Γεωργιάδης (1996) 1 ΑΑΔ 237

Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Αίτηση για άδεια καταχώρισης αίτησης certiorari προς ακύρωση απόφασης ποινικού Δικαστή να απορρίψει προφορικό αίτημα παράδοσης αντιγράφου καταθέσεως μάρτυρα — Απορρίφθηκε — Ο μάρτυρας ήταν τυπικός για κατάθεση εγγράφων και δεν είχε ληφθεί από αυτόν κατάθεση — Το θέμα όπως είχε αναγόταν στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και δεν είχε αποδειχθεί συζητήσιμο θέμα.

Κατά την εκδίκαση ποινικής υπόθεσης, η κατηγορούσα Αρχή πήρε άδεια να προσθέσει στο κατηγορητήριο ακόμη ένα μάρτυρα. Με προ-φορικό αίτημα του ο δικηγόρος του κατηγορούμενου, ζήτησε αντίγραφο της κατάθεσης του. Η άλλη πλευρά αντέτεινε ότι επρόκειτο για τυπικό μάρτυρα που θα κατέθετε έγγραφα και ότι εν πάση περιπτώσει δεν είχε ληφθεί από εκείνον κατάθεση. Το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα.

Με αίτηση ο αιτητής ζήτησε άδεια να καταχωρίσει αίτηση certiorari για ακύρωση της απόφασης.

Αποφασίστηκε ότι:

(1) Το θέμα όπως είχε εγερθεί και οι περιστάσεις του, ανάγονταν στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η απόφαση του οποίου δεν αποκάλυπτε "έκδηλο νομικό λάθος" ή αντισυνταγματικότητα.

Η αίτηση απορρίφθηκε.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Papadopoulos (Ex Parte) (1968) 1 C.L.R. 496,

In Re Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165,

In Re Kakos (1985)1 C.L.R. 250,

A. I. Motokinisi Ltd (1995) 1 Α.Α.Δ. 1084,

Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41.

Αίτηση.

Αίτηση για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση προνομιακού διατάγματος certiorari αναφορικά με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 6.3.1996 στην ποινική υπόθεση Αρ. 28410/92.

Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.

Cur. adv. vult.

ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά άδεια του Δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης για έκδοση του ακόλουθου προνομιακού διατάγματος:

"(Α) Άδεια διά καταχώριση Αιτήσεως δι' έκδοσιν Διατάγματος Certiorari διά την μετακίνησιν και/ή μεταφορά εις το Aνώτατον Δικαστήριο με σκοπό την ακύρωσιν της αποφάσεως του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εις την Ποινική Υπόθεση υπ' αριθμόν 28410/92 ημερομηνίας 6/3/1996.

(Β) Διάταγμα αναστέλλον πάσα ενέργεια εν σχέσει με την Αίτηση Ποινική Υπόθεση υπ' αριθμό 28410/92 μέχρι και του πέρατος της παρούσης διαδικασίας."

Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η αίτηση αναφέρονται στην ένορκο δήλωση του δικηγόρου Δημήτρη Μιχαηλίδη, ημερομηνίας 11.3.96 και είναι σε συντομία τα ακόλουθα:

Την 6.3.96 δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εξέδωσε ενδιάμεση απόφαση στα πλαίσια της εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης αρ. 28410/92. Αντίγραφο της απόφασης αυτής έχει επισυναφθεί. Στην απόφαση του ο πρωτόδικος δικαστής αποφάσισε ότι δεν ήτο υποχρεωμένος να διατάξει την Κατηγορούσα Αρχή να παρουσιάσει κατάθεση μάρτυρα, ο οποίος είχε προστεθεί στο κατηγορητήριο μετά την τροποποίηση του, εφόσον επρόκειτο περί μαρτυρίας τυπικού χαρακτήρα. Εν πάση περιπτώσει ο νέος μάρτυρας δεν είχε δώσει κατάθεση στην Κατηγορούσα Αρχή και συνεπώς η Κατηγορούσα Αρχή δεν μπορούσε να δώσει κάτι το οποίο δεν υπήρχε.

Είναι εισήγηση του αιτητή, ο οποίος είναι ένας από τους κατηγορούμενους στην Ποινική Υπόθεση 28410/92, ότι επί του κείμενου της ενδιάμεσης απόφασης (on the face of the record) υπάρχει νομικό λάθος το οποίο σχετίζεται και αφορά τον τρόπο με τον οποίο το Δικαστήριο ερμήνευσε το Άρθρο 7 του Κεφ. 155, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 142/91. Συγκεκριμένα είναι η θέση του αιτητή ότι το Άρθρο 7 του Κεφ. 155 όπως έχει τροποποιηθεί καθιστά υποχρεωτικό για την Κατηγορούσα Αρχή να δίδει στην υπεράσπιση εκ των προτέρων αντίγραφο της κατάθεσης οποιουδήποτε μάρτυρα της Κατηγορούσας Αρχής, τον οποίο προτίθεται να καλέσει για να δώσει μαρτυρία. Κατ' επέκταση το γεγονός ότι η Κατηγορούσα Αρχή δεν είχε στη διάθεση της κατάθεση του μάρτυρα, διότι δεν είχε ληφθεί τέτοια κατάθεση, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο για την μη τήρηση του Άρθρου 7 του Κεφ. 155 όπως τροποποιήθηκε, αλλά αυτό μπορεί να αποτελέσει λόγο αδυναμίας της Κατηγορούσας Αρχής να παρουσιάσει τον μάρτυρα στο Δικαστήριο αν δεν έχει λάβει προηγουμένως κατάθεση από τον προτιθέμενο μάρτυρα και αφού προηγουμένως δώσει αντίγραφο της στην υπεράσπιση.

Στο παρόν στάδιο, το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αιτήσεως. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώριση αιτήσεως για έκδοση εντάλματος Certiorari και Prohibition, να φαίνεται στην αίτηση και στις ενόρκους δηλώσεις που την υποστηρίζουν και γενικά το υλικό των πρακτικών που τη συνοδεύει, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση ώστε να δοθεί άδεια. (Βλέπε Costas Papadopoulos (Ex Parte) (1968) 1 C.L.R. 496, In Re Nina Panaretou (1972) 1 C.LR. 165 και In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250).

Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται εντάλματα της φύσεως Certiorari για ακύρωση απόφασης κατώτερου Δικαστηρίου, περιλαμβάνουν υπέρβαση ή έλλειψη εξουσίας, έκδηλη παρανομία (error of law on the face of the record), προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης και παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.

Το Άρθρο 7 του Κεφ. 155, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 142/91 αναφέρει τα ακόλουθα:

"7.-(1.)Όταν ο κατηγορούμενος κληθεί να απολογηθεί και δεν ομολογήσει ενοχή, δικαιούται ,με γραπτή αίτηση του προς την κατηγορούσα αρχή να ζητήσει να εφοδιαστεί με αντίγραφο των καταθέσεων και εγγράφων που λήφθηκαν κατά τη διάρκεια της διερεύνησης της υπόθεσης αναφορικά με το υπό εκδίκαση ποινικό αδίκημα.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Άρθρου ο όρος "αντίγραφο" περιλαμβάνει φωτοαντίγραφα των καταθέσεων και εγγράφων στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται."

Στην παρούσα υπόθεση έγινε προφορική αίτηση από το δικηγόρο του αιτητή για να του παραχωρηθεί η κατάθεση του επιπρόσθετου μάρτυρα που επρόκειτο να καταθέσει. Ο δικαστής αιτιολόγησε την απόφαση του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μάρτυρας που επρόκειτο να καταθέσει όπως και ο ίδιος ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρει στην αγόρευση του ενώπιον μου επρόκειτο να δώσει μαρτυρία τυπικού χαρακτήρα δηλαδή θα κατέθετε έγγραφα. Επίσης ο πρωτόδικος δικαστής ανέφερε ότι η Κατηγορούσα Αρχή δεν είχε πάρει κατάθεση από τον μάρτυρα αυτό.

Είμαι της γνώμης ότι το θέμα όπως εγείρεται και οι περιστάσεις που το διέπουν ανάγονται στη διακριτική εξουσία του δικαστή και η απόφαση του δεν αποκαλύπτει "έκδηλο νομικό λάθος" ή αντισυνταγματικότητα.

Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση της Α.Ι. Motokinisi Ltd. (1995) 1 Α.Α.Δ. 1084 ο Δικαστής Νικήτας ανέφερε τα ακόλουθα στη σελίδα 1088:

"Το ένταλμα certiorari και κατ' επέκταση εκείνο του prohibition δεν είναι το κατάλληλο ένδικο μέσο για να ελεχθεί απλά και μόνο η ορθότητα δικαστικής απόφασης ως προς την ουσία της. Εκτός στις περιπτώσεις εκείνες που το νομικό λάθος εμφανίζεται στο φάκελο της διαδικασίας κατά τρόπο έκδηλο. Δεν βρισκόμαστε όμως μπροστά σε μία τέτοια περίπτωση."

Όπως και στην πιο πάνω απόφαση είμαι της γνώμης ότι και στην παρούσα περίπτωση δεν βρισκόμαστε σε εκείνες τις περιπτώσεις που εμφανίζεται νομικό λάθος κατά τρόπο έκδηλο στον φάκελο της διαδικασίας. Περαιτέρω στην υπόθεση Γεώργιος Ανθίμου, για άδεια να καταχωρίσει αίτηση για ένταλμα certiorari (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ανέφερε τα ακόλουθα στη σελίδα 48:

"Και αν ακόμα ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως ή/και συζητήσιμο ζήτημα, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να του δοθεί η αναγκαία άδεια. Πρέπει, επίσης, να αποδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και, ειδικά, διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, δίδει άδεια."

Για όλους τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση για παραχώρηση άδειας στον αιτητή για να καταχωρίσει αίτηση για έκδοση εντάλματος certiorari.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Η αίτηση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία