|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 1 ΑΑΔ 955
23 Νοεμβρίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ (ΕΓΓΡΑΦΗ, ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΠΛΟΙΩΝ) ΝΟΜΟ ΤΟΥ 1963 (ΑΡ. 45 ΤΟΥ 1963),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ARLA NAVIGATION COMPANY LIMITED, ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΠΛΟΙΟΥ "LINDEN".
(Αίτηση Αρ. 8/95).
Δικονομία Ναυτοδικείου—Διάταγμα απαγορεύον πώληση πλοίου ή μεριδίου επ' αυτού — Προϋποθέσεις έκδοσης κατ' άρθρο 30 του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις, Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμου του 1963 (Ν. 45/63) — Δυνατότητα επιτυχίας του αιτητή — Χρονικό διάστημα παραμονής του διατάγματος σε ισχύ.
Ναυτοδικείο — Προϋποθέσεις έκδοσης διατάγματος που να απαγορεύει πώληση πλοίου ή μεριδίου επ' αυτού — Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 30 του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις, Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμου του 1963 (Ν 45/63).
Λέξεις και φράσεις — "Ενδιαφερόμενο πρόσωπο" στην έννοια του άρθρου 30 του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις, Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμου του 1963 (Ν. 45/63) — Το Δικαστήριο "δύναται να ενεργήσει ως το δίκαιον της υποθέσεως ήθελε απαιτήσει", στην έννοια του ιδίου άρθρου.
Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, εκκρεμούσε αίτηση της αιτήτριας για αναγνώριση της ιδιοκτησίας της επί της εταιρείας Linden Marine Company Limited και του πλοίου "LINDEN".
Με αίτηση της ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου στη δικαιοδοσία του σαν Ναυτοδικείο, η αιτήτρια ζήτησε την έκδοση διατάγματος που να απαγορεύει στην εταιρεία "ARLA NAVIGATION COMPANY LIMITED", να πωλήσει μεταβιβάσει εκχωρήσει ή με οποιονδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει το πλοίο "LINDEN" ή μερίδιο σ' αυτό, προτού περατωθούν οι διαδικασίες ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι ήταν στην ουσία η κάτοχος όλων των μετοχών στην εταιρεία "LINDEN MARINE COMPANY LIMITED" και ότι η πώληση και μεταβίβασή τους ήταν εξ υπαρχής άκυρη. Για το θέμα αυτό εκκρεμούσε απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, όπως επίσης και επί του κατά πόσο η μετέπειτα μεταβίβαση του πλοίου "LINDEN" στην "ARLA NAVIGATION COMPANY LIMITED", ήταν άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα. Οι ισχυρισμοί της αιτήτριας για ακυρότητα του συμφωνητικού εγγράφου της μεταβίβασης, στηρίζονταν στο Άρθρο 179 του Αστικού Κώδικα της Ελλάδας, σύμφωνα με το οποίο οι δικαιοπραξίες που συνάπτονται κατόπιν εκμετάλλευσης της ανάγκης, κουφότητας ή απειρίας του αντισυμβαλλομένου είναι άκυρες ως αντιβαίνουσες στα χρηστά ήθη.
Η αίτηση της αιτήτριας, στηρίχθηκε στο άρθρο 30 του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις, Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμου του 1963, που προνοεί ότι παν ενδιαφερόμενο πρόσωπο, μπορεί μεταξύ άλλων να ζητήσει από το Δικαστήριο να εκδώσει διάταγμα που να απαγορεύει για καθορισμένο χρόνο κάθε δικαιοπραξία που αφορά σε πλοίο ή μερίδιο επί αυτού και ότι το Δικαστήριο μπορεί "να ενεργήσει ως το δίκαιον της υποθέσεως ήθελε απαιτήσει".
Οι καθ'ων η αίτηση, πρότειναν ότι η αίτηση θα έπρεπε να απορριφθεί επειδή αφ'ενός η αιτήτρια δεν ήταν "ενδιαφερόμενο πρόσωπο" στη έννοια του άρθρου 30 του Νόμου 45/63 και αφ'ετέρου ότι η μόρφωση και ειδικότητα τόσο των αντισυμβαλλομένων όσο και των συνεργατών τους στα ναυτιλιακά, απέκλειε κάθε εκμετάλλευση στη σύναψη του συμφωνητικού.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Η αιτήτρια, είχε συμφέρον επί του πλοίου εντός της εννοίας του άρθρου 30 του Νόμου 45/63, λαμβανομένων υπόψη των γεγονότων και περιστατικών της υπόθεσης.
(2) Ενόψει του λεκτικού του άρθρου 30 του Νόμου 45/63, ότι το Δικαστήριο δύναται "να ενεργήσει ως το δίκαιον της υποθέσεως ήθελε απαιτήσει", παρέχεται στο Δικαστήριο η ευχέρεια να λάβει υπόψη κατά τη λήψη της απόφασής του, τη δυνατότητα επιτυχίας της αιτήτριας σχετικά με την ουσία της υπόθεσής της, καθώς επίσης και το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το αιτούμενο διάταγμα θα παραμείνει σε ισχύ.
(3) Ο χρόνος συμπλήρωσης της ακρόασης και τελικής αποπεράτωσης των αγωγών και τυχόν εφέσεων στα Ελληνικά Δικαστήρια θα ήταν μακρύς και απροσδιόριστος και η πιθανότητα επιτυχίας στη διεκδίκηση του συμφέροντος' που επικαλέστηκε η αιτήτρια, αμφίβολη.
(4) Η αιτήτρια δεν ικανοποίησε το δικαστήριο ότι είχε ορατή πιθανότητα επιτυχίας στη διεκδίκηση του συμφέροντος που ισχυρίστηκε ότι είχε.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Pastella Marine Co. Ltd v. National Iranian Tanker Company Limited (1987) 1 C.L.R. 583,
The Ship "GEORGIOS C" and Another v. Mitsui Sugar Limited and Another (1976) 1 C.L.R. 105,
London and Overseas (Sugar) Co. and Another v. Tempest Bay Shipping Co. Ltd and Others (1978) 1 C.L.R. 367.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία η αιτήτρια ζητά την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην ARLA NAVIGATION COMPANY LTD να πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει το πλοίο "LINDEN" ή οποιοδήποτε μερίδιο σ' αυτό, του οποίου είναι ιδιοκτήτες, προτού περατωθούν οι διαδικασίες ενώπιον του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για δήλωση του Δικαστηρίου για αναγνώριση της ιδιοκτησίας της αιτήτριας επί της εταιρείας Linden Marine Co Ltd και συνεπώς επί του πλοίου "LINDEN".
Ν. Ιωάννου (κα) για Γ. Αγαπίου, για την Αιτήτρια.
Ε. Μοντάνιος, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΚΟΥΡΡΗΣ,Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή η αιτήτρια ζητά την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην Arla Navication Company Limited να πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει το. πλοίο "LINDEN" ή οποιοδήποτε μερίδιο σ' αυτό, του οποίου είναι ιδιοκτήτες προτού περατωθούν οι διαδικασίες ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για, μεταξύ άλλων, δήλωση του Δικαστηρίου για αναγνώριση της ιδιοκτησίας της αιτήτριας επί της Εταιρείας Linden Marine Company Limited και συνεπώς επί του πλοίου "LINDEN".
Η αίτηση βασίζεται κυρίως στο άρθρο 30 του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις, Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμου του 1963 (Ν. 45/63) και υποστηρίζεται από τις ένορκες δηλώσεις των Ζωή Τερλεξή και Ηλία Τόμπρου.
Η ένσταση των καθ'ων η αίτηση βασίζεται επίσης κυρίως στο ίδιο άρθρο 30 του Νόμου 45/63 και στις ένορκες δηλώσεις των κ.κ. Ηλία Παναγάκου, Βελισσάριου Μανιά, Βασιλείου Κων. Ζάγκα, Γεωργίου Καλογερία και Παναγιώτη Παρασκευάκου.
Το άρθρο 30 του περί. Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις, Υποθήκευσις) Πλοίων Νόμου του 1963 προνοεί, κατά λέξη τα ακόλουθα:
"Το Ανώτατον Δικαστήριον δύναται κατά το δοκούν (μη επηρεαζoμένης της ενασκήσεως οιασδήποτε ετέρας εξουσίας αυτού) κατόπιν αιτήσεως παντός ενδιαφερομένου προσώπου, να εκδώση διάταγμα απαγορεύον δια καθωρισμένον τινά χρόνον πάσαν δικαιοπραξίαν αφορώσαν εις πλοίον ή μερίδιον πλοίου, δύναται δε να εκδώσει το διάταγμα υπό όρους ους το Δικαστήριον ήθελε κρίνει δίκαιον να επιβάλη, ή να αρνηθή την έκδοσιν του διατάγματος, ή να ακυρώσει το διάταγμα εάν τούτο εξεδόθη, μετά ή άνευ εξόδων, και γενικώτερον να ενεργήση ως το δίκαιον της υποθέσεως ήθελεν απαιτήσει, η δε Νηολογούσα Αρχή καίτοι δεν είναι διάδικος, οφείλει να συμμορφούται προς αυτό ευθύς ως επιδοθή αυτή κεκυρωμένον αντίγραφον του διατάγματος τούτου.".
Το πρώτο ζήτημα που απαιτείται από το άρθρο 30, είναι ότι η αίτηση πρέπει να υποβάλλεται από κάποιο ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Έχει αποφασισθεί στην υπόθεση Pastella Marine Co. Ltd. v. National Iranian Tanker Company Limited (1987) 1 C.L.R. 583, ότι η έννοια της φράσης "ενδιαφερόμενο πρόσωπο" σημαίνει πρόσωπο που έχει συμφέρον επί του πλοίου.
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι ήταν στην ουσία η κάτοχος όλων των μετοχών στην Εταιρεία LINDEN MARINE COMPANY LIMITED, ιδιοκτήτριας του πλοίου "LINDEN" καθώς τόσο η Λιβεριακή Εταιρεία QUAINT CORPORATION (στην οποία η αιτήτρια ήταν η μοναδική μέτοχος) όσο και η κυπριακή εταιρεία KKG Investments Limited ενεργούσαν ως παρένθετα πρόσωπα και αντιπρόσωποι της Εταιρείας, η οποία ήταν στην ουσία η μοναδική Διοικητική Σύμβουλος της Linden Marine Company Limited και ο κατευθυντήριος νους και/ή θέληση της εν λόγω Εταιρείας, όπως φαίνεται και από το ιδιωτικό συμφωνητικό πώλησης το οποίο επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο "Α" στην ένορκη δήλωση της αιτήτριας, ημερομηνίας 12/1/95.
Επειδή στην παρούσα περίπτωση αμφισβητείται η εγκυρότητα της πώλησης και μεταβίβασης των εν λόγω μετοχών από μέρους της αιτήτριας και εκκρεμεί απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά πόσο η συμφωνία τέτοιας πώλησης ή μεταβίβασης ήταν εξ' υπαρχής άκυρη (void ab initio) και κατά πόσο η μετέπειτα μεταβίβαση του πλοίου "LINDEN" στην Arla Navigation Company Limited ήταν άκυρη, παράνομη και χωρίς τη δυνατότητα δημιουργίας νομικού αποτελέσματος, τότε σε περίπτωση που η απόφαση είναι τέτοια που να ακυρώνει την πώληση και οι μετοχές στην Linden Marine Company Limited επανεγγραφούν στο όνομα της αιτήτριας, ασφαλώς και η αιτήτρια θα έχει συμφέρον επί του πλοίου "LINDEN" μέσα στην έννοια του άρθρου 30 του Νόμου 45/63 ως η κάτοχος όλων των μετοχών της ιδιοκτήτριας Εταιρείας του εν λόγω πλοίου.
Εφόσον η αιτήτρια, εισηγήθηκε ο δικηγόρος της, πληροί τους όρους του άρθρου 30 του Νόμου 45/63, δηλαδή είναι ενδιαφερόμενο πρόσωπο και αιτείται τη θεραπεία για καθορισμένο χρονικό διάστημα, το Δικαστήριο πρέπει να παραχωρήσει την αιτούμενη ενδιάμεση θεραπεία καθώς σε περίπτωση που η Aria Navigation Company Limited πωλήσει, μεταβιβάσει, εκχωρήσει ή με οποιοδήποτε τρόπο αποξενώσει ή επιβαρύνει το πλοίο "LINDEN" προτού το Δικαστήριο στην Αθήνα εκδώσει την απόφασή του, τότε το συμφέρον της αιτήτριας επί του εν λόγω πλοίου θα επηρεαστεί δυσμενώς και/ή θα παραβλεφθεί και η αιτήτρια θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Η θέση των καθ' ων η αίτηση είναι ότι η αίτηση πρέπει να απορριφθεί, καθότι η αιτήτρια δεν είναι ενδιαφερόμενο πρόσωπο μέσα στην έννοια του άρθρου 30 του Νόμου 45/63. Και, αν ακόμα η αιτήτρια πετύγχαινε στην αγωγή την οποία καταχώρησε στην Ελλάδα εναντίον του κ. Μανιά για ακύρωση του μεταξύ τους ιδιωτικού συμφωνητικού, ημερομηνίας 2/6/94 και πετύγχαινε η αγωγή στην Ελλάδα της Linden Marine Company Limited εναντίον των καθ' ων η αίτηση για ακύρωση της μεταβίβασης του πλοίου, το γεγονός ότι η αιτήτρια ήταν κυρία και κάτοχος των μετοχών της Quaint Corporation, δεν την καθιστά μέρος της Linden Marine Company Limited σύμφωνα με το άρθρο 105 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113. Όπως συνάγεται από το άρθρο αυτό, μέλη μιας κυπριακής Εταιρείας είναι αυτά τα οποία είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο μελών της Εταιρείας. Παρομοίως, το γεγονός ότι η KKG Investments Limited κατείχε μία μετοχή για λογαριασμό (in trust) της αιτήτριας, δεν καθιστά την αιτήτρια μέλος της Linden Marine Company Limited.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι ακόμα και σε περίπτωση που η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη μέτοχος της Linden Marine Company Limited, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έχει συμφέρον πάνω στο πλοίο, καθότι οι μέτοχοι μίας Εταιρείας δεν έχουν κανένα δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω στα περιουσιακά στοιχεία της Εταιρείας.
Έχω εξετάσει το ζήτημα υπό το φως των αποφάσεων που ανέφεραν οι δικηγόροι και των δύο μερών, ήτοι Pastella (πιο πάνω), The Ship "GEORGHIOS C"and Another v. Mitsui Sugar Limited and Another (1976) 1 C.L.R. 105 και London & Overseas (Sugar) Co. and Another v. Tempest Bay Shipping Co. Ltd. and Others (1978) 1 C.L.R. 367 και πιστεύω ότι είναι δυνατό να δοθεί η ερμηνεία ότι η αναφορά σε άτομα που έχουν συμφέρον εντός της εννοίας του άρθρου 30 του Νόμου 45/63 περιλαμβάνει και την αιτήτρια, έχοντας υπόψη τα γεγονότα και περιστατικά της παρούσας αίτησης.
Το Δικαστήριο ενόψει του λεκτικού του άρθρου 30 δύναται "να ενεργήση ως το δίκαιον της υποθέσεως ήθελεν απαιτήσει". Είμαι της γνώμης ότι η φράση αυτή συμπεριλαμβάνει και τη δυνατότητα της επιτυχίας της αιτήτριας σχετικά με την ουσία της υπόθεσής της, ως επίσης και το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το αιτούμενο διάταγμα θα παραμείνει σε ισχύ.
Η αιτήτρια ζητά την ακύρωση του συμφωνητικού εγγράφου μεταξύ της και του κ. Μανιά.
Σύμφωνα με την παράγραφο 3 της ενόρκου δηλώσεως της αιτήτριας σε υποστήριξη της αίτησης, η ακυρότητα αυτή συνίσταται "όπως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι μου στην Ελλάδα, στο γεγονός ότι συμφώνως προς την Ελληνική Νομοθεσία και ειδικότερα προς το Άρθρο 179 του Αστικού Κώδικα της Ελλάδος "άκυρη ως αντίθετη προς τα χρηστά ήθη είναι η δικαιοπραξία με την οποία εκμεταλλεύεται κάποιος την ανάγκη, την κουφότητα, ή την απειρία του άλλου και πετυχαίνει έτσι να συνομολογήσει ή να πάρει για τον εαυτό του ή τρίτο, για κάποια παροχή, περιουσιακά ωφελήματα που κατά τις περιστάσεις βρίσκονται, σε φανερή δυσαναλογία προς την παροχή".
Στην ένορκη δήλωσή του ο Βελισσάριος (άλλως Άρης) Σπήλιου Μανιάς που υποστηρίζει την ένσταση, αναφέρει στην παράγραφο 3(γ):
"Ούτε κουφότητα ούτε απειρία εχαρακτήριζε ποτέ την Ζωή Τερλεξή. Είχε σπουδάσει Ναυτιλιακά στην Αμερική, είχε εργασθεί στην Νέα Υόρκη για μακρό χρονικό διάστημα και ήταν έμπειρη επιχειρηματίας με ιδιαίτερη ειδίκευση στις Ναυτιλιακές εργασίες και επιχειρήσεις και δεν ήταν ποτέ δυνατό να επηρεασθεί η θέληση και βούλησή της από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο και ιδιαίτερα από εμένα με τον οποίο ευρίσκετο σε αντιδικία. Ο Δικηγόρος της ήτο, και είναι, έμπειρος Δικηγόρος και δεν θα ήτο τόσο αφελής και αδαής ώστε να μη την αποτρέψει από του να προβεί σε συναλλαγή ή συμφωνία που θα ήταν παράλογη ή παράνομη. Επιπρόσθετα, η Ζωή Τερλεξή είχε βοηθούς και συνεργάτες τον αδελφό της Δημήτριο Ματσούκα (που ήταν Αντιπρόεδρος, γραμματέας και Διευθυντής στη Διαχειριστική της εταιρεία "GOODHOPE SHIP MANAGEMENT LIMITED" και την αδελφή της Αικατερίνη Κακούρη (που ήταν Βοηθός γραμματέας και Διευθύντρια στην ίδια Εταιρεία).".
Επίσης, στην ένορκη δήλωσή του ο Ηλίας Παναγάκου αναφέρεται στις αγωγές που εκκρεμούν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών μεταξύ της αιτήτριας Ζωής Τερλεξή και του Βελισσάριου Μανιά και στην παράγραφο 7(δ) της ενόρκου δηλώσεώς του, αναφέρει ότι είναι παντελώς άγνωστο και απροσδιόριστο πότε θα καταστεί δυνατό να συμπληρωθεί η ακρόαση και τελική αποπεράτωση των πιό πάνω αγωγών και των τυχόν εφέσεών τους (στο Εφετείο και στον Άρειο Πάγο). Συνεχίζει, και λέει ότι είναι βέβαιο ότι οι διαδικασίες αυτές δυνατό να κρατήσουν αρκετά χρόνια.
Κρίνω ότι η αιτήτρια πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει τουλάχιστο ορατή πιθανότητα επιτυχίας στη διεκδίκηση του συμφέροντος που ισχυρίζεται ότι έχει.
Αφού εξέτασα το ζήτημα τούτο, είμαι της γνώμης ότι είναι αμφίβολο αν υπάρχει πιθανότητα επιτυχίας στη διεκδίκηση του συμφέροντος που ισχυρίζεται η αιτήτρια. Επίσης, έλαβα υπόψη μου ότι η διαδικασία ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων, θα διαρκέσει αρκετά χρόνια.
Ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια κατέληξα στο συμπέρασμα, έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων, ότι πρέπει να απορρίψω την αίτηση καθότι είναι αμφίβολο εάν η αιτήτρια έχει πιθανότητες επιτυχίας στη διεκδίκηση του συμφέροντος που ισχυρίζεται ότι έχει και ενόψει του γεγονότος ότι η διαδικασία ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων θα διαρκέσει αρκετά χρόνια.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.