|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 1 ΑΑΔ 1203
26 Νοεμβρίου, 1996
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Εφεσείων - Εναγόμενος,
ν.
θεοδωρας Αγαθοκλέους,
Εφεσίβλητης - Ενάγουσας.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9117)
Πολιτική Δικονομία — Έφεση — Τροποποίηση λόγων έφεσης— Χρόνος υποβολής αίτησης για τροποποίηση των λόγων έφεσης, δεν ενέχει αυτόνομα αποφασιστική σημασία αλλά κρίνεται λαμβανομένων υπ' όψη και των υπολοίπων περιστάσεων.
Δικηγόροι — Μαρτυρία από δικηγόρο — Ασυμβίβαστο της ιδιότητας μάρτυρα και δικηγόρου — Όπου υπάρχει αφορά στην ταυτόχρονη ανάληψη της ιδιότητας του δικηγόρου και μάρτυρα στην ίδια υπόθεση.
Η σοβαρή ασθένεια του δικηγόρου του Εφεσείοντα, η οποία τον κράτησε μακριά από το γραφείο και τις υποθέσεις του, ήταν ο λόγος της καθυστέρησης στην υποβολή αίτησης για τροποποίηση των λόγων της έφεσης. Η σχετική αίτηση συνοδευόταν από ένορκη δήλωση άλλου δικηγόρου.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση έφερε ένσταση στο αίτημα. Εισηγήθηκε ότι η μαρτυρία του δικηγόρου ο οποίος έκαμε την ένορκη δήλωση θα έπρεπε να απορριφθεί διότι, όπως πρότεινε, ήταν ανεπίτρεπτη. Πρότεινε επίσης, ότι η πάροδος σημαντικού χρόνου από της καταχώρισης της έφεσης μέχρι της υποβολής της αίτησης για τροποποίηση των λόγων της, αποτελούσε επαρκή λόγο απόρριψης της αίτησης.
Αποφασίστηκε ότι:
(α) Το όποιο χρονικό διάστημα παρέρχεται από την καταχώριση της ειδοποίησης έφεσης μέχρι την υποβολή αίτησης για τροποποίηση, δεν ενέχει αυτόνομα αποφασιστική σημασία, αλλά κρίνεται σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα περιστατικά.
(β) Το ασυμβίβαστο δικηγόρου και μάρτυρα, αφορά μόνο στην ταυτόχρονη ανάληψη της ιδιότητας του δικηγόρου και μάρτυρα στην ίδια υπόθεση.
Η αίτηση εγκρίθηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
In Re Efthymiou (1987) 1 C.L.R. 329,
Thanos Hotels Ltd v. Ιωάννου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1036,
In Re LA. an Advocate (1987) 1 C.L.R. 319,
ΠερέλλαΤζεννάρο (Αρ.1), (1995) 1 Α.Α.Δ. 356,
Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλων (1996) 3 Α.Α.Δ. 323.
Αίτηση για τροποποίηση.
Αίτηση για τροποποίηση των λόγων έφεσης.
Χρ. Παύλου, για τον Εφεσείοντα - Αιτητή.
Μ. Ιωάννου, για την Εφεσίβλητη - Καθ'ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Πριν ασχοληθούμε με τα επιχειρήματα ως προς το ενδεδειγμένο ή μή της έγκρισης της αίτησης για τροποποίηση των λόγων έφεσης πρέπει να αναφερθούμε στους χειρισμούς του δικηγόρου της εφεσίβλητης, εκ μέρους της. Πριν την έναρξη της ακρόασης της αίτησης, ο δικηγόρος του εφεσείοντα μας πληροφόρησε πως ο κ. Ιωάννου του ανέφερε ότι θα συναινούσε στην τροποποίηση αν και εκείνος συμφωνούσε να επιδικαστεί υπέρ της εφεσίβλητης το ποσό των £500.- ως έξοδα της αίτησης. Ενώ η δική του θέση ήταν τα όποια έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Στην παρατήρηση του Προέδρου του Δικαστηρίου πως ενόψει διαφωνίας πάνω σε τέτοιο θέμα ο υπολογισμός των εξόδων από τον Πρωτοκολλητή προσφέρεται ως η δίκαιη λύση, ο κ. Ιωάννου συναίνεσε αλλά υπό τον όρο ότι το Δικαστήριο θα όριζε σύντομη ημερομηνία για ακρόαση της έφεσης. Εξηγήθηκε στον κ. Ιωάννου πως το θέμα δεν προσφερόταν για τέτοιο συσχετισμό και πως, εφόσον εγκρινόταν η τροποποίηση, η έφεση θα οριζόταν από το Πρωτοκολλητείο όπως σε κάθε περίπτωση, το συντομότερο δυνατό. Δυνατότητα ορισμού της υπόθεσης από το Δικαστήριο δεν υπήρχε γιατί η σύνθεση του Εφετείου θα διαρκέσει μόνο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 1997 και το πρόγραμμά του για την περίοδο που μεσολαβεί είναι ήδη βεβαρημένο. Δήλωσε τότε ο κ. Ιωάννου πως αίρει τη συγκατάθεση του στην έγκριση της αίτησης για τροποποίηση, συναρτώντας έτσι τη στάση του προς ενδεχόμενα ασύνδετα προς το επίδικο ζήτημα του βάσιμου ή μή της αίτησης για τροποποίηση.
Ακολούθησε, κατά συνέπεια, ακρόαση της αίτησης που μάλιστα επεξετάθη και στη λήψη προφορικής μαρτυρίας του δικηγόρου κ. Π. Μπενάκη ο οποίος υπέγραψε την ένορκη δήλωση που υποστήριζε την αίτηση. Είχε εξηγηθεί η ανάγκη για τροποποίηση και ο χρόνος υποβολής της αίτησης με αναφορά σε σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε κατά τον ουσιώδη χρόνο ο δικηγόρος κ. Κ. Τσιρίδης ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση πρωτοδίκως και ενώ, όπως δήλωσε ο κ. Ιωάννου, δεν αμφισβητεί το γεγονός αυτό, δεν ήταν διατεθειμένος να δεχθεί και την επίδραση του σε οτιδήποτε αφορούσε στην παρούσα αίτηση.
Ο κ. Μπενάκης αναφέρθηκε σε τέσσερις σοβαρές εγχειρήσεις στις οποίες υποβλήθηκε ο κ. Τσιρίδης, στο γεγονός ότι ουσιαστικά κρατήθηκε μακριά από το γραφείο και τις υποθέσεις του από το τέλος του 1993 και για δυο και πλέον χρόνια, σε ετοιμασία της ειδοποίησης έφεσης από τον ίδιο ενόψει του ότι η προθεσμία εξέπνεε ενώ δεν είχαν ετοιμαστεί ακόμα τα πρακτικά και στις περιστάσεις κάτω από τις οποίες υποβλήθηκε η αίτηση για τροποποίηση. Είχε τεθεί από τον κ. Ιωάννου θέμα ως προς την εγκυρότητα της έφεσης, αυτό αφέθηκε να εξεταστεί υπό το φως επικείμενης τότε απόφασης της Ολομέλειας πάνω σε όμοιο θέμα και υποβλήθηκε αίτηση για τροποποίηση αμέσως μετά τη λήψη εκείνης της απόφασης. Χρειάστηκε να υποβληθεί δεύτερη αίτηση γιατί η πρώτη, ενόψει νομοτυπικού σφάλματος που επικαλέστηκε ο κ. Ιωάννου, αποσύρθηκε και απορρίφθηκε με έξοδα.
Ο κ. Ιωάννου δεν αναφέρθηκε τελικά στο περιεχόμενο της μαρτυρίας του κ. Μπενάκη ή στα όσα αυτή τεκμηρίωνε. Θα έπρεπε, όπως πρότεινε, να μήν της προσδώσουμε σημασία επειδή προερχόταν από δικηγόρο και επικαλέστηκε τις υποθέσεις In Re Efthymiou (1987) 1 C.L.R. 329 και Thanos Hotels Ltd v. Ιωάννου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1036 σε σχέση με την υπογραφή ένορκης δήλωσης από τους δικηγόρους που ταυτόχρονα χειρίζονται την υπόθεση. Επίσης την υπόθεση In Re LA. an Advocate (1987) 1 C.L.R. 319 που αφορούσε στο εντελώς άσχετο θέμα της πειθαρχικής καταδίκης δικηγόρου επειδή με ένορκη δήλωση ανέλαβε προσωπικά υποχρέωση πληρωμής διατροφής σε περίπτωση παράλειψης του πελάτη του.
Υποδείξαμε στον κ. Ιωάννου πως εδώ ο κ. Μπενάκης δεν εμφανιζόταν ως δικηγόρος στην υπόθεση και πως, όπως δέχθηκε και ο ίδιος με την απόσυρση σχετικών ισχυρισμών του στην ένσταση, εκείνος είχε την προσωπική γνώση για τα γεγονότα στα οποία αναφέρθηκε. Υποστήριξε τότε ο κ. Ιωάννου πως το ενδεδειγμένο θα ήταν να ενημερώσει ο κ. Μπενάκης τον εφεσείοντα για να υπογράψει εκείνος την ένορκη δήλωση πάνω στη βάση πληροφοριών, όπως είχε δικαίωμα δυνάμει της Δ.39 θ.2 των θεσμών περί Πολιτικής Δικονομίας, οπότε θα είχε και εκείνος μεγαλύτερη ευχέρεια αντεξέτα-σης αφού δεν θα ήταν στο εδώλιο του μάρτυρα συνάδελφός του.
Αποκαλύπτεται παρανόηση της νομολογίας πάνω στο θέμα αλλά και σύγχυση ως προς τη δυνατότητα που προσφέρει η Δ.39 θ.2 και της μεθόδου απόδειξης αμφισβητούμενων ισχυρισμών. Για τους σκοπούς όμως της παρούσας υπόθεσης αρκεί να σημειώσουμε πως δεν υπάρχει τίποτε που να αποκλείει πρόσωπο που γνωρίζει γεγονότα σχετικά προς επίδικο ζήτημα να καταθέτει ως μάρτυρας, επειδή είναι δικηγόρος. Το ασυμβίβαστο όπου υπάρχει, αφορά στην ταυτόχρονη ανάληψη της ιδιότητας του δικηγόρου στην ίδια υπόθεση. (βλ. συναφώς Περέλλα Τζεννάρο (Αρ.1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 356.
Εντελούς αβάσιμα είναι και τα υπόλοιπα επιχειρήματα των καθ' ων η αίτηση. Υποστηρίχτηκε πως η αίτηση θα έπρεπε να απορριφθεί γιατί ο πρώτος από τους λόγους έφεσης, όπως προτάθηκε, εξακολουθεί να μήν περιέχει αιτιολογία και γιατί, ούτως ή άλλως, παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από την καταχώριση της ειδοποίησης έφεσης μέχρι την καταχώριση της αίτησης για τροποποίηση.
Ο λόγος έφεσης στον οποίο έγινε αναφορά στρέφεται κατά της απόρριψης ορισμένης μαρτυρίας και περιέχεται σ'αυτόν κατά τρόπο συγκεκριμένο η αιτιολόγησή του. Η δε αντίληψη πως το όποιο χρονικό διάστημα παρέρχεται από την καταχώριση της ειδοποίησης έφεσης μέχρι την υποβολή αίτησης για τροποποίηση ενέχει αυτόνομα αποφασιστική σημασία, ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα περιστατικά, δεν εναρμονίζεται προς την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στις υποθέσεις Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd και Άλλοι ν. Δημοκρατίας και Άλλων (1996) 3 Α.Α.Δ. 323. Καταλήγουμε πως, στο πλαίσιο των περιστατικών, δικαιολογείται να ασκήσουμε τη διακριτική μας εξουσία υπέρ της έγκρισης της αίτησης, και επίσης, ενόψει των χειρισμών που περιγράψαμε, υπέρ της μη επιδίκασης εξόδων.
Η αίτηση εγκρίνεται χωρίς διαταγή για έξοδα. Τροποποιημένη ειδοποίηση έφεσης μπορεί να καταχωριστεί εντός 15 ημερών. Η έφεση θα οριστεί στη συνέχεια από το Πρωτοκολλητείο.
Η αίτηση εγκρίνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.