CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Μεταξύ:

Το αντικείμενο της διαδικασίας κάτω από τον Κ.165 είναι όπως αναγνωρίζει η νομολογία, η επαναθεώρηση του αιτήματος που τέθηκε και εξετάστηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, δηλαδή η αίτηση για ακύρωση του διατάγματος επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας. (Βλέπε επίσης Williams and Glyn's Bank v. Kouloumbis (1984)1 C.L.R. 569, Williams & Clyn's Bank v. Kouloumbis (1984)1 C.L.R. 674. Williams & Glyn's Bank v. Kouloumbis (1986)1 C.L.R. 627. Geto Trading Limited v. Του πλοίου Μ/V VLADIMIR VASLYAYEV, αρ. αγ. 56/93, ημερομηνίας 21 Μαρτίου 1996.)

Είναι θεμελιωμένο ότι διάδικος ο οποίος επιδιώκει με μονομερή αίτηση τη χορήγηση θεραπείας, πρέπει να προβεί σε πλήρη αποκάλυψη των γεγονότων τα οποία επενεργούν στην άσκηση των εξουσιών του Δικαστηρίου για την παροχή θεραπείας. Η αρχή αυτή συναρτάται με την καλή πίστη η οποία πρέπει να επιδεικνύεται οποτεδήποτε επιδιώκεται η θεραπεία στην απουσία του αντιδίκου. (Βλέπε Jadranska Slobodna Plovidba v. Photos Photiades & Co (1965)1 C.L.R. 58. Abdu Ali Altobeiqui v. M/V Nada G. and another (1985)1 C.L.R. 543. Sekavin S.A. v. Ship "Platon ch" (1987)1 C.L.R. 297. Amathus Navigation Co Ltd v. Concort Express Liners and others, Αγωγή Ναυτοδικείου 27/93, ημερομηνίας 22 Δεκεμβρίου 1993.) Στη Zachariades v. Liveras and Others (1989)1 C.L.R. 437, κρίθηκε υπό το φως της Αγγλικής νομολογίας ότι η μή αποκάλυψη όρου της μεταξύ των μερών συμφωνίας για την παραπομπή διαφορών σε Δικαστήριο της αλλοδαπής συνιστά εκτροπή από την αρχή της πλήρους αποκάλυψης των ουσιωδών γεγονότων και δικαιολογεί την ακύρωση του διατάγματος. Αντίθετα με την απόφαση στη Zachariades (ανωτέρω) και τις αρχές των Αγγλικών αποφάσεων που υιοθετεί, η απόφαση του δικαστηρίου στην Ellinger v. Guinness, Mahom & Co., (1939)4 All E.R. 16, τείνει να υποστηρίξει ότι η μή αποκάλυψη πρέπει να συνοδεύεται και από πρόθεση εξαπάτησης (deceit) για να δικαιολογείται η ακύρωση, προσέγγιση που απηχείται και σε δύο πρωτόδικες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Cyprus Potato Marketing Board v. Primlaks (Pacific Violet) και άλλου, υπόθεση αρ. 93/89, ημερομηνίας 28 Μαρτίου 1990^΄ και Sons of Afif Yamout v. Schiffahrts - Ges. Elbe M.B.H. & Co, και άλλων Αγ. Ναυτοδικείου αρ. 11/89, και 12/89, ημερομηνίας 25 Ιουνίου 1990, η κατάληξη της οποίας δεν εγκρίθηκε κατά την αναθεώρηση της. (Βλέπε Sons of Afif Yamout (αναφέρεται πιο κάτω.) Το στοιχείο της εξαπάτησης δεν αποτελεί προϋπόθεση για ακύρωση του διατάγματος. (Βλέπε The Andria (1984)1 All E.R. 1126 (C.A.)^. The Hagen (1908)P.189. Boyce v. Gill (1981)64 L.T. 824. Brink's Mat Ltd Elcombe (1988)1 W.L.R. 1350 (C.A.). Stavros Hotel Appartments Limited και άλλοι ν. Χριστοφόρου και άλλων Πολιτική Έφεση αρ. 8181, ημερομηνίας 23 Μαρτίου 1995. ) Η θέση αυτή κρίνεται σωστή. Ό,τι ανατρέπει τη βάση του διατάγματος είναι η μή αποκάλυψη γεγονότων εξ αντικειμένου ουσιώδους σημασίας για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Στην απουσία τους, η απόφαση του δικαστηρίου καθίσταται ακροσφαλής.

Οι εναγόμενοι υπέβαλαν ότι οι ενάγοντες παρέλειψαν, στην προκείμενη περίπτωση να αποκαλύψουν τη ρήτρα αποκλειστικής δικαιοδοσίας για την παραπομπή διαφορών σε Δικαστήριο του Ισραήλ. Οι ενάγοντες υποστήριξαν ότι αποκάλυψαν την ύπαρξη της με την επισύναψη της φορτωτικής στην ένορκη ομολογία που κατατέθηκε προς υποστήριξη του αιτήματος για την παροχή άδειας για επίδοση στο εξωτερικό. Στην ένορκη δήλωση στο περιεχόμενο της οποίας θεμελιώθηκε η αίτηση δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στον σχετικό όρο της συμφωνίας ο οποίος καταγράφεται στην παράγραφο 27 της φορτωτικής. Ούτε η ύπαρξη του συσχετίζεται με το αίτημα για επίδοση του κλητηρίου εκτός δικαιοδοσίας. Αναφορά στη φορτωτική γίνεται στο μέρος της ενόρκου δηλώσεως όπου στοιχειοθετείται η απαίτηση. Η επισύναψη της δεν είχε σκοπό να επισύρει την προσοχή του Δικαστηρίου στην παράγραφο 27 και να τη σηματοδοτήσει ως ουσιώδες γεγονός για την άσκηση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Το κείμενο της φορτωτικής (υπάρχει η φωτοτυπία που επισυνάφθηκε), είναι δυσανάγνωστο τόσο ώστε να είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη η ανάγνωση με γυμνό οφθαλμό. Το συμπέρασμα το οποίο εξάγεται είναι ότι η ύπαρξη ρήτρας για τη δικαιοδοσία Δικαστηρίου της αλλοδαπής παρασιωπάται στην ένορκη ομολογία.

Ο Κ.24 των Θεσμών Ναυτοδικείου, θέτει σειρά προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας για επίδοση εκτός της δικαιοδοσίας. Η ύπαρξη τους πρέπει να τεκμηριωθεί με την προσαγωγή μαρτυρίας. (Βλέπε Αmathus Navigation Co Ltd (ανωτέρω). Gircotis & Achilleos Limited v. Chr. M. Sarlis & Co. M.S. και Άλλου (1992)1 C.L.R. 360. Sons of Afif Yamout v. Schiffahrts - Ges. Elbe M.B.H. & Co, Aίτηση για Αναθεώρηση στις Αγωγές 11/89 - 12/89, ημερομηνίας 21 Μαρτίου 1994, (απόφαση Ολομέλειας).) Η μαρτυρία η οποία προσάχθηκε για τη θεμελίωση αυτής της προϋπόθεσης προήλθε από το δικηγόρο των εναγόντων ο οποίος κατέθεσε στην ένορκη δήλωση του ότι κατά τη γνώμη του η υπόθεση είναι, υπό το φως των στοιχείων που είχε υπόψη του, κατάλληλη για εκδίκαση στην Κύπρο. Τα γεγονότα στα οποία βάσισε την γνώμη του δεν τεκμηριώθηκαν. Όπως υποδείχθηκε στην Sons of Afif Yamout Schiffahrts (ανωτέρω), η γνώμη δικηγόρου απολήγουσα στην διατύπωση γνώμης για την ύπαρξη γεγονότων και τις προεκτάσεις τους δεν συνιστά απόδειξη τους. Η απόδειξη σε αυτό όπως και σε κάθε άλλο τομέα προϋποθέτει μαρτυρία καταδεικνύουσα την ύπαρξη τους. (Βλέπε Αchelec Electronics Ltd., v. Deutsche Seereederei Rostock GMBH και άλλων (1992)1 Α.Α.Δ. 442.) Το κενό στη μαρτυρία στην προκείμενη περίπτωση μεγενθύνεται ενόψει και της απουσίας αποκάλυψης πειστικών λόγων για τη μή εφαρμογή της συμφωνίας για την παραπομπή διαφορών σε Δικαστήριο του Ισραήλ.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο επελήφθη της αίτησης για τον παραμερισμό του διατάγματος για επίδοση στο εξωτερικό με αναφορά όχι μόνο στα γεγονότα που στοιχειοθέτησαν την αρχική αίτηση αλλά και στα γεγονότα που είχαν προσκομιστεί στο πλαίσιο της αίτησης για παραμερισμό. Αυτό συνιστά σφάλμα. Σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου τονίζεται ότι τα μόνα σχετικά γεγονότα είναι εκείνα που υποστηρίζουν την αίτηση για τη χορήγηση άδειας για επίδοση στο εξωτερικό. (Βλέπε Sait Electronic S.A. από Βρυξέλλες ν. The Ship "Dominique" & 2 others, Αγωγή Ναυτοδικείου αρ. 165/88, ημερομηνίας 29 Ιουνίου 1989. Amathus Navigation Co Ltd (ανωτέρω).