|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 1 ΑΑΔ 637
22 Ιουνίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΤΑΣΟΥΛΛΑ Α. ΚΡΟΚΟΥ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΝΙΚΟΥ ΣΥΜΕΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8478).
Αμέλεια — Αυτοκινητικό ατύχημα — Οδηγός αυτοκινήτου έστριψε απότομα δεξιά και έφραξε το δρόμο μοτοσυκλεττιστή που προσπερνούσε από τα δεξιά — Επιμερισμός ευθύνης από το πρωτόδικο Δικαστήριο 60% εναντίον του μοτοσυκλεττιστή και 40% εναντίον του οδηγού του αυτοκινήτου — Επικύρωση κατ' έφεση αμέλειας οδηγού αυτοκινήτου και ποσοστών επιμερισμού.
Αυτοκινητικό ατύχημα — Στροφή αυτοκινήτου δεξιά προς το κέντρο του δρόμου για να μπει σε πρατήριο βενζίνης — Αποκοπή πορείας μοτοσυκλεττιστή που προσπερνούσε από δεξιά — Χρήση φρένων από τον μοτοσυκλεττιστή και πτώση του στο έδαφος — Ποσοστό αμέλειας 60% στο μοτοσυκλεττιστή και 40% στον οδηγό του αυτοκινήτου, επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας κατένειμε 40% ευθύνη στην εφεσείουσα - εναγόμενη και 60% στον εφεσίβλητο - ενάγοντα για το τροχαίο ατύχημα που έγινε στη Λεωφόρο Γρίβα Διγενή στη Λάρνακα με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του εφεσίβλητου - ενάγοντα.
Το ατύχημα έγινε, όταν η εφεσείουσα - εναγόμενη έστριψε απότομα προς τα δεξιά της για να μπει σε πρατήριο βενζίνης και έφραξε την πορεία του εφεσίβλητου - ενάγοντα, ο οποίος προσπερνούσε από τα δεξιά και τον ανάγκασε να χρησιμοποιήσει απότομα τα φρένα του, ώστε να χάσει τον έλεγχο της μοτοσυκλέττας και να πέσει στο έδαφος.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, έκρινε ότι η εφεσείουσα - εναγόμενη ήταν αμελής επειδή έστριψε απότομα προς τα δεξιά της χωρίς να
βεβαιωθεί ότι αυτό ήταν ασφαλές και ενώ ο εφεσίβλητος - ενάγων βρισκόταν κοντά και πίσω της. Επίσης, καταλόγησε συντρέχουσα αμέλεια στον ενάγοντα - εφεσίβλητο επειδή οδηγούσε σε δρόμο μονής πορείας, δίπλα από αυτοκίνητα, αντί πίσω από αυτά και στην αριστερή πλευρά του δρόμου.
Η εφεσείουσα - εναγόμενη, δεν έδωσε μαρτυρία ούτε κλήτευσε άλλο μάρτυρα. Ο συνήγορός της, υπέβαλε στο Εφετείο, ότι δεν είχε οποιαδήποτε ευθύνη επειδή με την κίνησή της σκόπευε να πλησιάσει το κέντρο του δρόμου και μετά να στρίψει για να μπει σε πρατήριο βενζίνης και εισηγήθηκε ότι η πορεία της δεν είχε συνάφεια με το ατύχημα.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Η εφεσείουσα - εναγόμενη, ήταν αμελής επειδή παρέβη το καθήκον της να βεβαιωθεί ότι ήταν ασφαλές να στρίψει δεξιά και έστριψε απότομα, ενώ ο εφεσίβλητος - ενάγων ήταν πίσω της φράσσοντας του το δρόμο και αναγκάζοντας τον να χρησιμοποιήσει τα φρένα της μοτοσυκλέττας του με αποτέλεσμα να πέσει στην άσφαλτο.
(2) Ο επιμερισμός της ευθύνης 60% στον εφεσίβλητο - ενάγοντα και 40% στην εφεσείουσα - εναγομένη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, ήταν ορθός.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την εναγόμενη κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Ιωαννίδης, Α.Ε.Δ.) που δόθηκε στις 28.5.91 (Αρ. Αγωγής 1336/90) με την οποία κατανεμήθηκε ευθύνη 40% εναντίον της εφεσείουσας - εναγόμενης και 60% εναντίον του εφεσίβλητου - ενάγοντα, σχετικά με τροχαίο ατύχημα το οποίο επισυνέβηκε στη Λεωφ. Γρίβα Διγενή στη Λάρνακα.
Γ. Λουκαΐδης, για την Εφεσείουσα.
Κλ. Φράγκου (Πισύρη) (κα), για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κούρρης.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Η έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, με την οποία κατένειμε ευθύνη 40% εναντίον της εφεσείουσας-εναγόμενης και 60% εναντίον του εφεσίβλητου-ενάγοντα, σχετικά με τροχαίο ατύχημα το οποίο επισυνέβηκε στη Λεωφόρο Γρίβα Διγενή στη Λάρνακα.
Η εκδοχή του εφεσίβλητου ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν ότι στις 1/9/89 οδηγούσε τη μοτοσυκλέττα του LG722 κατά μήκος της Λεωφόρου Γρίβα στη Λάρνακα, προς το κέντρο της πόλεως και προσπερνούσε αυτοκίνητα που ήταν αριστερά. Σε ένα σημείο του δρόμου το αυτοκίνητο FG65 που οδηγεί το από την εφεσείουσα και βρισκόταν αριστερά και μπροστά από τον ενάγοντα, έστριψε απότομα δεξιότερα. Αμέσως ο εφεσίβλητος εφάρμοσε τα φρένα με αποτέλεσμα να πέσει επί της ασφάλτου.
Ο εφεσίβλητος λόγω του ατυχήματος, υπέστη κάταγμα της δεξιάς επιγονατίδας και του έγινε ακινητοποίηση του δεξιού γόνατος με μηροκνημικό γύψινο επίδεσμο, ο οποίος παρέμεινε ένα μήνα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο επιδίκασε το ποσό των £1.000 ως γενικές αποζημιώσεις. Η εφεσείουσα δεν εφεσίβαλε το ποσό των γενικών και ειδικών αποζημιώσεων.
Η εφεσείουσα δεν έδωσε μαρτυρία και ούτε και κανένας μάρτυρας κλήθηκε για να δώσει μαρτυρία εκ μέρους της, υπεβλήθη όμως στο Δικαστήριο εκ μέρους του δικηγόρου της εφεσείουσας, ότι ο μόνος υπεύθυνος για το δυστύχημα είναι ο εφεσίβλητος και ότι η εφεσείουσα δεν έχει οιανδήποτε ευθύνη.
Ο πρωτόδικος Δικαστής έκρινε ότι υπάρχει αμέλεια εκ μέρους της εφεσείουσας, που συνέτεινε στο δυστύχημα και ότι η αμέλεια της έγκειτο στο ότι η εφεσείουσα έστριψε απότομα δεξιά, χωρίς να βεβαιωθεί ότι τούτο ήταν ασφαλές και ενώ ο εφεσίβλητος βρισκόταν πίσω της και κοντά της με αποτέλεσμα να βρεθεί μπροστά του εφεσίβλητου και εκείνος να εφαρμόσει τα φρένα για να αποφύγει τη σύγκρουση και να πέσει επί της ασφάλτου.
Επίσης, ο πρωτόδικος Δικαστής έκρινε ότι υπάρχει και συντρέχουσα αμέλεια εκ μέρους του εφεσίβλητου, ο οποίος συνέτεινε στο δυστύχημα λόγω του ότι οδηγούσε σε ένα δρόμο μονής πορείας, δίπλα από αυτοκίνητα αντί να οδηγεί πίσω από τα άλλα αυτοκίνητα και στην αριστερή πλευρά του δρόμου, με αποτέλεσμα όταν το αυτοκίνητο της εφεσείουσας έστριψε απότομα δεξιότερα, να βρεθεί μπροστά από τη μοτοσυκλέττα του εφεσίβλητου. Ο πρωτόδικος Δικαστής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εφεσίβλητος ευθύνεται 60% για το υπό κρίση ατύχημα και η εφεσείουσα 40%.
Ο συνήγορος της εφεσείουσας υπέβαλε ενώπιόν μας ότι ο μόνος υπεύθυνος για το ατύχημα είναι ο εφεσίβλητος και ότι η εφεσείουσα δεν έχει οποιανδήποτε ευθύνη. Ο δικηγόρος της εφεσείουσας ανάφερε ότι η εφεσείουσα σκόπευε να στρίψει δεξιά για να μπει σε πρατήριο βενζίνης και με την κίνησή της σκόπευε να πλησιάσει το κέντρο του δρόμου και μετά να στρίψει δεξιά. Εισηγήθηκε ότι η πορεία της εφεσείουσας προς το κέντρο του δρόμου δεν έχει συνάφεια με το δυστύχημα.
Δεν συμφωνούμε με την εισήγηση του συνήγορου της εφεσείουσας. Ήταν καθήκον της εφεσείουσας προτού στρίψει δεξιά της να βεβαιωθεί ότι ήταν ασφαλές γι' αυτή να το πράξει. Αντίθετα, η εφεσείουσα έστριψε απότομα δεξιά χωρίς να βεβαιωθεί εάν τούτο ήταν ασφαλές και ενώ ο εφεσίβλητος βρισκόταν πίσω της και κοντά της με αποτέλεσμα να βρεθεί μπροστά του εφεσίβλητου και να τον αναγκάσει να εφαρμόσει τα φρένα για να αποφύγει τη σύγκρουση, με αποτέλεσμα να πέσει στην άσφαλτο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της εφεσείουσας.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.