|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D439
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 633/2012)
27 Ιουνίου 2014
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MILROY JESUDASAN MATHEWS,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
3. ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση
----------------------------------------
Ν. Γεωργιάδου (κα) για Μ. Παρασκευά, για τον Αιτητή.
Δ. Παπαμιλτιάδου-Νεοκλέους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
--------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Οι καθ΄ ων με απόφαση τους 13.10.2011 απέρριψαν την αίτηση παραχώρησης ασύλου που υπέβαλε ο αιτητής, απόφαση η οποία προσβάλλεται με την προσφυγή ως άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα. Προσβάλλεται ταυτόχρονα η ως άνω απόφαση και για το μέρος εκείνο που καλεί τον αιτητή να αναχωρήσει άμεσα από τη Δημοκρατία ως αποτέλεσμα της απορριπτικής απόφασης από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων.
Η αίτηση υπεβλήθη από τον αιτητή μέσω του νομικού του εκπροσώπου στις 9.3.2007 αφού προηγουμένως, αναχωρώντας νόμιμα από τη χώρα του, εισήλθε παρανόμως στη Δημοκρατία μέσω των κατεχομένων στις 8.2.2007. Η Υπηρεσία Ασύλου κάλεσε τον αιτητή σε συνέντευξη στις 28.9.2009, η οποία διεξήχθη με τη βοήθεια διερμηνείας. Η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση στις 7.5.2011 και στη συνέχεια ο αιτητής καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή μέσω της οργάνωσης Future Worlds Center στις 20.7.2011. Στις 27.7.2011 πραγματοποιήθηκε από το νομικό εκπρόσωπο του αιτητή επιθεώρηση στο φάκελο της Υπηρεσίας Ασύλου, χωρίς όμως εν τέλει να παρουσιαστούν οποιοιδήποτε λόγοι κατά της ορθότητας της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 13.10.2011 η Αναθεωρητική Αρχή απέρριψε τη διοικητική προσφυγή και η επιστολή απόρριψης στάληκε στο νομικό εκπρόσωπο του αιτητή μέσω τηλεομοιοτύπου στις 19.10.2011. Η απόφαση επίσης επιδόθηκε διά χειρός στον αιτητή στις 6.2.2012.
Από πλευράς του αιτητή εγείρονται διάφορα ζητήματα που κατά την άποψη του καθιστούν την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής λανθασμένη και χωρίς οποιαδήποτε εγκυρότητα. Ο αιτητής θεωρεί ότι η συνέντευξη του διάρκειας 50 λεπτών ήταν πολύ περιορισμένη χρονικά για να ηδύνατο ο αιτητής να εκθέσει λεπτομερώς και με σαφήνεια τους λόγους αναγνώρισης του ως πολιτικού πρόσφυγα. Αρκετός χρόνος σπαταλήθηκε στη διερμηνεία και τη μετάφραση των ερωτήσεων και απαντήσεων ώστε να υπάρχει παραβίαση του άρθρου 13 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά και της Οδηγίας 2005/85/ΕΚ. Καμία από τις πρακτικές, τεχνικές και βασικές αρχές που η Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες έχει καθορίσει ως κατευθυντήριες γραμμές για τις συνεντεύξεις δεν τηρήθηκε. Η διαδικασία κατά το στάδιο λήψης απόφασης από τον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου παραβιάστηκε διότι η αίτηση δεν αξιολογήθηκε σε εξατομικευμένη βάση, αντικειμενικά και αμερόληπτα.
Λανθασμένα θεωρήθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου ότι οι θέσεις του αιτητή δημιουργούσαν αντιφάσεις που κλόνιζαν την αξιοπιστία του, όπως, για παράδειγμα, ότι ο αιτητής θα έπρεπε να εγκατέλειπε τη χώρα του Σρι Λάνκα όταν δημιουργήθηκε σ΄ αυτόν βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης παραγνωρίζοντας ότι ήταν αναγκασμένος για έξι ολόκληρα χρόνια να κρύβεται στη χώρα του από τους διώκτες του. Περαιτέρω δεν ήταν λογικό να θεωρείται πλήγμα στην αξιοπιστία του ότι δεν θυμόταν πότε πυροβολήθηκε για τελευταία φορά έχοντας υπόψη ότι ο αιτητής υποστήριξε τους ισχυρισμούς αυτούς με ιατρικά πιστοποιητικά, ενώ πάσχει και από μετατραυματικό άλγος και βαδίζει με χωλότητα και βακτηρίες.
Οι καθ΄ ων αμφισβητούν τους λόγους ακύρωσης θεωρώντας ότι η συνέντευξη του αιτητή ήταν επαρκής σε χρόνο και σε ερωτήσεις, ενώ διεξήχθη σύμφωνα με το Εγχειρίδιο Κατάρτισης και στη βάση του άρθρου 17 του περί Προσφύγων Νόμου. Οι θέσεις περί ακαταλληλότητας των προσόντων του λειτουργού που διενήργησε τη συνέντευξη ήταν αόριστες χωρίς να εξειδικεύονται με επάρκεια σε βαθμό που να εξηγείται γιατί δεν τηρήθηκε το άρθρο 13Α(9)(α) του περί Προσφύγων Νόμου. Επί της ουσίας, η απόφαση ότι ο αιτητής δεν έπεισε ότι έχει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα του επειδή είναι Ταμίλ και ορθά διαπιστώθηκε η αναξιοπιστία του τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και από την Αναθεωρητική Αρχή.
Κατά τις διευκρινίσεις που έγιναν στις 5.6.2014, η συνήγορος της Δημοκρατίας ήγειρε ζήτημα εκπροθέσμου της προσφυγής παρόλο που δεν ηγέρθηκε εξειδικευμένα στην ένσταση. Αυτό διότι απορρέει από τα γεγονότα που καταγράφονται στην παράγραφο 15 της ένστασης, με το συνημμένο Παράρτημα 15, ότι η επίδικη απόφαση απεστάλη με τηλεομοιότυπο στις 19.10.2011, στο τηλεομοιότυπο αρ. 22873821 που ανήκει στον νομικό εκπρόσωπο του αιτητή. Ο νομικός εκπρόσωπος είχε προβεί στην κατάθεση της ιεραρχικής προσφυγής εκ μέρους του αιτητή. Επομένως εφόσον η προσφυγή κατετέθη στο Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 11.4.2012, η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Περαιτέρω, η κα Παπαμιλτιάδου ήγειρε ζήτημα ότι στην απαντητική του αγόρευση ο αιτητής προωθεί λόγους που δεν υπέβαλε στην Αναθεωρητική Αρχή και επομένως δεν μπορούν να εξεταστούν περιλαμβανομένων και των διαφόρων εγγράφων που επισυνάπτει σ΄ αυτή.
Το ζήτημα του εκπροθέσμου προσφυγής μπορεί και αυτεπάγγελτα να εξεταστεί από το Δικαστήριο ως ζήτημα δημόσιας τάξης. Η προθεσμία των 75 ημερών είναι ανατρεπτική και ερμηνεύεται κατά πάγια νομολογία, αυστηρά, (Potamitis v. Water Board of Limassol (1985) 3 C.L.R. 260 και Γανωματής ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 133). Αποτελεί στοιχειώδη προϋπόθεση η προσφυγή να καταχωρείται εντός της προθεσμίας των 75 ημερών, διαφορετικά το Δικαστήριο δεν αναλαμβάνει δικαιοδοσία, (Τάκη ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 4).
Η νομολογία αποκαλύπτει περαιτέρω ότι γνωστοποίηση διοικητικής πράξης στο νομικό αντιπρόσωπο ή άλλο εκπρόσωπο του διοικούμενου ενεργώντας εκ μέρους του, αποτελεί και κοινοποίηση στον ίδιο προς το σκοπό της έναρξης της προθεσμίας των 75 ημερών, (Papasavva v. Republic (1979) 3 C.L.R. 653 και Asfaneh Aboutalebi v. Γενικού Εισαγγελέα και/ή μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, υπόθ. αρ. 248/2012, ημερ. 14.4.2014), ECLI:CY:AD:2014:D258. Όπου η διοικητική πράξη δεν δημοσιεύεται, η προθεσμία αρχίζει να τρέχει από το χρονικό σημείο που ο διοικούμενος έλαβε πλήρη γνώση, που θεωρείται αυτή που επιτρέπει στο διοικούμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή ηθική ζημιά του, (Τσάτσου: «Η Αίτηση Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», σελ. 74 και Φιλίππου ν. Α.Η.Κ. (2006) 3 Α.Α.Δ. 729).
Το Παράρτημα 15 στην ένσταση είναι σαφέστατο. Αποτελεί την προσβαλλόμενη πράξη στην οποία και περιέχεται η ρήτρα ότι η απόφαση υπόκειται σε αναθεώρηση από το Ανώτατο Δικαστήριο διά προσφυγής καταχωρημένης εντός 75 ημερών από τη γνωστοποίηση της.
Απεστάλη, με ένδειξη ότι παρελήφθη, στο τηλεομοιότυπο 922873821 που είναι ο αριθμός τηλεομοιότυπου της Future Worlds Center, η οποία στις 20.7.2011 υπέβαλε διά της Κορίνας Δρουσιώτου, νομικού συμβούλου, σύμφωνα με το Παράρτημα 9 στην ένσταση, την ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου. Επομένως, θεωρείται ότι η προσβαλλόμενη πράξη γνωστοποιήθηκε πλήρως στον αιτητή στις 19.10.2011 και εφόσον η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 11.4.2011, αυτή είναι προδήλως εκπρόθεσμη.
Με την πιο πάνω κατάληξη, παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου θέματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με €1.200 έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ΄ ων.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ