|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1996) 1 ΑΑΔ 571
29 Μαΐου, 1996
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,
Εφεσείων - Ενάγων,
ν.
AMF CHRISTOFIDES LTD.,
Εφεσίβλητων - Εναγομένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8565)
Συμβάσεις — Προμήθεια — Πληρωμή μεσολαβητικής προμήθειας—Προϋποθέτει απόδειξη άμεσης αιτιώδους σχέσης μεταξύ της μεσολάβησης και της πώλησης και η πρώτη να είναι αποφασιστικός παράγων για τη διενέργεια της δεύτερης.
Με αγωγή του στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ο ενάγων -εφεσείων, αξίωσε προμήθεια για μεσολάβηση του στην πώληση ξενοδοχειακού εξοπλισμού από την εφεσίβλητη - εναγόμενη εταιρεία.
Η εφεσίβλητη - εναγόμενη εταιρεία, είχε στείλει τιμοκατάλογο με. τα προϊόντα της τον οποίο παρέλαβε ενδιαφερόμενος ο οποίος αργότερα απέθανε. Ο εφεσείων - ενάγων, έκαμε πολλές ενέργειες και είχε συναντήσεις με αρμοδίους της εταιρείας πριν την αγορά του εξοπλισμού.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η αγορά του εξοπλισμού από την εφεσίβλητη - εναγόμενη εταιρεία δεν ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της μεσολάβησης του εφεσείοντα - ενάγοντα.
Ο εφεσείων - ενάγων, εφεσίβαλε την απόφαση.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Η πραγματική παρουσίαση του αγοραστή προς την εφεσίβλητη - εναγόμενη εταιρεία, έγινε από τον εφεσείοντα - ενάγοντα, ενώ η προηγούμενη αποστολή του τιμοκαταλόγου στον αγοραστή έγινε στο πλαίσιο συνήθους πρακτικής αποστολής διαφημιστικού υλικού.
(2) Είχε αποδειχθεί άμεση αιτιώδης σχέση μεταξύ της μεσολάβησης του εφεσείοντα - ενάγοντα και της πώλησης του εξοπλισμού στον αγοραστή, ο οποίος εδικαιούτο στη συμφωνηθείσα προμήθεια.
Η έφεση έγινε δεκτή με έξοδα στην πρωτόδικη και κατ' έφεση διαδικασία.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χατζηκυριάκος ν. Σεβέρης (1989) 1(E) Α.Α.Δ. 92,
Σχίζας ν. Πάμπουλος (1971) 1 Α.Α.Δ. 373,
Ορφανίδης ν. Μιχαηλίδη (1967) 1 Α.Α.Δ. 309.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Παρπαρίνος, Ε.Δ.) που δόθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1991, (Αρ. Αγωγής 11627/89) με την οποία απορρίφθηκε η απαίτηση του εφεσείοντα για £1.376,26 σεντ με βάση προφορική συμφωνία και/ή ως προμήθεια για πώληση διαφόρων ειδών κουζίνας από την εφεσίβλητη εταιρεία.
Ν. Γιαπανάς, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Παπαθεοδώρου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Κρονίδης, Δ..
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Η έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασης Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με την οποία απέρριψε απαίτηση του εφεσείοντα εκ £1.376,26 σεντ με βάση προφορική συμφωνία και/ή ως προμήθεια για την πώληση διαφόρων ειδών κουζίνας από την εφεσίβλητη.
Στην ειδοποίηση έφεσης αναφέρονταν έξι λόγοι για τους οποίους προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση. Στη διάρκεια όμως της ακρόασης της έφεσης ο ευπαίδευτος δικηγόρος του εφεσείοντα απέσυρε τους τελευταίους τέσσερις λόγους και αρκέστηκε στους λόγους έφεσης 1 και 2 για τους οποίους ανέπτυξε την επιχειρηματολογία του. Και οι δύο λόγοι της έφεσης στρέφονται εναντίον του συμπεράσματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η μεσολάβηση του εφεσείοντα για την πραγματοποιηθείσα πώληση των ειδών εξοπλισμού κουζίνας από την εφεσίβλητη στο ξενοδοχείο PAVLO ΝΑΡΑ HOTEL δεν ήταν άμεση και αποφασιστική.
Αναπτύσσοντας την επιχειρηματολογία του κατά την ακρόαση της έφεσης ο ευπαίδευτος δικηγόρος του εφεσείοντα δεν αμφισβήτησε τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Θεωρούμε σκόπιμο όπως παραθέσουμε τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου όπως διατυπώθηκαν στην απόφαση:
"Με βάση την ανωτέρω αξιολόγηση ευρίσκω ότι περί το τέλος 1986 ο Ενάγοντας συνεφώνησε μετά της Εναγομένης Εταιρείας μέσω του Μ.Ε/ΝΗΣ 1 διευθύνοντα σύμβουλο αυτής όπως πληρώνεται ποσοστό 5% ως προμήθεια επί της εκάστοτε πωλήσεως ειδών της Εναγομένης Εταιρείας η οποία θα επιτυγχάνετο με ενέργειες του Ενάγοντος "ήτοι με την εισαγωγή εις την Εναγομένη Εταιρεία αγοραστών.".
Επίσης είναι ευρήματα μου ότι ο Ενάγων μετά τις 24.3.88 προέβη σε ενέργειες τόσο προς την Εναγόμενη Εταιρεία όσο και προς τον Μ.Ε.1 διά την προώθησιν πωλήσεως εις τον τελευταίο από την Εναγομένη Εταιρεία εξοπλισμό κουζίνας διά τις ανάγκες του ξενοδοχείου PAVLO ΝΑΡΑ.
Ο ΜΕ. 1 ενεργούσε καθ' όλας τους ουσιώδεις χρόνους για λογαριασμό της Εταιρείας PAVLO NAPA ENTERPRISES LTD στην οποία ανήκε το πιο πάνω ξενοδοχείο και είχε εις την κατοχή του προσφορά που υπέβαλε η Εναγομένη Εταιρεία εν σχέσει με τον πιο πάνω εξοπλισμό στις 19.1.88 (Τεκ.1) προς τον αποβιώσαντα Παύλο Τσόκκο.
Μεταξύ της Εναγομένης Εταιρείας και της Εταιρείας PAVLO ΝΑΡΑ ENTERPRISES LTD επήλθε συμφωνία μεταξύ Μαρτίου 1988 - Φεβρουαρίου 1989 διά την προμήθεια στην τελευταία των ειδών που αναφέρονται εις το Τεκ. 1 έναντι του τιμήματος των £22.000 και εν συνεχεία, διά συμπλήρωση άλλων αναγκών του ξενοδοχείου υπό αναφορά η Εναγόμενη πώλησε εις την Εταιρεία PAVLO NAPA ENTERPRISES LTD και άλλα είδη εξοπλισμού αξίας £5.137,-.".
Ο εφεσείων είχε πείρα στις πωλήσεις ειδών εξοπλισμού της κουζίνας εστιατορίων και ξενοδοχείων. Περί το τέλος του 1986, μετά την αφυπηρέτησή του από υπάλληλος του Οίκου Χ" Κυριάκος, συμφώνησε με την εφεσίβλητη Εταιρεία διά του διευθυντού της κ. Χριστοφίδη, ότι θα του πλήρωνε προμήθεια σε ποσοστό 5% επί της τιμής πώλησης τα οποία η εφεσίβλητη Εταιρεία θα πωλούσε σαν συνέπεια της μεσολάβησης του.
Ο εφεσείων άρχισε τη συνεργασία αυτή με την εφεσίβλητη Εταιρεία και με τη δική του αποφασιστική παρέμβαση η εφεσίβλητη Εταιρεία πραγματοποίησε πώληση ειδών εξοπλισμού της κουζίνας του νέου οικήματος της ΠΑΣΥΔΥ, αξίας £5.075,- και για την οποία πληρώθηκε το ποσό των £250,- σαν προμήθεια.
Μετά την πληρωμή της προμήθειας αυτής, ο εφεσείων προέβη σε ενέργειες για την πραγματοποίηση της πώλησης ειδών εξοπλισμού κουζίνας για το υπό ανέγερση ξενοδοχείο PAVLO NAPA HOTEL του οποίου οι ιδιοκτήτες ήσαν φίλοι του. Προς τούτο ταξίδευσε μαζί με το διευθυντή της εφεσίβλητης Εταιρείας στην Αγία Νάπα όπου έφερε, για πρώτη φορά, σε επαφή τον κ. Χριστοφίδη μαζί με τον Αντώνη Ζάκο, μέτοχο και αντιπρόσωπο της Εταιρείας που ανήγειρε το ξενοδοχείο. Τελικά μετά και από άλλες συναντήσεις που συμμετείχε και ο εφεσείων, οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε συμφωνία πώλησης ειδών εξοπλισμού της κουζίνας του ξενοδοχείου για το ποσό των £27.138,-.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού αξιολόγησε τη μαρτυρία και κατέληξε στα ευρήματα του όπως αναφέρονται πιο πάνω αποφάνθηκε ότι η μεσολάβηση του εφεσείοντα για την πραγματοποίηση της πώλησης δεν ήταν άμεση και αποφασιστική ούτε και η εισαγωγή της εφεσίβλητης Εταιρείας στους αγοραστές έγινε από τον εφεσείοντα, αφού η πρώτη είχε αποστείλει στους προτιθέμενους αγοραστές τιμοκατάλογο (quotation) από το Γενάρη του 1988 προτού αρχίσει η μεσολάβηση του.
Με όλο το σεβασμό προς τον ευπαίδευτο Δικαστή, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τα τελικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξε.
Από το σύνολο της μαρτυρίας προκύπτει ότι η αποστολή τιμοκαταλόγου (quotation) προς πιθανούς αγοραστές ειδών εξοπλισμού κουζίνας, είναι συνήθης πρακτική από τους προμηθευτές. Οι τελευταίοι πληροφορούνται τους πιθανούς αγοραστές από τις άδειες ανέγερσης ξενοδοχείων που εκδίδει ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού. Η αποστολή από την εφεσίβλητη Εταιρεία του τιμοκαταλόγου έγινε προς τον Τσόκκο, πενθερό του Αντώνη Ζάκου, ο οποίος όμως κατά το μεσολαβήσαν διάστημα μεταξύ του Γενάρη και του Μάρτη του 1988 απεβίωσε. Η πραγματική όμως παρουσίαση του αγοραστού προς την εφεσίβλητη Εταιρεία έγινε από τον εφεσείοντα σε επανηλειμμένες συναντήσεις στις οποίες ελάμβανε μέρος και ο ίδιος. Η συμβολή του εφεσείοντα στην τελική συμφωνία ήταν και άμεση και αποφασιστική. Τούτο εξάγεται αβίαστα από το σύνολο της μαρτυρίας που είχε ενώπιον του το πρωτόδικο Δικαστήριο και υποστηρίζεται και από τον αγοραστή, μάρτυρα του ενάγοντα Α. Ζάκο, ο οποίος επιβεβαίωσε τις επανειλημμένες συναντήσεις των μερών την παρουσία του εφεσείοντα.
Είναι νομολογιακά καθιερωμένο ότι για την τεκμηρίωση απαίτησης για την πληρωμή μεσολαβητικής προμήθειας πρέπει να αποδειχθεί άμεση αιτιώδης σχέση μεταξύ της μεσολάβησης και της πώλησης και η πρώτη να είναι αποφασιστικός παράγοντας για τη διενέργεια της δεύτερης (Βλέπε Χ" Κυριάκος ν. Σεβέρης (1989) 1(E) Α.Α.Δ. 92, Σχίζας ν. Πάμπουλος (1971) 1 Α.Α.Δ. 373 και Ορφανίδης ν. Μιχαηλίδης (1967) 1 Α.Α.Δ. 309).
Στην παρούσα υπόθεση παρά το γεγονός ότι η εφεσίβλητη Εταιρεία είχε αποστείλει τιμοκατάλογο (quotation) στον αποβιώσαντα Τσόκκο κάτω από τις συνθήκες που έχουμε εκθέσει, εν τούτοις τόσο η πραγματική εισαγωγή της εφεσίβλητης Εταιρείας προς τους αγοραστές και τον Α. Ζάκο, όσο και η μεσολαβητική προσπάθεια του εφεσείοντα, αποτέλεσε αποφασιστικό παράγοντα για την επίτευξη της συμφωνίας. Το τελικό συμπέρασμα του Δικαστηρίου είναι λανθασμένο.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και δίδεται απόφαση υπέρ του εφεσείοντα-ενάγοντα για το ποσό των £1.376,24 σεντ πλέον έξοδα τόσο στην πρωτόδικη διαδικασία όσο και στην κατ' έφεση.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.