|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 725/2007
10 Σεπτεμβρίου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΛΤΔ
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
...........................
Αλ. Πατσαλίδης, για τους αιτητές
Αρ. Ζερβού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
..........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή, όπως αυτή τροποποιήθηκε στις 9.10.2007, οι αιτητές ζητούν τις ακόλουθες θεραπείες που παραθέτω αυτούσιες:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξης και/ή απόφασης των καθ' ων η αίτησις ημερομηνίας 16.3.2007 να απορρίψουν το αίτημα των αιτητών και επιβάλουν Φόρους Κατανάλωσης βάσει της νέας νομοθεσίας για το τελωνισθέν μεταχειρισμένο όχημα των αιτητών μάρκας Mercedes C 180, με αρ. πλαισίου WDC2030462R080053 και με αναφορά 2005100112702 καθώς και τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που φαίνονται στον επισυνημμένο ΠΙΝΑΚΑ Α είναι άκυρη, και/ή στερημένη οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος και/ή παράνομος και/ή γενομένη εσφαλμένως και/ή κατά κατάχρηση εξουσίας και/ή εκ πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο και/ή αυθαίρετα και/ή αντισυνταγματικά και/ή άλλως πως.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου κηρύσσουσα άκυρον και/ή στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος και/ή παράνομο και/ή αντισυνταγματική την πράξη και/ή υποχρέωση καταβολής υπό των Αιτητών, Φόρων Κατανάλωσης με βάση το κυβισμό των ως άνω οχημάτων και/ή τοιαύτη υποχρέωση είναι παράνομη και/ή αντισυνταγματική.»
Επισημαίνω εδώ ότι αρχικά η προσφυγή αφορούσε και άλλα αυτοκίνητα, αλλά με κοινό αίτημα των διαδίκων, στις 15.5.2008 διατάχθηκε διαχωρισμός δικογράφου ούτως ώστε η προσφυγή περιορίστηκε στο επίδικο αυτοκίνητο Mercedes C180, όπως περιγράφεται πιο πάνω, για δε τα υπόλοιπα που αφορούσε αρχικά η προσφυγή (ως ο ΠΙΝΑΚΑΣ Α) καταχωρήθηκαν ξεχωριστές προσφυγές για το κάθε αυτοκίνητο, οι υπ΄αριθμό 1153/2008 μέχρι 1170/2008.
Σε άλλο στάδιο (18.5.2010) οι δικηγόροι των διαδίκων συμφώνησαν όπως το αποτέλεσμα της παρούσας ισχύει αυτομάτως και για τις υπόλοιπες (προαναφερθείσες υποθέσεις) με δικαίωμα όμως της κάθε πλευράς να εφεσιβάλει, αν επιθυμεί, την απόφαση.
Με αυτά τα δεδομένα προχωρώ στην εξέταση της παρούσας προσφυγής.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές εισήγαγαν από τη Μεγάλη Βρετανία το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μάρκας ΜΕRCEDES C180 με αριθμό πλαισίου WDC2030462R080053 και με αναφορά 205100112702 και καταχώρησαν στις 22.12.2005 στο μηχανογραφημένο σύστημα του Τμήματος Τελωνείων «ΘΗΣΕΑΣ» ηλεκτρονική διασάφηση εισαγωγής ως το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α της ένστασης.
Τα στοιχεία που είχαν υποβληθεί εκ μέρους των αιτητών έτυχαν αυτόματης επεξεργασίας από το ηλεκτρονικό σύστημα από το οποίο με δεδομένη την απαλλαγή του αυτοκινήτου από την υποχρέωση για καταβολή δασμών και ΦΠΑ ως εμπόρευμα που είχε ήδη δασμολογηθεί σε χώρα μέλος της Ε.Ε. είχαν υπολογιστεί οι οφειλόμενοι φόροι κατανάλωσης δυνάμει των διατάξεων του περί Φόρων Κατανάλωσης Ν. 91(1)/2004.
Η ηλεκτρονική διασάφηση εισαγωγής ελέγχθηκε από αρμόδιο τελωνειακό λειτουργό ο οποίος, αφού εξέτασε την ορθότητα των στοιχείων που είχαν καταχωριστεί από τον αιτητή ή για λογαριασμό του, βεβαίωσε τους καταβλητέους φόρους κατανάλωσης και προώθησε την διασάφηση στο ταμείο. Οι αιτητές πλήρωσαν, χωρίς επιφύλαξη και χωρίς διαμαρτυρία, το συνολικό ποσό των φόρων κατανάλωσης που είχαν προταθεί από τους ίδιους και υπολογιστεί και βεβαιωθεί από το Τμήμα Τελωνείων, ολοκληρώνοντας έτσι τη διαδικασία τελωνισμού του αυτοκινήτου κατά την 23.12.2005.
Στις 2.2.2007 οι αιτητές είχαν υποβάλει, μέσω των δικηγόρων τους, αίτημα προς το Τμήμα Τελωνείων για διεξαγωγή έρευνας με σκοπό να διαπιστωθεί κατά πόσο ο υπολογισμός του φόρου που είχε εισπραχθεί σε σχέση με το επίδικο (μεταξύ άλλων) όχημα, βρισκόταν μέσα στα πλαίσια των ευρημάτων του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Τριφυλλής ν. Τμήματος Τελωνείων, προσφ. αρ. 1161/2004, ημερ. 26.5.2006 και Pavlos Ph. Varellas Trading Co. Limited v. Δημοκρατίας, προσφ. αρ. 333/2005, ημερ. 17.7.2006, η οποία ακολούθησε τα όσα αποφασίστηκαν στην υπόθεση Τρυφιλλής..
Με επιστολή του ημερ. 16.3.2007, η οποία αποτελεί και την επίδικη πράξη, το Τμήμα Τελωνείων πληροφόρησε τους αιτητές ότι το αίτημα τους δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτή, με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 30.5.2007.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητών με τη γραπτή του αγόρευση προωθεί τους εξής λόγους ακύρωσης: (α) η απόφαση είναι αναιτιολόγητη, (β) η φορολογία του οχήματος έγινε κατά παράβαση του άρθρου 226 της Συνθήκης ΕΚ σε σχέση με τις νομοθετικές πρόνοιες που εφαρμόζονται στην Κύπρο, (γ) οι πρόνοιες του Ν. 91(Ι)/2004 καθ΄όσον αφορούν στον υπολογισμό του φόρου κατανάλωσης για τα μεταχειρισμένα οχήματα αντιβαίνει τις πρόνοιες του άρθρου 28 του Συντάγματος περί ίσης μεταχείρισης και του άρθρου 90 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, (δ) η απόφαση παραβιάζει το ΄Αρθρο 24 του Συντάγματος και (ε) η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα κατά πόσο ο φόρος που επέβαλαν στο αυτοκίνητο ήταν ψηλότερος από το κατάλοιπο φόρου που έχει παραμείνει ενσωματωμένο σε ομοειδές όχημα που είχε εισαχθεί προηγουμένως ως καινούργιο στη Δημοκρατία.
Από πλευράς των καθ΄ων η αίτηση υποστηρίζεται η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και ότι αυτή λήφθηκε με βάση τις διατάξεις του περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμου του 2004 (Ν. 91(Ι)/2004) και οι αιτητές πλήρωσαν τους φόρους χωρίς οιανδήποτε διαμαρτυρία ή επιφύλαξη δικαιώματος. Γι΄αυτό με την ένσταση τους εγείρουν προδικαστική ένσταση ότι (α) η προσφυγή είναι πρόωρη αφού δεν υπέβαλαν ένσταση στη φορολογία ως οι πρόνοιες του άρθρου 139 του Ν. 91(Ι)/2004 και (β) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά βεβαιωτική άλλης προηγούμενης απόφασης.
Αναφορικά με την ουσία της προσφυγής οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι οι φόροι είναι καθαρά εθνικοί και η επιβολή τους δεν αντιβαίνει στο άρθρο 90 της Συνθήκης δεδομένου ότι εμπίπτουν στις πρόνοιες του άρθρου 3(3) της Οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25.5.1992. Πιο συγκεκριμένα, η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζεται τα ακόλουθα:
(α) Ότι οι φόροι κατανάλωσης που είχαν επιβληθεί και εισπραχθεί στην υπό κρίση περίπτωση είναι καθαρά εθνικοί φόροι και η επιβολή τους δεν αντιβαίνει στο άρθρο 90 της Συνθήκης ΕΟΚ δεδομένου ότι εμπίπτουν στις πρόνοιες του άρθρου 3(3) της Οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25/2/1992. Οι διατάξεις της περί Φόρων Κατανάλωσης νομοθεσίας προνοούν φορολόγηση των αυτοκινήτων με βάση κυρίως τον κυβισμό του κινητήρα τους και δεν εισάγουν οποιαδήποτε διάκριση στους συντελεστές φόρου κατανάλωσης μεταξύ οποιωνδήποτε αυτοκινήτων, ενώ για τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα προνοείται έκπτωση που συναρτάται κυρίως προς την ηλικία του κάθε αυτοκινήτου.
(β) Στις 2.2.2007 οι αιτητές μέσω του δικηγόρου τους ζήτησαν τον υπολογισμό (στην ουσία τον εκ νέου υπολογισμό) των φόρων κατανάλωσης για την εισαγωγή του επίδικου αυτοκινήτου στη βάση του περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμου του 2006 χωρίς καν να έχουν ακολουθήσει τη διαδικασία που ρητά ορίζεται από τις διατάξεις των εδαφίων (5) και (6) του άρθρου 139 της περί Φόρων Κατανάλωσης νομοθεσίας του 2004 έως 2006.
(γ) Με βάση όσα έχουν εκτεθεί προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση δεν αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος ενώ είναι συμβατή με τις δεσμευτικές υποχρεώσεις της Δημοκρατίας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι ο φόρος κατανάλωσης που έχει υπολογιστεί, επιβληθεί και εισπραχθεί σε σχέση με το επίδικο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, δεν υπερβαίνει το κατάλοιπο φόρου που παραμένει ενσωματωμένο σε αντίστοιχο ομοειδές αυτοκίνητο που είχε εισαχθεί και φορολογηθεί καινούργιο στη Δημοκρατία.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Το θεωρώ σκόπιμο όπως παραθέσω πρώτα αυτούσιο το αίτημα των αιτητών και την απάντηση των καθ΄ων η αίτηση (προσβαλλόμενη απόφαση) όπως φαίνεται στην επιστολή της 16.3.2007.
Το αίτημα των αιτητών ημερ. 2.2.2007 είχε ως ακολούθως:
«Κύριοι,
ΘΕΜΑ: ΕΠΙΒΟΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Με την παρούσα καλούμε το Τμήμα Τελωνείων όπως διενεργήσει έρευνα για να διαπιστωθεί αν ο υπολογισμός του φόρου για τα αναφερόμενα αυτοκίνητα υπερβαίνει το κόστος του κατάλοιπου του φόρου που έχει παραμείνει ενσωματωμένο στην αξία ομοειδών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που είναι ήδη εγγεγραμμένα στο μητρώο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Παρακαλούμε όπως για τη διεξαγωγή της πιο πάνω έρευνας λάβετε υπόψιν σας τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) JAO NUVES TADEV (c.345/93, συλλογή 1995 σελ.1-479 & ANTONIO GOMES VELANTE (c.393/89 συλλογή 1998, σελ.1-1327) καθώς και το άρθρο 90 της Συνθήκης περί Ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, καθώς επίσης και της απόφασης 333/2005 προσφυγή ημερομηνίας 17/7/2006 και της απόφασης 1161/04 προσφυγή ημερομηνίας 26/5/2006.
Αναμένουμε τις ενέργειες σας.»
Η απάντηση των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 16.3.2007 έχει ως ακολούθως:
«Κύριοι,
Αίτημα για ανάκληση των διοικητικών πράξεων
θέσεις σε ανάλωση δεκαεννιά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων
όπως φαίνονται στο συνημμένο πίνακα, που είχαν εγγραφεί
και ταξινομηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 2 Φεβρουαρίου 2007 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:
Α. Από τη μελέτη του σχετικού καταλόγου με τα αυτοκίνητα που έχετε επισυνάψει στην επιστολή σας προκύπτουν τα πιο κάτω:
1. Η υπόθεση με Α/Α είναι η ίδια με αυτή με Α/Α 20, η υπόθεση με Α/Α 7 είναι η ίδια με αυτή με Α/Α 15 και η υπόθεση με Α/Α 9 είναι η ίδια με αυτή με Α/Α 14.
2. Τα στοιχεία που έχετε υποβάλει για τη θέση σε ανάλωση των υποθέσεων με Α/Α 21 και 22 δεν αφορούν αυτοκίνητα, έχουν όμως εντοπιστεί οι ορθές διασαφήσεις για τα αυτοκίνητα στα οποία αναφέρεστε.
Β. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 των περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμων του 2004 έως (Αρ.2) του 2006, οποιαδήποτε ταξινομημένα ή εγγεγραμμένα σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης μηχανοκίνητα οχήματα τα οποία, κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, τέθηκαν σε ανάλωση υπό διαμαρτυρία ή για τα οποία, κατά την ίδια ημερομηνία, εκκρεμεί προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο ή έχει εκδοθεί προς τούτο σχετική ακυρωτική απόφαση ή εκκρεμεί αίτημα αναθεώρησης στο Διευθυντή ή κατά την προαναφερόμενη ημερομηνία δεν έχει παρέλθει η προθεσμία για καταχώρηση προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 146 του Συντάγματος ή για την υποβολή αιτήματος αναθεώρησης, υπολογίζονται οι αναλογούντες φόροι κατανάλωσης με βάση τον παρόντα Νόμο, εφόσον τούτο ζητηθεί από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος Νόμου.
Γ. Από τη μελέτη των εγγράφων προκύπτει ότι η θέση σε ανάλωση και των δεκαεννιά αυτοκινήτων που περιλαμβάνονται στο συνημμένο πίνακα ολοκληρώθηκε νομίμως μεταξύ 18.1.2005 και 4.5.2006, γι΄αυτό λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι το αίτημα σας για ανάκλησή τους δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.»
Προτού εξετάσω τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης, που σχετίζεται με τη θεραπεία Α, προέχει η εξέταση των προδικαστικών ενστάσεων.
Αναφορικά με την πρώτη προδικαστική ένσταση, ότι δηλαδή η προσφυγή είναι πρόωρη, από το λεκτικό της ίδιας της απόφασης, φαίνεται ότι έχουμε περίπτωση που οι αιτητές ζήτησαν ουσιαστικά την ανάκληση προηγούμενης διοικητικής πράξης και νέο υπολογισμό του φόρου και οι καθ΄ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα με τη δοθείσα αιτιολογία που φαίνεται στις παραγράφους Β και Γ της πιο πάνω επιστολής. Επομένως κρίνω ότι η προσφυγή δεν είναι πρόωρη.
Αναφορικά με τη δεύτερη προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική άλλης προηγούμενης απόφασης και πάλι κρίνω ότι δεν ευσταθεί, αφού η απάντηση δεν μιλά για επανεξέταση και επιβεβαίωση προηγούμενης απόφασης, αλλά, για άρνηση ανάκλησης της επιβληθείσας φορολογίας και επανεξέταση του θέματος φορολογίας του οχήματος η οποία είχε ήδη συντελεστεί ένα και πλέον έτος πριν.
Ενόψει των πιο πάνω προχωρώ να εξετάσω τη νομιμότητα της άρνησης των καθ΄ων η αίτηση να ανακαλέσουν την επιβληθείσα φορολογία και αφού επανανοίξουν την υπόθεση, αναθεωρήσουν την απόφαση με την οποία έχει ήδη τελωνιστεί το εν λόγω αυτοκίνητο και καταβλήθηκαν οι δασμοί.
΄Οσον αφορά τον ισχυρισμό των αιτητών ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη, αυτός δεν ευσταθεί αφού παρέχεται αιτιολογία η οποία φαίνεται στις παραγράφους Β και Γ της επιστολής ημερ. 16.3.2007.
Η απόφαση Τριφυλλής ν. Δημοκρατίας, προσφυγή αρ.1161/2004 ημερ. 26.5.2006, (η οποία σημειώνω ότι είχε εφεσιβληθεί με την ΑΕ Αρ. 78/2006 αλλά η έφεση αποσύρθηκε), παρόλο που ήταν υπέρ του αιτητή στην εν λόγω υπόθεση, δεν βοηθά τους αιτητές στην παρούσα. Αποφασίστηκε εκεί ότι «η επιβολή φόρου κατανάλωσης σε εισαγόμενο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, ως εάν ήτο καινούργιο ... αντίκειται στις πρόνοιες του άρθρου 90 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας» και ότι «το κατάλοιπο του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο σε εθνικό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο που είναι ομοειδές με το εισαγόμενο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο πρέπει να είναι ανάλογη με την πραγματική υποτίμηση της αξίας του». Το ίδιο και η προαναφερθείσα προσφυγή 333/2005 που ακολούθησε το αποτέλεσμα της υπόθεσης Τριφυλλής, είχε επίσης εφεσιβληθεί με την ΑΕ Αρ. 95/2006 η οποία έφεση αποσύρθηκε στις 12.2.2007.
Τα πιο πάνω τυγχάνουν εφαρμογής για υποθέσεις που θα εξετάζονταν από τους καθ΄ων η αίτηση μετά την έκδοση της απόφασης και όχι για αυτοκίνητα που είχαν ήδη τελωνιστεί πριν την έκδοσή της και για τα οποία δεν εκκρεμούσε οποιαδήποτε υπόθεση στο Δικαστήριο.
Ως αποτέλεσμα της απόφασης στην υπόθεση Τριφυλλής, πιο πάνω, θεσπίστηκε ο περί Φόρων Κατανάλωσης (Τροποποιητικός) Νόμος του 2006 (Νόμος 144(Ι)/2006), ο οποίος επέφερε διάφορες αλλαγές μεταξύ άλλων και στη μέθοδο υπολογισμού του φόρου που θα καταβάλλεται στα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που θα εισάγονται μετά την έναρξη ισχύος του εν λόγω νόμου. Το άρθρο 7 του Νόμου προβλέπει τα ακόλουθα:
«Τηρουμένων, κατ΄αναλογία, των διατάξεων του άρθρου 27 του βασικού νόμου, οποιαδήποτε ταξινομημένα ή εγγεγραμμένα σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης μηχανοκίνητα οχήματα, τα οποία, κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, τέθηκαν σε ανάλωση υπό διαμαρτυρία ή για τα οποία, κατά την ίδια ημερομηνία, εκκρεμεί προσφυγή στο Ανώτατο δικαστήριο ή έχει εκδοθεί προς τούτο σχετική ακυρωτική απόφαση ή εκκρεμεί αίτημα αναθεώρησης στο Διευθυντή ή κατά την προαναφερόμενη ημερομηνία δεν έχει παρέλθει η προθεσμία για καταχώρηση προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος ή για την υποβολή αιτήματος αναθεώρησης, υπολογίζονται οι αναλογούντες φόροι κατανάλωσης με βάση τον παρόντα Νόμο, εφόσον τούτο ζητηθεί από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εντός έξι μηνών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου».
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι η περίπτωση των αιτητών που ήδη πλήρωσαν χωρίς διαμαρτυρία ή άλλο διάβημα τον επιβληθέντα φόρο, δεν εμπίπτει στην πιο πάνω πρόνοια ούτως ώστε να ήταν υπόχρεοι οι καθ΄ων η αίτηση να επανεξετάσουν τη φορολογία του εν λόγω αυτοκινήτου με βάση τη νέα νομοθεσία, δηλαδή το Ν. 144(Ι)/2006. Επομένως η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να αρνηθούν επανάνοιγμα της φορολογίας και να προβούν σε νέο υπολογισμό του φόρου, δεν μπορεί να ελεγχθεί στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής γιατί διαφορετικά θα ισοδυναμούσε με δικαίωμα των αιτητών να προσβάλουν την αρχική φορολογία σε χρόνο που είναι σαφώς εκτός του προβλεπόμενου από το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος. Επομένως και οι υπόλοιποι λόγοι που επικαλούνται οι αιτητές, ότι δηλαδή η πρόνοια του Ν. 91(Ι)/2004 με βάση την οποία υπολογίστηκε ο φόρος κατανάλωσης είναι αντισυνταγματική, δεν μπορούν να εξεταστούν στην παρούσα. Έπεται ότι και τα όσα ισχυρίζεται η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση με τις παραγράφους (α) και (γ) της εισήγησής της, όπως τις παράθεσα πιο πάνω, αναφορικά με την ορθότητα και νομιμότητα της φορολόγησης του επιδίκου αυτοκινήτου που ολοκληρώθηκε από το Δεκέμβριο του 2005, δεν θα εξεταστούν στην παρούσα. Η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίχθηκε στο άρθρο 7 του προαναφερθέντος Ν. 144(Ι)/2006 και δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον μου που να δείχνει ότι το άρθρο αυτό είναι αντισυνταγματικό. Επομένως η προσφυγή όσον αφορά τη θεραπεία Α, δεν ευσταθεί.
Με βάση όλα τα πιο πάνω, ούτε η θεραπεία Β της προσφυγής μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ