|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 1E ΑΑΔ 228
26 Απριλίου 1989
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΉΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙ-
ΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ AMERICAN EXPRESS
(EUROPE) LTD OF U.S.A., AND OF ENGLAND ΔΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑ-
ΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓ-
ΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 11439/85 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙ-
ΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
(Αρ. Αιτήσεως 54/89).
 |
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙ-
ΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ του 1964,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΩΝ AMERICAN EXPRESS
(EUROPE) LTD OF U.S.A. AND OF ENGLAND ΔΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑ-
ΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓ-
ΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 4042/86 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙ-
ΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
(Αρ. Αιτήσεως 53/89)
Πολιτική Δικονομία - Εκτέλεση αποφάσεων - Αναστολή εκτελέσεως - Κατά πόσο το Επαρχιακό Δικαστήριο έχει εξουσία να αναστείλει ένταλμα εκποιήσεως κινητής περιουσίας - Καταφατική η απάντηση στο ερώτημα - Οι Περί Πολιτικής Δικονομίας θεσμοί, Θ.40, Κ.7(β) - Το γεγονός ότι το Δικαστήριο ανέστειλε το ένταλμα, χωρίς να διατά- ξει τον αιτητή να καταβάλει εγγύηση δεν στερεί το Δικαστήριο της εξουσίας τον να αναστείλει το ένταλμα - H παράλειψη έχει σχέση με την ορθότητα της απόφασης, αλλά όχι με την δικαιοδοσία τον δικαστηρίου - Γι' αυτό το Ανώτατο Δικαστήριο αρνήθηκε παροχή αδείας για καταχώριση αιτήσεως για έκδοση προνομιακού διατάγματος certiorari.
Στην υπόθεση αυτή ο εξ αποφάσεως οφειλέτης επέτυχε αναστολή εκτελέσεως του εντάλματος εκποιήσεως κινητής περιουσίας το οποίον είχε εκδώσει ο εξ αποφάσεως δανειστής προς εκτέλεση της αποφάσεως, που είχε ληφθεί εκ συμφώνου. O εξ αποφάσεως δανειστής κατεχώρισε την παρούσα αίτηση για άδεια καταχωρίσεως αιτήσεως προς έκδοση προνομιακού διατάγματος certiorari. Το Ανώτατο Δικαστήριο αρνήθηκε την άδεια. H αιτιολογία φαίνεται από την πιο πάνω περιληπτική σημείωση.
H αίτηση απορρίπτεται.
Αναφερόμενες Αποφάσεις:
In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.
Αιτήσεις.
Αιτήσεις για άδεια να καταχωρίσουν αιτήσεις για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων (certiorari) αναφορικά με το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις Αγωγές Αρ. 11439/85 και 4042/86.
Χρ. Κληρίδης, για τους αιτητές.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Δ. ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις δύο αιτήσεις οι αιτητές αξιώνουν από το Δικαστήριο άδεια να καταχωρίσουν αιτήσεις για την έκδοση προνομιακών διαταγμάτων τύπου σερτιοράρι (certiorari). Και οι δύο αιτήσεις βασίζονται στα ίδια γεγονότα που συνιστούν κοινό έδαφος που δικαιολογεί την ταυτόχρονη εξέτασή τους.
Σε συντομία τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής: Στις 9.7.88 εκδόθηκαν αποφάσεις εκ συμφώνου στις δύο αγωγές που αναφέρονται οι αιτήσεις. Με τις αποφάσεις καταδικάσθηκε ο εναγόμενος να πληρώσει στους ενάγοντες το εξ αποφάσεως χρέος που καθορίζεται σ' αυτές.
Όταν δεν ικανοποιήθηκε η απόφαση εκδόθηκαν την 21.9.88 εντάλματα κατάσχεσης κινητών βάσει των οποίων κατασχέθηκε το αυτοκίνητο του εναγομένου. H πώλησή του με δημόσιο πλειστηριασμό ορίστηκε για τις 23.4.89.
Στις 27.3.89 ο εναγόμενος καταχώρισε νέα αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (2824/89) για την ακύρωση των διαδικαστικών αποφάσεων στις οποίες έχουμε αναφερθεί πιο πάνω. Παράλληλα με εξ-πάρτε αιτήσεις του ημερομηνίας 27.3.89 ζήτησε την αναστολή ή την ακύρωση της εκτέλεσης των ενταλμάτων κινητών που ήταν σε ισχύ. Οι αιτήσεις αυτές επεδόθηκαν με διαταγή του Δικαστηρίου στους ενάγοντες οι οποίοι έφεραν ένσταση που καταχωρίσθηκε στις 14.4.89. H αίτηση ορίστηκε για ακρόαση στις 22.5.89.
Ενόψει του γεγονότος ότι ο δημόσιος πλειστηριασμός θα λάμβανε χώραν στις 23.4.89 ο εναγόμενος αποτάθηκε στις 17.4.89 εξ-πάρτε και ζήτησε την αναστολή του πλειστηριασμού μέχρις ότου εκδικασθούν οι αιτήσεις της 27.3.89. Το Δικαστήριο δέχθηκε προκαταρκτικά τις αιτήσεις διατάσσοντας ταυτόχρονα την επίδοση των διαταγμάτων στην άλλη πλευρά και ορίζοντας για ακρόαση (returnable) στις 26.4.89. Πριν την ημερομηνία που έχει οριστεί για συζήτηση ο εξ αποφάσεως δανειστής υπέβαλε τις παρούσες αιτήσεις για την παραχώρηση άδειας να αποταθεί για την ακύρωση του διατάγματος βάσει των αρχών που διέπουν την έκδοση σερτιοράρι για δύο λόγους:
Πρώτον διότι το διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες του άρθρου 9(2) του Κεφ. 6 και δεύτερο διότι το Δικαστήριο στερείτο δικαιοδοσίας να αναστείλει την εκτέλεση των ενταλμάτων κινητών.
Στην απόφαση της Ολομέλειας in re Kakos (1985) 1 Α.Α.Δ. 250 η δικαιοδοσία για την έκδοση σερτιοράρι περιορίζεται ως εξής:
"Certiorari lies primarily to ensure that an inferior Court operates within the bounds of its jurisdiction and observes fundamental rules of law. In answering the plea relevant to jurisdiction, the test is whether the order made was within the jurisdiction of the Court that issued it. The absence of competence, if any, must be apparent on the record of the proceedings, as well as the illegality, manifest, as alleged. The process is intended to subject to scrutiny the assumption of jurisdiction and the legality of the order made, as opposed to its correctness."
To θέμα που πρέπει να εξετάσουμε είναι επομένως αν έχει δικαιοδοσία το Πρωτόδικο Δικαστήριο να εκδώσει διάταγμα αναστολής και όχι η ορθότητα του διατάγματος. Εν πάση περιπτώσει η ορθότητα του διατάγματος θα εξετασθεί όταν το θέμα θα συζητηθεί στις 26.4.89 από το Πρωτόδικο Δικαστήριο και μπορεί αναμφιβόλως να αποτελέσει και το αντικείμενο έφεσης.
Εκείνο που πρέπει να εξετάσουμε είναι αν η παράλειψη του Δικαστηρίου να ζητήσει από τον αιτητή να δώσει εγγύηση για αποζημίωση του αντιδίκου του σε περίπτωση που ήθελε φανεί ότι το διάταγμα δεν έπρεπε να είχε εκδοθεί αποστερούσε το Δικαστήριο της δικαιοδοσίας να εκδώσει το υπό κρίση διάταγμα. Το δεύτερο θέμα που πρέπει να εξετάσουμε είναι αν είχε το Δικαστήριο δικαιοδοσία εν πάση περιπτώσει να αναστείλει ένταλμα κινητών που είχε εκδοθεί σε απόφαση εκ συμφώνου.
H δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να εκδώσει διάταγμα εξ-πάρτε δεν συναρτάται με την καταβολή εγγύησης παρόλο που η ορθότητα της αποφάσεως τίθεται υπό αμφισβήτηση. Οι σχετικές διατάξεις των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ιδιαίτερα ο Θ.40, κ.7(β) παρέχει διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αναστείλει την εκτέλεση για χρονικό διάστημα που ήθελε κρίνει σωστό. Όπως και στην υπόθεση In re Kakos το Δικαστήριο πιθανόν να έσφαλε αλλά δεν υπερέβη, εκδίδοντας το διάταγμα τα όρια της δικαιοδοσίας του. Τα θέματα που έχουν εγερθεί είναι καθαρά νομικά και γι' αυτό δεν μπορεί να έχουν δύο όψεις όπως υποδεικνύεται στην πρόσφατη απόφαση στην αίτηση αρ. 42/89, ημερ. 5.4.89, που καταχώρισε ο Γενικός Εισαγγελέας για έκδοση διατάγματος σερτιοράρι.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι ο αιτητής έχει αποτύχει να δημιουργήσει εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την παραχώρηση άδειας του Δικαστηρίου για υποβολή αιτήσεως σερτιοράρι. Οι αιτήσεις απορρίπτονται.
Αιτήσεις απορρίπτονται.