|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Kορέλλη Θεοδώρα και Άλλος ν. Kωνσταντίνου Λουκά (1999) 1 ΑΑΔ 1755
Κυπριανού Κύπρος ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816
ΚΥΠΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 129/2007, 10 Δεκεμβρίου 2008
(1991) 1 ΑΑΔ 345
25 Απριλίου, 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΣΩΤΗΡΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΝΔΡΕΑ Χ" ΑΝΑΣΤΑΣΗ,
Εφεσίβλητου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 7527).
Αμέλεια — Οδικό ατύχημα — Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των ενεργειών του εφεσίβλητου και του ατυχήματος — Σύγκρουση μοτοσυκλέττας με αυτοκίνητο που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση — Ισχυρισμός ότι οφείλετο στην προσπάθεια του μοτοσυκλεττιστή να αποφύγει το φορτηγό του εφεσίβλητου που προσπαθούσε να στρίψει δεξιά —Αξιολόγηση μαρτυρίας.
Ο Εφεσείων ήταν επιβάτης μοτοσυκλέττας η οποία μπήκε στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας και συγκρούστηκε με αυτοκίνητο. Κατά τον ίδιο χρόνο ο Εφεσίβλητος, ο οποίος οδηγούσε το φορτηγό του με την ίδια κατεύθυνση όπως το αυτοκίνητο δηλ. αντίθετα με αυτή της μοτοσυκλέττας, προσπαθούσε να στρίψει δεξιά, κατά την κατεύθυνση του, σε παρακείμενη πάροδο. Από το σχεδιαγράφημα του δυστυχήματος φαινόταν ότι το φορτηγό είχε αφήσει ίχνη τροχοπέδησης των πισινών του τροχών 3μ. 70 εκ. ενώ το μπροστινό του μέρος είχε μπει κατά 1μ. 20 εκ. διαγωνίως μέσα στη λωρίδα τροχαίας της αντίθετης κατεύθυνσης. Επίσης φαινόταν ότι το φορτηγό, αντικανονικά, είχε αρχίσει να στρίβει προς τα δεξιά προτού φθάσει απέναντι από το άνοιγμα της παρόδου.
Ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου προβλήθηκαν δύο διαφορετικές εκδοχές από τους διάδικους. Ο Εφεσείων ισχυρίσθηκε ότι, ενώ εκινούντο κανονικά στην πλευρά τους, ο οδηγός της μοτοσυκλέττας (ο οποίος σκοτώθηκε στο δυστύχημα) πήγε προς τα δεξιά της λωρίδας κυκλοφορίας τους για να αποφύγει σταθμευμένο όχημα, οπότε το φορτηγό του Εφεσίβλητου έστριψε απότομα δεξιά και τους έκοψε τον δρόμο. Για να αποφύγει την σύγκρουση ο οδηγός της μοτοσυκλέττας έστριψε δεξιά και μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας όπου συγκρούσθηκε με το αυτοκίνητο. Ο Εφεσίβλητος αντίθετα ισχυρίσθηκε ότι, ενώ είχε ετοιμασθεί για να στρίψει δεξιά ευρισκόμενος στην πλευρά του προς το κέντρο του δρόμου, είδε την μοτοσυκλέττα να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το όχημά του. Πάτησε αμέσως τα στόπερς του και σταμάτησε. Η μοτοσυκλέττα πέρασε μπροστά του με αριστερά διαγώνια πορεία και συγκρούσθηκε με το αυτοκίνητο, ενώ ο Εφεσίβλητος είχε ήδη σταματήσει.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο αποδέχθηκε την εκδοχή του Εφεσίβλητου και απέρριψε την αγωγή. Ο Εφεσείων υπέβαλε έφεση ισχυριζόμενος ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αξιολόγησε σωστά την μαρτυρία και ιδίως (α) το γεγονός ότι το φορτηγό στην τελική του θέση βρισκόταν 1μ. 20 εκ. μέσα στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας, και (β) το ότι το φορτηγό άρχισε αντικανονικά, να στρίβει προς τα δεξιά πριν να φθάσει απέναντι από το άνοιγμα της παρόδου. Τα ευρήματα αξιοπιστίας δεν αμφισβητήθηκαν.
Αποφασίσθηκε ότι
Εφ' όσον τα ίχνη τροχοπέδησης του φορτηγού άρχιζαν μέσα στη λωρίδα πορείας του ήταν φανερό ότι ο Εφεσίβλητος είδε την μοτοσυκλέττα να κατευθύνεται προς το όχημά του ενώ βρισκόταν στην δεξιά πλευρά της λωρίδας κυκλοφορίας του. Κατά συνέπεια, η σύγκρουση της μοτοσυκλέττας με το αυτοκίνητο δεν είχε καμμιά αιτιώδη συνάφεια με το γεγονός ότι το φορτηγό σταμάτησε τελικά 1μ. 20 εκ. μέσα στην αντίθετη λωρίδα. Η μοτοσυκλέττα είχεν εκτραπεί από την πορεία της ενώ το φορτηγό βρισκόταν κανονικά στην πλευρά του. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν απόλυτα ορθή. Η Έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Λαούτας, Α.Ε.Δ.) που δόθηκε στις 22 Δεκεμβρίου, 1987 (Αρ. Αγωγής 575/87) με την οποία η αγωγή εναντίον του εναγομένου για ειδικές και γενικές αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες και άλλες ζημιές που υπέστη ο ενάγων λόγω οδικού δυστυχήματος απορρίφθηκε.
Α. Δημητρίου με Μ. Χειμωνίδου (κα), για τον εφεσείοντα.
Γ. Νικολαΐδης, για τον εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ. Την απόφαση του Δικαστηρίου θα εκδώσει ο δικαστής κ. Χρ. Αρτεμίδης.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ. Στις 13.9.86 το απόγευμα στη λεωφόρο Μακαρίου Γ, στη Λάρνακα, συνέβηκε ένα οδικό δυστύχημα, στο οποίο ο νεαρός Παναγιώτης Γεωργίου βρήκε ακαριαίο το θάνατο, ενώ ο φίλος του Σωτήρης Ιωάννου, ενάγων-εφεσείων, τραυματίστηκε σοβαρά. Ο αποβιώσας οδηγούσε την ώρα του δυστυχήματος την μοτοσικλέτα NL359, με τον εφεσείοντα επιβάτη στο πισινό κάθισμα. Η μοιραία σύγκρουση έγινε με το αυτοκίνητο, NJ5 το οποίο Οδηγούσε κάποιος Καλλής Κωνσταντίνου (Μ.Ε/νου 2). Η αγωγή στρέφεται εναντίον του εναγομένου - εφεσίβλητου, οδηγού του φορτηγού αυτοκινήτου JG843, και αιτία της είναι η ισχυριζόμενη αμέλεια, ή συντρέχουσα αμέλεια του, στο δυστύχημα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή, αφού έκρινε ότι από την προσαχθείσα μαρτυρία δεν αποδείκτηκε κανένα στοιχείο αμέλειας του εφεσίβλητου. Ο εφεσείων προσβάλλει με τη συζητούμενη έφεση τα ευρήματα και την στηριζόμενη πάνω σ' αυτά ετυμηγορία του.
Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα πιο κάτω. Ο εφεσίβλητος οδηγούσε το όχημα του από το κέντρο της πόλης προς το νέο λιμάνι, ενώ η μοτοσυκλέτα ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Η λεωφόρος Μακαρίου Γ έχει πλάτος 13μ.40 εκ., είναι δε διπλής κατεύθυνσης με διαχωριστική συνεχή άσπρη γραμμή. Στον τόπο του δυστυχήματος ο δρόμος έχει ελαφρά στροφή στα αριστερά, σε σχέση με την πορεία της μοτοσυκλέτας. Η ορατότητα όμως από το σημείο συγκρούσεως και στις δυο κατευθύνσεις είναι απρόσκοπτη σε απόσταση 70 μέτρα.
Ο ισχυρισμός που προβλήθηκε από τον εφεσείοντα αναφορικά με τις συνθήκες της σύγκρουσης ήταν ως εξής: Οταν πλησίασαν την οδό Φαλήρου, που είναι πάροδος στα αριστερά της λεωφόρου Μακαρίου σε σχέση με την πορεία τους, και ακριβώς πριν από αυτή, συνάντησαν ένα άγνωστο σταματημένο αυτοκίνητο. Ο αποβιώσας οδηγός της μοτοσυκλέτας έπιασε δεξιότερα στη λωρίδα του για να το προσπεράσει. Αυτή ακριβώς τη στιγμή το φορτηγό, που ερχόταν όπως είπαμε από την αντίθετη κατεύθυνση, έκαμε απότομη κλίση προς τα δεξιά του για να μπει στην οδό Φαλήρου, αποκόπτοντας έτσι την ελεύθερη πορεία τους. Ο οδηγός της μοτοσυκλέτας για να αποφύγει τη σύγκρουση, έστριψε απότομα δεξιά, τόσο που μπήκε στη δεξιά λωρίδα, αυτή δηλαδή της τροχαίας από την αντίθετη κατεύθυνση, και κτύπησε με το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Κωνσταντίνου, που εκείνη την ώρα προσπερνούσε το φορτηγό από τα αριστερά του, και μάλιστα αφού άλλο προπορευόμενο του όχημα το είχε επίσης προσπεράσει.
Η εκδοχή του εφεσίβλητου ήταν διαφορετική. Είπε πως οδηγούσε στην αριστερή λωρίδα της λεωφόρου Μακαρίου. Πρόθεση του ήταν να στρίψει δεξιά στην πάροδο Φαλήρου. Οταν πλησίασε την πάροδο άρχισε να μπαίνει στη δεξιά πλευρά της λωρίδας του και να ετοιμάζεται για να στρίψει. Είδε τότε να έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα από την αντίθετη κατεύθυνση η μοτοσυκλέτα προς το όχημα του. Πάτησε τα στόπερς του και σταμάτησε. Αφού η μοτοσυκλέτα πέρασε μπροστά από το φορτηγό του με αριστερά διαγώνια πορεία προχώρησε και συγκρούστηκε με το αυτοκίνητο του Κωνσταντίνου, που αυτή τη στιγμή προσπερνούσε από τα αριστερά του φορτηγού του.
Στο πρωτόδικο Δικαστήριο παρουσιάστηκε επί κλίμακας σχεδιαγράφημα που ετοίμασε ο αστυφύλακας Αθανασίου (Μ.Ε.1). Σε αυτό τοποθετούνται τα οχήματα του εφεσίβλητου και του Κωνσταντίνου στην τελική τους θέση, καθώς επίσης τα ίχνη τροχοπέδησης τους και της μοτοσυκλέτας. Το φορτηγό αυτοκίνητο άφησε ίχνη τροχοπέδησης 3μ.70εκ των πισινών τροχών. Το μπροστινό του μέρος είχε μπει κατά 1μ.20 εκ. διαγωνίως μέσα στην λωρίδα τροχαίας της αντίθετης κατεύθυνσης, δηλαδή πέρα από την άσπρη γραμμή που χωρίζει την λεωφόρο Μακαρίου Γ. Το στοιχείο αυτό, με το πρόσθετο γεγονός ότι η στροφή του φορτηγού προς τα δεξιά για να μπει στην πάροδο Φαλήρου, δεν έγινε με τον κανονικό τρόπο, να οδηγηθεί δηλαδή απέναντι από το άνοιγμα της παρόδου και μετά από έλεγχο της τροχαίας να γίνει η στροφή, αποτέλεσαν το επίκεντρο της εισήγησης για καταλογισμό ευθύνης στον εφεσίβλητο. Πράγματι, όπως φαίνεται στο σχέδιο η κλίση του φορτηγού αυτοκινήτου προς τα δεξιά έγινε προτού φθάσει στο άνοιγμα της παρόδου.
Τα δυο αυτά στοιχεία απασχόλησαν το πρωτόδικο Δικαστήριο, που κατέληξε όμως στο συμπέρασμα πως δεν είχαν καμιά αιτιώδη συνάφεια με το δυστύχημα, που απέδωσε εξ ολοκλήρου στην αμέλεια του αποβιώσαντα μοτοσυκλετιστή που πρέπει να οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα, τόση που δεν του επέτρεψε να κρατηθεί στην ελαφρά καμπή της λεωφόρου. Αφού δεν μπόρεσε να ελέγξει την οδήγηση της, και στην προσπάθεια του να αποφύγει το φορτηγό που ήταν μπροστά του, κατευθύνθηκε στη δεξιά πλευρά του δρόμου, για να συγκρουστεί όμως με το αυτοκίνητο του Κωνσταντίνου, που χαρακτήρισε τη σύγκρουση ως τρομακτική.
Έχουμε μελετήσει με προσοχή την κρινόμενη έφεση και ιδιαίτερα αυτά που ανέφερε στην αγόρευσή του ο δικηγόρος του εφεσείοντα, στην προσπάθειά του να μας πείσει πως πρέπει να ανατραπούν τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου και να αποδοθεί αμέλεια και στον εφεσίβλητο. Η άποψη μας όμως είναι ότι η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι απόλυτα ορθή. Μας απασχόλησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι η τελική θέση του φορτηγού, μετά τη σύγκρουση, δείχνει πως αυτό μπήκε σε βάθος 1μ.20 εκ. στην λωρίδα που οδηγούσε ο μοτοσικλετιστής πλάτους 6μ.70 εκ. Η κλίση του επίσης προς τα δεξιά, με πρόθεση να στρίψει στην πάροδο Φαλήρου, άρχισε να γίνεται προτού φθάσει στο σημείο της λεωφόρου απέναντι από την πάροδο. Τα ίχνη όμως τροχοπέδησης του μήκους 3μ.70 εκ, αρχίζουν μέσα στη λωρίδα πορείας του, πράγμα που αποδεικνύει πως ο εφεσίβλητος είδε την μοτοσυκλέτα που κατευθυνόταν προς το αυτοκίνητο του ενώ ακόμα βρισκόταν κανονικά μέσα στη δεξιά λωρίδα πορείας του. Επομένως η σύγκρουση της μοτοσικλέτας με το άλλο αυτοκίνητο, δεν είχε καμιά αιτιώδη συνάφεια με το γεγονός ότι το φορτηγό σταμάτησε τελικά σε βάθος 1μ.20 εκ. στη δεξιά πλευρά της διαχωριστικής γραμμής. Η μοτοσικλέτα οδηγείτο κατά εκτροπή της πορείας της, ενώ ο εφεσίβλητος βρισκόταν κανονικά μέσα στη λωρίδα πορείας του. Η σύγκρουση με το αυτοκίνητο του Κωνσταντίνου έγινε όταν το φορτηγό ήταν σταματημένο, γεγονός που αποδέχτηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, και πολύ ορθά, γιατί υποστηριζόταν και από την ανεξάρτητη μαρτυρία.
Ο εφεσείων για να επιτύχει στην υπόθεση του είπε και ψέματα στη μαρτυρία του όπως πολύ ορθά επισημαίνει το δικάσαν Δικαστήριο. Ισχυρίστηκε π.χ. πως ο εφεσίβλητος δεν έδειξε την πρόθεση του να στρίψει δεξιά ή πως η μοτοσυκλέτα τους πέρασε από τα δεξιά ενός σταματημένου αυτοκινήτου πριν από την είσοδο της παρόδου Φαλήρου. Η προσαχθείσα όμως μαρτυρία απέδειξε πως ο εφεσίβλητος έκαμε σήμα της πρόθεσής του να στρίψει από αρκετή απόσταση πριν από την πάροδο, ενώ η αστυνομία, που έφθασε στη σκηνή του δυστυχήματος σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν βρήκε κανένα σταματημένο αυτοκίνητο κοντά στην πάροδο. Είναι φανερό πως ο εφεσείων κατέθεσε τα πιο πάνω στην προσπάθεια του να επιτύχει στην αγωγή του. Βέβαια τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου πάνω στην αξιοπιστία των μαρτύρων δεν αμφισβητήθηκαν ενώπιον μας, αυτά όμως ενδυναμώνουν την κρίση του πάνω στη γενικώτερη αξιολόγηση της.
Για τους λόγους που εκθέτουμε, η απόφαση του Δικαστηρίου δεν μπορεί να προσβληθεί. Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του εφεσείοντα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.