Stavros Hotels Apartments Ltd και Άλλοι (Aρ.1) (1994) 1 ΑΑΔ 389

AΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ AΙΤΗΣΗ ΤΩΝ (1) STAVROS HOTELS APARTMENTS LTD (2) ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΑΙ (3) ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ (AΡ.1), ΔΙΑ ΑΔΕΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΙΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI,

ΚΑΙ

AΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΞΕΔΟΘΗ ΥΠΟ ΤΟΥ EΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ EX-PARTE ΤΗΝ 13 AΠΡΙΛΙΟΥ 1994 ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗΝ ΤΟΥ EΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ ΥΠ' ΑΡ. 1208/94.

(Αίτηση Aρ. 70/94)

Προνομιακά Εντάλματα — Αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari εναντίον απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου για έκδοση προσωρινού διατάγματος — Η ένορκος δήλωση που υποστήριζε την αίτηση για έκδοση του προσωρινού διατάγματος είχε γίνει περισσότερο από ένα μήνα πριν από την καταχώριση της αγωγής — Η αίτηση για το προσωρινό διάταγμα είχε στηριχθεί μόνο στα άρθρα 4 και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, ενώ οι ζητούμενες θεραπείες δεν αφορούσαν το αντικείμενο της αγωγής — Δεν είχαν καταδειχθεί λόγοι που να δεικνύουν το επείγον του θέματος ώστε να εκδοθεί το διάταγμα χωρίς να ακουσθεί η άλλη πλευρά — Δεν είχαν ληφθεί πρόνοιες για να μετριασθούν οι επιπτώσεις του προσωρινού διατάγματος στην επιχείρηση των αιτητών — Κρίθηκε ότι υπήρχε εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα και συνέτρεχαν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.

Ένορκος δήλωση, που γίνεται για να χρησιμοποιηθεί σε συγκεκριμένη αγωγή ή υπόθεση — Δεν μπορεί να γίνει σε ημερομηνία πριν από την καταχώριση της αγωγής ή υπόθεσης — Δ.39, θ.3 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

Μετά από μονομερή αίτηση εκδόθηκε εναντίον των αιτητών προσωρινό διάταγμα με το οποίο απαγορευόταν σ' αυτούς να χρησιμοποιούν τις εισπράξεις από ορισμένα τουριστικά διαμερίσματά τους και διατάσσονταν να τις καταθέτουν σε λογαριασμό blocked, μέχρι τον διορισμό διευθυντή / παραλήπτη στις εταιρείες τους. Η αγωγή στην οποία εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα είχε καταχωριθεί στις 7.4.94. Η ένορκος δήλωση που συνόδευε την μονομερή αίτηση είχε γίνει στις 3.3.94. Η μονομερής αίτηση βασιζόταν μόνο πάνω στα άρθρα 4 και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6. Εναντίον των αιτητών είχαν ήδη εκδοθεί αποφάσεις υπέρ της ενάγουσας στην αγωγή για διάφορα ποσά, δυνάμει συμφωνιών που είχαν συνάψει οι αιτητές με την ενάγουσα.

Οι αιτητές ζήτησαν άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου για την έκδοση του προσωρινού διατάγματος, διότι (i) η ένορκος δήλωση που το συνόδευε δεν μπορούσε να είχε γίνει πριν από την καταχώριση της αγωγής ενόψει των προνοιών της Δ.39, θ.3 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, (ii) το προσωρινό διάταγμα δεν αφορούσε αντικείμενο της αγωγής και κατά συνέπεια έκδηλα δεν μπορούσε να είχε εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 4 του Κεφ. 6, (iii) δεν είχε αναφερθεί οποιοσδήποτε λόγος που να καταδεικνύει το επείγον του θέματος, ώστε να ενεργοποιείται η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 9 του Κεφ. 6 για έκδοση του διατάγματος μετά από μονομερή αίτηση, (iv) παρόλο που το προσωρινό διάταγμα επέβαλλε ουσιαστικά αναστολή της επιχειρηματικής δραστηριότητας των αιτητών, δεν έκαμνε οποιαδήποτε πρόνοια για πληρωμή μισθών ή άλλων τρεχόντων εξόδων των αιτητών, πράγμα που δημιουργούσε πρόβλημα επιβίωσής τους.

Αποφασίσθηκε ότι:

(α) Σύμφωνα με την Δ.39, θ.3 κάθε ένορκος δήλωση τιτλοφορείται αναφορικά με την αιτία ή το θέμα στο οποίο γίνεται. Κατά συνέπεια, δεν είναι δυνατή η χρήση ένορκης δήλωσης που έγινε πριν από την ημερομηνία καταχώρισης της συγκεκριμένης αγωγής στην οποία επιδιώκεται η χρήση της.

(β) Από σύγκριση της οπισθογράφησης του κλητηρίου εντάλματος της αγωγής με το αιτούμενο προσωρινό διάταγμα προέκυπτε ότι το προσωρινό διάταγμα δεν αφορούσε πράγματα που ήσαν αντικείμενο της αγωγής και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να είχε εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 4 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.

(γ) Εφόσον δεν είχαν αναφερθεί στην αίτηση λόγοι που να καταδεικνύουν το επείγον του θέματος δεν είχε ενεργοποιηθεί η δικαιοδοσία του Επαρχιακού Δικαστηρίου για έκδοση προσωρινού διατάγματος μετά από μονομερή αίτηση, δυνάμει του άρθρου 9 του Κεφ. 6.

(δ) Παρόλο που το προσωρινό διάταγμα που εκδόθηκε επέβαλλε στην πραγματικότητα αναστολή της επιχειρηματικής δραστηριότητας των αιτητών, εντούτοις καμμία πρόνοια είχε γίνει για την πληρωμή των μισθών των υπαλλήλων των αιτητών ή άλλων εξόδων, πράγμα που σήμαινε ότι η συνέχιση του προσωρινού διατάγματος έστω για λίγες μέρες έθετε τους αιτητές μπροστά στο φάσμα της αδυναμίας κάλυψης στοιχειωδών αναγκών τους. Το γεγονός αυτό ισοδυναμούσε με εξαιρετικές περιστάσεις που επέβαλλαν την χορήγηση της αιτούμενης άδειας.

Η αίτηση επιτράπηκε.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41,

R. v. Chief Constable of Merseyside [1986] 1 All E.R. 257,

R. v. Hillingdon (London Borough), Ex. P. Royco Homes Ltd [1974] 2 All E.R. 643,

Παπακόκκινου (1993) 1 Α.Α.Δ. 31,

Cyprus Palestine Plantation Ltd v. Olivier and Co (Cyprus) Ltd 16 C.L.R. 122,

Sophocles Mamas and Co Ltd v. Carl F.W. Borgward and the Chartered Bank (1962) C.L.R. 209,

London and Overseas Co v. Tempest Bay Shipping (1978) 1 C.L.R. 367,

Papastratis v. Petrides (1979) 1 C.L.R. 231,

Re Hadjisoteriou (1986) 1 C.L.R. 429,

R.C.K. Sports Ltd (Aρ.2), (1993) 1 Α.Α.Δ. 618,

P.S.P. Freestyle Ltd (1993) 1 Α.Α.Δ. 626.

Aίτηση.

Aίτηση για άδεια για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσης certiorari που να ακυρώνει το παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε ex parte στη 13.4.94 στην Aγωγή Aρ. 1208/94.

N. Γεωργιάδης, για τους Aιτητές.

Cur. adv. vult.

KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Oι αιτητές ζητούν άδεια για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσης certiorari που να ακυρώνει το παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε ex parte στις13 Aπριλίου 1994 στην Aγωγή 1208/94 και επιδόθηκε στους αιτητές στις 5 Mαΐου 1994.

Άκουσα χθες το δικηγόρο των αιτητών και ικανοποιήθηκα ότι δικαιολογείται η παροχή της αιτούμενης άδειας. Oι πιο κάτω λόγοι, όπως τους ανέπτυξε ο δικηγόρος των αιτητών, αποκαλύπτουν εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή συζητήσιμα θέματα που εφόσον αναφέρονται σε έκδοση του διατάγματος καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου η εξέταση νομικού σφάλματος εμφανούς στο πρακτικό, συνιστούν εξαιρετική περίσταση που καθιστά δυνατή την έγκριση της αίτησης παρά το διαθέσιμο άλλων θεραπειών. [Bλ. Aναφορικά με την αίτηση του Γεώργιου Aνθίμου (1991) 1 A.A.Δ. 41, R. v. Chief Constable of Merseyside [1986] 1 All E.R. 257, R. v. Hillingdon (London Borough), Ex. p. Royco Homes Ltd [1974] 2 All E.R. 643, Aναφορικά με την αίτηση της Aλέκας Παπακόκκινου (1993) 1 A.A.Δ. 31].

1. Tο κλητήριο ένταλμα και η αίτηση για την έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος καταχωρίστηκαν στις 7 Aπριλίου 1994. H ένορκη δήλωση που συνόδευσε την αίτηση είχε υπογραφεί στις 3 Mαρτίου 1994, περισσότερο από ένα μήνα πριν από την καταχώριση του κλητηρίου εντάλματος. Περιέχει ισχυρισμούς ως προς ενδεχόμενες επιπτώσεις συναρτημένες προς την πορεία και κατάληξη αγωγής ανύπαρκτης και εμφανίζει πρόσωπα ως ενάγοντες και ως εναγόμενους που δεν είχαν αυτή την ιδιότητα τότε. H αναφορά από τους αιτητές στη Δ.39 θ. 3 των θεσμών περί πολιτικής Δικονομίας σύμφωνα με την οποία κάθε ένορκη δήλωση θα τιτλοφορείται "in the cause or matter in which it is sworn" (βλ. συναφώς και τις ερμηνευτικές διατάξεις των θεσμών ως προς τους όρους αυτούς) και στους Halsbury΄s Laws of England 4η έκδοση, Tόμος 24 παράγραφος 970 είναι είναι σχετική. Bλ. επίσης Annual Practice (1958) Tόμος 1 σελ. 922).

2. H αίτηση για την έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος στηρίχτηκε στα άρθρα 4 και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Nόμου Kεφ.6. Oι ενάγοντες δεν είχαν επικαλεστεί το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Nόμου του 1960 (N. 14/60) και, επομένως, δεν θα μπορούσε να τεθεί ζήτημα άσκησης της ευρύτερης δικαιοδοσίας που παρέχει στο Δικαστήριο το άρθρο αυτό. Kατά τη νομολογία υπάρχει δικαιοδοσία για την έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος δυνάμει του άρθρου 4 του Kεφ.6 μόνο εφόσο αναφέρεται στο αντικείμενο της αγωγής. [Bλ. Cyprus Palestine Plantations Ltd v. Olivier and Co (Cyprus) Ltd 16 C.L.R. 122, Sophocles Mamas and Co Ltd v. Carl F.W. Borgward and the Chartered Bank (1962) C.L.R. 209, London and Overseas Co v. Tempest Bay Shipping (1978) 1 C.L.R. 367, Papastratis v. Petrides (1979) 1 C.L.R. 231].

Tο παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε ήταν το ακόλουθο:

"TO ΔIKAΣTHPIO TOYTO αναγνόν την ένορκον ομολογία την κατατεθείσα υπό ή εκ μέρους των αιτητών ΔIA TOY ΠAPONTOΣ ΔIATATTEI όπως οι εναγόμενοι 1,2,3 εμποδισθούν και διά του παρόντος εμποδίζονται από του να χρησιμοποιούν τας εισπράξεις εκ των τουριστικών διαμερισμάτων και άλλων εγκαταστάσεων επί των κτημάτων υπ' αρ. εγγραφής 6774 και 6926 τεμάχια 143/3 και 187 αντιστοίχως τα οποία συμπεριλαμβάνονται εις την Yποθήκη Y1309/86 (πρώτη) και Y752/89 (δευτέρα) μέχρι του διορισμού Παραλήπτου / Διευθυντού συμφώνως της παραγράφου 9(α) και (β) της Eκθέσεως Aπαιτήσεως KAI όπως οι εναγόμενοι καταθέτουν τα εισπραχθησόμενα ποσά από την εκμετάλλευση των ως άνω εγκαταστάσεων εις ειδικό (blocked) λογαριασμό μέχρι του διορισμού του Παραλήπτου / Διευθυντού ως ανωτέρω ούτως ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω ζημιά η οποία προκύπτει εις τους ενάγοντες εφόσον οι εναγόμενοι εξακολουθήσουν να νέμονται τας εισπράξεις εκ της εκμετάλλευσης των ενυποθήκων εγκαταστάσεων...".

O συσχετισμός του διατάγματος προς την ειδική οπισθογράφηση του κλητηρίου εντάλματος αποκαλύπτει πως δεν ήταν οι εισπράξεις, αυτές καθ' εαυτές, αντικείμενο της αγωγής· ούτε και θα μπορούσε να ήταν αφού το διάταγμα αναφέρεται όχι σε ποσά χρημάτων που υπάρχουν αλλά σε εισπράξεις που ενδέχεται να πραγματοποιηθούν. Oι αξιώσεις των εναγόντων, όπως είναι διατυπωμένες στην οπισθογράφηση του κλητηρίου εντάλματος, έχουν στο επίκεντρό τους ποσά οφειλόμενα σε εκείνους από τους αιτητές σε σχέση με τα οποία ήδη εκδόθηκαν δικαστικές αποφάσεις. Aνεξάρτητα από όσα άλλα θα μπορούσαν να λεχθούν ως προς το βάσιμο της αγωγής, στην πραγματικότητα η καταχώριση της αποτελεί προσπάθεια εφεύρεσης τρόπου εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων που ήδη εκδόθηκαν. Aυτό, παρά το ότι το παρεμπίπτον διάταγμα συνδέθηκε με το διορισμό παραλήπτη / διευθυντή. Στην ένορκη δήλωση που συνόδευσε την αίτηση για την έκδοση του διατάγματος, γίνεται αναφορά σε συμφωνίες που αναγνωρίζουν στους ενάγοντες τέτοιο δικαίωμα. Πέρα από το ότι δεν κατετέθησαν αυτές οι συμφωνίες στο Δικαστήριο έτσι ώστε να μπορεί να κρίνει το ίδιο ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αναλήφθηκαν, το σχετικό με την παρούσα διαδικασία βρίσκεται στο γεγονός ότι οι συμφωνίες εκείνες αποτέλεσαν τη βάση των πρώτων αγωγών στο πλαίσιο των οποίων ήδη εκδόθηκαν οι δικαστικές αποφάσεις που αναφέρθηκαν.

3. Tο παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε δεν ήταν ένα συνηθισμένο διάταγμα. Oι επιπτώσεις του πάνω στην επιχειρηματική δραστηριότητα των αιτητών είναι δραστικές. Aν όχι τίποτε άλλο, η παράλειψη για οποιαδήποτε πρόνοια που να επιτρέπει τη διάθεση ποσών για τη κάλυψη μισθών υπαλλήλων ή και των άλλων τρεχόντων εξόδων των αιτητών δημιουργεί πρόβλημα επιβίωσης τους. H συνέχιση της ισχύος του έστω για μερικές μέρες ακόμα θα τους θέσει μπροστά στο φάσμα της αδυναμίας κάλυψης στοιχειωδών αναγκών τους. Eν τούτοις, το διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να δοθεί η ευκαιρία στους αιτητές να προβάλουν τη θέση τους. Tο επιχείρημα των αιτητών δεν αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο ασκήθηκε οποιαδήποτε διακριτική εξουσία από το Δικαστήριο αλλά επικεντρώνεται στη θέση πως το διάταγμα εκδόθηκε χωρίς δικαιοδοσία και κατά πρόδηλη πλάνη ως προς το Nόμο εφόσο δεν είχε αποδειχθεί ενώπιον του πρωτοδίκου Δικαστηρίου το στοιχείο του επείγοντος ή οποιασδήποτε άλλης ιδιαίτερης περίστασης όπως απαιτεί το άρθρο 9 του Kεφ. 6. H απόδειξη αυτών των στοιχείων αποτελεί όρο για την ύπαρξη της εξουσίας του Δικαστηρίου προς έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος μετά από ex parte αίτηση. Παρέπεμψαν συναφώς οι αιτητές στις υποθέσεις In Re-Hadjisoteriou (1986) 1 C.L.R. 429 στη σελίδα 440, Aναφορικά με την αίτηση της R.C.K. Sports Ltd (Aρ.2), (1993) 1 A.A.Δ. 618 και Aναφορικά με την αίτηση της P.S.P. Freestyle Ltd (1993) 1 A.A.Δ. 626.

Παρέχεται άδεια για την καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος της φύσης certiorari. H αίτηση θα καταχωριστεί μέσα σε επτά μέρες και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 17 Iουνίου 1994. H ισχύς του προσωρινού διατάγματος που αποτελεί το αντικείμενο της διαδικασίας αναστέλλεται μέχρι την καταχώριση της αίτησης και εφόσον καταχωριστεί μέσα στο χρόνο που προσδιορίστηκε, μέχρι την αποπεράτωση της. H διαδικασία στο Eπαρχιακό Δικαστήριο σε σχέση με το πρσβαλλόμενο διάταγμα αναστέλλεται για την ίδια περίοδο.

H αίτηση επιτρέπεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία