Αναφορικά με το άρθρο 155(4) του Συντάγματος και το

άρθρο 3 του Περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι

Διατάξεις) Νόμου του 1964

- και -

Αναφορικά με την αίτηση της BEST LEISURE HOTELS LTD,

από τη Λεμεσό για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση

προνομιακών ενταλμάτων τύπου CERTIORARI και

PROHIBITION

- και -

Αναφορικά με την ενδιάμεση διαταγή και/ή απόφαση του

Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εκδόθηκε στις 20.9.95

στην αγωγή 4811/95 μετά από αίτηση των Εναγόντων σε

εκείνη την αγωγή και με την οποία το δικαστήριο διάτασσε

όπως ο εναγόμενος εμποδιστεί και διά του παρόντος

εμποδίζεται να πωλήσει, υποθηκεύσει, μεταβιβάσει, διαθέσει,

και/ή καθ΄ οιονδήποτε τρόπο αποξενώσει το ακίνητο υπ΄ αρ.

εγγραφής 25158 Φ/Σχ LIV/44 ευρισκόμενο στη Γερμασόγεια,

της Επαρχίας Λεμεσού, μέσα στο οποίο είναι κτισμένα τα

τουριστικά διαμερίσματα ROUSSOS BEACH μέχρι ακροάσεως

και τελείας αποπερατώσεως της παρούσης αγωγής εκτός εάν

ο Εναγόμενος εμφανισθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου

κατά την 4/10/95 ώραν 8.30 π.μ. και δείξει λόγο γιατί το

παρόν διάταγμα να μην εξακολουθήσει ισχύον.

_______

Για τους αιτητές: κ. Στ. Παύλου.

_______

Με την παρούσα αίτηση αξιώνεται η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για την έκδοση διατάγματος Certiorari για μεταφορά και παρουσίαση στο Ανώτατο Δικαστήριο του φακέλλου της υπόθεσης για απαγόρευση λήψης οποιωνδήποτε μέτρων εκτέλεσης του διατάγματος ημερ. 21.11.1995, καθώς και διατάγματος Prohibition για απαγόρευση λήψης οποιωνδήποτε μέτρων εκτέλεσης και/ή εφαρμογής ή συμμόρφωσης των αιτητών με το διάταγμα ημερ. 20.9.1995.

Είναι η θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου των αιτητών ότι λόγω της παράλειψης ορισμού της αίτησης για συντηρητικό διάταγμα παραβιάζονται οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, γιατί λόγω εμφανούς σφάλματος στη διαδικασία, δηλαδή την παράλειψη ορισμού της υπόθεσης, δεν τους παρασχέθηκε η ευκαιρία να παρουσιαστούν και να απαντήσουν, σε μια προσπάθεια απαλλαγής της περιουσίας τους από τη δέσμευση του διατάγματος. Με άλλα λόγια οι αιτητές βρίσκονται αντιμέτωποι με δέσμευση της περιουσίας τους χωρίς δικονομική δυνατότητα απαλλαγής από το συντηρητικό διάταγμα. Θα πρέπει να λεχθεί ότι άνκαι είναι αμφίβολο κατά πόσο το συντηρητικό διάταγμα παρέμεινε σε ισχύ, αφού καμιά αναφορά δεν γίνεται σ΄ αυτό, ο συνδυασμός της διατύπωσης που χρησιμοποιήθηκε στο διάταγμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης Certiorari ημερ. 6.12.1995, (με το οποίο η ισχύς των διαταγμάτων αναστέλλεται μέχρι αποπεράτωσης της αίτησης) και της τελικής απόρριψης της αίτησης για Certiorari χωρίς οποιαδήποτε σχετική αναφορά, δημιουργούνται αμφιβολίες αν το συντηρητικό διάταγμα εξακολουθεί να ισχύει ή όχι.

Εξ άλλου στην υπόθεση Αναφορικά με τον Γεώργιο Ανθίμου, ανωτέρω, κρίθηκε ότι το εδάφιο (3) του άρθρου 9 του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, περιορίζει χρονικά την ισχύ του διατάγματος που εκδίδεται σε μονομερή αίτηση και καθορίζει τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται μετά την έκδοσή του. Το διάταγμα θα πρέπει να παραμένει σε ισχύ για χρόνο ουχί μεγαλύτερο από ότι είναι αναγκαίο για επίδοση ειδοποίησης στον επηρεαζόμενο και την παροχή της δυνατότητας σ΄ αυτόν να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου και να υποβάλει ένσταση. Διάταγμα που προβλέπει ισχύ για μεγαλύτερο χρόνο από όσο περιοριστικά ο νομοθέτης θέτει με το εδάφιο (3), δεν είναι έγκυρο.

Ακόμα, η παράταση διατάγματος μετά την ορισθείσα ημερομηνία ακρόασης θεωρήθηκε ότι επιτρέπεται μόνο εφ΄ όσον τούτο κριθεί δικαιολογημένο από το δικαστήριο μετά από την ακρόαση των διαδίκων (Χάρης Φεσσά, Αίτηση αρ. 129/90, ημερ. 8.9.1990). Στην υπόθεση Louis Vuitton ν. Δέρμοσακ Λτδ και άλλης (1992) 1 Α.Α.Δ. 1453, τονίστηκε ότι η έκδοση προσωρινού διατάγματος με μονομερή αίτηση συνιστά εξαιρετικό μέτρο γιατί παρέχεται κατά παρέκκλιση του κανόνα φυσικής δικαιοσύνης ο οποίος αποκλείει την παροχή θεραπείας χωρίς την παροχή ευκαιρίας στον αντίδικο να ακουστεί. Η ισχύς διατάγματος που εκδίδεται μονομερώς δεν μπορεί να παρατείνεται για περισσότερο χρόνο απ΄ ότι είναι απόλυτα αναγκαίος για σχετική ειδοποίηση του αντίδικου και την προετοιμασία της απάντησής του.

Στην παρούσα υπόθεση το σφάλμα που εμφιλοχώρησε είναι εμφανές. Το δικαστήριο θα έπρεπε να επιληφθεί της αίτησης και να ετοιμάσει σχετικό πρακτικό, ούτως ώστε η αίτηση για συντηρητικό διάταγμα να συνεχίσει να βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου και να παρακολουθείται. Το διάταγμα για παροχή άδειας καταχώρησης αίτησης για Certiorari διέτασσε την αναστολή της ισχύος του διατάγματος, αλλά δεν διέτασσε την αναστολή της διαδικασίας της αίτησης. Κατά συνέπεια το δικαστήριο είχε την υποχρέωση να συνεχίσει επιλαμβανόμενο της υπόθεσης και να την ορίσει σε μελλοντική ημερομηνία. Η παράλειψη ορισμού της αίτησης άφησε τους εναγόμενους εκτεθημένους και χωρίς τη δυνατότητα υποβολής ένστασης στην αίτηση για συντηρητικό διάταγμα, ενώ η περιουσία τους εξακολουθεί να παραμένει δεσμευμένη, χωρίς δυνατότητα τροποποίησης ή ακύρωσης του διατάγματος που την βαρύνει. Οι αιτητές-εναγόμενοι δεν έχουν στη διάθεσή τους οποιοδήποτε ένδικο μέσο για να αντιμετωπίσουν τη δέσμευση του ενεργητικού τους, μια και η αίτηση έχει ουσιαστικά παγώσει σε κάποιο ενδιάμεσο στάδιο. Με τον τρόπο αυτό έχουν παραβιαστεί οι πρόνοιες που ισχύουν για την έκδοση συντηρητικού διατάγματος, μαζί με τις αρχές φυσικής δικαιοσύνης και το δικαίωμα των εναγομένων για ακρόαση. Εν όψει όλων των πιο πάνω βρίσκω ότι έχει εμφιλοχωρήσει νομικό σφάλμα στη διαδικασία, εμφανές από το φάκελλο της υπόθεσης και γι΄ αυτό θα παραχωρήσω τις αιτούμενες θεραπείες.