|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1618/2008)
28 Απριλίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ESTER MANZANILLO,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Π. Χ΄΄ Παναγιώτου, για την Αιτήτρια.
Γ. Χ΄΄ Χάννα (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 12.8.08, η οποία γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια την 1.9.08, και δια της οποίας η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέρριψε το αίτημά της να της παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος (πολίτη τρίτης χώρας), είναι άκυρη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Ισχυρίζεται η αιτήτρια, μεταξύ άλλων, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω μη δέουσας έρευνας, είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα, στερείται αιτιολογίας, καταστρατηγεί τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και λήφθηκε εκτός των χρονικών προθεσμιών που θέτει ο σχετικός νόμος.
Η αιτήτρια, η οποία κατάγεται από τις Φιλιππίνες και εργοδοτείτο νόμιμα στην Κύπρο από τις 10.6.99, στις 21.12.07 υπέβαλε αίτηση για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, η οποία ενσωματώθηκε, στις 8.1.07, στο εθνικό μας δίκαιο με τον περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (Τροποποιητικό Νόμο) (Ν 8(Ι)/2007). Στις 6.6.08 η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης εξέτασε και απέρριψε την αίτηση της. Η απορριπτική απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 12.8.08 στην οποίαν αναφέρεται ότι η αίτηση της αιτήτριας απορρίφθηκε για δύο λόγους: (α) επειδή η παραμονή της στη Δημοκρατία ήταν προσωρινή και η διάρκεια παραμονής της ήταν χρονικά περιορισμένη, σύμφωνα με το άρθρο 18Ζ (2) (γ), και (β) επειδή η αιτήτρια δεν έχει επαρκείς εισοδηματικούς πόρους, σύμφωνα με το άρθρο 18Θ (α).
Η αιτήτρια αρχικά είχε αποταθεί για άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας, της παραχωρήθηκε άδεια μέχρι 10.3.02, στη συνέχεια η άδεια της ανανεώθηκε μέχρι 17.2.03, 17.3.05, 17.3.06 και τελικά μέχρι 17.3.08.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει για κανένα από τους λόγους τους οποίους επικαλείται η αιτήτρια.
Ο βασικός λόγος, τον οποίον επικαλείται η αιτήτρια, είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη επειδή στερείται αιτιολογίας ή επαρκούς αιτιολογίας. Βασίζει αυτό το λόγο στο ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη με την προαναφερόμενη Ευρωπαϊκή Οδηγία. Εισηγείται ότι ο σχετικός κυπριακός νόμος ο οποίος ενσωμάτωσε την Οδηγία, λανθασμένα, περιέλαβε στα άτομα που δεν δικαιούνται στη χορήγηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος και εκείνα τα άτομα των οποίων η άδεια παραμονής είναι επίσημα «χρονικά» περιορισμένη. Κατά την αιτήτρια αυτός ο χρονικός περιορισμός δεν περιλαμβάνεται στην Ευρωπαϊκή Οδηγία αλλά περιλαμβάνεται λανθασμένα στον κυπριακό νόμο που ενσωμάτωσε την Οδηγία. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία εξαιρεί μόνον τα άτομα των οποίων η παραμονή είναι «επίσημα περιορισμένη» όρος που δεν είναι ταυτόσημος με τον όρο «επίσημα χρονικά περιορισμένη». Παρατηρώ ότι αυτή η επιχειρηματολογία προβλήθηκε, ενώπιον της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Motilla v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 673/06, ημερ. 21.1.08, αλλά απερρίφθη από την πλειοψηφία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Δεσμευτική, βέβαια, για το παρόν δικαστήριο, είναι μόνον η απόφαση της πλειοψηφίας η οποία, όπως ήδη ανέφερα, απέρριψε ισχυρισμούς και θέσεις παρόμοιες με αυτές που προβάλλει η αιτήτρια στην παρούσα υπόθεση. Επομένως οι θέσεις και οι ισχυρισμοί της αιτήτριας δεν μπορούν να πετύχουν.
Άλλοι λόγοι ακύρωσης είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και ότι είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα. Από την εξέταση της υπόθεσης φαίνεται ότι έγινε δέουσα έρευνα και οι καθ΄ ων η αίτηση κατέληξαν και στα ορθά συμπεράσματα ως προς τα γεγονότα. Η αιτήτρια ήταν, καθ΄ όλον τον ουσιώδη χρόνο, υπό καθεστώς προσωρινής άδειας παραμονής και εργασίας, επίσημα χρονικά περιορισμένης, και δεν έδωσε και οποιαδήποτε στοιχεία ότι έχει σταθερούς και τακτικούς οικονομικούς πόρους, επαρκείς για τη συντήρηση της, εκτός από τον μισθό της. Επομένως δεν ικανοποίησε τις, σωρευτικές, προϋποθέσεις του άρθρου 18Θ του προαναφερόμενου νόμου.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς της αιτήτριας περί μη ίσης μεταχείρισης και περί δυσμενούς διάκρισης εις βάρος της παρατηρώ, ότι δεν υπάρχουν, ενώπιον μου, οποιαδήποτε στοιχεία που να τεκμηριώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς. Εφόσον η άδεια παραμονής και εργασίας της στην Κύπρο ήταν πάντοτε προσωρινή και χρονικά περιορισμένη δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δημιούργησαν στην αιτήτρια οποιεσδήποτε εύλογες ελπίδες ή προσδοκίες ότι το καθεστώς παραμονής της στην Κύπρο θα άλλαζε, από προσωρινό σε μόνιμο.
Όσον αφορά τη θέση της αιτήτριας ότι οι καθ΄ ων η αίτηση παρέβησαν τις χρονικές προθεσμίες που θέτει ο νόμος επειδή της κοινοποίησαν την απόφαση τους μετά από 8-9 μήνες και όχι μέσα στην προθεσμία των 6 μηνών που θέτει ο νόμος, παρατηρώ ότι ναι μεν το άρθρο 181(4) του προαναφερόμενου νόμου προνοεί για απάντηση που κοινοποιείται εντός 6 μηνών από την υποβολή της αίτησης, αλλά το εδάφιο 5 του ιδίου άρθρου προνοεί ότι αυτή η κοινοποίηση μπορεί να επεκταθεί και για άλλους 6 μήνες αν η δυσκολία της περίπτωσης το δικαιολογεί. Δεν θεωρώ ότι, στην προκείμενη περίπτωση, οι καθ΄ ων η αίτηση πρέπει να θεωρηθούν υπόλογοι για υπέρμετρη καθυστέρηση στην κοινοποίηση της απάντησης τους δεδομένου ότι η απάντηση τους θα μπορούσε να κοινοποιηθεί εντός συνολικού χρόνου 12 μηνών από την υποβολή της αίτησης, ανάλογα με τη δυσκολία της υπόθεσης, και η καθυστέρηση στην κοινοποίηση δεν φαίνεται να έχει επηρεάσει δυσμενώς, καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, την αιτήτρια. Εν πάση περιπτώσει, δεν θεωρώ ότι είναι δίκαιο η προσβαλλόμενη απόφαση να ακυρωθεί, γι΄ αυτό το λόγο.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ορθό και δίκαιο να απορρίψω την προσφυγή και την απορρίπτω. Υπό τις περιστάσεις όμως και ιδιαίτερα ενόψει του ότι η αιτήτρια άσκησε το νόμιμο δικαίωμα της να υποβάλει αίτηση για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, πολίτη τρίτης χώρας, δεν θεωρώ δίκαιο να την καταδικάσω και σε έξοδα. Ως εκ τούτου δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.