ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Για τους αιτητές : κ. Α. Νεοκλέους με την κα Ε. Κουδουνάρη.

Για τον καθ΄ου η αίτηση Alexander Ivanovic Kliouev: κα Ρ. Παπαθωμά

__________

Με την παρούσα αίτηση αξιώνεται άδεια του Δικαστηρίου για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διαταγμάτων Certiorari και Prohibition με τα οποία να ακυρώνεται διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 23.7.1997.

Στις 8.7.1997 καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού από τον Ivanovic Kliouev, η υπ΄αρ. 19/97 αίτηση για διάλυση της εταιρείας. Στην ίδια διαδικασία ύστερα από σχετική αίτηση εκδόθηκε στις 15.7.1997 προσωρινό διάταγμα το οποίο ορίστηκε για τις 22.7.97. Για ακύρωση του διατάγματος καταχωρήθηκε αίτηση Certiorari, αλλά όταν στις 22.7.1997 το συντηρητικό διάταγμα ακυρώθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο, η αίτηση αποσύρθηκε στις 23.7.1997.

Την ίδια ημερομηνία, ύστερα από μονομερή αίτηση του Ivanovic Kliouev, εκδόθηκε συντηρητικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο διατάσσεται η εταιρεία όπως επιτρέψει στον αιτητή συνοδευόμενο από το νομικό του σύμβουλο και άλλο πρόσωπο με προσόντα ελεγκτή, να εισέλθει στα γραφεία της εταιρείας με σκοπό να επιθεωρήσει και λάβει αντίγραφα των βιβλίων, καταστάσεων, τραπεζικών λογαριασμών, αποδείξεων πληρωμών και εισπράξεων, οδηγιών προς τις τράπεζες προς τις οποίες η εταιρεία έχει τραπεζικούς λογαριασμούς, συμφωνιών με τρίτα πρόσωπα και γενικά όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με τις εργασίες και οικονομική κατάσταση της εταιρείας. Περαιτέρω απαγορεύεται στην εταιρεία η αποξένωση οποιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων εκτός για σκοπούς εργασιών της εταιρείας και τέλος απαγορεύεται στην εταιρεία η καταστροφή, εξαφάνιση, διάθεση, παραποίηση ή αλλοίωση των βιβλίων και άλλων εγγράφων της.

Το διάταγμα εκδόθηκε με συγκεκριμένους όρους όπως για παράδειγμα ότι ο αιτητής δεσμεύεται όπως μη χρησιμοποιήσει χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου οποιαδήποτε έγγραφα που θα εξασφάλιζε με το διάταγμα για οποιοδήποτε άλλο σκοπό εκτός τους σκοπού της παρούσας διαδικασίας ή άλλης διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου. Το προσωρινό διάταγμα ορίστηκε στις 6.8.1997.

Θα πρέπει να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι στο πεδίο δραστηριοτήτων της αιτήτριας εταιρείας στην Κύπρο υπάρχει μόνο ένας ανταγωνιστής, ο οποίος με τη βοήθεια του Alexandrovic Kliouev κατάφερε ήδη να αποσπάσει τέσσερα πλοία που βρίσκονταν υπό τη διαχείριση της εταιρείας και να τα θέσει υπό τη δική του διαχείριση.

΄Ανκαι η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε χωρίς ειδοποίηση σε οποιονδήποτε κατά τη σημερινή διαδικασία παρουσιάστηκε ως εκπροσωπούσα τον Alexandre Ivanovic Kliouev η κα Καλιγέρου στην οποία επετράπη να αγορεύσει και ενστεί στην έκδοση του παρόντος διατάγματος.

Η παρούσα αίτηση βασίζεται ουσιαστικά στον ισχυρισμό ότι το εκδοθέν συντηρητικό διάταγμα παραβιάζει τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης για σειρά λόγων. ΄Εχει εκδοθεί με μονομερή αίτηση χωρίς να αποδειχθεί η ύπαρξη του επείγοντος του διατάγματος, οι συνέπειες του θα είναι καταστροφικές για την εταιρεία αφού συμμόρφωση με αυτό εγκυμονεί τον σοβαρό κίνδυνο τα έγγραφα της εταιρείας και μαζί τους η ειδική τεχνολογική γνώση που η εταιρεία διαθέτει να πέσει στα χέρια ανταγωνιστών και τρίτο γιατί ο χρόνος που υπάρχει από της ημερομηνίας έκδοσής του μέχρι της ημερομηνίας που ορίστηκε ξανά η αίτηση (23.7.1997 με 6.8.1997) είναι μεγάλος.

Είναι αλήθεια ότι η παράδοση όλων των εγγράφων της εταιρείας, με την ευρύτητα που περιέχει ο όρος σύμφωνα με το συντηρητικό διάταγμα, στα χέρια ενός κάθε άλλο παρά ευνοϊκά διακείμενου προς την εταιρεία ατόμου, όπως είναι ο Ivanovic Kliouev, πατέρας προσώπου που αντιμετωπίζει ποινική δίωξη που ενεργοποίησε η αιτήτρια εταιρεία, μπορεί πράγματι να εγκυμονεί, όχι απλώς μεγάλο κίνδυνο για την εταιρεία, αλλά και το ενδεχόμενο πλήρους εξαφάνισής της από το επιχειρηματικό προσκήνιο, αν τα έγγραφα αυτά στα οποία περιλαμβάνονται, και αντιγράφω από το διάταγμα του Δικαστηρίου, "αντίγραφα συμφωνιών με τρίτα πρόσωπα και γενικά όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με τις εργασίες και οικονομική κατάσταση της εταιρείας" καταλήξουν στα χέρια των ανταγωνιστών της.

Δεν μου διαφεύγει η αρχή ότι δεν χωρεί η έκδοση άδειας προνομιακού διατάγματος αν ο αιτητής διαθέτει άλλα ένδικα μέσα, όμως το Ανώτατο Δικαστήριο σε σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να παραχωρήσει άδεια (Αναφορικά με Γεώργιο Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41). Η παρούσα υπόθεση νομίζω είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις. Παρόλον ότι η αιτήτρια εταιρεία έχει στη διάθεση της άλλα ένδικα μέσα όπως η έφεση ή ακόμα και η ένσταση στην αίτηση, εν τούτοις οι καταστροφικές συνέπειες που εγκυμονούνται σε συνάρτηση με τις όλες περιστάσεις είναι τέτοιες που να δικαιολογούν την έκδοση του αιτουμένου διατάγματος.

΄Οπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Ιn Re Stavros Hotel Appartments Ltd και ΄Αλλων, Αίτηση 70/94, ημερ. 20.5.1994, οι επιπτώσεις του διατάγματος που εκδόθηκε στην επιχειρηματική δραστηριότητα της αιτήτριας εταιρείας είναι δραστικές. Η εφαρμογή του έστω και προσωρινά θα θέσει την εταιρεία μπροστά στο φάσμα της ολικής καταστροφής. Το διάταγμα παρά τις ενδεχόμενες καταστροφικές του συνέπειες εκδόθηκε χωρίς να δοθεί η ευκαιρία στην αιτήτρια εταιρεία να προβάλει τη θέση της. Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν φαίνεται ότι υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος έκδοσης του συγκεκριμένου διατάγματος επειγόντως και χωρίς προηγουμένως να επιδοθεί η αίτηση στην εταιρεία, ιδιαίτερα αν λάβει κανένας υπ΄ όψη το γεγονός ότι η εταιρεία είχε ήδη καταχωρήσει εμφάνιση στην αίτηση για διάλυση. Θεωρώ ότι δεν έχουν τηρηθεί οι πρόνοιες του άρθρου 9(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 που απαιτεί την απόδειξη ενώπιον του δικαστηρίου του στοιχείου του επείγοντος, απόδειξη που σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί όρο για την ύπαρξη της εξουσίας του Δικαστηρίου προς έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος μετά από μονομερή αίτηση.

Εν όψει όλων των πιο πάνω καταλήγω ότι θα πρέπει να παραχωρηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για την έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition. H αίτηση να καταχωρηθεί μέσα σε δύο εβδομάδες από σήμερα και να οριστεί το ταχύτερο δυνατό.

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

/ΜΔ