|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 1 ΑΑΔ 106
8 Φεβρουαρίου 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΥ (ΑΡ. 1),
Ενάγων,
ν.
ΖΙΜ ISRAEL NAVIGATION CO. LTD., & OTHERS,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 35/87).
Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου — Αιτήσεις για ακύρωση της χορηγηθείσας άδειας για έκδοση του κλητηρίου εντάλματος και επίδοση του εκτός δικαιοδοσίας — Καν. 24 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος, 1893— Ανάγκη ύπαρξης καλού αγώγιμου δικαιώματος και κατάδειξης ότι η αγωγή είναι κατάλληλη για να εκδικασθεί στην Κύπρο.
Αγωγή in rem όπου η απαίτηση εναντίον του ναυλωτή — Επιτρέπεται μόνο αν ο ναυλωτής είχε, κατά την έγερση της αγωγής, κατά οφέλιμη κυριότητα, όλα τα μερίδια του πλοίου — άρθρο 3(4) του Administration of Justice Act, 1956.
Ο Ενάγων κίνησε αγωγή εναντίον των Εναγομένων για αποζημιώσεις για ισχυριζόμενη απώλεια επίπλων, που, κατά τον ισχυρισμό του, οι Εναγόμενοι ανάλαβαν να μεταφέρουν από την Κύπρο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με ex parte αίτηση του, στην οποία δεν είχε επισυνάψει αντίγραφο της σχετικής φορτωτικής, πήρε άδεια του Δικαστηρίου για έκδοση του κλητηρίου εντάλματος και επίδοση του εκτός δικαιοδοσίας. Οι Εναγόμενοι 1 και 2, που ήσαν, αντίστοιχα, η πλοιοκτήτρια εταιρεία και το πλοίο με το οποίο έγινε η ισχυριζόμενη μεταφορά, ζήτησαν με αίτησή τους την ακύρωση της εν λόγω χορηγηθείσας άδειας ισχυριζόμενοι ότι δεν υπήρχε καλό αγώγιμο δικαίωμα του Ενάγοντα εναντίον τους. Η σχετική φορτωτική είχε εκδοθεί από την Εναγόμενη 3 και δεν είχε υπογραφεί από τον πλοίαρχο του Εναγομένου 2, ώστε να δεσμεύονται οι πλοιοκτήτες, Εναγόμενοι 1. Ο Ενάγων ισχυρίσθηκε ότι η φορτωτική δεν αποτελούσε από μόνη της τη σύμβαση μεταφοράς αλλά μόνο μαρτυρία γι' αυτή και ότι τυχόν όροι της μπορούσαν να αναιρεθούν με άλλο έγγραφο ή άλλη προφορική συμφωνία. Επιπλέον, ισχυρίσθηκε ότι η υπογραφή της φορτωτικής από τον αντιπρόσωπο της Εναγομένης 3 πρέπει να θεωρηθεί ότι δεσμεύει και τους Εναγομένους 1 και 2, και ότι δεν παρουσιάσθηκε κανένα ναυλοσύμφωνο για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό της Εναγομένης 1 ότι το πλοίο ήταν ναυλωμένο.
Αποφασίσθηκε ότι
(α) Η σύμβαση μεταφοράς στην παρούσα υπόθεση επιμαρτυρείτο από την φορτωτική, πάνω στην οποία ο Ενάγων είχε βασίσει την υπόθεση του. Η φορτωτική είχε εκδοθεί από την Εναγόμενη 3, μέσω του αντιπροσώπου της, που ενεργούσε μόνο για την Εναγόμενη 3. Οι Εναγόμενοι 1 και 2 δεν είχαν καμμιά σχέση με την σύμβαση μεταφοράς, διότι η φορτωτική δεν είχε υπογραφεί από τον πλοίαρχο του Εναγομένου 2. Κατά συνέπεια δεν υπήρχε καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίο των Εναγομένων 1.
(β) Εφ' όσον οι Εναγόμενοι 3 - ναυλωτές δεν είχαν κατά οφέλιμη κυριότητα όλα τα μερίδια του πλοίου κατά την έγερση της αγωγής δεν ενομιμοποιούντο σύμφωνα με το άρθρο 3(4) του Administration of Justice Act, 1956, να καταχωρήσουν αγωγή in rem εναντίο του Εναγομένου 2 - πλοίου, και κατά συνέπεια δεν υπήρχε καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίο του Εναγομένου 2.
(γ) Περαιτέρω, το Δικαστήριο, υιοθετώντας τα όσα ανέφερε στην απόφασή του στην αίτηση των Εναγομένων 3 (που δημοσιεύεται στην σελ. 113 του παρόντος Τόμου) βρήκε ότι η αγωγή ήταν ακατάλληλη για να εκδικασθεί στην Κύπρο.
Οι αιτήσεις έγιναν αποδεκτές. Η άδεια για έκδοση τον κλητηρίου εντάλματος και επίδοση τον εκτός δικαιοδοσίας ακυρώθηκε. Έξοδα εναντίον τον Ενάγοντα - καθ' ου η αίτηση.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Jadranska Slobodna Plovidba v. Photiades and Co (1965) 1 C.L.R. 58'
Katarina Shipping v. Ship "Poly" (1978) 1 C.L.R. 271.
Αίτηση.
Αίτηση από τους εναγομένους 1 και 2 για διαταγή που να ακυρώνει το κλητήριο ένταλμα και την επίδοση που τους έγινε εκτός δικαιοδοσίας καθώς και διαταγή για την αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας της αγωγής.
Ε. Ιακωβίδου (Δ/νίς) για Μ. Μοντάνιο, για τους αιτητές-εναγομένους 1 και 2.
Κ. Ιντιάνος με Ι. Ιωαννίδη, για τον καθ' ου η αίτηση-ενάγοντα.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή οι εναγόμενοι 1 και 2 ζητούν από το Δικαστήριο να ακυρώσει το κλητήριο ένταλμα και την επίδοση που τους έγινε εκτός δικαιοδοσίας. Υποβάλλεται επίσης, ως επικουρική θεραπεία, αίτημα για αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας της αγωγής.
Η αξίωση που εγείρει ο ενάγων εναντίον των εναγομένων, είναι ύψους £80.000 για ζημιές που ισχυρίζεται ότι υπέστη από την απώλεια των επίπλων του που ανέλαβαν οι εναγόμενοι 1, 2 και 3 να μεταφέρουν με το πλοίο "RAQEFET" από. το λιμάνι της Λεμεσού στο Felixstone -Ηνωμένο Βασίλειο.
Στις 30/1/87, ύστερα από μονομερή αίτηση του ενάγοντα με ημερομηνία 28/1/87, το Δικαστήριο του χορήγησε άδεια για υποκατάστατη επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος στους εναγόμενους 1 και 2. Στις 27/4/87, το εναγόμενο 2 πλοίο "RAQEFET" και στις 21/7/87, οι εναγόμενοι 1 καταχώρησαν τις υπό κρίση αιτήσεις με τις οποίες καλείται το Δικαστήριο να ακυρώσει το πιο πάνω διάταγμα, καθώς επίσης και το κλητήριο ένταλμα μαζί με την επίδοση που ακολούθησε στους εναγόμενους 1 και 2.
Οι εναγόμενοι ισχυρίστηκαν ότι η συνημμένη ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης του ενάγοντα, δεν ικανοποιούσε τις νομικές προϋποθέσεις για την έκδοση του εν λόγω διατάγματος, καθότι δε θεμελίωνε καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων 1 και 2.
Η έκδοση άδειας για επίδοση εκτός της δικαιοδοσίας της Κύπρου, διέπεται από τον Κανονισμό 24 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος του 1893, ο οποίος απαιτεί την ικανοποίηση των πιο κάτω προϋποθέσεων, μεταξύ άλλων:
(1) Μαρτυρία που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι ο ενάγων έχει καλό αγώγιμο δικαίωμα, και
(2) στοιχεία ότι η αγωγή είναι κατάλληλη για να εκδικαστεί στην Κύπρο.
(Βλ. Jadranska Slobodna Plovidba v. Photos Photiades & Co. (1965) 1 CLR 58)
Αναφορικά με το (α) πιο πάνω, είναι αρκετό αν καταδειχθεί ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως ή συζητήσιμη υπόθεση. Σε αυτό το αρχικό στάδιο, το Δικαστήριο δε διερευνά την ουσία της αγωγής, όμως οφείλει να ικανοποιηθεί και διαπιστώσει ότι υφίσταται καλό αγώγιμο δικαίωμα (Βλ. Jadranska (ανωτέρω)).
Η θέση των εναγομένων-αιτητών, είναι ότι ο ενάγων-καθ'ου η αίτηση, παρέλειψε να καταθέσει μαρτυρία ή/και να αποδείξει ότι έχει καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων, καθότι η σύμβαση μεταφοράς όπως επιμαρτυρείται από την εκδοθείσα φορτωτική πάνω στην οποία ο ενάγων βασίζει την αξίωσή του, έγινε μεταξύ προσώπων άλλων από τους εναγόμενους 1 και η φορτωτική εκδόθηκε επίσης από πρόσωπα άλλα από τους εναγομένους 1. Οι εναγόμενοι 1 δεν έχουν καμιά σχέση με τη σύμβαση αυτή, ούτε και με τη φορτωτική και αυτό φαίνεται από την εξέταση της ίδιας της φορτωτικής την οποία ο ενάγων παρέλειψε να αποκαλύψει στο Δικαστήριο στην πιο πάνω μονομερή αίτηση, ημερομηνίας 28/1/87. Το όνομα του εναγόμενου 1, δε φαίνεται πουθενά στη φορτωτική. Η φορτωτική εκδόθηκε από τους εναγόμενους 3 των οποίων το όνομα δηλώνεται με μεγάλα γράμματα πάνω στη φορτωτική και υπογράφηκε από τους Seascope Navigation Ltd., ως αντιπροσώπους των εκδοτών, δηλαδή των εναγομένων 3 και δεν υπογράφηκε από τον Πλοίαρχο ούτως ώστε να δεσμεύονται οι πλοιοκτήτες.
Η θέση του ενάγοντα-καθ'ου η αίτηση, είναι ότι η φορτωτική δεν αποτελεί από μόνη της τη σύμβαση, αλλά μαρτυρία για τη σύμβαση μεταφοράς και τυχόν όροι που αναφέρονται σ' αυτή, είναι δυνατό να αναιρεθούν από άλλο έγγραφο, είτε με άλλη προφορική συμφωνία.
Αναφορικά με το θέμα της φορτωτικής, ισχυρίστηκε ο δικηγόρος του ενάγοντα-καθ'ου η αίτηση, ότι υπάρχει στην πρώτη σελίδα ο εξής όρος: "IN WITNESS whereof the Master of the said Vessel has signed the number of original Bills of Lading stated above, all of this tenor and date, one of which being accomplished, the others to stand void.", και υπέβαλε ότι οι αντιπρόσωποι Seascope Navigation Ltd., ενήργησαν και εκ μέρους της πλοιοκτήτριας (εναγόμενοι 1) και φυσικά εκ μέρους του πλοίου (εναγόμενο 2) και έλαβε έτσι μέρος και η πλοιοκτήτρια Εταιρεία. Περαιτέρω, ο δικηγόρος του ενάγοντα εισηγήθηκε ότι παρόλο που οι εναγόμενοι 1 ισχυρίστηκαν ότι το πλοίο ήταν ναυλωμένο, εντούτοις κανένα ναυλοσύμφωνο δεν παρουσιάστηκε για να φανεί αν καθιστά την πλοιοκτήτρια Εταιρεία παντελώς ξένη σε συμβάσεις μεταφοράς που διενεργούντο με το πλοίο της. Επίσης, ο δικηγόρος του ενάγοντα ισχυρίστηκε ότι οι αντιπρόσωποι μέσω των οποίων καταρτίστηκε η σύμβαση, δεν κλήθηκαν να μαρτυρήσουν ούτε παρασχέθηκαν άλλα συμπληρωματικά στοιχεία ή μαρτυρία και υπέβαλε ότι με βάση τα πιο πάνω γεγονότα, δεν επιτρέπεται στο Δικαστήριο η διαμόρφωση κρίσης, στο παρόν στάδιο και ο ασφαλέστερος τρόπος είναι να αφεθεί το θέμα της δικαιοδοσίας και το θέμα της σχέσεως ανάμεσα στους διαδίκους για τελική κρίση στη δίκη όταν θα έχει συμπληρωθεί η δικογραφία. Ο δικηγόρος του ενάγοντα, βασίστηκε στην υπόθεση Katarina Shipping v. Ship "Poly" (1978) 1 CLR 271.
Με βάση τις νομικές αρχές θα εξετάσω κατά πόσο υπάρχει αρκετή μαρτυρία για να αποφασίσω αν ο ενάγων έχει καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων 1 και 2 ή κατά πόσο το αποδεικτικό υλικό δεν επιτρέπει τη διαμόρφωση οριστικής κρίσης, στο παρόν στάδιο, επί του θέματος.
Η σύμβαση μεταφοράς, στις υπό κρίση αιτήσεις, επιμαρτυρείται από την εκδοθείσα φορτωτική πάνω στην οποία ο ενάγων βασίζει την αξίωσή του. Η φορτωτική υπογράφηκε από τους Seascope Navigation Ltd., ως αντιπροσώπους των εκδοτών που είναι οι εναγόμενοι 3 και δεν υπογράφηκε από τον Πλοίαρχο, ούτως ώστε να δεσμεύονται οι πλοιοκτήτες (εναγόμενοι 1). Στην επισυνημμένη ένορκο δήλωση της μονομερούς αίτησης του ενάγοντα, ημερομηνίας 28/1/87, αναφέρεται ότι η Seascope Navigation Ltd. είναι η αντιπρόσωπος των εναγομένων 1 και 2 στην Κύπρο. Ο ισχυρισμός αυτός, είναι αντιφατικός προς τις ενόρκους δηλώσεις που κατατέθηκαν εκ μέρους του ενάγοντα. Στην ένορκη δήλωση ημερομηνίας 7/7/87, προς υποστήριξη της αίτησης του ενάγοντα να προστεθούν οι εναγόμενοι 3 στο κλητήριο, αναφέρεται ρητά στην παράγραφο 4, ότι η φορτωτική εκδόθηκε από τους Seascope Navigation Ltd., ως αντιπροσώπους των εναγομένων 3. Επίσης, στην ένορκο δήλωση ημερομηνίας 12/5/ 89, προς υποστήριξη της ένστασης των εναγόντων στην αίτηση των εναγομένων 3, αναφέρεται ρητά στην παράγραφο 3, ότι ο ενάγων σύναψε τη σύμβαση μεταφοράς με τους εναγόμενους 3, μέσω των αντιπροσώπων τους Seascope Navigation Ltd.. Στην ένορκο δήλωση ημερομηνίας 7/7/87 που κατατέθηκε εκ μέρους του ενάγοντα, αναφέρεται ρητά στην παράγραφο 6(α) και (β), ότι οι εναγόμενοι 3 είναι οι ναυλωτές του εναγόμενου πλοίου και ότι η φορτωτική εκδόθηκε από τους ναυλωτές (charterers Bill of Lading). To γεγονός αυτό φαίνεται και από το ότι η φορτωτική δεν υπογράφηκε από τον Πλοίαρχο, για να δεσμεύεται έτσι ο πλοιοκτήτης. Τα ναύλα δε έχουν προπληρωθεί, όπως δηλώνεται πάνω στη φορτωτική, στους εκδότες της φορτωτικής, δηλαδή στους εναγόμενους 3 (Βλ. Scrutton on Charter Parties, 18η έκδοση, σελίδα 67 και Carver Carriage by Sea, 12η έκδοση, τόμος 1ος, σελίδα 357, παράγραφος 414).
Επίσης επισημαίνεται ότι ο ενάγων στη μονομερή αίτησή του για επίδοση του κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας, δεν επισύναψε τη φορτωτική. Παρόλο που η παράλειψη της αποκάλυψης της φορτωτικής δεν ακυρώνει από μόνη της το διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας - εκτός εάν υπάρχει πρόθεση παραπλάνησης του Δικαστηρίου - εντούτοις οφείλει το πρόσωπο το οποίο κάνει αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας να επισυνάπτει τη φορτωτική για να υπάρχουν ενώπιον του Δικαστηρίου όλοι οι όροι της φορτωτικής.
Ενόψει των πιο πάνω γεγονότων, είναι έκδηλο ότι οι εναγόμενοι 1 δεν έχουν καμιά σχέση με τη σύμβαση μεταφοράς των επίπλων του ενάγοντα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ούτε και με τη φορτωτική. Το όνομα του εναγόμενου 1 δε φαίνεται πουθενά στη φορτωτική. Η φορτωτική εκδόθηκε από τους εναγόμενους 3 και υπογράφηκε από τους Seascope Navigation Ltd. ως αντιπροσώπους των εναγομένων 3.
Για τους πιο πάνω λόγους, το διάταγμα του Δικαστηρίου που δόθηκε στις 30/1/87 για άδεια επίδοσης του κλητηρίου στους εναγόμενους 1 εκτός δικαιοδοσίας, παραμερίζεται διότι δεν υπάρχει καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων 1. Επίσης, δεν υπάρχει καλό αγώγιμο δικαίωμα ούτε και εναντίον του εναγόμενου 2 πλοίου, διότι δε νομιμοποιείται στην έγερση αγωγής in rem σύμφωνα με το Administration of Justice Act του 1956, άρθρο 3, εδάφιο 4, εφόσον οι εναγόμενοι 3-ναυλωτές, δεν είχαν κατά οφέλιμη κυριότητα όλα τα μερίδια του πλοίου κατά την έγερση της αγωγής. Επομένως, ακυρώνεται το κλητήριο ένταλμα και η επίδοση του που έγινε εκτός δικαιοδοσίας.
Δεν καθίσταται αναγκαίο να αποφασίσω τη δεύτερη προϋπόθεση του Κανονισμού 24, ότι η αγωγή είναι ακατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο. Ανεξάρτητα όμως από τα πιο πάνω, υιοθετώ όσα έχω αναφέρει στην απόφασή μου της αίτησης 22/10/87, αναφορικά με την αίτηση από τους εναγόμενους 3 και βρίσκω ότι η παρούσα αγωγή είναι ακατάλληλη να εκδικαστεί στην Κύπρο.
Οι αιτήσεις επιτυγχάνουν, με έξοδα εναντίον του ενάγοντα- καθ' ου η αίτηση.
Οι αιτήσεις επιτυγχάνουν με έξοδα.