|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 1 ΑΑΔ 211
14 Απριλίου, 1993
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1) ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ 2) ΚΟΥΛΛΑΣ ΧΡ. ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ/Η ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ PROHIBITION ΚΑΙ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ/Η ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 3366/90 ΜΕΤΑΞΥ: ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ ν. 1) ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ 2) ΚΟΥΛΛΑΣ ΧΡ. ΜΙΧΑΗΛ ΗΜΕΡ. 23.1.92 ΚΑΙ 24.1.92.
(Αίτηση Αρ. 30/93)
Προνομιακά Εντάλματα —Αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση ενταλμάτων prohibition και certiorari εναντίον απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που διέτασσε την αποπληρωμή δανείου και την εκποίηση υποθήκης, όπου η υποθηκευθείσα ακίνητη ιδιοκτησία βρισκόταν εκτός της επαρχίας Λευκωσίας — Κρίθηκε ότι υπήρχε εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα, ήτοι παράβαση των προνοιών του άρθρου 21(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου, και γι' αυτό χορηγήθηκε η αιτούμενη άδεια.
Εναντίον των αιτητών, που ήσαν σύζυγοι, η Τράπεζα Κύπρου Λτδ είχε κινήσει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αγωγή για την ανάκτηση χρέους και την εκποίηση υποθήκης. Οι αιτητές ήσαν κάτοικοι Στροβόλου αλλά το ενυπόθηκο κτήμα βρισκόταν στο χωριό Άγιος Γεώργιος της επαρχίας Λεμεσού. Στην αγωγή εκείνη εκδόθηκε απόφαση, εναντίον του συζύγου εκ συμφώνου, και εναντίον της συζύγου λόγω μη καταχώρησης εμφάνισης, για τα αξιούμενα ποσά και επιπλέον διατάχθηκε η εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου. Οι αιτητές ζήτησαν άδεια του Δικαστηρίου για καταχώρηση αίτησης για έκδοση ενταλμάτων prohibition και certiorari εναντίον των πιο πάνω αποφάσεων, διότι υπήρχε κατά τον ισχυρισμό τους έκδηλη παρανομία, ήτοι παράβαση των προνοιών του άρθρου 21(2) των Περί Δικαστηρίων Νόμων σχετικά με την κατά τόπο δικαιοδοσία των επαρχιακών Δικαστηρίων.
Αποφασίσθηκε ότι:
Ενόψει της πρόνοιας του άρθρου 21(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου σχετικά με την κατά τόπο δικαιοδοσία των Επαρχιακών Δικαστηρίων σε περιπτώσεις όπου η αγωγή αφορά σε διανομή ή πώληση οποιασδήποτε ακίνητης ιδιοκτησίας ή σε οποιοδήποτε άλλο θέμα που αφορά σε ακίνητη ιδιοκτησία, ότι η αγωγή πρέπει να εισάγεται στο Δικαστήριο της επαρχίας όπου ευρίσκεται η ιδιοκτησία αυτή, υπήρχε εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα για χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση έγινε αποδεκτή.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Attorney General v. Christou (1962) C.L.R. 129·
Re Papadopoulos (1968) 1 C.L.R. 496·
Re Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165·
Lambrianides v. Mavrides (1958) 23 C.L.R. 49.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν άδεια για την καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος Prohibition που να απαγορεύει την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην αγωγή 3366/90, μεταξύ της Τράπεζας Κύπρου Λτδ, εναγόντων και των αιτητών εναγομένων.
Α. Ευτυχίου, για τους αιτητές.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν άδεια του Δικαστηρίου να καταχωρήσουν αίτηση για τις ακόλουθες θεραπείες:
(α) Έκδοση εντάλματος Prohibition που να απαγορεύει την εκτέλεση και/ή αρξαμένη διαδικασία της δικαστικής απόφασης και/ή διατάγματος ήμερ. 23.1.92 και 24.1.92, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην αγωγή αρ. 3366/90, μεταξύ της Τράπεζας Κύπρου Λτδ, εναγόντων, και των αιτητών, εναγομένων.
(β) Έκδοση εντάλματος Certiorari για παραμερισμό ή ακύρωση της προαναφερθείσας απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Ο αιτητής και η αιτήτρια είναι σύζυγοι. Κατά ή περί την 21.11.83, η ενάγουσα τράπεζα συμφώνησε με τον αιτητή - εναγόμενο 1, υπό την εγγύηση της αιτήτριας-εναγόμενης 2, όπως παράσχουν ή συνεχίσουν παρέχοντες προς αυτόν δάνεια ή τραπεζικές διευκολύνσεις και προς περαιτέρω εξασφάλιση και εγγύηση ο αιτητής υποθήκευσε προς όφελος της τράπεζας, το κτήμα του υπ' αρ. εγγραφής 4222, Φ/Σχ. XLVII/53, Τεμ. 125/1, στο χωριό Άγιος Γεώργιος της Επαρχίας Λεμεσού.
Στις 23.4.90, η τράπεζα καταχώρησε εναντίον των αιτητών την προαναφερθείσα αγωγή και στις 23.1.92, εκδόθηκε απόφαση εκ συμφώνου εναντίον του αιτητή για το ποσό των Λ.Κ. 1995,42, με τόκο προς 9% το χρόνο επί του ποσού των Λ.Κ. 1825,66, από 3.12.89 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον έξοδα. Επίσης διατάχθηκε η πώληση του ενυπόθηκου κτήματος του προς ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους του και των εξόδων.
Στις 24.1.92 εκδόθηκε απόφαση και εναντίον της αιτήτριας, λόγω μη καταχώρησης εμφάνισης, για το πιο πάνω ποσό, πλέον τόκοι και έξοδα και στις 22.1.93 εκδόθηκε ένταλμα εκποίησης της κινητής της περιουσίας.
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου των αιτητών πως η απόφαση και/ή διαταγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 23.1.92 και 24.1.92, εκδόθηκε καθ' υπέρβαση της κατά τόπο αρμοδιότητας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, κατά παράβαση του άρθρου 21(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 1960 (Ν. 14/60), όπως τροποποιήθηκε και ότι η παρανομία είναι έκδηλη και καταφανής στα συνημμένα στην υπό κρίση αίτηση τεκμήρια της δικογραφίας.
Το άρθρο 21(1)(2) του Ν. 14/60, όπως τροποποιήθηκε, έχει ως ακολούθως:
"21.-(1) Το Επαρχιακόν Δικαστήριον, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 19, θα έχη πρωτόδικον δικαιοδοσίαν ίνα ακούη και αποφασίζη οιανδήποτε αγωγήν συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 22 οσάκις -
...............................
(2) Οσάκις η αγωγή αφορά εις διανομήν ή πώλησιν οιασδήποτε ακινήτου ιδιοκτησίας ή οιονδήποτε άλλο θέμα αφορών εις ακίνητον ιδιοκτησίαν, αύτη θα εισάγεται εν τω Επαρχιακώ Δικαστηρίω της επαρχίας εντός της οποίας κείται η τοιαύτη ιδιοκτησία.
Διά τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, εάν πάντες οι ενδιαφερόμενοι είναι Κύπριοι, "επαρχία" περιλαμβάνει και τας Κυριάρχους Περιοχάς των Βάσεων.
Νοείται ότι, τηρουμένων των διατάξεων οποιουδήποτε άλλου ειδικού Νόμου, απαίτηση για απόδοση καθυστερημένων μισθωμάτων που προκύπτει από σύμβαση μισθώσεως ακινήτου ή απαίτηση για καταβολή αποζημιώσεως ένεκα αθέτησης πωλητηρίου ή ενοικιαστηρίου εγγράφου ή άλλης σύμβασης που αφορά την ακίνητη ιδιοκτησία δύναται να εισαχθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο, όπως προβλέπεται στο εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου."
Στο παρόν στάδιο το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αίτησης. Είναι αρκετό να διαπιστωθεί από τη δικογραφία που τίθεται ενώπιον του, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή/και συζητήσιμη υπόθεση (βλ., μεταξύ άλλων, The Attorney General v. Panayiotis Christou (1962) C.L.R. 129, Costas Papadopoullos (ex parte) (1968) 1 C.L.R. 496, In Re Nina Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165).
Ένας από τους λόγους που δικαιολογεί την έκδοση των διαταγμάτων Prohibition και Certiorari, είναι και η έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. Στην υπόθεση Lambrianides v. Mavrides (1958) 23 C.L.R. 49, που υιοθετήθηκε και σε μεταγενέστερες υποθέσεις, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα στη σελ. 63 :
"Where the defect of jurisdiction is apparent on the face of the proceedings and the application is made by a party, the order goes as of right and is not a matter of discretion. Prohibition in such case lies at any time, even after judgment or sentence in spite of laches or acquiescence of the applicant, and can go to prohibit steps being taken in execution to enforce anything that had been done in transgression of the limits of jurisdiction."
Εξετάζοντας τη δικογραφία της αναφερθείσας αγωγής εναντίον των αιτητών, που είναι συνημμένη στην υπό κρίση αίτηση και λαμβάνοντας υπόψη τις πρόνοιες του άρθρου 21(2) του Ν. 14/60 και τη νομολογία που σχετίζεται με το υπό κρίση θέμα, ευρίσκω ότι οι αιτητές απέδειξαν πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση. Κατά συνέπεια, εξασκώντας τη διακριτική μου εξουσία, αποφάσισα να παραχωρήσω την αιτούμενη άδεια.
Η αίτηση να καταχωρηθεί εντός 7 ημερών από σήμερα και να ορισθεί στις 28.4.93.
Η αίτηση επιτρέπεται.