Δώρος Ιερόπουλος κ.ά. (1995) 1 ΑΑΔ 905

Ενδιάμεσα απαγορευτικά διατάγματα — Χρόνος ισχύος κατά το άρθρο 9(3) (τώρα αναριθμημένο σε 8(3)) τον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6—Δικαίωμα εμφάνισης κατά την εξέταση αίτησης για προσωρινό διάταγμα από διάδικο στον οποίο δεν επιδόθηκε — Δικαίωμα εμφάνισης κατά την ημέρα που είναι ορισμένο επιστρεπτέο.

Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος τύπου mareva — Ισχυρισμοί για υπέρβαση εξουσίας επειδή εκδόθηκε κατά Κυπρίου — Άρνηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να επιληφθεί επειδή το θέμα ήταν εν εξελίξει και ενέπιπτε στη δικαιοδοσία του εκδώσαντος το διάταγμα Επαρχιακού Δικαστηρίου.

Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, εξέδωσε στις 2.11.1995 παρεμπίπτον διάταγμα εναντίον των αιτητών σε ex-parte αίτηση των εναγόντων στην αγωγή αρ. 6496/95.

Οι αιτητές, στους οποίους δεν είχε επιδοθεί το διάταγμα, ζήτησαν άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο, να καταχωρήσουν αίτηση certiorari για ακύρωσή του. Εισηγήθηκαν ότι υπήρξε νομικό σφάλμα που συνίστατο σε παραβίαση του άρθρου 9(3) (τώρα αναριθμημένο σε 8(3)) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, διότι το διάταγμα παρέμεινε σε ισχύ για χρόνο μεγαλύτερο από όσο επιτρέπει το άρθρο αυτό, ότι το Δικαστήριο υπερέβη τις εξουσίες του καθιστώντας τρία από τα τέσσερα διατακτικά του διατάγματος απόλυτα κατά παράβαση του ιδίου άρθρου του Κεφ. 6 και ότι υπήρξε νομικό σφάλμα εμφανές στο διάταγμα διότι ήταν του τύπου mareva στα διατακτικά του (γ) και (δ), πράγμα ανεπίτρεπτο αφού οι καθ' ων η αίτηση στην υπόθεση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου ήσαν Κύπριοι.

Αποφασίστηκε, ότι:

(1) Ο χρονικός περιορισμός του διατάγματος που αναφερόταν στο διατακτικό (δ), ίσχυε και για τα διατακτικά (α), (β) και (γ), και συνεπώς δεν ήταν απόλυτο.

(2) Η μη επίδοση του διατάγματος στους αιτητές δεν τους στέρησε το δικαίωμα να εμφανιστούν κατά την ημέρα που ήταν ορισμένο επιστρεπτέο και να ενστούν, όπως δεν τους στέρησε ούτε το δικαίωμα να εμφανιστούν κατά την εξέταση της αίτησης για έκδοσή του.

(3) Το θέμα του είδους του διατάγματος, αν δηλαδή ήταν τύπου mareva ή όχι βρισκόταν σε εξέλιξη ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου με δυνατότητα συζήτησης του θέματος εκεί και δεν ήταν ορθό να παρέμβει το Ανώτατο Δικαστήριο σε δικαιοδοσία που αφορούσε το Επαρχιακό Δικαστήριο.

(4) Καθυστέρηση στην επίδοση, δεν αποτελεί νομικό σφάλμα του Δικαστή.

(5) Δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari.

Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,

Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41.

Αίτηση.

Αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για προσκόμιση στο Ανώτατο Δικαστήριο και εξάλειψη παραμπίπτοντος διατάγματος που εκδόθηκε ex parte από δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στην αγωγή αρ. 6496/95 στις 2.11.95.

Α. Χαβιαράς, για τον Αιτητή.

ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές με την παρούσα αίτηση ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για προσκόμιση στο Ανώτατο Δικαστήριο και εξάλειψη παρεμπίπτοντος διατάγματος που εκδόθηκε ex parte από δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στην αγωγή αρ. 6496/95 στις 2.11.95.

Οι λόγοι επί των οποίων στηρίζονται οι αιτούμενες θεραπείες είναι:

(α) Νομικό σφάλμα, που είναι εμφανές στο προαναφερόμενο παρεμπίπτον διάταγμα ήτοι το εν λόγω διάταγμα παραβιάζει το άρθρον 9(3) (τώρα αναριθμημένο σε 8(3)) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 διότι τούτο παραμένει σε ισχύ για χρόνον μεγαλύτερο από όσον ο νομοθέτης έθεσε με το εν λόγω άρθρο.

(β) Υπέρβαση εξουσίας ή δικαιοδοσίας διότι τα διατακτικά α, β και γ του εν λόγω διατάγματος είναι απόλυτα και οριστικά κατά παράβαση του άρθρου 9(3) (τώρα αναριθμημένου σε 8(3)) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.

(γ) Νομικό σφάλμα που είναι εμφανές στο προαναφερόμενο διάταγμα και/ή υπέρβαση εξουσίας ή δικαιοδοσίας διότι το Δικαστήριο εξέδωσε παρεμπίπτον διάταγμα της φύσεως Μαρέβα (διατακτικά (γ) και (δ)) εναντίον των Αιτητών που είναι Κύπριοι, μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου, και τα στοιχεία που εμποδίζονται με το διάταγμα δεν είναι αντικείμενο της αγωγής.

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η υπόθεση αναφέρονται στην ένορκο ομολογία του αιτητή 1 Δώρου Ιερόπουλου, ο οποίος αναφέρει ότι είναι και ο διευθυντής των αιτητριών εταιρειών 2 και 3. Στις 2.11.95 επιδόθηκε στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ στη Λεμεσό το παρεμπίπτον διάταγμα και μέχρι την καταχώρηση της αίτησης αυτής στις 7.11.95 δεν είχε γίνει επίδοση του διατάγματος ούτε στον ίδιο ούτε στους άλλους εναγομένους. Ο αι-τητής ισχυρίζεται ότι το διάταγμα αυτό του προξενεί ανεπανόρθωτη ζημία και δεν του παρέχεται άλλο εναλλακτικό μέσο προσβολής του μέχρι τις 27.11.95 διότι δεν του έχει γίνει επίδοση.

Ενώπιόν μου έχει καταχωρηθεί φωτοαντίγραφο του παρεμπίπτοντος διατάγματος και φωτοαντίγραφο της αίτησης και της ενόρκου δηλώσεως που υπάρχει ισχυρισμός από τον αιτητή ότι αυτή καταχωρήθηκε στην πιό πάνω αγωγή και με βάση αυτή εκδόθηκε το παρεμπίπτον διάταγμα. Το φωτοαντίγραφο της αίτησης ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι του το έδωσε ο δικηγόρος των εναγόντων. Δεν έχει καταχωρηθεί ενώπιόν μου ούτε το κλητή-ριο ένταλμα ούτε το πρακτικό βάσει του οποίου εξεδόθη το ένταλμα ούτε η αιτιολογία του δικαστή, παρά μόνο, όπως έχω ήδη αναφέρει, αντίγραφο του διατάγματος του Δικαστηρίου και φωτοαντίγραφο της αίτησης. Προτού προχωρήσω παραθέτω το υπό εξέταση διάταγμα:

"Επί τη αιτήσει του κ. Γιωρκάτζη μαζί με τον κ. Παύλου δικηγόρων για την Ενάγουσα, το Δικαστήριο αυτό αναγνόν την ένορκον ομολογίαν την κατατεθείσαν υπό ή εκ μέρους του Ενάγοντος και όστις συνάμα κατέθεσεν εγγύησιν £10.000,00 ίνα διά του ποσού τούτου καλυφθώσι οιαιδήποτε ζημίαι και έξοδα άτινα ήθελον προκύψει εις τον εν λόγω Εναγόμενο διά της εκδόσεως του παρόντος διατάγματος ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ όπως:

Το Δικαστήριο τούτο ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΟΠΩΣ:

α. Οι Εναγόμενοι αρ. 2 και/ή οποιοιδήποτε υπηρέτες και/ή αντιπρόσωποι τους και/ή οποιαδήποτε πρόσωπα που ενεργούν στο όνομα και/ή για λογαριασμό τους και/ή βάση οδηγιών τους εμποδιστούν και δια του παρόντος εμποδίζονται από το να μεταβιβάσουν και/ή πωλήσουν και/ή διαθέσουν και/ή δωρήσουν και/ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο αποξενώσουν και/ή παραδώσουν ολόκληρο και/ή οποιοδήποτε μέρος της ακίνητης περιουσίας τους που βρίσκεται στην Λεμεσό και ειδικά του οικοπέδου και της οικοδομής που είναι κτισμένη σ' αυτό γνωστής σαν "ARAOYZOS CASTLE" τα οποία είναι ιδιοκτησίας των Εναγομένων και βρίσκονται στην γωνία των οδών Βασιλίσσης Ειρήνης και Ριχάρδου στην Λεμεσό, και/ή από το να παραχωρήσουν με οποιονδήποτε τρόπο οποιοδήποτε δικαίωμα και/ή βάρος και/ή μερίδιο και/ή επιβάρυνση και/ή δουλεία επί της πιό πάνω ακίνητης ιδιοκτησίας σε οποιονδήποτε φυσικό και/ή Νομικό Πρόσωπο.

β. Οι Εναγόμενοι αρ. 2 και 3 εμποδιστούν και διά του παρόντος εμποδίζονται από το να μεταβιβάσουν και/ή πωλήσουν και/ή διαθέσουν και/ή δωρήσουν και/ή με οποιονδήποτε τρόπο αποξενώσουν τις μετοχές που κατέχουν στην εταιρεία Jeropoulos Travel & Tours Ltd, από τη Λεμεσό.

γ. Οι Εναγόμενοι αρ. 1,2 και 3 και/ή οποιοιδήποτε αντιπρόσωποι και/ή υπηρέτες τους και/ή πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό και/ή στο όνομα τους και/ή στην βάση οδηγιών τους εμποδιστούν και διά του παρόντος εμποδίζονται από το να μεταβιβάσουν και/ή πωλήσουν και/ή διαθέσουν και/ή δωρήσουν και/ή αποξενώσουν με οποιοδήποτε τρόπο την ιδιοκτησία και/ή την κινητή τους περιουσία στην Κύπρο και ειδικά τα ποσά χρημάτων που βρίσκονται κατετεθιμένα στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ και/ή από του να παραχωρήσουν οποιοδήποτε δικαίωμα και/ή ενέχυρο και/ή επιβάρυνση επί των πιό πάνω κινητών υπέρ οποιουδήποτε προσώπου φυσικού ή Νομικού μέχρι του ποσού των £300.000,00.

δ. Εκδοθεί και διά του παρόντος εκδίδεται διάταγμα επιβάρυνσης επί των μετοχών των Εναγομένων 2 και 3 που κατέχονται από τους Εναγομένους ή για λογαριασμό των Εναγομένων ή οποιονδήποτε από αυτούς, με όλες τις συνέπειες ήτοι να εμποδιστεί και διά του παρόντος εμποδίζεται η μεταβίβαση, πώληση ή άλλη συναλλαγή και η πληρωμή μερισμάτων στους εγγεγραμμένους κατόχους των μέχρι ακροάσεως και τελείας αποπερατώσεως της παρούσης αγωγής εκτός εάν οι Εναγόμενοι εμφανισθούν ενώπιον του δικαστηρίου τούτου κατά την 27.11.95 και δείξουν λόγο γιατί το παρόν διάταγμα να μη εξακολουθήσει ισχύον."

Το πρώτο επιχείρημα του δικηγόρου του αιτητή είναι ότι το εδάφιο 3 του άρθρου 9 του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 περιορίζει χρονικά την ισχύ του διατάγματος που εκδίδεται σε μονομερή αίτηση και καθορίζει την διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται κατά την έκδοσή του. Τούτο παραμένει σε ισχύ για χρόνο όχι μακρύτερο από όσο είναι αναγκαίος για την επίδοση ειδοποίησης του στον επηρεαζόμενο και την παροχή δυνατότητας σε αυτόν να παρουσιαστεί στο δικαστήριο και να ενστεί.

Το δεύτερο επιχείρημα είναι ότι επειδή δεν έχει επιδοθεί ακόμη στους αιτητές η αγωγή και το σχετικό παρεμπίπτον διάταγμα δεν τους παρέχεται άλλο δικονομικό μέτρο εκτός από αυτό του προνομιακού διατάγματος certiorari και με τον τρόπο αυτό οι αιτητές κρατούνται εκτός διαδικασίας με την συμπεριφορά των εναγόντων.

Το τρίτο επιχείρημα είναι ότι, το τελευταίο μέρος του παρεμπίπτοντος διατάγματος έχει υφή mareva injunction και ισχυρίστηκε ότι στην Κύπρο δεν μπορεί να εκδοθεί mareva injunction εναντίον Κυπρίων άρα υπάρχει και στην περίπτωση αυτή έκδηλη παρανομία και πρέπει να επιτραπεί η παραχώρηση της άδειας έκδοσης του διατάγματος.

Είμαι της γνώμης ότι η καθυστέρηση της επίδοσης της αγωγής και του παρεμπίπτοντος διατάγματος του Δικαστηρίου στους αιτητές - εναγομένους, καθυστέρηση που δεν είναι επιθυμητό να παρατηρείται στα Πρωτοκολλητεία, δεν στερεί τους εναγομένους του δικαιώματος τους να παρουσιαστούν στο δικαστήριο και να λάβουν οποιαδήποτε μέτρα επιθυμούν για την προώθηση της υπόθεσής τους, δεδομένου ότι έχουν λάβει γνώση της υπόθεσης αυτής. Με βάση τη νομολογία, παρέχεται το δικαίωμα σε διάδικο εναντίον του οποίου πρόκειται να αποφασισθεί η έκδοση συντηρητικού διατάγματος ex parte, να παρουσιασθεί την ημέρα εκείνη στο Δικαστήριο χωρίς να του έχει επιδοθεί σχετική ειδοποίηση, και να αντικρούσει την έκδοσή του ακόμα και στο αρχικό αυτό στάδιο.

Το διάταγμα έχει γίνει επιστρεπτέο στις 27.11.95 και ο χρόνος αυτός είναι κατά τη γνώμη μου εντός των ορίων άσκησης της ευλόγου διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου. Τα διατάγματα (α), (β) και (γ) προσδιορίζονται και αυτά σε ότι αφορά την χρονική τους έκβαση από το καταληκτικό μέρος το οποίο ακολουθεί το διάταγμα (δ). Είναι δηλαδή και αυτά επιστρεπτέα κατά την ορισθείσα ημερομηνία ακροάσεως δηλαδή στις 27.11.95.

Αναφορικά με το διάταγμα (γ) με το οποίο απαγορεύτηκε η αποξένωση των λογαριασμών των εναγομένων από την Τράπεζα Κύπρου μέχρι του ποσού των £300.000 και για το οποίο έγινε ισχυρισμός ότι τέτοιου είδους mareva injunction είναι παράνομα, το θέμα αυτό αποτελεί θέμα που άπτεται της ουσίας της υπόθεσης επί της οποίας το Επαρχιακό Δικαστήριο έχει την διακριτική εξουσία. Εν πάση περιπτώσει, εφόσον βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αυτή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου με τη δυνατότητα συζήτησης αυτού του θέματος, δεν είναι ορθό να παρέμβει το Ανώτατο Δικαστήριο στη δικαιοδοσία που αφορά το Επαρχιακό Δικαστήριο. Στην υπόθεση Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41 αναφέρονται τα ακόλουθα:

"Και αν ακόμα ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως ή/και συζητήσιμο ζήτημα, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να του δοθεί η αναγκαία άδεια. Πρέπει, επίσης, να αποδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και, ειδικά, διαδικασία έφεσης, το Ανώτατο Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, δίδει άδεια."

Η αυθεντία στην οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος των αιτητών Αναφορικά με την Αίτηση των (1) Stavros Hotels Appartments Ltd και Άλλων (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 389 διαχωρίζεται και στηρίζεται σε διαφορετικά γεγονότα από την παρούσα υπόθεση.

Στο παρόν στάδιο, το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αιτήσεως. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αιτήσεως για έκδοση εντάλματος Certiorari και Prohibition, να φαίνεται στην αίτηση και στις ενόρκους δηλώσεις που την υποστηρίζουν και γενικά το υλικό των πρακτικών που τη συνοδεύει, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση ώστε να δοθεί η άδεια (In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250).

Είναι γεγονός εμφανές από το πρακτικό του δικαστηρίου, ότι ο επαρχιακός δικαστής διέταξε την επίδοση του διατάγματος και όρισε να γίνει αυτό επιστρεπτέο στις 27.11.1995. Οποιαδήποτε καθυστέρηση στην επίδοση, δεν αποτελεί νομικό σφάλμα του δικαστή. Ο δικαστής ενήργησε στα πλαίσια της διακριτικής του εξουσίας.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι δεν υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για παραχώρηση άδειας στον αιτητή να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση εντάλματος certiorari.

Η αίτηση απορρίπτεται άνευ εξόδων.

Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία