχρέωση ούτε επιβάλλει οποιοδήποτε καθήκον το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο διαταγής βάσει της Δ.35, θ.18. Στην ουσία, επιδιώκεται ο παραμερισμός αυτής τούτης της ακυρωτικής απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Αυτό, δεν είναι παραδεχτό, ευρίσκεται έξω από τα πλαίσια της Δ.35, θ.18.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Π.
Δ.
Δ.
/ΑυΦ