|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 607/2008)
20 Ιουλίου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Πετρίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ντ. Μαστορούδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής ζητά αφενός την ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.2.2008 και με την οποία διέγραψε τον Αιτητή από τον τελικό Κατάλογο Εκτάκτων Τεχνικών στη Δημόσια Υπηρεσία και αφετέρου την ακύρωση της σειράς κατάταξης, στην δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, στον πιο πάνω κατάλογο, του Σαββίδη Αριστείδη (EM 1) και Λοϊζίδη Χριστόφορου (EM 2).
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, στο εξής «το Τμήμα», στις 2.11.2007, δημοσίευσε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, γνωστοποίηση για την πρόσληψη έκτακτων εξωτερικών τεχνικών για τις ανάγκες του Τμήματος, για το έτος 2007-2008. Σύμφωνα με την ανακοίνωση τα απαιτούμενα προσόντα για την υποβολή της αίτησης ήταν:-
«(α) Δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου ή άλλο ισότιμο προσόν τριετούς μεταλυκειακού κύκλου σπουδών, στη Μηχανολογία ή/και στη Μηχανική Αυτοκινήτων,
ή
(β) Απολυτήριο αναγνωρισμένης Σχολής Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης στην ειδικότητα της Μηχανικής Αυτοκινήτων.»
Ακολούθως, όλες οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τα κριτήρια που έθεσε η Τριμελής Ειδική Επιτροπή για την πρόσληψη στην επίδικη θέση. Μεταξύ των υποψηφίων ήταν ο Αιτητής και τα ΕΜ. Ο Αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο, ήδη εργαζόταν στο Τμήμα και στην επίδικη θέση ως δεκαπενθήμερος έκτακτος υπάλληλος.
Στη συνέχεια, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 21.12.2007, ο προκαταρκτικός κατάλογος των υποψηφίων, ενώ δόθηκε προθεσμία 15 ημερών για την υποβολή ενστάσεων κατά του καταλόγου. Στον κατάλογο αυτό ο Αιτητής κατατάγηκε στην 4η θέση, με βαθμό 64.36 ενώ τα ΕΜ στη 2η και 3η θέση εξασφαλίζοντας 73.91 και 66.25 αντίστοιχα.
Ο Αιτητής υπέβαλε ένσταση μέσω του δικηγόρου του, ισχυριζόμενος ότι υπερτερούσε σε αρχαιότητα, πείρα, τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση, κατέχοντας δύο διαφορετικούς τίτλους Μηχανολογίας, καθώς και όλες τις επαγγελματικές άδειες οδήγησης, έναντι των δύο ΕΜ.
Στις 29.1.2008 η Τριμελής Επιτροπή Αξιολόγησης Ενστάσεων συνεδρίασε και εξέτασε την ένσταση του Αιτητή, αποδεχόμενος ότι όσον αφορά την πείρα του, αυτός δικαιούται 8 μονάδες για «Εμπειρία και Πρακτική Γνώση» και 20 μονάδες για «Σχετική Πείρα με τα καθήκοντα της θέσης». Όμως η Τριμελής Επιτροπή Αξιολόγησης εντόπισε πρόβλημα ως προς τα προσόντα που κατείχε. Συγκεκριμένα, στο πιστοποιητικό Ισπανικής Σχολής που κατείχε, ως ισοδύναμο δίπλωμα του ΑΤΙ και το οποίο είχε αποκτηθεί με αλληλογραφία, δεν αναγραφόταν η χρονική περίοδος φοίτησης αλλά και ούτε υπήρχε ισοδυναμία με το ΑΤΙ από το ΚΥΣΑΤΣ. Επίσης, η Επιτροπή εντόπισε ότι ο Αιτητής κατέχει δίπλωμα του ΑΤΙ στην Ναυτομηχανική, ενώ αυτή η ειδικότητα του δεν είναι ισοδύναμη με την απαιτούμενη στη Μηχανολογία ή τη Μηχανική Αυτοκινήτων, σύμφωνα με τα απαιτούμενα προσόντα της προκήρυξης. Επιπλέον, διαπίστωσε ότι ο Αιτητής δεν κατέχει άλλο Απολυτήριο αναγνωρισμένης Σχολής Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης στην ειδικότητα της Μηχανικής Αυτοκινήτων. Έτσι ενόψει αυτών των διαπιστώσεων, η Επιτροπή Ενστάσεων παρέπεμψε, προς εξέταση, το ζήτημα στην Επιτροπή Πρόσληψης Εκτάκτων Υπαλλήλων, η οποία σε συνεδρίαση της στις 7.2.2008, αποφάσισε να διαγράψει τον Αιτητή από τον τελικό κατάλογο που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.2.2008.
Ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση αυτή, προβάλλοντας 4 λόγους ακύρωσης: (1) Παραβίαση του δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης και των αρχών της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης, (2) μη δέουσα έρευνα ως προς το αν τα κατεχόμενα διπλώματα του Αιτητή είναι ισοδύναμα με τα απαιτούμενα, (3) μη δέουσα αιτιολογία και (4) παραβίαση της αρχής της ισότητας.
Παραβίαση του δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης, των αρχών της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης - Λόγος ακύρωσης 1
Μη δέουσα έρευνα ως προς τα κατεχόμενα διπλώματα του Αιτητή - Λόγος ακύρωσης 2
Μη δέουσα αιτιολογία - Λόγος ακύρωσης 3
Ως προς τον λόγο ακύρωσης 1, ο Αιτητής προβάλλει ότι παραβιάσθηκε το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης αφού η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μια δυσμενής πράξη για τον ίδιο. Έτσι θα έπρεπε, σύμφωνα με το άρθρο 43(1) του Νόμου 158(Ι)/99, πριν εκδοθεί, να κληθεί ενώπιον των Καθ' ων η αίτηση για να υποστηρίξει τις θέσεις του. Επίσης ότι σε συνάρτηση με αυτόν τον λόγο ακύρωσης ότι παραβιάσθηκαν οι αρχές της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης. Η συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση παραλείπει να απαντήσει στο λόγο αυτό.
Αναφορικά με την έλλειψη δέουσας έρευνας (λόγος ακύρωσης 2), προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η Επιτροπή Πρόσληψης Έκτακτων Υπαλλήλων αποφάσισε αυθαίρετα τη διαγραφή του Αιτητή από το σχετικό Κατάλογο, χωρίς να ζητήσει τις απόψεις ειδικών, π.χ. του Υπουργείου Παιδείας, του ΚΥΣΑΤΣ, ώστε να αποφασίσει ότι το πτυχίο του Αιτητή είναι ισότιμο με δίπλωμα του ΑΤΙ. Χωρίς σε βάθος έρευνα και χωρίς αιτιολογία (λόγος ακύρωσης 3) η απόφαση πάσχει, λόγω πλημμελούς άσκησης διακριτικής ευχέρειας. Η έλλειψη δέουσας έρευνας οδήγησε σε πλάνη, πρόσθεσε ο δικηγόρος του Αιτητή. Η έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας συναρτήθηκε και με την Οδηγία 89/48/ΕΟΚ και σχετική νομολογία του ΕΔΑΔ.
Κατ' αρχάς, πριν από την εξέταση των πιο πάνω λόγων ακύρωσης, θα ήθελα να σημειώσω ότι ο Αιτητής πριν την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, είχε καταχωρήσει την προσφυγή Γεώργιος Αποστόλου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1271/2008, ημερ. 30.4.2010, η οποία αφορούσε τα ίδια γεγονότα, αλλά στρεφόταν εναντίον του τερματισμού της πέραν των τριάντα μηνών έκτακτης υπηρεσίας του, ενώ η εργοδότηση του ήταν πλέον αορίστου χρόνου. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η προσφυγή του δεν ευσταθούσε. Σ' εκείνη την υπόθεση, το Δικαστήριο κλήθηκε, μεταξύ άλλων, να αποφασίσει παρόμοια θέματα με αυτά που εγείρονται με τους λόγους 1-3 στην παρούσα διαδικασία. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο εξέτασε κατά πόσον ο Αιτητής ικανοποιεί τα απαραίτητα προσόντα για τη θέση, κατά πόσον οι Καθ'ων η αίτηση, οι οποίοι εργοδοτούσαν τον Αιτητή ως έκτακτο δημόσιο υπάλληλο από το 2004, είχαν υποχρέωση να τον ακούσουν προτού τον κρίνουν μη προσοντούχο. Επίσης, το Δικαστήριο κλήθηκε να απαντήσει και για το θέμα της ισοτιμίας του Ισπανικού διπλώματος του Αιτητή. Ο αδελφός Δικαστής Ναθαναήλ, ο οποίος επιλήφθηκε της προσφυγής, θεώρησε ότι εναπόκειτο στον Αιτητή και όχι στους Καθ' ων η αίτηση να εξασφαλίσει από το ΚΥΣΑΤΣ το σχετικό πιστοποιητικό ισοτιμίας του Ισπανικού διπλώματός του. Το ότι ο Αιτητής ήδη υπηρέτησε ως έκτακτος σε προηγούμενα χρόνια, δεν διαφοροποιούσε την κατάσταση, εφόσον η εργοδότηση του «ήταν πάνω σε έκτακτη βάση, χωρίς να αποκτούνται σ' αυτήν οποιαδήποτε κεκτημένα δικαιώματα ..». Όπως ανέφερε στη συνέχεια της απόφασής του:-
«Έπεται πως η απασχόληση του αιτητή πάνω σε έκτακτη βάση κάθε φορά δεν δημιουργούσε οποιαδήποτε δικαιώματα εφόσον ήταν αναγκαία η εκ νέου υποβολή αίτησης για νέα έκτακτη υπηρεσία στη βάση των υποστηρικτικών δεδομένων που προωθούσε κάθε φορά ο αιτητής. Ως εκ τούτου, έστω και αν δεν είχε προηγουμένως εντοπιστεί πρόβλημα στην ισοτιμία του Ισπανικού πιστοποιητικού με δίπλωμα του ΑΤΙ ή άλλου ισοτίμου τριετούς μεταλυκειακού κύκλου σπουδών προσόντος, δεν σήμαινε ότι δεν θα ήταν δυνατό να εντοπιστεί εκ των υστέρων το πρόβλημα από την Επιτροπή Ενστάσεων, διορθώνοντας έτσι το οποιοδήποτε καλόπιστο λάθος είχε γίνει στην εξέταση των προηγούμενων αιτήσεων από τον αιτητή. Ούτε και βεβαίως δύναται να γίνεται λόγος για ανάκληση προηγούμενης υφιστάμενης και διαρκούσας προς όφελος του αιτητή κατάστασης πραγμάτων, εφόσον η κάθε εργοδότηση του ήταν πάνω σε τακτή και περιορισμένη βάση.»
Στη συνέχεια, αφού σημείωσε ότι ο Αιτητής δεν διέθετε πιστοποιητικό αναγνώρισης από αρμόδιο σώμα αξιολόγησης τίτλων, είτε της Ισπανίας, είτε της Κύπρου, κατέληξε ότι δεν τίθεται ζήτημα εφαρμογής του κοινοτικού κεκτημένου και ούτε οι Καθ'ων η αίτηση ήταν υποχρεωμένοι οι ίδιοι να διερευνήσουν περαιτέρω το ζήτημα.
Αναφορικά με το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης, o Ναθαναήλ, Δ. κατέληξε ότι:-
«Ενόψει όλων των πιο πάνω δεν τίθετο θέμα αφαίρεσης οποιουδήποτε κεκτημένου δικαιώματος από τον αιτητή ώστε να θεωρείται η απόφαση των καθ'ων ήταν δυσμενούς φύσης στην έννοια του άρθρου 43(1) του Νόμου αρ. 158(Ι)/99, ώστε να έπρεπε να δοθεί προηγούμενο δικαίωμα ακρόασης στον αιτητή.
Η εκτίμηση των δεδομένων ήταν στην υπό κρίση περίπτωση επιτρεπτή και η διαφορετική αντιμετώπιση τους εύλογη. Ακόμη και ανάκληση να θεωρείτο (που δεν είναι η περίπτωση), αναφέρεται στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 209, ότι δεν απαιτείται προηγούμενη κλήτευση εκείνου υπέρ του οποίου είχε αρχικά εκδοθεί η πράξη.»
Στην πιο πάνω απόφαση, δεν ασκήθηκε έφεση, με αποτέλεσμα να καταστεί τελεσίδικη. Επειδή τα ζητήματα που εγείρονται με τους λόγους 1, 2 και 3 στην παρούσα προσφυγή, είναι τα ίδια, υιοθετώ το σκεπτικό του αδελφού Δικαστή Ναθαναήλ, με το οποίο συμφωνώ πλήρως. Το μόνο που θέλω να προσθέσω σε απάντηση αντίστοιχης εισήγησης του κ. Αγγελίδη στο στάδιο των διευκρινίσεων, είναι ότι τα αποφασισθέντα στην υπόθεση 1271/08, ανωτέρω, δεν αλλοιώνονται από το γεγονός ότι κατά την εξέταση της ένστασης του Αιτητή για τη σειρά κατάταξης του, λήφθηκε απόφαση που τον έκρινε μη προσοντούχο, η οποία κατά τον κ. Αγγελίδη ήταν δυσμενέστερη. Ο τρόπος που εξετάστηκαν τα προσόντα του Αιτητή, κατά την άποψή μου, δεν παραβιάζει οποιαδήποτε αρχή της φυσικής δικαιοσύνης. Όπως επεξηγήθηκε πιο πάνω, δεν τίθεται θέμα αφαίρεσης οποιουδήποτε κεκτημένου δικαιώματος, ώστε να θεωρείται δυσμενούς φύσης, σύμφωνα με το άρθρο 43(1) του Ν. 158(Ι)/99. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα αυτό εξετάστηκε στην υπόθεση 1271/08 και υπό αυτή την έννοια, και αποτελεί δεδικασμένο.
Ως αποτέλεσμα, οι λόγοι ακύρωσης 1, 2 και 3, κρίνω ότι δεν ευσταθούν και θα πρέπει να απορριφθούν.
Παραβίαση της αρχής της ισότητας - Λόγος ακύρωσης 4
Παραμένει προς εξέταση ο τέταρτος λόγος ακύρωσης, με τον οποίο ο Αιτητής προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ισότητας. Συγκεκριμένα ισχυρίζεται ότι σε αντίθεση με τον Αιτητή, στο ίδιο κυβερνητικό τμήμα που υπηρετούσε ως έκτακτος, εξακολουθούν να υπηρετούν δύο πρόσωπα τα οποία κατέχουν το ίδιο πτυχίο με τον ίδιο, ήτοι δίπλωμα του ΑΤΙ στη Ναυτομηχανική, ενώ ο ίδιος με το ίδιο πτυχίο, κρίθηκε ως μη προσοντούχος.
Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Συμφωνώ με τις θέσεις της συνηγόρου των Καθ'ων η αίτηση, ότι αφενός μεν τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται ονομαστικά ο συνήγορος του Αιτητή, δεν είναι ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα υπόθεση, η οποία αφορά στη σειρά κατάταξης του Αιτητή στον τελικό Κατάλογο και τη διαγραφή του από αυτόν και όχι στα προσόντα των δύο άλλων προσώπων. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 39 του περί Γενικών Αρχών Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/1999), δεν αναγνωρίζεται ισότητα στην παρανομία, γιατί στην ουσία ο Αιτητής κατείχε παράνομα τη θέση, αφού δεν ήταν κάτοχος των απαιτούμενων προσόντων.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €1300 έξοδα υπέρ των Καθ'ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ