|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1043/2007
10 Σεπτεμβρίου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
A. TH. SHIKKIS MOTORS LTD,
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
...........................
Χρ. Τσέλεπος με Γ. Τσέλεπο, για τους αιτητές
Αρ. Ζερβού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
..........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή, οι αιτητές ζητούν τις ακόλουθες θεραπείες που παραθέτω αυτούσιες:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξης και/ή απόφασης των Καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημα των αιτητών για επιβολή φόρων κατανάλωσης επί του εισαγόμενου μεταχειρισμένου οχήματος μάρκας Mercedes C 180, με αρ. πλαισίου FO56159 και με αναφορά 00136687 ημερομηνίας 02-11-2004 και άλλων 10 όπως αυτά φαίνονται στο επισυνημμένο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α με βάση την νέα νομοθεσία, με την επιστολή τους ημερομηνίας 10-5-2007 η οποία παρελήφθη την 18-5-2007 είναι άκυρος και/ή στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος και/ή παράνομος και/ή γενομένη εσφαλμένως και/ή αντισυνταγματική και/ή άλλως πως.
Β. Οιονδήποτε άλλο διάταγμα ή θεραπεία ή ένδικο μέσο, που το Δικαστήριο θα θεωρήσει εύλογο υπό τις περιστάσεις.»
Επισημαίνω εδώ ότι αρχικά η προσφυγή αφορούσε και άλλα 9 αυτοκίνητα, αλλά με κοινό αίτημα των διαδίκων, στις 8.10.2007 διατάχθηκε διαχωρισμός δικογράφου ούτως ώστε η προσφυγή περιορίστηκε στο επίδικο αυτοκίνητο Mercedes C180, όπως περιγράφεται πιο πάνω, για δε τα υπόλοιπα που αφορούσε αρχικά η προσφυγή (ως ο ΠΙΝΑΚΑΣ Α) καταχωρήθηκαν ξεχωριστές προσφυγές για το κάθε αυτοκίνητο, οι υπ΄αριθμό 1527/2007 μέχρι 1535/2007.
Σε άλλο στάδιο (18.5.2010) οι δικηγόροι των διαδίκων συμφώνησαν όπως το αποτέλεσμα της παρούσας ισχύει αυτομάτως και για τις υπόλοιπες (προαναφερθείσες υποθέσεις) καθώς επίσης και για τις υποθέσεις υπ' αριθμό 1044/2007-1052/2007, με δικαίωμα όμως της κάθε πλευράς να εφεσιβάλει, αν επιθυμεί, την απόφαση.
Με αυτά τα δεδομένα προχωρώ στην εξέταση της παρούσας προσφυγής.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές εισήγαγαν από τη Μεγάλη Βρετανία το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μάρκας ΜΕRCEDES C 180 με κυβισμό 1998 κ.ε., αριθμό πλαισίου WDΒ2030352F056159 και με κινητήρα 5132090370 και καταχώρησαν στις 1.11.2004 στο μηχανογραφημένο σύστημα του Τμήματος Τελωνείων «ΘΗΣΕΑΣ» ηλεκτρονική διασάφηση εισαγωγής ως το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α της ένστασης.
Τα στοιχεία που είχαν υποβληθεί εκ μέρους των αιτητών έτυχαν αυτόματης επεξεργασίας από το ηλεκτρονικό σύστημα από το οποίο με δεδομένη την απαλλαγή του αυτοκινήτου από την υποχρέωση για καταβολή δασμών και ΦΠΑ ως εμπόρευμα που είχε ήδη δασμολογηθεί σε χώρα μέλος της Ε.Ε. είχαν υπολογιστεί οι οφειλόμενοι φόροι κατανάλωσης δυνάμει των διατάξεων του περί Φόρων Κατανάλωσης Ν. 91(Ι)/2004.
Η ηλεκτρονική διασάφηση εισαγωγής ελέγχθηκε από αρμόδιο τελωνειακό λειτουργό ο οποίος, αφού εξέτασε την ορθότητα των στοιχείων που είχαν καταχωριστεί από τον αιτητή ή για λογαριασμό του, βεβαίωσε τους καταβλητέους φόρους κατανάλωσης και προώθησε την διασάφηση στο ταμείο. Οι αιτητές πλήρωσαν, χωρίς επιφύλαξη και χωρίς διαμαρτυρία, το συνολικό ποσό των φόρων κατανάλωσης που είχαν προταθεί από τους ίδιους και υπολογιστεί και βεβαιωθεί από το Τμήμα Τελωνείων, ολοκληρώνοντας έτσι τη διαδικασία τελωνισμού του αυτοκινήτου κατά την 2.11.2004.
Μετά τη ψήφιση του περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμου του 2006 (Ν. 144(Ι)/2006) που τέθηκε σε ισχύ στις 7.11.2006, οι Αιτητές στις 2.4.2007 είχαν υποβάλει, μέσω των δικηγόρων τους, αίτημα για τον εκ νέου υπολογισμό του φόρου που είχε εισπραχθεί σε σχέση με το επίδικο (μεταξύ άλλων) όχημα, με βάση τη νέα νομοθεσία.
Οι καθ' ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 10.5.2007, η οποία αποτελεί και την επίδικη απόφαση, πληροφόρησαν τους αιτητές ότι το αίτημα τους δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό αφού η περίπτωσή τους δεν καλύπτεται από το άρθρο 7 του Νόμου 144(Ι)/2006, με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 26.7.2007.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητών με τη γραπτή του αγόρευση προωθεί τους εξής λόγους ακύρωσης: (α) η απόφαση παραβιάζει το περιουσιακό τους δικαίωμα που διασφαλίζουν τα Άρθρα 23 και 26 του Συντάγματος και τα άρθρα 14 και 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και (β) οι πρόνοιες του άρθρου 7 του Νόμου 144(Ι)/2006, παραβιάζουν τις πρόνοιες του Άρθρου 28 του Συντάγματος περί ίσης μεταχείρισης.
Από πλευράς των καθ΄ων η αίτηση υποστηρίζεται η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και ότι αυτή λήφθηκε με βάση τις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας και του Συντάγματος. Εγείρουν επίσης προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά βεβαιωτική άλλης προηγούμενης απόφασης.
Πρέπει εδώ να αναφέρω ότι σε κάποιο στάδιο είχε εκφρασθεί από τους δικηγόρους των διαδίκων η άποψη όπως η υπόθεση αυτή αχθεί για εκδίκαση ενώπιον της Πλήρους Ολομέλειας, εισήγηση που είχε γίνει και για τις υποθέσεις 725/2007 και 1053/2007. Μετά την ολοκλήρωση των γραπτών αγορεύσεων, η οποία έγινε με μεγάλη καθυστέρηση, έκρινα ότι δεν ήταν κατάλληλη περίπτωση για να εισηγηθώ εκδίκαση της από την Πλήρη Ολομέλεια και έτσι η υπόθεση παρέμεινε ενώπιον μου σύμφωνα και με τη δήλωση των δικηγόρων ημερ. 18.5.2010 που αφορά και τις τρεις πιο πάνω υποθέσεις.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Το θεωρώ σκόπιμο όπως παραθέσω πρώτα αυτούσια την απάντηση των καθ΄ων η αίτηση (προσβαλλόμενη απόφαση) όπως φαίνεται στην επιστολή της 10.5.2007 που απευθύνεται στο δικηγόρο των αιτητών:
«Κύριε,
Αίτημα πελατών σας για υπολογισμό φόρων κατανάλωσης
σύμφωνα με τη νέα Νομοθεσία
Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 8 Μαΐου 2007 κατ' εντολή των πελατών σας κυρίων A. TH. SHIKKIS MOTORS LTD με την οποία έχετε υποβάλει κατάλογο με συνολικά 106 αυτοκίνητα τα οποία σύμφωνα με τα στοιχεία που έχετε υποβάλει, έχουν τελωνιστεί κατά τα έτη 2004 έως 2006 και σας πληροφορώ ότι οι περιπτώσεις που αναφέρονται στην επιστολή σας δεν καλύπτονται από τη μεταβατική διάταξη αρ. 7 των περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμων του 2004 μέχρι (Αρ. 2) του 2006 και εν πάση περιπτώσει δεν έχετε υποβάλει οποιαδήποτε νέα στοιχεία που να δικαιολογούν επανεξέταση της διοικητικής πράξης τελωνισμού.
Το όχημα μάρκας TOYOTA COROLLA με α/α 42 που από την λίστα με τα 43 αυτοκίνητα έχει τεθεί σε θέση ανάλωσης με τη διαδικασία της χρηματικής παρακαταθήκης και δόθηκαν ήδη οδηγίες για οριστικό διακανονισμό και επιστροφή του αναλογούντος φόρου κατανάλωσης.»
Προτού εξετάσω τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης, προέχει η εξέταση της προδικαστικής ένστασης.
Όπως ήδη αποφάσισα για παρόμοια προδικαστική ένσταση στην υπόθεση Κώστας Προκοπίου Λτδ. ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 725/2007, ημερ. 10.9.2010, η ένσταση αυτή δεν ευσταθεί, αφού η απάντηση των καθ'ων η αίτηση δεν μιλά για επανεξέταση και επιβεβαίωση προηγούμενης απόφασης, αλλά, για άρνηση ανάκλησης της επιβληθείσας φορολογίας και επανεξέταση του θέματος φορολογίας του οχήματος η οποία είχε ήδη συντελεστεί δυόμιση περίπου έτη πριν.
Ενόψει των πιο πάνω προχωρώ να εξετάσω τη νομιμότητα της άρνησης των καθ΄ων η αίτηση να ανακαλέσουν την επιβληθείσα φορολογία και αφού επανανοίξουν την υπόθεση, αναθεωρήσουν την απόφαση με την οποία έχει ήδη τελωνιστεί το εν λόγω αυτοκίνητο και καταβλήθηκαν οι δασμοί.
Με το ίδιο θέμα, δηλαδή αίτημα όπως εφαρμοστεί το άρθρο 7 του Νόμου 144(Ι)/2006 σε περίπτωση όπου ήδη εισάχθηκαν και τελωνίστηκαν οχήματα και πληρώθηκαν οι σχετικοί δασμοί πριν τη θέσπιση του εν λόγω νόμου, εξέτασα στην προαναφερθείσα υπόθεση Κώστας Προκοπίου Λτδ. ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 725/2007, στην οποία εξέδωσα απόφαση σήμερα Ουσιαστικά εγείρεται το ίδιο θέμα και στην παρούσα, με τη μόνη διαφορά ότι εδώ προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το άρθρο 7 του Νόμου 144(Ι)/2006 είναι αντισυνταγματικό, ενώ στην προαναφερθείσα υπόθεση Κώστας Προκοπίου Λτδ. ο ισχυρισμός ήταν ότι αντισυνταγματικός είναι ο Νόμος 91(Ι)/2004 με βάση τον οποίο είχαν τελωνιστεί τα οχήματα και πληρωθούν οι σχετικοί φόροι κατανάλωσης.
Είχα αναφέρει στην εν λόγω απόφαση ότι ως αποτέλεσμα της απόφασης στην υπόθεση Τριφυλλής ν. Τμήματος Τελωνείων, υποθ. αρ. 1161/2004, ημερ. 26/5/2006, θεσπίστηκε ο περί Φόρων Κατανάλωσης (Τροποποιητικός) Νόμος του 2006 (Νόμος 144(Ι)/2006), ο οποίος επέφερε διάφορες αλλαγές μεταξύ άλλων και στη μέθοδο υπολογισμού του φόρου που θα καταβάλλεται στα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που θα εισάγονται μετά την έναρξη ισχύος του εν λόγω νόμου. Το άρθρο 7 του Νόμου προβλέπει τα ακόλουθα:
«Τηρουμένων, κατ΄αναλογία, των διατάξεων του άρθρου 27 του βασικού νόμου, οποιαδήποτε ταξινομημένα ή εγγεγραμμένα σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης μηχανοκίνητα οχήματα, τα οποία, κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, τέθηκαν σε ανάλωση υπό διαμαρτυρία ή για τα οποία, κατά την ίδια ημερομηνία, εκκρεμεί προσφυγή στο Ανώτατο δικαστήριο ή έχει εκδοθεί προς τούτο σχετική ακυρωτική απόφαση ή εκκρεμεί αίτημα αναθεώρησης στο Διευθυντή ή κατά την προαναφερόμενη ημερομηνία δεν έχει παρέλθει η προθεσμία για καταχώρηση προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος ή για την υποβολή αιτήματος αναθεώρησης, υπολογίζονται οι αναλογούντες φόροι κατανάλωσης με βάση τον παρόντα Νόμο, εφόσον τούτο ζητηθεί από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εντός έξι μηνών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου».
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι η περίπτωση των αιτητών που ήδη πλήρωσαν χωρίς διαμαρτυρία ή άλλο διάβημα τον επιβληθέντα φόρο, δεν εμπίπτει στην πιο πάνω πρόνοια ούτως ώστε να ήταν υπόχρεοι οι καθ΄ων η αίτηση να επανεξετάσουν τη φορολογία του εν λόγω αυτοκινήτου με βάση τη νέα νομοθεσία, δηλαδή το Ν. 144(Ι)/2006. Επομένως η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να αρνηθούν επανάνοιγμα της φορολογίας και να προβούν σε νέο υπολογισμό του φόρου, δεν μπορεί να ελεγχθεί στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής γιατί διαφορετικά θα ισοδυναμούσε με δικαίωμα των αιτητών να προσβάλουν την αρχική φορολογία σε χρόνο που είναι σαφώς εκτός του προβλεπόμενου από το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος.
Ο ισχυρισμός των αιτητών στην παρούσα ότι το άρθρο 7 του Νόμου 144(Ι)/2006 είναι αντισυνταγματικό, συνάδει με την ερμηνεία που έδωσα στο εν λόγω άρθρο στην προαναφερθείσα υπόθεση Κώστας Προκοπίου Λτδ., ότι δηλαδή όπως έχει το άρθρο δεν καλύπτει την υπόθεση των αιτητών που έχουν ήδη τελωνίσει τα οχήματα τους δυόμιση χρόνια πριν. Επομένως, αυτό που θα πρέπει να εξεταστεί, είναι κατά πόσο το εν λόγω άρθρο (που δεν καλύπτει τους αιτητές) είναι αντισυνταγματικό, δηλαδή αντιβαίνει στο Άρθρο 28 του Συντάγματος, όπως ισχυρίζονται στη γραπτή τους αγόρευση.
Εξέτασα επί του προκειμένου τις αντίστοιχες θέσεις και έχω καταλήξει να συμφωνήσω με τα όσα ισχυρίζεται στη δική της αγόρευση η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση, ότι δηλαδή η κήρυξη του Νόμου ως αντισυνταγματικού δεν βοηθά τους αιτητές. Έτσι κατ' εφαρμογήν των όσων αποφασίστηκαν, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Dias United Publishing Co. Ltd. v. Δημοκρατίας (1996) 3 ΑΑΔ 550 και Βρούντου ν. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 78, κρίνω ότι δεν είναι κατάλληλη υπόθεση για να εξεταστεί το θέμα αντισυνταγματικότητας του εν λόγω άρθρου, εφόσον και να κηρυχθεί τούτο ως αντισυνταγματικό, δεν θα ωφελήσει σε οτιδήποτε τους αιτητές στην παρούσα υπόθεση.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.