ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.36
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1991) 1 ΑΑΔ 293
27 Μαρτίου, 1991
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στής]
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ,
Ενάγων,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "DENISE" ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Εναγομένου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 3/91).
Αγωγή —Αίτηση επαναφοράς μετά από απόρριψη της λόγω μη εμφάνισης του ενάγοντα ή του δικηγόρου του — Υποβλήθηκε 20 ημέρες μετά την απόρριψη ενώ οι σχετικοί Θεσμοί (Αγγλικοί) προβλέπουν προθεσμία 6 ημερών —Αίτηση εκπρόθεσμη και εν πάσει περιπτώσει υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υποβολή της.
Η αγωγή του ενάγοντα απορρίφθηκε από το Δικαστήριο λόγω μη εμφάνισης του ενάγοντα ή του δικηγόρου του κατά την ημέρα που ήταν ορισμένη. Είκοσι ημέρες αργότερα, καταχωρήθηκε αίτηση επαναφοράς της, που συνοδευόταν από ενόρκους δηλώσεις της υπαλλήλου του δικηγόρου του ενάγοντα όπου εδίδετο εξήγηση για την μη εμφάνιση.
Αποφασίσθηκε ότι
Εφαρμογή στην υπόθεση είχαν δυνάμει του κ. 237 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος, 1893, οι (παλαιοί) Αγγλικοί Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, Δ.36, θ.32 και 33, που προέβλεπαν ότι η αίτηση έπρεπε να υποβληθεί μέσα σε 6 ημέρες. Πέραν του ότι η αίτηση ήταν εκπρόθεσμη, είχε υπάρξει και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υποβολή της.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Asimenos and Another v. Crysostomou and Another (1982) 1 C.L.R. 145·
Pitria Shipping Enterprises Inc. v. Georghiou (1982) 1 C.L.R. 358·
Mesolongitis and Others v. Koutas (1986) 1 C.L.R. 161·
Wilkins v. Bedford, 35 L.T. 622· Amos v. Chadwick, 9 Ch. D. 549·
Arnison v. Smith, 41 Ch. D. 374·
Αίτηση.
Αίτηση για επαναφορά της αγωγής η οποία απορρίφθηκε επειδή ούτε ο ενάγων ούτε ο δικηγόρος του εμφανίστηκαν την ημέρα που ορίστηκε η υπόθεση.
Ν. Αναστασιάδης, για τον αιτητή - ενάγοντα.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ., ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στις 4 Ιανουαρίου 1991 το πλοίο "DENISE" ήταν υπό σύλληψη στο λιμάνι Λεμεσού. Την ημέρα εκείνη ο Ελευθέριος Κοντός, πλοίαρχος του πλοίου "DENISE", καταχώρησε στο Ανώτατο Δικαστήριο την αγωγή με τον πιο πάνω αριθμό για την είσπραξη οφειλομένων, όπως ισχυρίζεται, μισθών και ωφελημάτων. Η αγωγή του ορίστηκε ενώπιον μου στις 13 Φεβρουαρίου 1991 στις 9.15 το πρωί. Κατά την ημερομηνία αυτή η αγωγή εφωνήθη επανειλημμένα αλλά ούτε ο ενάγων ούτε ο δικηγόρος του εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο. Στις 11 το πρωί η αγωγή απορρίφθηκε. Επειδή ούτε ο εναγόμενος δεν είχε εμφανιστεί δεν εκδόθηκε οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Η αγωγή επανήλθε ενώπιον μου με αίτηση για την επαναφορά της. Η αίτηση είχε καταχωρηθεί στις 5 Μαρτίου 1991. Η αίτηση αυτή βασίζεται στο περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διάταγμα 1893, Κανόνες 203-207 και 237, συνοδεύεται δε από δυο ενόρκους δηλώσεις της Πέρσας Κυριακίδου, υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο του δικηγόρου του αιτητή, στις οποίες εκτίθενται οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες ο δικηγόρος του αιτητή παρέλειψε να εμφανιστεί στο Δικαστήριο στις 13 Φεβρουαρίου που η υπόθεση ήταν ορισμένη ενώπιον μου. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι κατά την ημέρα εκείνη ο κ. Αναστασιάδης κλήθηκε επειγόντως στη Βουλή· ότι πριν αναχωρήσει από τη Λεμεσό έδωσε οδηγίες στην υπάλληλο του Πέρσα Κυριακίδου να επικοινωνήσει με το γραφείο επιδόσεως του στη Λευκωσία και να ζητήσει από το δικηγόρο Ανδρέα Σοφοκλέους να εμφανιστεί έκ μέρους του και να δικαιολογήσει την απουσία του και ότι η έγκαιρη επικοινωνία με τον κ. Σοφοκλέους δεν κατέστη δυνατή λόγω αβλεψίας και/ή παράλειψης της Πέρσας Κυριακίδου.
Το περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διάταγμα 1893 δεν περιέχει ρητή πρόνοια για επαναφορά αγωγής που απορρίφθηκε λόγω παράλειψης του ενάγοντα και/ή του δικηγόρου του να εμφανιστούν κατά την ημέρα που η αγωγή ήταν ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου. Ισχύει ως εκ τούτου, ο Κανονισμός 237 ο οποίος προνοεί ότι στις περιπτώσεις αυτές το Ανώτατο Δικαστήριο εφαρμόζει την πρακτική του Αγγλικού Ναυτοδικείου. Στις υποθέσεις Ασημένος και άλλος ν. Χρυσοστόμου και άλλου (1982) 1 Α.Α.Δ. 145 και Pitria Shipping Enterprises Inc. v. Μιχαήλ Γεωργίου (1982) 1 Α.Α.Δ. 358, αποφασίστηκε ότι η πρακτική που εφαρμόζεται στην Κύπρο δυνάμει του Κανονισμού 237 είναι εκείνη που καθορίζεται με τους θεσμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας που ίσχυαν κατά την αμέσως προηγούμενη ημέρα της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, δηλαδή στις 15 Αυγούστου 1960. Κατά την ημέρα εκείνη στην Αγγλία βρίσκονταν σε ισχύ και έχουν, επομένως, εφαρμογή στην Κύπρο οι θεσμοί 32 και 33 της Διάταξης 36. Στην υπόθεση Παναγιώτης Μεσολογγίτης και άλλοι ν. Λοΐζος Κούτας (1986) 1 Α.Α.Δ. 161 λέχτηκε ότι οι πρόνοιες των Αγγλικών αυτών θεσμών αντιστοιχούν με τις πρόνοιες των θεσμών 4 και 5 της Διάταξης 33 των δικών μας περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών.
Παρά τις μεταξύ τους διαφορές, τόσο οι Κυπριακοί όσο και οι Αγγλικοί θεσμοί παρέχουν στο Δικαστήριο διακριτική εξουσία να εκδώσει διαταγή για την επαναφορά αγωγής η οποία απορρίφθηκε επειδή ο ενάγων και/ή ο δικηγόρος του παρέλειψαν να εμφανιστούν κατά την ημέρα της δίκης. Η εξουσία αυτή του Δικαστηρίου είναι αρκετά πλατιά ώστε να παρέχει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα επαναφοράς της αγωγής οποτεδήποτε το θεωρεί δίκαιο. Υπάρχει, εντούτοις, περιορισμός στο χρόνο υποβολής της αίτησης για επαναφορά. Στην περίπτωση των Αγγλικών Θεσμών, η Δ.36, θ.33 προνοεί ότι η αίτηση θα πρέπει να υποβληθεί εντός 6 μόνο ημερών.
Στην παρούσα αγωγή η αίτηση υποβλήθηκε μετά περέλευση 20 ημερών από την ημέρα που το Δικαστήριο είχε απορρίψει την αγωγή. Έπεται ότι η αίτηση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Εν πάση περιπτώσει, υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υποβολή της. Δέστε επί του προκειμένου Wilkins v. Bedford, 35 L.T. 622. Ως εκ τούτου, δε συντρέχει λόγος εξέτασης της ουσίας της αίτησης. Θα μπορούσα, εντούτοις, να προσθέσω ότι η απόρριψη της αγωγής κάτω από τις πιο πάνω συνθήκες δεν αποτελεί κώλυμα για την έγερση νέας αγωγής. Δέστε επί του προκειμένου Amos v. Chadwick, 9 Ch.D. 459, Arnison v. Smith, 41 Ch.D. 374.
Υπό τας περιστάσεις η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.