|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
THEOFYLACTOS MAVROMMATIS AND 2 OTHERS ν. CYPRUS HOTELS CO. LTD. (1967) 1 CLR 266
ANTONIS MOUZOURIS AND ANOTHER ν. XYLOPHAGHOU PLANTATIONS LTD. (1977) 1 CLR 287
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1989) 1E ΑΑΔ 499
16 Σεπτεμβρίου, 1989
[ΠΙΚΗΣ, Δ.]
MARIE THERESE SMITH,
Αιτήτρια,
ν.
1. PAPHOS STONE C. ESTATE LTD.,
2. POULLAS TSADIOTIS LIMITED,
3. ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΠΕΙΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 118/89).
Προνομιακά Διατάγματα - Certiorari και Prohibition - Άδεια για καταχώριση αιτήσεως προς έκδοση των - "Εκ πρώτης όψεως υπόθεση" - Νομικό θέμα - Μπορεί να αποφασισθεί με την ίδια ευχέρεια σε κάθε στάδιο της διαδικασίας - H περιπλοκότητα του θέματος, η αναγκαιότητα για εκτεταμένη έρευνα, και οι δυσχέρειες των προσδιορισμών της εφαρμοστέας νομικής αρχής δεν καθιστούν ένα νομικό θέμα εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο.
Περιφρόνηση Δικαστηρίου - Ανυπακοή προς διάταγμα - Αίτηση για ακύρωση του διατάγματος - Κατά πόσο το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να ακούσει τον μη υπακούσαντα το διάταγμα - Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα. H ορθή θέση είναι ότι το Δικαστήριο μπορεί να αρνηθεί, ως θέμα διακριτικής εξουσίας, να τον ακούσει - Εκτεταμένη ανάλυση νομολογίας.
Στην υπόθεση αυτή η αιτήτρια ζητά άδεια για καταχώριση αιτήσεως certionari προς ακύρωση ενδιαμέσου αποφάσεως Επαρχιακού Δικαστηρίου να ακούσει αίτηση για ακύρωση προσωρινού διατάγματος, προτού ακούσει αίτηση για περιφρόνηση Δικαστηρίου λόγω ανυπακοής στο εν λόγω προσωρινό διάταγμα. Ταυτόχρονα η αίτητρια ζητά άδεια για καταχώριση αιτήσεως για έκδοση prohibition, που να απαγορεύει την λήψη μέτρων, που να εδράζονται στην απόφαση, της οποίας η ακύρωση επιζητείται με το διάταγμα certionari. H Νομική Αρχή, που εφάρμοσε το Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αίτηση για άδεια, προκύπτει από τις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
H αίτηση απορρίπτεται.
Αναφερόμενες Αποφάσεις:
Mavrommati and others v. Cyprus Hotels Co Ltd (1967) 1 C.L.R. 266;
Mouzouris and Another v. Xylophagou Plantatious Ltd (1977) 1 C.L.R. 287;
Hadkinson v. Hadkinson [1952] P. 285;
J (HD) v. J (AM) [1980] 1 All E.R. 156;
In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια να αποταθεί για την έκδοση διατάγματος certiorari για τον παραμερισμό και ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ημερομηνίας 12.8.1989 και για την έκδοση διατάγματος prohibition για την παρεμπόδιση μέτρων, που να εδράζονται στη πιο πάνω απόφαση.
Α. Ξενοφώντος, για την αιτήτρια.
ΠΙΚΗΣ Δ. ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. H Marie Therese Smith απευθύνεται στο δικαστήριο για να της παραχωρηθεί άδεια να αποταθεί για την έκδοση
(α) Ελεγκτικού εντάλματος τύπου Certiorari για τον παραμερισμό και ακύρωση απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου της 12/8/1989, και
(β) Ελεγκτικού εντάλματος τύπου Prohibition για την παρεμπόδιση λήψης οποιωνδήποτε μέτρων που εδράζονται στην απόφαση της οποίας επιδιώκεται η ακύρωση.
H απόφαση της οποίας επιδιώκεται ο παραμερισμός αφορά απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας για αποκλεισμό των καθ' ων η αίτηση από του να ακουστούν ως προς το αίτημά τους για παραμερισμό προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε στην απουσία τους μέχρις ότου ακουστεί και αποφασιστεί αίτηση της αιτήτριας για καταδίκη τους για παρακοή ή ανυπακοή του προσωρινού διατάγματος.
H θέση της αιτήτριας όπως διατυπώθηκε από το συνήγορό της είναι ότι το δικαστήριο εστερείτο δικαιοδοσίας να επιληφθεί των ενστάσεων των αντιδίκων της στο προσωρινό διάταγμα μέχρις ότου αποφασιστεί το αίτημά της για καταδίκη τους για καταφρόνηση του δικαστηρίου.
H εισήγηση της αιτήτριας βασίστηκε κυρίως στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Theofylactos Μavrommati & 2 Others ν. Cyprus Hotels Co. Ltd. (1967) 1 C.L.R. 266. Στην υπόθεση εκείνη το Εφετείο κατέστησε σαφές, με τρόπο κατηγορηματικό, ότι δεν ήταν διατεθειμένο να ακούσει έφεση εναντίον συντηρητικού διατάγματος πριν βεβαιωθεί για τις προθέσεις των εφεσειόντων για την άνευ όρων υπακοή του διατάγματος. Δεν αποφάσισε όμως ότι το δικαστήριο εστερείτο δικαιοδοσίας να ακούσει τους εφεσείοντες. Τουναντίον το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Mavrommati τείνει να υποστηρίξει τη θέση ότι η απόφασή τους στην υπόθεση εκείνη αποτελούσε έκφραση της άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας:-
"... or rather one of the sanctions which this Court can use in enforcing obedience to a Court order, is to refuse to hear a party who acts in disobedience to such order?" (p. 271)
Η δικαιοδοσία του δικαστηρίου να ακούσει διάδικο σε υπόθεση στην οποία υπάρχει ισχυρισμός ότι είναι ένοχος παρακοής διαταγής του δικαστηρίου στην ίδια υπόθεση εξετάστηκε στην υπόθεση Antonis Mouzouris & Another ν. Xylophagou Plantations Ltd (1977) 1 C.L.R. 287. To δικαστήριο υιοθέτησε την απόφαση του Δικαστή Denning L.J. όπως ήταν τότε στην υπόθεση Hadkinson ν. Hadkinson [1952] Ρ. 285 και αποφάσισε ότι αντανακλά την αρχή δικαίου η οποία προσδιορίζει τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου στον κρινόμενο τομέα. H απόφαση του Δικαστή Denning στην υπόθεση Had- kinson αποτελούσε μια από τις δυο εκφράσεις των απόψεων του δικαστηρίου στην υπόθεση εκείνη που οδήγησαν στο ίδιο αποτέλεσμα. H άλλη απόφαση είχε δοθεί από το Δικαστή Romer, L.J. την οποία υιοθέτησε και το τρίτο μέλος του δικαστηρίου, ο Δικαστής Somervell, L. J.
Μετά από σύντομη ιστορική αναδρομή στην προέλευση και ιστορική ανέλιξη του κανόνα σχετικά με το δικαίωμα διαδίκου που βρίσκεται σε παρακοή διατάγματος του δικαστηρίου ν' ακουστεί από το δικαστήριο, ο Δικαστής Denning κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει αυστηρός κανόνας αποκλεισμού. Έχει όμως το δικαστήριο διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί να ακούσει διάδικο ο οποίος βαρύνεται με παρακοή διατάγματος Δικαστηρίου, αν η παρακοή του παρακωλύει το έργο του δικαστηρίου για την απονομή της δικαιοσύνης. Οι άλλοι δυο Δικαστές στην υπόθεση Hadkinson διαπίστωσαν την ύπαρξη κανόνα αποκλεισμού από την άσκηση του δικαιώματος να ακουστεί διάδικος ο οποίος ευρίσκεται σε ανυπακοή. O κανόνας όμως υπόκειται σε εξαιρέσεις, μια από τις οποίες είναι εκείνη στην οποία ο διάδικος επιδιώκει την ακύρωση του διατάγματος το οποίο κατηγορείται ότι παράκουσε.
Στη μεταγενέστερη απόφαση J (HD) ν. J. (AM) [1980] 1 All E.R. 156 (Sheldon J.) ευνοείται η προσέγγιση του Λόρδου Denning στην υπόθεση Hadkinson, θέση η οποία συνοψίζεται στο σύγγραμμα Borrie and Lowe's Law of Contempt (2nd Edition), p. 460, ως εξής: Είναι θέμα διακριτικής ευχέρειας αν θα επιτρέψει το Δικαστήριο να ακουστεί διάδικος ο οποίος κατηγορείται για ανυπακοή διαταγής του δικαστηρίου που δόθηκε στη συγκεκριμένη υπόθεση. H άποψη αυτή υποστηρίζεται και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Mouzouris.
Επισημαίνεται ότι και βάσει της απόφασης του Δικαστή Romer στην υπόθεση Hadkinson το δικαστήριο είχε στη συγκεκριμένη υπόθεση διακριτική ευχέρεια να ακούσει τον αντίδικο της αιτήτριας δεδομένου ότι το αίτημά του αφορούσε τον παραμερισμό και ακύρωση του διατάγματος το οποίο κατηγορείται ότι είχε παρακούσει.
Το κριτήριο για την παραχώρηση άδειας σε διάδικο να αποταθεί για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Prohibition είναι η θεμελίωση εκ πρώτης όψεως υπόθεσης. Όπως υποδεικνύεται στην απόφαση της ολομέλειας In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250 όταν το θέμα είναι καθαρά νομικό, όπως στην παρούσα υπόθεση, αυτό μπορεί να αποφασιστεί με την ίδα ευχέρεια σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Το περίπλοκο του θέματος, η αναγκαιότητα για εκτεταμένη έρευνα, καθώς και δυσχέρειες στον προσδιορισμό της νομικής αρχής που τυγχάνει εφαρμογής δεν καθιστούν το θέμα εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο. Στην προκειμένη υπόθεση καταδεικνύεται ότι ως θέμα νομικής αρχής το πρωτόδικο δικαστήριο είχε διακριτική ευχέρεια να ακούσει τον αντίδικο της αιτήτριας. Το γεγονός ότι ενδεχομένως θα ασκούσα διαφορετικά τη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου, αν είχα να αντιμετωπίσω το θέμα που αντιμετώπισε ο πρωτόδικος Δικαστής, δε μεταβάλλει τα όρια της δικαιοδοσίας του. Ο τρόπος με τον οποίο ασκήθηκε η διακριτική ευχέρεια που παρέχεται στο δικαστήριο μπορεί να αναθεωρηθεί μόνον στα πλαίσια έφεσης.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν το πρωτόδικο δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να ακούσει τους αντίδικους της αιτήτριας πριν επιληφθεί της αίτησής της για την καταδίκη τους για περιφρόνηση του δικαστηρίου. Η απάντηση είναι καταφατική. Συνεπώς δεν τεκμηριώνεται (εκ πρώτης όψεως) υπόθεση για την ανεπίτρεπτη ανάληψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Καταλήγω για τους πιο πάνω λόγους ότι η αίτητη πρέπει να απορριφθεί και απορρίπτεται.
Αίτηση απορρίπτεται.