|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 1 ΑΑΔ 71
21 Ιανουαρίου, 1992
[ΚΟΥΡΡΗΣ,Δ/στής]
VOUNIOTIS COLD STORES LTD ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Ενάγοντες,
ν.
BULK CARRIERS CORPORATION LTD. ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου 179/90).
Δικονομία Ναυτοδικείου — Επίδοση αγωγής εκτός δικαιοδοσίας — Αίτηση για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και παραμερισμό της επίδοσης — Ο εκδότης της φορτωτικής ήταν τρίτο πρόσωπο και όχι ο πλοιοκτήτης — Παράλειψη παράθεσης οποιωνδήποτε στοιχείων ότι η αγωγή ήταν κατάλληλη να εκδικασθεί στην Κύπρο - καν 24 των Θεσμών Ναυτοδικείου.
Δικονομία Ναυτοδικείου — Αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας βάσει του καν 24 των Θεσμών Ναυτοδικείου—Όλα τα αναγκαία στοιχεία πρέπει να έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την έκδοση του διατάγματος — Τυχόν παράλειψη δεν μπορεί να θεραπευθεί μεταγενέστερα.
Οι ενάγοντες κίνησαν αγωγή εναντίον των εναγομένων 1, που ήσαν ιδιοκτήτες του πλοίου εναγομένου 2, για αποζημιώσεις ΛΚ 17.000 για την απώλεια εμπορευμάτων τους, που μεταφέρθηκαν με το πλοίο εναγόμενο 2 από το Felixstowe, Αγγλίας στη Λεμεσό. Η αξίωση βασιζόταν σε ισχυριζόμενη παράβαση σύμβασης μεταφοράς, δηλαδή της φορτωτικής, ή σε παράβαση των καθηκόντων των εναγομένων σαν μεταφορέων ή καταπιστευματοδόχων (bailees) των εμπορευμάτων. Με μονομερή αίτησή τους οι ενάγοντες πήραν διάταγμα του Δικαστηρίου για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος. Με την επίδικη αίτησή τους οι εναγόμενοι ζήτησαν ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και παραμερισμό της επίδοσης και αναστολή της διαδικασίας ισχυριζόμενοι ότι καμμία από τις προϋποθέσεις του Κανονισμού 24 των Θεσμών Ναυτοδικείου συνέτρεχε για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, εκτός του ότι είχε δοθεί μαρτυρία για τη χώρα όπου βρίσκονταν οι εναγόμενοι. Περαιτέρω, η φορτωτική περιείχε ρήτρα αλλοδαπής δικαιοδοσίας με την οποία εδίδετο δικαιοδοσία στα Δικαστήρια της Αγγλίας.
Διαπιστώθηκε ότι η φορτωτική είχε εκδοθεί από τρίτο πρόσωπο, την εταιρεία Excel Shipping Ltd, που ήσαν οι ναυλωτές του πλοίου εναγόμενου 2, και δεν είχε υπογραφεί από τον πλοίαρχο. Δεν υπήρχε οτιδήποτε που να δείχνει ότι οι πλοιοκτήτες ήσαν αντιπρόσωποι των ναυλωτών. Στην μονομερή αίτηση δεν είχαν αναφερθεί οποιοιδήποτε λόγοι γιατί η αγωγή ήταν κατάλληλη να εκδικασθεί στην Κύπρο, αν και αναφέρθηκαν κάποιοι λόγοι στην ένσταση στην επίδικη αίτηση.
Αποφασίσθηκε ότι
(α) Εφόσο η φορτωτική είχε συναφθεί μεταξύ των ναυλωτών και των εναγόντων και δεν είχε υπογραφεί από τον πλοίαρχο, η σύμβαση μεταφοράς είχε γίνει μεταξύ των ναυλωτών και των εναγόντων, και οι πλοιοκτήτες δεν είχαν οποιαδήποτε σχέση με αυτή. Εξ άλλου, οι πλοιοκτήτες -εναγόμενοι 1 δεν μπορούσαν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για την ζημιά στα εμπορεύματα από το γεγονός και μόνο ότι ήσαν ιδιοκτήτες του πλοίου εναγομένου 2. Κατά συνέπεια, δεν υφίστατο καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων και γι' αυτό η αίτηση έπρεπε να γίνει αποδεκτή.
(β) Επιπλέον, το ότι δεν είχαν παρατεθεί στην μονομερή αίτηση οποιαδήποτε στοιχεία που να δείχνουν ότι η αγωγή ήταν κατάλληλη να εκδικασθεί στην Κύπρο ήταν από μόνο του λόγος για παραμερισμό του διατάγματος. Το ότι αναφέρθηκαν τέτοια στοιχεία στην ένσταση στην επίδικη αίτηση δεν θεράπευε την παράλειψη, διότι το θέμα εκρίνετο με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον του το Δικαστήριο κατά την έκδοση του διατάγματος και όχι με βάση στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του μεταγενέστερα.
(γ) Αναφορικά με τη ρήτρα αλλοδαπής δικαιοδοσίας, το Δικαστήριο θα ασκούσε τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ των εναγόντων, διότι η μαρτυρία και οι μάρτυρες βρίσκονταν στην Κύπρο και τα έξοδα διαδικασίας στην Αγγλία θα ήσαν πολύ μεγαλύτερα από αυτά στην Κύπρο.
Η αίτηση έγινε αποδεχτή με έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Plovidba v. Photos Photiades & Co (1965) 1 CLR 58·
Abi-Yaghi Trading Co Ltd v. Alieftiki Eteria Mpafas Ltd (1983) 1 CLR 744·
Yiannakouri v. Cyprus Sea Cruises (Limassol) Ltd (1965) 1 CLR 397·
Cyprus Phassouri Plantations Co Ltd v. Adriatica Di Navigazione SPA. (1985) 1 CLR 290·
The Eleftheria [1969] 2 All ER. 641.
Αίτηση.
Αίτηση από τους εναγομένους 1 με την οποία ζητούν την ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και την επίδοσή του που τους έγινε εκτός δικαιοδοσίας.
Ε. Ιακωβίδου - Κούρρη (κα), για Μ. Μοντάνιο, για τους αιτητές - εναγόμενους.
Μ. Ηλιάδης για Τ. Παπαδόπουλο, για τους καθ' ων η αίτηση - ενάγοντες.
Cur. adv. vult
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή οι εναγόμενοι 1 ζητούν από το Δικαστήριο να ακυρώσει το κλητήριο ένταλμα και την επίδοση του που τους έγινε εκτός δικαιοδοσίας. Υποβάλλεται επίσης, ως επικουρική θεραπεία, αίτημα για αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας της αγωγής.
Η αξίωση που εγείρουν οι ενάγοντες εναντίον των εναγομένων, είναι η ακόλουθη:
"Αποζημιώσεις για παράβαση συμβάσεως που έγινε στη Λεμεσό για μεταφορά εμπορευμάτων με το πλοίο M/V ZIM ANTWERPEN' που καλύπτονταν από τη φορτωτική αρ. 4356, Λονδίνον 18/1/1990 από Felixstowe με προορισμό τη Λεμεσό, ή/και αποζημιώσεις για παράβαση των νομίμων καθηκόντων από τους εναγομένους υπό την ιδιότητά τους ως μεταφορέων ή/ και καταπιστευματοδόχων των ως άνω αναφερομένων εμπορευμάτων ή/και για αμέλεια ή/και άλλως πως."
Στις 4/12/90, ύστερα από μονομερή αίτηση των εναγόντων με ημερομηνία 27/11/90, το Δικαστήριο χορήγησε άδεια για υποκατάστατη επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος στους εναγόμενους 1.
Σε συντομία τα γεγονότα όπως εμφαίνονται από την ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης είναι τα εξής:
"2. Δυνάμει φορτωτικής υπ' αριθμ. 4356 Λονδίνον, 18/1/1990 φορτώθηκαν επί του εναγόμενου αρ. 2 πλοίου εμπορεύματα και συγκεκριμένα εξοπλισμός ψυκτικών θαλάμων σε δηλωμένη, άριστη κατάσταση για μεταφορά και ασφαλή παράδοση από το FELLIXSTOWE στη Λεμεσό.
Το εν λόγω πλοίο αφίχθη στη Λεμεσό και ξεφόρτωσε τα εν λόγω εμπορεύματα κατά ή περί την 4/2/1990, αλλά κατά παράβαση συμφωνίας ή/και νόμιμου καθήκοντος των Εναγομένων ή/και λόγω αμέλειας τους, αυτά παραδόθηκαν φθαρμένα, καταστραμμένα και ελ-λειπή και σαν αποτέλεσμα οι ενάγοντες υπέστησαν ζημιά Λ.Κ. 17,000.- η οποία, πρόδηλα, προκλήθηκε κατά την διάρκεια της μεταφοράς διά θαλάσσης ή/και της κατοχής και ελέγχου των υπό αναφοράν εμπορευμάτων υπό των Εναγομένων.
3. Οι Εναγόμενοι αρ. 1 ήσαν κατά πάντα ουσιώδη χρόνο οι ιδιοκτήτες ή/και διαχειριστές ή/και υπεύθυνοι του εν λόγω πλοίου και η υπό αναφοράν φορτωτική εκδόθηκε εκ μέρους ή/και διά λογαριασμόν των και εν πάση περιπτώσει οι εναγόμενοι αρ. 1 είναι υπεύθυνοι διά την προκληθείσαν εις τους Ενάγοντες ζημιά.
4. Οι Ενάγοντες αρ. 1 είναι ο παραλήπτης, δικαιούχος και ιδιοκτήτης των ως άνω εμπορευμάτων. Οι ενάγοντες αρ. 2 είναι οι ασφαλιστές των εμπορευμάτων, κάλυψαν την ζημιά των Εναγόντων αρ. 1 και αυτοί εκχώρησαν στους ενάγοντες αρ. 2 τα εντεύθεν δικαιώματα τους εναντίον των Εναγομένων."
Στις 6/5/91, οι εναγόμενοι 1 καταχώρησαν την υπό κρίση αίτηση με την οποία καλείται το Δικαστήριο να ακυρώσει το πιο πάνω διάταγμα, καθώς επίσης και το κλητήριο ένταλμα μαζί με την επίδοση που ακολούθησε στους εναγόμενους 1.
Οι εναγόμενοι ισχυρίστηκαν ότι η συνημμένη ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης των εναγόντων, δεν ικανοποιούσε τις νομικές προϋποθέσεις για την έκδοση του εν λόγω διατάγματος, καθότι δε θεμελιώνει καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων 1, και ότι επίσης δεν παρέθεσαν επαρκή στοιχεία ότι η αγωγή είναι κατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο, ούτε και παρέθεσαν μαρτυρία αναφορικά με την ιθαγένεια των εναγομένων. Επίσης, επικαλέστηκαν ότι στη φορτωτική υπάρχει ρήτρα αλλοδαπής δικαιοδοσίας με την οποία δίνεται δικαιοδοσία στα Δικαστήρια της Αγγλίας.
Η έκδοση άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας της Κύπρου, διέπεται από τον Κανονισμό 24 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος του 1893, ο οποίος απαιτεί την ικανοποίηση των πιο κάτω προϋποθέσεων:
(α) Μαρτυρία που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι ο ενάγων έχει καλό αγώγιμο δικαίωμα.
(β) Στοιχεία ότι η αγωγή είναι κατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο.
(γ) Μαρτυρία αναφορικά με τον τόπο ή χώρα που βρίσκεται ή είναι πιθανό να βρεθεί ο εναγόμενος.
(δ) Μαρτυρία αναφορικά με την ιθαγένεια του εναγομένου.
(Βλ. Jadranska Slobodna Plovidba v. Photos Photiades & Co. (1965) 1 CLR 58).
Η θέση των εναγομένων 1-αιτητών, είναι ότι οι προϋποθέσεις (α), (β) και (δ) ανωτέρω, δεν ικανοποιούνται με την εν λόγω αίτηση των εναγόντων και περαιτέρω ισχυρίζονται ότι οι ενάγοντες παρέλειψαν να αποκαλύψουν στο Δικαστήριο στην Ex-Parte αίτηση τους όλα τα σημαντικά γεγονότα που αφορούν την υπόθεση και ως εκ τούτου το εκδοθέν διάταγμα του Δικαστηρίου πρέπει να ακυρωθεί, η επίδοση στους εναγομένους να παραμεριστεί και η όλη διαδικασία να ανασταλεί.
Η θέση των εναγομένων 1-αιτητών, είναι ότι η ενάγοντες-καθ'ων η αίτηση, παρέλειψαν να καταθέσουν μαρτυρία ή/και να αποδείξουν ότι έχουν καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων 1, καθότι η σύμβαση μεταφοράς όπως επιμαρτυρείται από την εκδοθείσα φορτωτική πάνω στην οποία οι ενάγοντες βασίζουν την αξίωση τους, έγινε μεταξύ προσώπων άλλων από τους εναγόμενους 1 και η φορτωτική εκδόθηκε επίσης από πρόσωπα άλλα από τους εναγόμενους 1. Η φορτωτική εκδόθηκε από τους Excel Shipping Ltd (Βλ. Τεκμήριο Β στην αίτηση) και η εναγόμενοι δεν έχουν καμιά σχέση με τη σύμβαση αυτή, ούτε και με τη φορτωτική και αυτό φαίνεται από την εξέταση της ίδιας της φορτωτικής την οποία οι ενάγοντες παρέλειψαν να αποκαλύψουν στο Δικαστήριο στην πιο πάνω μονομερή αίτηση, ημερομηνίας 27/11/90. Το όνομα των εναγομένων 1, δε φαίνεται πουθενά στη φορτωτική. Η φορτωτική εκδόθηκε από τους Excel Shipping Ltd. και δεν υπογράφηκε από τον Πλοίαρχο, ούτως ώστε να δεσμεύονται οι πλοιοκτήτες.
Η θέση των εναγόντων-καθ'ων η αίτηση, είναι ότι η απαίτησή τους εναντίον των εναγομένων, δε βασίζεται μόνο σε παράβαση σύμβασης, αλλά και σε αμέλεια και το νομικό υπόβαθρο αυτής είναι ότι οι πλοιοκτήτες είναι κα-ταπιστευματοδόχοι (Bailees) εφόσον τα εμπορεύματα βρίσκονταν πάνω στο πλοίο το οποίο τους ανήκει και δεν μπορούν οι πλοιοκτήτες να ισχυρίζονται τα αντίθετα. Ο δικηγόρος των εναγόντων-καθ'ων η αίτηση, ισχυρίστηκε ότι υπάρχει συμβατική σχέση μεταξύ των εναγόντων και των πλοιοκτητών οι οποίοι δεν μπορούν να αποσείσουν την ευθύνη την οποία έχουν. Ο δικηγόρος βασίστηκε στις υποθέσεις Abi-Yaghi Trading Co. Ltd. v. Alieftiki Eteria Mpafas Ltd (1983) 1 CLR 744 και Nicolaou Yiannakouri and Another v. Cyprus Sea Cruises (Limassol) Ltd (1965) 1 CLR 397, στη σελίδα 399.
Αναφορικά με το (α) πιο πάνω, είναι αρκετό αν καταδειχτεί εκ πρώτης όψεως ή συζητήσιμη υπόθεση. Σε αυτό το αρχικό στάδιο, το Δικαστήριο δε διερευνά την ουσία της αγωγής, όμως οφείλει να ικανοποιηθεί και διαπιστώσει ότι υφίσταται καλό αγώγιμο δικαίωμα (Βλ. Jadranska (ανωτέρω)).
Η φορτωτική αρ. 4356, Τεκμήριο Β, στην οποία αναφέρονται οι ενάγοντες-καθ'ων η αίτηση και στην οποία βασίζουν την απαίτησή τους, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τους εναγόμενους 1, ούτε υπάρχει οποιαδήποτε συμβατική σχέση μεταξύ των εναγόντων και των εναγομένων 1. Ναυλωτές του εναγόμενου πλοίου, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 7 της ένορκης δήλωσης ημερομηνίας 6/5/91 που υποστηρίζει την παρούσα αίτηση και δεν έχει αμφισβητηθεί, ήταν οι Excel Shipping Ltd.. Οι εκδότες, ήταν επίσης οι Excel Shipping Ltd. και όπως αναφέρεται στο πίσω μέρος της φορτωτικής, έχει συναφθεί μεταξύ του εμπόρου και του Freight Forwarder: " Merchant' means and includes the Shipper, the Consignor, the Consignee, the Holder of this Bill of Lading, the Receiver and the Owner of the Goods. 'The Freight Forwarder' means the issuer of this Bill of Lading as named on the face of it.". Επομένως η φορτωτική αυτή έχει συναφθεί μεταξύ του εμπόρου και του Freight Forwarder. "Freight Forwarder" σημαίνει τον εκδότη της φορτωτικής όπως κατονομάζεται στη φορτωτική, δηλαδή από τους Excel Shipping Ltd.. Ως εκ τούτου, οι ενάγοντες ως κάτοχοι και οπισθογράφοι της φορτωτικής Excel Shipping Ltd., έχουν συμβατική σχέση με την Excel Shipping Ltd. μόνο. Οι εναγόμενοι δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη σύμβαση μεταφοράς. Το γεγονός ότι οι εναγόμενοι 1 ήταν οι ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου, δε συνιστά από μόνο του αγώγιμο δικαίωμα εναντίον του εναγόμενου 1. Η ιδιοκτησία από μόνη της δε σημαίνει ευθύνη για ζημιές. Ο πλοιοκτήτης δυνατό να θεωρηθεί υπεύθυνος όπου η φορτωτική υπογράφεται από τον Πλοίαρχο, αλλά όταν η φορτωτική υπογράφεται από το Ναυλωτή επ' ονόματί του, η σύμβαση γίνεται με το Ναυλωτή και όχι με τον ιδιοκτήτη (Βλ. Scrutton on Charterparties, 18η έκδοση, σελίδες 66-68).
Το μόνο αγώγιμο δικαίωμα που παραθέτουν οι ενάγοντες εναντίον των εναγομένων 1, είναι η ιδιοκτησία του πλοίου που είναι εντελώς ανεξάρτητο θέμα με την ευθύνη και δεν αποτελεί εκ πρώτης όψεως αγώγιμο δικαίωμα εναντίον τους. Οι ενάγοντες δεν αναφέρουν πώς συνδέονται οι εναγόμενοι 1 με τους εκδότες της φορτωτικής που είναι οι μεταφορείς των εμπορευμάτων και οι ναυλωτές του πλοίου. Επίσης, δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι πλοιοκτήτες είναι υπεύθυνοι για αμέλεια, καθότι οι μεταφορείς και οι ναυλωτές του πλοίου ήταν οι Excel Shipping Ltd. και ο Πλοίαρχος δεν ενεργούσε ως αντιπρόσωπος των ιδιοκτητών.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υφίσταται καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων 1.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, έχω τη γνώμη ότι η αίτηση αυτή πρέπει να επιτύχει, διότι οι ενάγοντες παρέλειψαν να παραθέσουν οποιαδήποτε στοιχεία ότι η αγωγή είναι κατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο. Στην πρώτη ένορκη δήλωση των εναγόντων που συνοδεύει την Εx-Parte αίτηση τους για άδεια επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, οι ενάγοντες δεν παρέθεσαν οποιαδήποτε στοιχεία ότι η αγωγή είναι κατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο και έχω τη γνώμη ότι τέτοια παράλειψη είναι αρκετή για τον παραμερισμό του διατάγματος. Οι ενάγοντες στην ένορκο δήλωσή τους, που υποστηρίζει την ένσταση στην παρούσα αίτηση, προβάλλουν διάφορους λόγους για τους οποίους η αγωγή είναι κατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο (Βλ. παράγραφο 6). Αυτά δεν τα είχαν αναφέρει κατά την αρχική ένορκη δήλωσή τους στην Ex-Parte αίτηση και δεν ήταν ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την έκδοση του πιο πάνω διατάγματος.
Το Δικαστήριο εξετάζοντας την παρούσα αίτηση, πρέπει να δει κατά πόσο το εκδοθέν διάταγμα έπρεπε να είχε εκδοθεί βάσει των στοιχείων που είχε ενώπιον του κατά το χρόνο έκδοσης του διατάγματος του και όχι βάσει νέων στοιχείων που παράθεσαν οι ενάγοντες κατά τη δεύτερη ένορκη δήλωσή τους.
Αναφορικά με την παράλειψη των εναγόντων-καθ'ων η αίτηση να αποκαλύψουν την ιθαγένεια των εναγομένων 1 που είναι μια από τις προϋποθέσεις του Κανονισμού 24 και που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αρκετή από μόνη της για την ακύρωση του διατάγματος για την άδεια επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, στην προκειμένη περίπτωση είμαι της γνώμης ότι δεν είναι ουσιώδους σημασίας και στην άσκηση της διακριτικής μου ευχέρειας δε θα ακύρωνα το διάταγμα για το λόγο αυτό.
Το τελευταίο θέμα που ήγειραν οι εναγόμενοι 1-αιτητές είναι η ρήτρα αλλοδαπής δικαιοδοσίας. Η εισήγηση των εναγομένων 1-αιτητών, στηρίζεται στον Κανονισμό 20 της φορτωτικής, με τον οποίο δίδεται δικαιοδοσία στα Δικαστήρια της Αγγλίας. Είναι η γενική αρχή πως όταν οι διάδικοι συμφωνούν την παραπομπή της διαφοράς τους για επίλυση στην αποκλειστική δικαιοδοσία αλλοδαπού Δικαστηρίου, πρέπει να τηρήσουν τη συμφωνία τους, εκτός εάν το μέρος που επικαλείται τη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να μην εφαρμοσθεί η ρήτρα αλλοδαπής δικαιοδοσίας, παρουσιάζει πειστικούς λόγους (Βλ. Jadranska (ανωτέρω) και Cyprus Phassouri Plantations Co. Ltd. v. Adriatica Di Navigazione SP.A. (1985) 1 CLR 290, στις σελίδες 307-310). To επίδικο θέμα είναι κατά πόσο το Δικαστήριο εξετάζοντας τα ειδικά περιστατικά της υπόθεσης αυτής, θα ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια προς όφελος των αιτητών, αναστέλλοντας την παρούσα διαδικασία ή κατά πόσο οι ενάγοντες έχουν λόγο που να ανατρέπουν το τεκμήριο όσον αφορά την αναστολή της διαδικασίας.
Η θέση των εναγόντων είναι ότι η ρήτρα αλλοδαπής δικαιοδοσίας στη φορτωτική της Excel Shipping Ltd., αναφέρεται σε αγωγές εναντίον των Freight Forwarders, η απαίτηση όμως δεν είναι εναντίον του Freight Forwarder, αλλά εναντίον των πλοιοκτητών και αυτή η ρήτρα δε δεσμεύει καθ' οιονδήποτε τρόπο τους ενάγοντες. Εν πάση περιπτώσει, ο δικηγόρος είπε ότι η κατ' εξοχήν δικαιοδοτική ευκολία (Forum of Conveniens) είναι η Κύπρος και όχι η Αγγλία, διότι όταν το πλοίο αφήχθηκε στη Λεμεσό και ξεφόρτωσε τα εμπορεύματα, αυτά παραδόθηκαν φθαρμένα και/ή καταστραμμένα και αυτό έχει βεβαιωθεί από τις αρμόδιες Κυπριακές Τελωνειακές Αρχές και από εμπειρογνώμονες που έλεγξαν τα εμπορεύματα μετά την εκφόρτωσή τους.
Οι αρχές που διέπουν το υπό κρίση θέμα, αναπτύχθηκαν στην υπόθεση The Eleftheria [1969] 2 All E.R. 641, η οποία υιοθετήθηκε επανηλειμμένα από το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου.
Εξετάζοντας τα ειδικά περιστατικά της υπόθεσης αυτής, θα ασκούσα τη διακριτική μου ευχέρεια προς όφελος των εναγόντων-καθ'ων η αίτηση, καθότι η απαίτηση αφορά ζημιές σε εμπορεύματα που εκφορτώθηκαν και ελέγχθηκαν στην Κύπρο και οι ουσιώδεις μάρτυρες των εναγόντων, δηλαδή λειτουργοί των εναγόντων, τελωνειακοί υπάλληλοι, ναυτιλιακοί πράκτορες και εμπειρογνώμονες, είναι Κύπριοι που διαμένουν μόνιμα στην Κύπρο. Τα Δικαστήρια της Αγγλίας στην πραγματικότητα έχουν μόνο τυπικό δεσμό με την παρούσα υπόθεση και η εκδίκαση της υπόθεσης εκτός Κύπρου θα δημιουργούσε αδικαιολόγητη και πολύ αυξημένη δαπάνη για τους ενάγοντες. Ειδικά σε ότι αφορά τα Δικαστήρια της Αγγλίας, τα δικηγορικά και δικαστικά έξοδα θα είναι πολύ περισσότερα απ' ότι στην Κύπρο. Επιπλέον θα προκληθεί τεράστια δαπάνη για να καταθέσουν οι μάρτυρες στα Δικαστήρια της Αγγλίας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα εναντίον των εναγόντων-καθ'ων η αίτηση. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.