(1989) 1E ΑΑΔ 147

13 Απριλίου, 1989

[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΠΙΚΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.Δ.]

Δ. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΛΤΔ.,

Εφεσείοντες-Αιτητές,

v.

ΛΟΙΖΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΔΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,

Εφεσίβλητων.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 7547).

Ενοικιοστάσιο - Ο Περί Ενοικοστασίου Νόμος 1983(Ν 23/83), άρθρο 11 (1) (η) (ii) - Ο περί Οδών και Οικοδομών Νόμος, Κεφ. 96, όπως έχει τροποποιηθεί από τον Νόμο 115/86, άρθρο 5(2η επιφύλαξη) - Κατά πόσο η δεύτερη επιφύλαξη έχει τροποποιήσει την απαίτηση τον εν λόγω άρθρου 11(1) (η) (ii) τον Νόμου 23/83 για παρουσίαση αδείας οικοδομής εν ισχύϊ κατά τον χρόνο ακροάσεως της υποθέσεως - Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.

Το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων απέρριψε την αίτηση ιδιοκτήτη για έξωση του θεσμίου ενοικιαστού από την κατοικία του. Ο ιδιοκτήτης ζητούσε την έξωση λόγω κατεδαφίσεως και ανοικοδομήσεως. Ο ιδιοκτήτης είχε εξασφαλίσει σχετική άδεια για κατεδάφιση και ανοικοδόμηση στις 20/8/84. Η άδεια όμως αυτή δεν ανανεώθηκε και έτσι έληξε ένα χρόνο αργότερα. Η αίτηση για την έξωση καταχωρίσθηκε στις 6/9/1986. Εφόσον κατά τον χρόνο της ακροάσεως δεν υπήρχε άδεια κατεδαφίσεως και ανοικοδομήσεως εν ισχύϊ, το Πρωτόδικο Δικαστήριο σωστά απέρριψε την αίτηση. Ούτε άμεσα ούτε έμμεσα προκύπτει ότι ο Νόμος 115/86, με τον οποίον τροποποιήθηκε το Κεφ. 96 απάλλαξε τον ιδιοκτήτη από την προϋπόθεση της προσκομίσεως αδείας βάσει του άρθρου 11(1) (η) (ii) του Νόμου 23/83.

Η έφεση απορρίπτεται, χωρίς διαταγή σχετικά με έξοδα.

 

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Siman ν. Municipality of Famagusta (1972) 3 C. L. R. 329;

Galatariotis v. Polemitis and Another, 20 C. L. R. (Part II) 70;

Katsiantonis v. Frantzeskou (1981) 1 C. L. R. 296.

Έφεση.

Έφεση από τους αιτητές εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού στην αίτηση Αρ. E. 178/86 ημερ. 15 Δεκεμβρίου, 1987 με την οποία είχε απορριφθεί το αίτημά των για ανάκτηση κατοχής κατοικίας που κατέχουν οι καθ' ων η αίτηση ως θέσμιοι ενοικιαστές.

Α. Θεοφίλου, για τους εφεσείοντες.

Γ. Χαραλαμπίδης, για τους καθ' ων η αίτηση.

ΜΑΛΑΧΤΟΣ Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής κ. Πικής.

ΠΙΚΗΣ Δ.: Η έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού με την οποία είχε απορριφθεί το αίτημα των ιδιοκτητών εφεσειόντων για ανάκτηση κατοχής της κατοικίας που κατέχουν οι εφεσίβλητοι ως θέσμιοι ενοικιαστές. Το αίτημα υποβλήθηκε βάσει του άρθρου 11(1) (η) (ii) του περί Ενοικιοστασίου Νόμον τον 1983 (Ν 23/83). Απορρίφθηκε για ένα και μοναδικό λόγο: Επειδή οι εφεσείοντες δεν προσκόμισαν άδεια σε ισχύ από την αρμόδια Αρχή που να εξουσιοδοτεί την κατεδάφιση και επανοικοδόμηση, όπως προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 11(1) (η) (ii). Η άδεια που είχε εξασφαλιστεί στις 20/8/84 έληξε ένα χρόνο αργότερα και δεν είχε ανανεωθεί. Η αίτηση για την έξωση καταχωρίσθηκε στις 6/9/ 86. Το μοναδικό θέμα το οποίο εγείρεται και πρέπει να αποφασιστεί είναι κατά πόσο η δεύτερη επιφύλαξη του άρθρου 5 του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου - Κεφ. 96, η οποία έχει προστεθεί με το άρθρο 3 του τροποποιητικού Νόμου 115/86, είχε απαλλάξει άμεσα ή έμμεσα τον ιδιοκτήτη από την υποχρέωση που επιβάλλει το άρθρο 11(1) (η) (ii) για την προσκόμιση άδειας σε ισχύ ως προϋπόθεση για την ανάκτηση κατοχής της κατοικίας ή του υποστατικού: Το τελικό ερώτημα είναι κατά πόσο το άρθρο 3 του Ν 115/86 έχει τροποποιήσει σε οποιοδήποτε βαθμό τις πρόνοιες του άρθρου 11 (1) (η) (ii) του Ν 23/83.

Ανάγνωση του άρθρου, 3 του Νόμου 115/86 δεν καταμαρτυρεί τέτοια πρόθεση του νομοθέτη. Οι σχετικές διατάξεις του προβλέπουν:

"Νοείται περαιτέρω ότι εάν η εργασία ή έτερον ζήτημα δεν συμπληρούται εντός της ως προείρηται περιόδου του ενός έτους ένεκα αρξαμένης ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων και μη συμπληρωθείσης διαδικασίας δι' ανάκτησιν της κατοχής του υπό ανάπτυξιν ακινήτου συμφώνως προς τας διατάξεις της περί ενοικιοστασίου νομοθεσίας, η τοιαύτη άδεια είναι ανανεώσιμος καθ' οιονδήποτε μεταγενέστερον χρόνον εάν δεν συγκρούεται προς οιουσδήποτε Κανονισμούς εν ισχύϊ κατά τον χρόνον της εκδόσεως της τοιαύτης αδείας, επί τη καταβολή δικαιώματος ανανεώσεως δέκα λιρών. Άδεια ούτω πως ανανεωθείσα είναι έγκυρος επί εν έτος από της ημερομηνίας της ανανεώσεως."

Ούτε έμμεσα μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι εξυπακουόμενη πρόθεση του νομοθέτη ήταν να τροποποιήσει τις πρόνοιες του άρθρου 11(1) (η) (ii) ή να χαλαρώσει τις προϋποθέσεις για την ανάκτηση κατοχής. Το πεδίο και οι στόχοι των δυο νομοθετημάτων, δηλαδή του Κεφ. 96 και του Νόμου 23/83, είναι διαφορετικοί. Η επιφύλαξη η οποία έχει εισαχθεί με το άρθρο 3 του Ν 115/86 σχετίζεται άμεσα με τη διάρκεια της ισχύος άδειας οικοδομής που είναι το θέμα του άρθρου 5 του Κεφ. 96. Το γεγονός ότι η επιφύλαξη η οποία έχει εισαχθεί αποβλέπει στη ρύθμιση της ανανέωσης στην περί- πτωση που οι οικοδομικές εργασίες δεν έχουν συμπληρωθεί λόγω της κατοχής της κατοικίας ή των υποστατικών από θέσμιο ενοικιαστή, δεν εξυπακούει την τροποποίηση ή τη χαλάρωση των κριτηρίων που θέτουν οι σχετικές διατάξεις του Ν 23/83. Εν πάση περιπτώσει, και βάσει της δεύτερης επιφύλαξης του άρθρου 5 του Κεφ. 96 που προνοείται από το Νόμο 115/86, η ανανέωση είναι προϋπόθεση για την αναβίωση της άδειας για τη διεξαγωγή των εργασιών για τις οποίες απαιτείται άδεια βάσει του Κεφ. 96. Η ανανέωση δεν εξαρτάται μόνο από την αδυναμία για τη συμπλήρωση της εργασίας λόγω της εκκρεμότητας διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, αλλά και από τη διαπίστωση κατά πόσο η προϋπάρχουσα άδεια συγκρούεται με οποιουσδήποτε "Κανονισμούς εν ισχύϊ". Και τέλος, την πληρωμή του προβλεπόμενου τέλους. Η ανανέωση της άδειας ανάγεται στην ευχέρεια της Διοίκησης και είναι θέμα μεταξύ του διοικούμενου και της Διοίκησης. Οποιαδήποτε αμφισβήτηση της απόφασης της Διοίκησης μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος.

Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι ότι οι διατάξεις του Νόμου 115/86 δεν έχουν τροποποιήσει, ούτε έχουν επιφέρει οποιαδήποτε χαλάρωση στις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 11(1) (η) (η) για την ανάκτηση κατοχής της κατοικίας ή του καταστήματος. Επομένως η έφεση πρέπει να απορριφθεί.

Ο κ. Θεοφίλου διετύπωσε στη διάρκεια της συζήτησης της έφεσης ορισμένα ερωτηματικά αναφορικά με την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του Νόμου 115/86· ιδιαίτερα, κατά πόσο επιτρέπεται η ανανέωση της άδειας και στην περίπτωση που δεν έχουν αρχίσει οι οικοδομικές εργασίες. Στην υπόθεση Nina Siman ν. Municipality of Famagusta,* μας υπόμνησε, αποφασίστηκε ότι ο αντίστοιχος όρος στην πρώτη επιφύλαξη του εδαφίου 5 του Κεφαλαίου 96 έχει ερμηνευθεί ότι περι- λαμβάνει μόνο τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η προβλεπόμενη οικοδομική εργασία άρχισε αλλά δε συμπληρώθηκε. Αν δοθεί η ίδια ερμηνεία στον αντίστοιχο όρο και στη δεύτερη επιφύλαξη, τότε ο σκοπός του νομοθέτη να προνοήσει για την αδυναμία του ιδιοκτήτη να προβεί σε οικοδομικές εργασίες λόγω της κατοχής της κατοικίας ή του καταστήματος από το θέσμιο ενοικιαστή, θα εξουδετερωθεί. Δεν παρίσταται ανάγκη να απαντηθεί το ερώτημα στην έφεση αυτή. Ενδεχομένως, η πρόθεση του νομοθέτη ήταν να δώσει ευρύτερη έκταση στον όρο "συμπληρούται" στα πλαίσια της δεύτερης επιφύλαξης, λαμβάνοντας υπόψη τους σκοπούς που επεδίωκε να επιτύχει. Δεν θα διερευνήσω όμως το θέμα περαιτέρω, δεδομένου ότι τούτο καθίσταται θεωρητικό στα πλαίσια αυτής της έφεσης.

Η έφεση απορρίπτεται. Δε θα εκδοθεί διαταγή για τα έξοδα, λαμβάνοντας υπόψη

(α) τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας στον τομέα των εξόδων σε υποθέσεις που αφορούν ελεγχόμενες ενοικιάσεις** και

(β) το γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά που το θέμα έχει αχθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για απόφαση.

Έφεση απορρίπτεται

χωρίς έξοδα.